Wij hebben het nog nooit gedaan, We zijn het wel al van plan geweest, maar omdat Linda hier is en zij dit ook eens graag zou doen, gaan we een tripje maken door de zandwoestijn ten zuiden van Mesaieed we hebben hiervoor een plaatselijke organisator van dergelijke uitstappen gecontacteerd, we hebben de keuze uit drie mogelijkheden, een halve dag, een hele dag, of een tweedaagse met overnachting in een tent aan wat ze hier de " Inland Sea " noemen, die eigenlijk op de grens met Saoudi Arabië ligt. wij gaan voor de halve dag uitstap, die naar we vermoeden al vermoeiend genoeg zal zijn.

Nasser de organisator, of één van zijn chauffeurs, komt ons tegen negen uur in de ochtend ophalen, om naar sealine ten zuiden van Mesaieed te rijden, waar het eigenlijke vertrekpunt van de tocht is. het is een chauffeur van Nasser, die een echte Qatari is, die ons komt ophalen aan ons appartement en met ons naar Sealine rijd, daar aangekomen maken we kennis met Nasser die ons volgens de Arabische traditie, koffie of thee aanbied in een tent, terwijl zijn chauffeurs hun jeeps gereed maken voor de tocht door de zandduinen, ze laten de spanning in hun banden zakken tot 1,5 bar, waar ze normaal op de weg met 5 bar rijden, dit om in het losse zand genoeg grip te hebben, om niet vast te rijden, de jeeps zijn ook allemaal uitgerust met een radio, waarmee ze continue met elkaar in contact staan. De jeeps zijn stuk voor stuk Toyota land cruisers, met een V8 motor onder de motorkap.

Ook heeft onze vriend Nasser hoe kan het anders een kameel ter plaatse, waar je voor 20 Qar, een ritje op kunt maken, wij hebben dit al gedaan in het verleden, tijdens een woestijn safari in Tunesië, maar voor Linda is dit iets nieuw, en zij besluit zich aan een ritje te wagen. In tegensteling tot mijn ervaring met dit soort van beesten, verloopt haar ritje zonder incidenten, hierna hebben we ook nog de tijd om met Nasser voor de kameel op de foto te gaan.

Hierna begeven we ons op weg naar de duinen, doordat de we maar met een drietal jeeps zijn, laten de chauffeurs er geen gras over groeien en gaan voluit door de duinen op weg naar de Inland sea, onderweg wordt er nog eens gestopt voor foto's, en de tocht door de duinen is adembenemend, dit is ook te wijten aan het tempo waarmee we door de duinen rijden, het gaat in geen geval met een slakkengangetje. Tijdens de stop onderweg, waar de heren chauffeur hun ontbijt nuttigen, hebben we ruim de tijd om foto's te nemen, we zitten nog altijd vrij dicht bij de kustlijn en dit levert soms grappige beelden op, zoals men kan verwachten van mij, laat ik mij fotograferen al rollend van een duin, kan het nog gekker, gelukkig doet zot zijn geen zeer, als ik niet eens gek mag doen, kunnen ze me beter begraven, moesten ze dit hier doen in deze vlakte, geen mens die je ooit terugvind.

Het tweede gedeelte naar de Inland Sea gaat het er mogelijks nog ruiger aan toe, nu gaan we zelf achteruit van een duin naar beneden, en na een wilde rit komen we aan de inland sea, zoals gezegd, ligt die op de grens van Qatar met Saoudi Arabië, ik ben natuurlijk weer de enige die met de voeten in het water moet gaan, omdat je toch een aandenken moet hebben aan deze trip, en zeker aan een zoutwater zee die volledig in het binnenland ligt, ga ik wat schelpen rapen, doordat ik al mijn aandacht vestig op het zoeken naar de gepaste schelpen, ben ik al een eindje afgedwaald en moet Harry mij roepen wanneer de grep op het punt staat terug te vertrekken.

De terugkeer naar Sealine gaat met een enkele uitzondering tussen de duinen door, aan een razend tempo, weer met de jeep bestuurd door Nasser op kop, op het einde van de tocht staat een vrachtwagen, met enkele compressoren op, die voor een tiental Ryal, de banden van de jeeps terug oppompen tot op de normale druk, voor de terugrit naar Doha 

Een zeer mooie trip, iets wat wij nu ook weeral eens meegemaakt hebben.

Zonnige groeten vanuit Qatar.

N, H & L