Een paar maanden terug zijn we hier al eens langs gegaan, toen hebben we al gezegd dat er teveel was om te bekijken in één keer, en doordat het aan het begin van de Eid ( einde en een aantal maanden erna herdenking van de vasten periode, de Ramadan ), waren er toen een paar zalen gesloten voor het publiek, dus nog maar eens een bezoek gepland, dit keer nemen we Linda mee die bij ons op vakantie is, en het bezoek is georganiseerd door de Tuesday Ladies Group, een vereniging van Engels talige expat dames waar ik lid van ben.

Wie is Sjeik Faisal, Onze Sjeik is afkomstig uit een Qatari parel vissers familie, die reeds op jonge leeftijd allerhande dingen begon te verzamelen, zijn familie heeft banden met de Koninklijke familie, de Sjeik zijn overgrootvader en de overgrootvader van de huidige Emir van Qatar waren broers. Sjeik Faisal heeft zich dan ook, mede door toedoen van de olie die welvaart gebracht heeft in Qatar, ontpopt tot een succesvol zakenman. Hij bezit een eigen steengroeve die achter zijn domein ligt, is vooraanstaand bestuurslid in allerhande firma's, heeft op zijn domein een eigen stoeterij ( paarden kwekerij ), van Arabische volbloeden, en op zijn domein bevind zich ook een privé dierentuin, waar men de Oryx, het symbool voor Qatar, kan bewonderen.

Dr. Nabil, de conservator van het museum, Historicus en Geoloog van opleiding, ontvangt de groep aan de ingang, en na een korte uitleg over wat wij tijdens het bezoek mogen verwachten, gaan wij op weg. Ditmaal zijn de zalen die tijdens de Eid gesloten waren, wel open, en zijn ook de huisjes die in het museum gebouwd zijn geopend. De opzet van het museum veranderd constant, de Sjeik komt drie à vier maal per week langs, telkens met één of meerdere nieuwe voorwerpen of stukken, bij ieder bezoek laat hij dan ook voorwerpen op andere plaatsen zetten, tijdelijk verwijderen en vervangen door andere voorwerpen, of complete zalen verhuizen, het is maar hoe zijn humeur is. In elk geval blijft een dergelijke collectie voorwerpen, de mens verbazen, sommige van de stukken zijn gerestaureerd in perfecte staat, andere staan er in afwachting van restauratie, tentongesteld in de staat waarin ze gekocht werden.

Tijdens het bezoek splitst spijtig genoeg de groep zich op in kleinere groepen, die elk hun eigen weg gaan, de gids die we toegewezen kregen heeft nu geen enkel nut meer en het dametje loopt eigenlijk een beetje doelloos achter de verschillende groepen aan. de zalen die we nog niet bezochten, bevatten werkelijk mooie voorwerpen, tapijten, schilderijen, boeken, wapens en voorwerpen allerhande, teveel om op te noemen. Er is zelf een kleine zaal die gewijd is aan het Christelijk geloof, compleet met altaar, biechtstoel en de hele rataplan.

Bij het einde van het bezoek, wil Linda graag haar naam in het Arabisch, dit kan aan een standje aan de ingang van het museum voor de luttele prijs van 10 Qar, het dametje die dit normaal doet heeft echter haar tea break, dus is niet aanwezig, Dr. Nabil die ons herkend en informeert naar de bevindingen van ons bezoek, stelt voor om haar naam niet in het Arabisch, maar in het Egyptisch te schrijven. Dus Linda haar naam staat nu voor het nageslacht genoteerd in het Egyptisch.

Aan het einde van ons bezoek, besluiten we niet direct naar de " Camel race Track " te rijden, maar eerst nog eens een kijkje te nemen in de stoeterij van Sjeik Faisal, waar deze een kwekerij van Arabische volbloed paarden heeft. temeer omdat er vandaag een delegatie van de Wereld organisatie van Arabische volbloeden op bezoek is, het bezoek van de delegatie is een deel van de Arabische volbloed conventie dat in Doha plaats plaatsvind.

Zonnige groetjes,

N, H & L