Waar wij nog niet bij hebben stilgestaan, zijn de arbeiders en werkkrachten in dit land, de meeste kaderfuncties worden bekleed door westerse expats, op de overheidsdiensten werken Qatari's, die indien ze van het mannelijk geslacht zijn, vanaf hun geboorte een bepaald bedrag toegewezen krijgen van de overheid, op hun 18 de verjaardag een stuk gewijde grond krijgen en die op dezelfde verjaardag meestal van Papa een auto krijgen die ze niet baas kunnen. Meisjes worden uitgehuwelijkt en de echtgenoot moet zorgen dat zijn echtgenote niets te kort komt, echtgenotes waarvan hij wettelijk vier mag hebben.

Recht tegenover deze pracht en praal staan de arbeiders en werkkrachten, die het eigenlijke werk doen, deze zijn in de meeste gevallen van Oosterse origine en komen hier in dit land ( eigenlijk heel het midden Oosten ) werken voor een loon, waar de gemiddelde Belg nog niet voor uit zijn bed komt, ze weten meestal op voorhand niet waar ze gaan terecht komen, en wat ze gaan doen, ze komen aan met een valiesje en weten op voorhand dat ze het eerste jaar, hun familie niet meer zullen zien, hun contracten zijn voor een jaar zonder enige vorm van zekerheid.

Als je een iemand ( Bv een Nanny ) zoek aan te nemen, moet dit langs een arbeidsbureau gaan, dit zijn eigenlijk koppelbazen die de werkkrachten verhuren, uiteraard is dit niet gratis. als ze zoals het voorbeeld van de Nanny in een familie terecht komen, moeten ze in veel gevallen nog Arabisch leren, zodat de kinderen hun kunnen verstaan en die worden dan wel binnen het gezin ondergebracht, want de werkgever is hier verplicht om zijn personeel te onderhouden, hoe dat gebeurt de zaak van de werkgever.

Buiten het voorbeeld van de Nanny heb je hier nog vele duizenden arbeiders die in alle sectoren tewerkgesteld worden, de werkdagen beginnen s'ochtends rond vijf uur wanneer het busje of bus hun ophaalt, in hun accommodatie, dikwijls een barakken compound om ze naar de werkplek te brengen, waar ze een gemiddelde werkdag van tien uur doorbrengen, om dan terug naar de compound gebracht te worden, in deze compounds is het dikwijls gewoonte, wanneer het bewoners zijn die in dag en nachtploeg werken, om kamers te delen, ééntje die in de dag slaapt en ééntje die in de nacht slaapt, lekker voordelig, één kamer voor twee personen.

De lonen die ze uitbetaald krijgen variëren van 250 tot 1000 euro per maand, enkelingen komen hier licht boven, maar daar houd het op. ze worden zoals gezegd ondergebracht in een compound die bestaat uit barakken, waar dikwijls slaap en badkamers gedeeld worden, in veel gevallen nog zelf moeten instaan voor het klaarmaken van hun eigen voedsel ( de werkgever betaald wel de levensmiddelen ), en voor het doen van hun eigen was en plas. dus voor het grootste gedeelte van de mensen die hier werken en leven is de pracht en praal héél ver weg. ze komen hier werken om het leven van hun dikwijls omvangrijke familie in het thuisland,  eten en drinken te geven, dit verdient toch ook het nodige respect.

In en schril contrast zijn de vele boetieks en winkels die hun exotisch geprijsde waren ten toon stellen, en waarvan dikwijls de prijs, een maandloon overklast, ziehier het verschil op de foto's.

Warme groetjes,

N & H