De eerste foto die je zult zien, is nog van gisteren avond, tijdens een avondwandeling langs de jachthaven ( achter de hoek ), hetzelfde jacht als eerder op de week, maar dan bij avond, we hebben meer dan een uur gewandeld, en zijn nog niet eens rond de jachthaven geraakt, weeral met pijnlijke voeten in bed, ze deden thuis minder pijn.

Deze ochtend eerst uitkijken naar mijn Skype half uurtje met de kleinkinderen, ze waren laat vandaag.

Vandaag geen shopping maar op verkenning in onze nieuwe stad. voordat Harry morgen terug moet beginnen werken, dan zal het tot het volgende weekend zijn eer we verder op ontdekking kunnen gaan.

Bij ons vertrek ging het eigenlijk al een beetje mis, we wilden naar een fietsenwinkel gaan die we op internet gevonden hadden, en naar een souq gaan, maar helaas geen van beide gevonden, volgende keer beter, dan nemen we de GPS mee, een handig instrument in een stad als Doha. een fiets zou wel leuk zijn, bij ons hier op De Pearl is het vrij groot, en het is hier goed te doen met de fiets, maar eerst eens kijken wat het kost, of een goede tweedehands aanschaffen, als dat hier te vinden is.

Dan maar een uitstapje langs de zee aan de Corniche ( lees rondweg rond de stad ), een zeer toeristische plaats en wel gekend in Doha, iedereen brengt zijn picknick en handdoek mee om in het gras iets te eten en te drinken, of gewoon op Zondag, want dat is het hier vandaag, ook al is het Vrijdag, maar dat is de gebedsdag en voor de Arabieren de Zondag.

In tegenstelling tot, waar iedereen mij voor waarschuwde heb je geen last van de oproep tot gebed, door één van de vele moskeeën. Ik vind persoonlijk dat je in landen als Tunesië, Turkije en andere islamitische landen er meer last van hebt, daar hoor je het oorverdovend en schetterend geluid van de luidsprekers van de moskee, hier is dat niet het geval. Ik heb één keer iets gehoord om 15u.10 bij de onderbreking van de openbare omroep op de radio, en dit is zelfs niet storend. je ziet wel dat de islamieten naar de moskee trekken, maar moest je het niet weten, valt het nog niet op.

Terug naar onze ontdekkingstocht, parkeren we onze auto nabij het Islamitic Museum of Art, en wandelen we wat langs de promenade, het bezoek aan het museum stellen we uit tot een volgende keer, omdat op de terreinen van het museum een soort van kermis aan de gang was voor genodigden, wel leuk om vanop een afstand te bekijken.

Zo komen we aan de haven waar perfecte replica's van de oude parelvissersboten aangemeerd liggen, die nu enkel dienst doen voor toeristische rondvaarten, die gerestaureerd worden en gereed gemaakt worden voor het zomerseizoen en de daarbij behorende toeristen.

De parel die aan de ingang van de haven ligt, trekt direct mijn aandacht, zo heb ik er nog geen, die wil ik dus wel, maar helaas te groot om in de valies te steken, dan maar genoegen nemen met een foto van een poging tot diefstal van het pareltje, eerst over het muurtje klimmen, dan over een aantal rotsblokken, om alleen maar een foto te nemen, en met lege handen terug, gelukkig is deze daad niet opgemerkt door de politie, die zouden er niet mee kunnen lachen hebben.

Op de terugweg naar de auto, dwingt een dringend toiletbezoek, ons tot het binnengaan van een lokale koffie en shishabar op de kade, op een paar andere ben ik de als enige vrouw in een overwegend mannelijke wereld binnen gestapt, waar iedereen naar kijkt, alsof je een vreemde diersoort bent. dan begint de zoektocht naar het toilet, eerst een vers fruitsapje bestellen, en beleefd de vraag stellen waar het zo begeerde potje wel kan staan. ze sturen je door de ganse zaak, om terug op het terras uit te komen, om dan terug naar de keuken gestuurd te worden, om dan tot de conclusie te komen dat het eigenlijk aan de ingang was, eindelijk gevonden, bleek er alleen een toilet voor de mannen te zijn ( wat had je gedacht ). toch is er iemand die zag wat ik zocht, en die me verzocht om mee te gaan, die ook om de sleutel ging, want blijkbaar is het toilet voor dames niet het meest gebruikte kamertje in deze zaak. en is het handeltje dan ook altijd afgesloten en wordt alleen op verzoek geopend. zelfs het personeel was niet echt op de hoogte. gelukkig staat het water nog niet in mijn ogen, na al dat oponthoud.

In de zaak zitten zoals al gezegd overwegend mannen, die druk bezig zijn aan een shisha ( waterpijp ) te lurken, en tegelijkertijd ofwel druk bezig zijn op Ipad, laptop of Iphone, of een spelletje aan het spelen zijn, de waterpijp zal niet voor vandaag zijn, maar de volgende keer wil ik Harry dit eens zien doen. voor de rest een lekkere en ook verse fruitsap en ze doen en gelijk een paar flesjes water bij, dit alles voor de prijs van 23QAR ( een goeie 5 euro ), daar heb je bij ons met moeite één verse fruitsap voor.

We gaan dit zeker nog een keer doen, socializen met de locals, echt een belevenis.

De auto even ophalen en terug naar huis, voor een rustige avond op ons terras, het is hier per slot van rekening niet voor niets 30°, ook al is het vroeg donker ( rond half zes ) het blijft zalig om buiten te zitten.

Onze voeten doen weeral pijn, als mijn dokteres nu nog zegt dat ik niet genoeg beweging heb, dan weet ik het niet meer, ik heb hier al meer afgelopen tijdens de afgelopen dagen, dan een heel jaar aan de kust.

Het zal nu een paar daagjes duren eer we terug iets van ons laten horen, Harry moet terug gaan werken morgen, en ik ga uitrusten op mijn terras en misschien aan het zwembad, een paar dagen lekker niets doen, zoals ik van plan was

Veel zonnige en warme groetjes, en tot de volgende week, hierbij nog een paar fotootjes.

Nancy & Harry