Inhoud blog
  • Speedy en Wiske.
  • Daglicht in het nachtsprookje.
  • De strijkparelprinses.
  • Kunstminnares...
  • Nou zeg...
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Een vreemd verhaaltje

    23-06-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bachbloesems
    Misschien is het omdat ik nooit lange innerlijke rust lijk te missen dat het voor mij niets spectaculair doet.

    Maar toch. Ik ben voor het vervangen van bachbloesems door gerijpte whisky!

    23-06-2013 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nachtschade met hoop naar de ochtend.
    Elke dag neem ik een zalig pilletje om in 't slaap te geraken en vul ik mezelf met liefdevolle gedachten.

    Vandaag is dat helaas niet zo. Even vraag ik me af waarom en dan kom ik bij de reden. Mijn menopauze is sinds gisteren hernieuwd. Ook weet ik nu dat ik me begin juli minstens mag verwachten aan een leveroperatie (eventueel ook longoperatie). De chirurg die de operatie zal uitvoeren heeft iets weg van één of andere lokale slager waardoor ik ervan uitga dat hij wel wat afweet van levers.

    Uitleg over intensiteit van de operatie hangt af van dokters hun perspectief. Ze weten het zelf niet zo goed en zeggen dan: 'Jij weet vast beter hoe het voelt dan wij.' 

    Best lief dat ze me voor zo iemand aanzien die dat weet maar helaas dokters, ik ben een meester in vergeten. We zijn drie weken na de laatste chemo van de reeks en ik weet niet meer hoe het voelde. Ik ben een verward meisje, in een menopauze gestoken. Alert om op tijd psychologische bijwerkingen van medicatie te herkennen voor ze te veel schade aanrichten.

    Gelukkig vallen er steeds puzzelstukjes ineen en lijk ik nog steeds de regisseur van heel de dramatiek te zijn. 

    Enkele jaren geleden vertelde een dokter me dat wanneer er uitzaaiingen gevonden worden, de behandeling een beetje gaat lijken op dweilen met de kraan open. Die wijze van spreken trok me wel aan. Vandaar heb ik hem nu benoemd tot vaste poetsvrouw. Het toeval wil dat vorige week de thee in Robin zijn rugzak was uitgelopen op de vloer van zijn kantoortje.

    Ja, Robin regisseert mee uiteraard. Het slapen zonder hem in een ziekenhuis gaat me erg tegen vallen, hij is zo wonderlijk creatief en geniaal. 'k Ga er wel van uit dat hij even alleen weer heel knappe dingen gaat maken, dat doet hij zo vaak.





    Bijlagen:
    http://hetstemtest.be/   

    23-06-2013 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    03-06-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fastfood en sigaretten.
    Ik weet wat het ermee is, niets waar u meer naar snakt en smaak van kan hebben op momenten dat u pijn hebt. Smaakvolle winegums, sigaretten of een pak chips. Stel u voor, dieetijverige vrouwen, het gewicht verlies je vanzelf op dagen dat u niet kan eten!

    Woorden die steeds worden verspild aan verslavingen, wat is er mis met ongezonde goestingen? Ze brengen u verlichting. Zolang we geen seks mogen hebben in het openbaar, moeten we toch andere zaken vinden om en public smaak van te hebben.

    Uiteraard, eet u snoep, blijft u met een chemische smaak achter in uw mond. Rookt u, bent u tijdelijk korter van adem, eet u chips, wordt u vettig en krijgt u pukkels. Zo, nu weet u dat. Indien niet geïnteresseerd in de gevolgen van deze waren, doe het dan niet!

    En dan ook nog het hele gedoe over ons voedsel dat kankerverwekkend is... Kom, ga jagen! Als u veganist bent, pluk champignons! Wat een idioterij dragen die dagelijkse onderwerpen mee.

    Bijlagen:
    http://thewickedladyshow.podomatic.com/entry/2013-06-02T21_43_33-07_00   

    03-06-2013 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    28-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen..
    De laatste chemo van deze reeks zit erin, vreugde wordt onderdrukt door vergiftiging. Geen roes/lichte vergiftiging zoals alcohol of paddenstoelen waarvan je gaat hallucineren ondanks de leuke naam Folfiri.

    Ondertussen ken ik het chemoscenario al wat en gisteren heeft de zon op zoveel manieren geschenen waardoor ik me er rustiger bij voel. Een maandje verlof van de behandelingen komt eraan en ik gon der iet van make.

    Wel voel ik me meer geïsoleerd van andere mensen. De energie ontbreekt me om te praten. Kotsonderdrukking en speekselonderdrukking vervangen m'n verbale communicatie grotendeels. Gelukkig is dit maar een tijdelijke kleine aanpassing van gewoonte.

    Geluiden die uit me komen, maken momenteel meer duidelijk.

    28-05-2013 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    01-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vuiligheid.
    Er ligt een vogelstront op de brievenbus. Bij het Chinees eten zaten te veel haren om goed te zijn. De huur slaagt op. Alsook is het chemo die mijn lichaam indexeert en mottigmakend is.

    De Rozenberg feest met Paul Severs terwijl mijn poes de binnenkomende vliegen verorberd.

    Plots sloegen de woorden hier naar gecentreerd.

    Toch komt alles nog goed. Dit weekend is er 'Nog een paar hete zomers'. De mongolen, ze zijn verenigd, once again.

    Het bijhorend filmpje geldt voor deze zaterdag: 2013.




    Bijlagen:
    https://www.youtube.com/watch?v=cU7Q9kprDl0   

    01-05-2013 om 16:37 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    22-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vorige week.
    Maandag: Vissticks zonder stokje gegeten die er na de chemo uitwamen.

    Dinsdag: Gelach van Tijl en trouwjurk Sandra goedgekeurd.

    Woensdag: Twee kinderen in huis die, 's morgens voor de ochtend begon, vertrokken.

    Donderdag: Roadburn: Soundscape (microphonics), Black bombaim en Primordial.

    Vrijdag: Ook Roadburn: Vreselijke film over martelingen gezien, Witchsorrow, Hexvessel beleefd, hetgene legaal is in Tilburg gerookt. Besef blaasontsteking begon.

    Zaterdag: Zoo Antwerpen en luiheid veroorzaakt door blaaspijn.

    Zondag: Begin extreme pijn aan andere lichaamsuitgang.

    Bijlagen:
    https://www.youtube.com/watch?v=hbIofZoCX4c   

    22-04-2013 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    10-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gespeelde filosofische improvisatie
    Bericht

    10-04-2013 om 23:47 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    05-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Roadburn
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Twee jaar geleden hebben de dokters in Leuven het zwangerschapsgevoel uit me genomen. Gelukkig, de ingebeelde baby bleek een tumor te zijn. Dankbaar maar zeker wil ik er nu toch ontsnappen, uit Gasthuisberg, even maar. Ja, zelfs met uitzaaiingen die in me blijken te zitten.

    Met loze argumenten komt een van de professoren moeite doen om me er te houden. Wat vind je mama ervan? En je vriend? Excuses professor... Wat heeft dat met de zaak te maken?

    Mijn antwoord was dan ook: 'Ik wil hier weg, ze zijn hier achter mijne kop aan 't boren!'. Jaja, de berg van het Gasthuis wordt volgebouwd, als een gevangenis waar ze me willen houden. Want ik ben nog zo jong... Denk maar eens over al die experimentjes die toch beter met mij uit te voeren zijn dan met een verrimpeld oudje dat meurt.

    Gelukkig had ik die dag verstrooiing en kon ik m'n plan doorzetten. Hans leidde de professor af met eerder pittige verhaaltjes over die mens zijn vader (waar Hans mee heeft samengewerkt tot ongeveer 10 jaar terug). Goede vrienden hoeven geen leeftijdsgenoten te zijn, mensen met ervaring heb je nodig. Tussendoor verslaagt de 18-jarige Monika, die ook mee was gekomen, Hans met schaken.

    Ze vraagt met haar Litouws accent: 'Zeggen jullie dat hier ook? Schaak...mat?' De oudjes in de chemozaal kijken wat onwennig maar ik vind het allemaal geniaal!

    Ondertussen blijkt de dokter die me vroeger succesvol en op een menselijke manier opvolgde in een rustig algemeen ziekenhuis te zitten, niet verder rijden dan Leuven.

    Jaja, weg ben ik hoor. Een paar dagen later ben ik in Bonheiden. Bomen rondom en kamers die op kamers lijken. Mijn rust lijkt weder te keren. Ik had niet veel vragen... Misschien dan toch even tussendoor: 'Wanneer gaat mijn haar ongeveer uitvallen, ik heb al twee chemo's gehad en zelfs mijn beenhaar is er nog...'

    'Maar van deze chemo gaat uw haar niet uitvallen hoor.' Ah, daar voel ik mijn geschiftheid weer duidelijk opkomen. Zitten ga ik dan maar doen. In de inkomhal, overlopend.

    Ik doneerde mijn staart aan Think pink terwijl het toch vreselijk is dat Tatiana Silva, die de campagne promoot zelf lange lokken heeft. Alhoewel kort haar me goed staat, ben ik een combinatie tussen een mama en een lesbo. Afhankelijk van wat er die dag vooraan in m'n kleerkast ligt.

    Jaja, wie zal het zeggen. Is de hoofdhuidpijn een signaal van aankomend haaruitval of ben ik nu belachelijk goed voorzien voor carnaval?

    Ik stap uit de trein en zie Koen. 'k Deel mijn enthousiasme over het andere ziekenhuis waar ik toch vier chemo's op mijn gemak ga kunnen halen. Hij vraagt: 'Ga je naar Roadburn.' Ik zeg: 'Natuurlijk, 'k heb het daarnet nog met de dokter besproken.'

    Verder gaat de droom van een festival met een bus waarvan de banden soms branden. Ik denk te weten hoe die bus zich voelt.











    Bijlagen:
    http://www.natuurbericht.be/?regio=18&cat=insecten&id=6366   

    05-04-2013 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    20-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.1111
    111 chemo's heeft Kris Leysen gehad, nu is ze dood maar ik besef het niet. Al vier weken sterft er 1 iemand per week die me bekend is. Bweuh. Ik heb maandag chemoproduct in mijn aderen gespoten gekregen. Bweuh. Als mijn haar nu een keer vooruit deed met uitvallen kon ik mezelf afleiden door een pruik op te zetten.

    Ja, het is weer zover, tijd voor zelfmedelijden. Terecht. Ik ben nu al enkele jaren over de gedachte dat dode mensen het slecht hebben maar de mensen die nu gestorven zijn, maakten me het leven aangenamer. Daar zit 't em... Bovendien heb ik een chemobusje aan me hangen met een leiding die met een naald in me hangt.

    En lieve Chris haar uitzaaiingen zijn toegenomen. De kanker zou nu in haar longen, hersenen en bijnier zitten, zo zei de dokter die de scan bekeken had. We waren daarstraks op bezoek bij Chris haar dochter en kleindochter: Nathalie en Martha. En die kleine Martha doet u met één aanblik heel het nieuws vergeten. Ze heeft aan mijn neus gevoeld en bijna mijn vinger opgegeten, mensen zouden dat meer moeten doen, zo ne keer aan uw neus voelen, al is het maar om de windrichting te bepalen.

    Ik ben hier nu aan het wachten tot dat Robin terug komt van de winkel. Hij is nogal mooi en neemt lekkere dingen mee. Bweuh, help. Hij belde net. Goed zo, zo vergeet hij geen wc-papier.


    20-03-2013 om 18:58 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    05-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Supermarktgeit.
    Gisteren heb ik de Perel herontdekt. Bij mijn weten het enige café in Mol met zijn eigen straatplakkaatje. De motivatie tot pintjes drinken is deze week een pak gestegen omdat ik volgende maandag naar 't ziekenhuis moet om chemotherapie te krijgen.

    Dus ben ik maar stevig aan den toog gaan hangen bij den Dimi, den Thomas en natuurlijk de Pier. Steeds partners tot sluitingstijd en vooral professionele zeveraars zijn we. De broer van Marthe heeft samen met haar verloofde de Perel en de mens is een enthousiaste caféuitbater. Jazeker, iemand heeft de Perel gered, godzijdank, twee mensen tegelijk, een welgekomen wonder. Dus even enthousiast als de uitbater blijf ik hangen en Perelbier drinken dat een pils van Corsendonk is en 20 centiemen goedkoper is dan Jupiler.

    Ik word er niet nuchterder op en geniet van Dimi zijn expressieve wreedheid. We verlaten de Perel maar gewoontegetrouw hebben we de drang tot het laatste café in de Corbiestraat binnen te gaan. Twee mensen aan den toog maar dat maakt niet uit, we willen gewoon een laatste drankje of twee, de sfeer maken we zelf wel. Het meisje aan den toog bleek te werken in de supermarkt die het dichtst bij mijn huis is. Dus we beginnen een gesprek over de winkels die daar in de buurt zijn en haar collega's waar ik er enkele vaag van ken. Ik zwijg over het feit dat ik me twee uur daarvoor luidop aan het ergeren was (aan den toog van de Perel) aan het stemgeluid van de kassameisjes in die winkel.

    Door het gemekker probeerde ik echt haar verhaal te volgen en me in te leven in haar wereld. Ik heb ooit ook wel in winkels gewerkt... Ik begon het gevoel te krijgen dat ik nog een cola nodig had... Ik mocht er nog één bestellen maar merk opnieuw het probleem op... en zeg het luidop: Ik heb nog één bonneke van den Trix, maaltijdcheques van mijne vrijer en een briefje van 500 euro, maar waarschijnlijk kan ik met geen van die dingen betalen. Kunt ge het even opschrijven? Toen kwam de nee, dat kunnen we niet doen-uitleg. Daarna zei ik: alé, Anita van in 't Wassalon kan da toch wel... (om nog maar te zwijgen van de Schellekens die dat zelfs in zenne computer kan zetten) Mijn gemeenheid was omdat het barmeisje een eendachtig stemgeluid heeft en ofwel een constante valling heeft ofwel een nasty drugprobleem heeft ontwikkeld en ik hou niet van zulke mensen met irritante stemmen. Toen wou ik naar Dimi gaan om te vragen of hij aub mijn cola wou betalen maar de Pier had de situatie al in de hand.

    En dat meisje uit de supermarkt zegt (nog steeds met een nare vibrerende bijklank): Oh, da's gemakkelijk, zo kan ik ook altijd wel zonder te betalen iets gaan drinken. Waarop ik vertel dat mijn geld nog niet gewisseld is omdat ik nog pruiken moet kiezen om mijn toekomstige kaalheid te gaan verbergen. En toen zei ze: 'Oh ocharme, anders kan ze geen pruik betalen, kom schat (tegen de mens die standaard in dat café zit en haar lief blijkt te zijn), we gaan naar huis.' Haar vriend komt me een kus geven omdat hij vindt dat ik dat verdien en volgt.

    Voordien moest ik in de winkel waar ze werkt al een hoofdtelefoon opzetten tegen de vreselijke Arcadecenter-reclamespots die steeds door de winkel knallen en nu blijkt dat ik hem ook aan de kassa ga moeten ophouden. Een geit die Red bull drinkt maakt nare situaties zeg.


    05-03-2013 om 15:35 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    18-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Koude met gedachten.
    Ja mannen, het is ne triestige tijd. Deze week stond ik in de wereldwinkel en Leen en Agnes waren er ook. Zo konden we met drie een depressief praatje maken en dat deed deugd. Persoonlijk zat ik twee dagen geleden op mijn tandvlees. Het deed haast pijn om mijn tanden te poetsen. Soms heb ik dat, die algemene overgevoeligheid. Haast te veel dat je kleren je huid aanraken.

    Zelfs één van de lichtpuntjes deze week was een beetje dubbel. Ik ga op bezoek bij Kris, hier kijk ik steeds naar uit. Sinds ik eens kanker bleek te hebben, leerde ik haar kennen. Een heel leuke mevrouw die enorm snel is van begrip. Een tijdje terug dronken we samen wijn op haar terras terwijl de beiaard van Mol ons zijn mooiste klanken onthulde. We hebben beiden steeds verhalen te vertellen. Deze week ging ik samen met mijn mama op bezoek bij Kris zodat ze wat meer kon vertellen over de palliatieve zorgen die ze nu thuis krijgt. Kris kan niet meer blijven leven. Die optie is er niet meer. Waarschijnlijk zal haar overlijden het gevolg zijn van een hartstilstand. Kris haar hart werkt niet voldoende meer.

    Ondertussen is Kris haar schoondochter zwanger. Ze krijgt normaal samen met Kris haar zoon een gloednieuw kindje in juni. Daarom gaat de grootmoeder in spé volgende week een doos maken met informatie over zichzelf, gericht aan haar komend kleinkind.

    Kris voelde wel dat er een bestaan is en dat je er ergens een kleine radar in bent. Je bent één kleine schakel als mens, zei ze. Ze had het gevoel dat de dingen zonder haar ook wel zouden draaien. Maar toch, Kris samenvatten in een doos. Geen idee hoe je daaraan begint...

    En mijn lichaam, dat lijkt gemaakt om de dokters te verwarren. Bij een kleine uitzaaing in mijn rechterlong vorig jaar, vond de dokter het eerder vreemd dat de tumormarkers in mijn bloed niet gestegen waren. Maar ach, uitzaaing eruit, tumormarkers laag, goed nieuws.

    Momenteel stijgen die tumormarkers wel terwijl er in mijn longen of lever niets groeit. Ja zeg, heb dat voor. Over twee weken ongeveer ga ik wat meer weten omdat er dan een scan is gedaan van mijn gehele lichaam.

    Wat ik momenteel informatief weet:
    - Tumormarkers in je bloed kunnen ook een aanduiding zijn van ontsteking en zijn niet 100% betrouwbaar ivm opsporing naar kwaadaardige ziektes.
    - Behalve naar lever en longen, kan darmkanker nog uitzaaiien naar de buik, het buikvlies, de botten of de hersenen.

    Wat ik momenteel intuïtief weet:
    - Het heeft geen zin om vooruit te denken.
    - Mijn extreem lieve poes en enorm geweldig leuke vriend willen samen met me rusten, het is nacht.
    - Mijn buik zal altijd wat gevoeliger zijn waardoor ik soms uit mijn dagelijks/nachtelijks ritme ben en nog gevoeliger ben voor allerlei invloeden.

    Dat alles samen maakt voor mij de conclusie dat ik kleine dingen moet plannen die me gelukkig maken. Daarom is mijn schattig hondje bij me (hij woont bij mijn mama op andere dagen). Ik heb een gelaatsverzorging bij Inge geboekt die mij en m'n huid hoogstwaarschijnlijk enorm veel deugd gaat doen. Voor de rest moet ik veel films zien, zoals Séraphine (de Senlis) vorige week. En gek dromen 's nachts, zoals gisteren, toen ik net bevallen was van Miel en meteen daarna naar de cinema ging. De naam Miel heeft als oorsprong mijn liefde voor honing.

    Een goede nachtrust toegewenst!

    Liefs

    Veerle












    Bijlagen:
    http://en.wikipedia.org/wiki/S%C3%A9raphine_%28film%29   

    18-02-2013 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    16-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ongecensureerd.
    Omdat ik het zo enorm debiel vind om elke maand opnieuw een week uit mijn vagina te bloeden dachten Robin en ik na over een oplossing. Menopauze zie ik niet meer zitten. De verandering van de geur van mijn zweet moet zowat het onaantrekkelijkste zijn dat ik meegemaakt heb tot de dag dat ik mijn (tijdelijke) stoma kreeg. En die droogheid, bah.

    Ook zou het me verbazen dat ik ooit zin krijg in zwangerschap. De ballon van de verbloeming errond is makkelijk te doorprikken. Die regio heeft bij mij al genoeg trauma ervaren. De bestraling die ik kreeg was gericht op mijn poep en mijn schaamhaar viel er plaatselijk van uit. Het ging dus doorheen heel mijn lijf op die plaats.

    Daarom heeft Robin besloten om heel deze week te slapen. Zo is ie er enkel (maar wel altijd) op de weken dat ik niet geteisterd wordt door bloedstroom op mijn intieme plaats. Perfect. Hij is net ingedommeld. Een rustige week ga ik tegemoet.

    16-07-2012 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    14-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Facebookinfo.
    Via een link van Marian lees ik het artikel dat Robin, die hier nu in bed ligt, heeft geschreven. De juist gezette woorden omschrijven het optreden van Anthony and the johnsons. Ik klik op 'vind ik leuk'. Er staat: Jij en Mathias Sercu vinden dit leuk. Jaja, één van mijn voorbeelden uit 'Buiten de zone' deelt m'n mening.

    Bijlagen:
    http://www.youtube.com/watch?v=ecnKvzM0Z7E   

    14-07-2012 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    07-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Avond met champagne en venkelthee.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ik geloof dat dingen een geheel vormen. Zoals de bijna dood van Nora Hemelaers. De hemel zit reeds in haar naam. Ze gaat waarschijnlijk hand in hand met morfine. Ik, als ervarene, weet dat er geen betere partner bestaat. Het meisje is een lief wezentje. Dit wil niet zeggen dat ik het fijn vind dat ze aan het sterven is.















    P.S.: In naam van de houders van www.bloggen.be excuseer ik me voor de mongolische onkunde waardoor de bijlage-afbeelding die niet meer doorklikt, niet te verwijderen noch te bekijken valt.






    07-07-2012 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    11-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De kasten van tante Liliane
    Vorige donderdag ging ik de kast die tante Liliane op overschot had en een tafel halen. Bij aankomst bleek dat er nog 2 extra kasten waren die ik mocht hebben. Nu staat heel mijn huis vol mooie meubelen. Het kostte mijn gevolg weer bloed, zweet en tranen want het waren zware stukken.

    Als beloning moesten ze het doen met wat sigaretten of frietjes. Mijn papa moest vroeger door. De rest heeft allemaal een frietje met choco geproefd. Het smaakt niet vies. Het leek me alsof er een smaak is die zowel in de choco zit dan in de friet. Door het gebrek aan contrast kon ik nu niet zeggen dat ik het lekker vond. Het was een leuk expiriment.

    Verhuizen doen we wel indien mogelijk met thee. Tenminste één gezond gegeven in deze tekst.

    11-06-2012 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    08-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Watch out where the huskies go and don't you eat the yellow snow!
    Er was ooit een gezellige nacht waarin ik aan de Boulevard hier in Mol bij Rob thuis zat, samen met Tom en we waren (in benevelde toestand) aan het luisteren naar 'Don't you eat that yellow snow' van Frank Zappa. Ik dacht toen een (teken)filmpje gezien te hebben met huskies en eskimo's. Niemand kan zich zulk filmpje voorstellen. Ik heb het al zo vaak gevraagd aan mensen, niemand kent het.

    Dat wil waarschijnlijk zeggen dat ik het mij ingebeeld heb bij het verhaal. Kijk uit waar de huskies gaan, en eet niet van de gele sneeuw (waar ze geurineerd hebben). Ik zie de figuurtjes nog vrij helder in mijn hoofd.

    Gisteren dacht ik ook nog terug aan de keer in de lagere school dat er iemand vertelde dat ze de cadeautjes van Sinterklaas in de kast had gevonden en dat haar ouders toen toegaven dat Sinterklaas niet bestond. Ik begon afstand van dat meisje te nemen en bleef stiekem in Sinterklaas geloven. Tot zover mijn zin voor realiteit.

    Bijlagen:
    https://www.youtube.com/watch?v=mxAceec8DxI   

    08-06-2012 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    07-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.OK
    Vandaag voel ik me best ok. Mijn buik protesteert maar met de nodige goa-muziek op mijn mp3 geraak 'k overal. Het is leuk als uw hersenen op een hallucinante manier werken. Zo kan ik als ik vanaf hier naar de garage kijk, kiezen of ik 3D wil zien of niet.

    Gisteren hebben we hier de remake van Piranha gezien. De film is op een domme manier briljant. Stel u voor. Er zitten al piranha's in het water en terwijl slaagt er een koord van een schip los waardoor een bikini-griet tussen haar borsten (schuin) in twee delen wordt gesneden. Dit zodat het bovenste deel in het meer kan glijden en de piranha's een enorm sappige snack hebben.

    De ramen poetsen nu. Enorm langdradig. Op mijn werk krijg ik die aan mijn post al vrij proper en de overgebleven vlekjes zijn er in een paar seconden af met Isopropanol.

    Bijlagen:
    http://www.youtube.com/watch?v=MuTH2-0nzRQ   

    07-06-2012 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    05-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een dag die moeilijk functioneert.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Vandaag is heldag. Deze ochtend ben 'k te laat bij mijn afspraak bij Inne van het inburgeringsproject. Mijn darmen werken samen met mijn hormonen tegen heel Veerle. Bij mijn mama thuis heb ik 2 films gezien. Waaronder 'Komt een vrouw bij de dokter'. Een geluk dat ik daarvoor al triestig was. Het verhaal van een vrouw met borstkanker wordt in de film genuanceerd verteld. Vaak is het mooi in beeld gebracht wat er gebeurt. In de film zegt de man van Carmen dat hun relatie tussen twee partners getransformeerd is in de relatie patient-verzorger. Dat gebeurt vaker.

    En dan is het echt enorm moeilijk om het juiste soort liefde en de evenwichtige erotiek terug tussen u twee te herstellen.

    De avond verliep ziek. Mijn avondmaal bestond uit 1 banaan. Toch kon ik die banaan zelfs niet in dromenland binnenhouden met mijn tere gatapparaat. Na het accident ben ik even opgestaan om me op te frissen en hier zit ik nu. Ik zou moeten opstaan om 6u om op tijd op mijn afspraak bij prof. Dirk van Raemdonck (de longchirurg die mijn vorige operatie heeft gedaan) te zijn. Voor een keer ga ik afbellen en tot bij de huisdokter gaan.

    Vreselijke timing. Volgende week gaan we naar Ijsland en ik wou dingen gewassen hebben, ik kan een trip naar Leuven er niet tussen plannen. 'k Kom er waarschijnlijk wel, maar extra dingen, zoals de ramen kuisen, zitten er niet in. En een foto van mijn longen had ook interessant geweest om nog eens te weten dat ze in goeie conditie zijn.

    'k Ga terug kruipen bij Robin. Deze keer slapen we terug beneden. Geen trap tussen de wc en mij. Twee immodiums zullen het verteringsgoedje wel kalmeren. De kamillethee van gisteren mocht niet baten.

    05-06-2012 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    04-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bosbessenthee in de ochtend.
    Als ik gewoon mijn blogbericht van daarnet had opgeschreven in plaats van getypt, was ik het nu niet kwijt geraakt. Computer en internet hangen om zulke redenen bij mij wel vaak samen met onbetrouwbaarheid. Maar het is een goede manier om mensen de kans te geven om mee te lezen. Zo gun je hen toch een opening om mee te genieten van bepaalde facetten in je hoofd.

    Ondertussen is de ochtend al een poosje gepasseerd, net als de bosbessenthee. Ik ben thuis van de yoga. Moe met buikpijn. Maar het was leuk hoor, zoals altijd eigenlijk. Mijn poging tot zonnegroet leidde wel tot een darmreactie die niet juist aanvoelde waarna ik het wat rustiger aan deed.

    Net meldt Shana mij dat haar gans verdronken is. Speciale gebeurtenis. Ze wilt het dier nu niet begraven omdat het regent. Dat snap ik wel. Het zou symbolisch wat fout ineen zitten.



    04-06-2012 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)
    03-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jeuk houdt me wakker.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Het eerste bericht op deze blog dus:

    Vandaag ben ik naar de opendeurdag van mijn werk geweest. AGC, alias het glasfabriek (hier maken we ramen zoals ramen voor het Issy les moelineaux). Alhoewel ik er vast aangenomen ben, kan ik al bijna 2 jaar mijn job niet meer uitvoeren. Mijn job heeft de naam kaderzetter. Als je dubbel glas hebt, zie je in de raam, links, rechts, onder, boven en in de hoeken aluminium, allemaal met elkaar verbonden uiteraard. Dat is de kader die ik tegen ruiten zet.

    Toen ik net vast aangenomen was op dit werk was ik vaak ziek. Net op dat moment deed mijn lichaam tegen. Alsof je wacht om vast aangenomen te worden om op ziekenkas te gaan. Gelukkig was het darmkanker. Een grondige reden om niet op te dagen op je werk en verlofdagen gegarandeerd. Daarstraks vroeg er iemand of ik geen spijt had van mijn vertrek. Daarop moest ik zeggen: 'Ik ben niet vertrokken, ik ben een maand geleden nog geopereerd.'. Het nadeel aan er goed uit te zien...

    Door mijn darmoperatie en de stoma-weghaal-operatie jeukt mijn gat nu zodat ik niet kan slapen. 'k Heb anders wel enorm veel zin om tegen Robin aan te liggen. Gezellig een plaatsje zoeken met mijn borsten die van een armoedemodel naar Galia-meloen-size zijn gezwollen.

    Ach, hier in de living zie ik de kat uitgestrekt liggen op de zwarte zetel en de cavia's maken lawaai in hun kooi. Weer verbouwingen van hun kartonnen-doos-huizen. Jebus de cavia is vrij kalm. Soms leg ik mijn hand op hem en dan rusten we samen. Remi, de zwarte panter in caviavorm is voor mij nog moeilijker om contact mee te leggen. Hij heeft me al een keer of twee gebeten, hij krijgt stress bij het transport naar het cavia-buitenverblijf in de tuin.

    Vannacht slapen gebeurt boven. Aangezien de buren vorige ochtend, voor zevenen begonnen te slijpen aan het padje naast de slaapkamer beneden.

    Een aangename nachtrust.




    03-06-2012 om 00:00 geschreven door Veerle  


    >> Reageer (0)

    Archief per jaar
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs