Vandaag dan toch maar weer wat moed bijeen geschraapt (een stella uit de ijskast gepakt dus) en opnieuw begonnen met de carburator. Mijn vermoeden bleek dus te kloppen: de revisie-set is niet de juiste. Ik voel mij nog maar is een kalf al beledig ik hiermee deze sympathieke viervoeters. De volgende keer zal ik alvorens ik een revisie-set bestel de maten van de sproeiers even checken. Geen wonder dus dat de Mz niet als een bijna ontembaar beest tekeer gaat. De oude zooi er dus maar weer in en klaar is kees, of klaar zou kees moeten zijn want bij het openen van de benzinekraan komt uit de overloop een ware "benzine-wolkbreuk". Misschien veroorzaakt door het enthousiasme waarmee ik trap zonder starten om de carb vol benzine te krijgen. Na een "echte" startpoging stopt de wolkbreuk. Van een vonk is helaas geen sprake meer. Het nameten van de spanning verklaart waarom...Platte batterij. Helaas is de "verlengkabeltrekker" (scoren bij scrabble) vergeten om 1 eind in het stopcontact te steken en ik ben te moe om de lange afstand met stekker naar het stopcontact af te leggen. Einde van de dag dus. De batterij staat nu op te laden. Morgen trap ik mij weer helemaal stuk en kan je de volgende aflevering inde MZ-soap lezen. De vernieuwde "Dallas" kan hier een puntje aan zuigen.
Het is opvallend hoe zeer de tijd vliegt. Het jaar 2012 is, alweer even geleden, begonnen met het importeren van een koppige Fransoos. Een 4-cylinder (lees: 4 (harige) poten). De familie CC heeft ondertussen stromend water een mooie badkamer en een herstelde rug. Het motorische park (4 stuks) heeft één vervanging ondergaan. Sinds een kleine maand ben ik in de weinige tijd die er is weer bezig met de Mz aan de praat te krijgen. De benzinenaald bezorgt niemand nog slapeloze nachten en het revisie-setje heeft ondertussen de weg naar de carburator gevonden. Als mijn logica klopt dan is ook het elektrisch gedeelte afgerond. Helaas ik trap,trap en trap nog is om dan te besluiten dat ik het best nog is trap en trap en trap maar verder dan een rondje van een minuut of 2 draaien of een reutel waar zelfs menig kettingroker de wenkbrauwen van zou fronsen kom ik niet. Moest iedere trap een meter rond de wereld zijn dan behoorde ik nu tot het selecte clubje van wereldveroveraars. Ondanks dat ik de naam er voor heb zullen de geschiedenisboeken mij niet vermelden. De (oost)-Duitser lijkt zich qua koppigheid te willen meten met de geïmporteerde Fransoos. Denk dat ik de oude zooi maar is terug in de carb ga steken aangezien hij toen wel draaide. Indien dat niet helpt dan zou ik het eerlijk gezegd niet meer weten. Misschien ga ik er dan te voet mee naar Lourdes in de hoop dat de Heiligen die ik zo regelmatig is aanroep (vooral bij het niet starten) mij vergevingsgezind zijn. Uiteraard passer ik daarbij Leuven. Het geestrijke vocht dat daar het levenslicht ziet is wel betrouwbaar en stabiel wat van de gebruikers er van niet altijd gezegd kan worden.
