Grégoire Pazdziorko was de enige Belgische downhiller aan de start in Andorra.
De Belg afkomstig uit Namen wist zich op deze steile omloop te kwalificeren en haalde de DH finale in Vallnord.  
Met  5:06.901  haalde de Belg met Pools roots de 23 ste plaats van de 60 juniores.


top 10 juniores


1 Michael Jones (GBr) Fmd Racing / Intense Cycles 4:23.644
2 Loris Vergier (Fra) Lapierre Gravity Republic 4:24.112  +0.468
3 Daniel Algarra Navarro (Esp) Spain 4:29.766+ 6.122
4 Alexandre Fayolle (Fra) France 4:31.768 +8.124
5 Luca Shaw (USA) Specialized Racing Dh 4:31.998 +8.354
6 Gianluca Vernassa (Ita) Devinci Global Racing 4:32.105+ 8.461
7 Luke Ellison (Aus) Australia 4:32.835 +.191
8 Jure Zabjek (Slo) Unior Tools Team 4:33.013++ 9.369
9 Dean Lucas (Aus) Australia 4:33.766 10.122
10 Noel Niederberger (Sui) GSTAAD-Scott 4:36.761+ 13.117

Kevin Van Hoovels behaalde in Anorra  een knappe 16de plaats, zijn beste prestatie tot op heden in een wereldbeker wedstrijd. Klinkende namen als Kulhavy, Hermida, Fontana en Fluckiger laat hij achter zich.  Een tevreden Kevin Van Hoovels was het toen hij als 16de over de meet bolde, op slechts 2min35 van de winnaar Nino Shurter. Zonder de gekende slechte start had er vast en zeker nog meer ingezeten. Zoals gewoonlijk laat hij zich nog te veel wegdrummen in de starten zo kwam hij als 45t door op de top van de eerste klim. Meteen had hij wel het goede ritme te pakken en kon ronde na ronde renners remonteren. Bij het ingaan van de laatste ronde zat hij nog in 20st stelling maar dit loodzware parcours eiste zijn tol bij vele renners waardoor Van Hoovels nog 5 plaatsen kon goed maken.  Jammer was het uiteindelijk dat de organisatie in laatste instantie besliste van 1 ronde minder te rijden.
‘De vorige weken voelde ik me enorm sterk op trainingen maar voor 1 of ander reden liep het mis op het BK vorige week. Dat het nu wel verliep naar wens dveed me deugd, eindelijk een beloning na de vele trainingen die ik hiervoor doe. Dit geeft me vertrouwen voor de komende wedstrijden.’ aldus Kevin Van Hoovels.

Bij de junioren reed Mathieu Dehaeze zich naar een 15de plaats.

Kenneth Coomans, die maandag nog een dokter opzocht, moest wat gas terugnemen en zakte naar 30;
De Tsjech Jan Vastl nam de leiding gevolgd de Romain Boutet en Jan Rajchart.

In de 2 de ronden vielen de gaten. Jan Vastl leidde een kopgroep van 7 met daarin Samuel Gaze. Daarna een groepje van 3 met de Italiaan Gioele Bertolini  , dan nog eens 4 man ,  en dan Erno C Crae op 16.
Tussen 20 en 25 zaten nog 3 Belgen met Jochen De Vocht, Dehaeze en Cools.

Trek KMC biker Kenneth Coomans  volgde op nog steeds 30. De Fransman  Boutet was vooraan weggevallen.
Intussen had Erno McCrae de strijd moeten staken. Ademnood werd de Goeman Scott biker fataal en hij kon de wedstrijd niet verder zetten.

Op 7 ging Mathieu Dehaeze de laatste rond in. Bram Cools volgde mooi op 19, Jochen De Vocht op 22 en Kenneth Coomans op 23.
Na 1u2min won de Tsjech Jan Vastl de wedstrijd voor de Nieuw Zeelander Sam Gaze. De Italiaan Gioele Bertolini mocht als derde naar het podium. Vierde werd de Fransman Hugo Pigeon.
Mathieu Dehaeze  ( Versluys Pro ) finishte als beste Belg op 15, Kenneth Coomans kon nog beslag leggen op de 19 de plaats, Bram Cools werd 21 ste en juist daarna eindigde Jochen De Vocht op plaats 22.

reacties:

Mathieu Dehaeze : " 15 de  is niet slecht, maar het had beter gekund. De hoogte speelde zeker een rol; ik zat met zoveel fluimen. Toch ben ik tevreden met de uitslag."

Jochen De Vocht : " Mij ging het redelijk goed. Ik moest wel helemaal achter starten, maar kon goed opschuiven. Ik wist dat de conditie goed was, maar wat het op wereldniveau zou geven wist ik niet. Ik had blijkbaar niet zoveel last van de hoogste en van slijmen. Met die 22 ste plaats ben ik tevreden."

Bram Cools : " Het was lastig ; ik stond ook achteraan , maar kon goed opschuiven. Ik heb altijd mijn eigen tempo gereden en denk dat er vandaag niet meer inzat. "

Kenneth Coomans : " Ik zit met een keelontsteking en dus nog aan de antibiotica. In het begin ging het goed, maar op de lange klim viel ik stil.De derde ronde kwam ik terug door, maar toen was het te laat. Zonder dat ziek zijn had er zeker een top 15 ingezeten." zei de Trek biker na afloop.

top 10
1 Jan Vastl (Tsj) 1:02:37
2 Samuel Gaze (New Zeeland)+ 1:01
3 Gioele Bertolini (It) 1:06
4 Hugo Pigeon (Fra) 1:36
5 Neilo Perrin Ganier (Fr) 1:38
6 Jan Rajchart (Zwi) 1:50
7 Simon Vitzthum (Zwi) 2:04
8 Felix Ritzinger (Aust) 2:24
9 Javier Jimenez Pascual (Spa) 2:42
10 Lucas Dubau (Fra) 2:57

...........................
15 Mathieu Dehaeze BEL
19 Kenneth Coomans  BEL
21 Bram Cools
22 Jochen De Vocht

Daar toonde Nash zich bijzonder gretig , Sabine Spitz volgde.
Eva Lechner moest 10 meter laten en Neff maakte een slippertje in het gras.
De wind hield intussen lelijk thuis en maakte hier en daar wat schade.
Spitz gaf niet af, in de slotfase zette de twaalfvoudige Duitse kampioenen zich op kop en gaf de leiding niet meer uit handen.
Nash moest in de 42 jarige Duitse haar meerdere erkennen en Eva Lechner werd derde, voor Gunn Rita Dahle en Tanja Zakelj. Marianne Vos werd 23 ste  en onze landgenote Githa Michiels strandde  eervol op 29.

Voor Spitz was het pas haar tweede World Cup zege uit haar carriere.

reacties :

Githa Michiels : " Ja ik was goed weg en schoof goed op, maar mijn rug blokkeerde. Ik voelde de kracht wegtrekken. De hartslag ging niet omhoog maar de benen wilden niet . Ik voelde al dadelijk dat de rug opspeelde. Ik kon mijn ding niet doen. Ik kon geen kracht zetten en dat trok naar mijn benen. Ik ben er zeker van dat ik hier beter gekund had. Maar ik heb het geprobeerd." zei de bikester van Toka Print.

Tanja Zakelj : " Ik wist niet wat ik moest verwachten, ik heb geen ervaring op deze hoogte. Ik  vertrok snel, maar wilde me niet opblazen en over de limit gaan. Ik heb me op de wedstrijd gefocust en heb alles gedaan om het podium te halen."

Katerine Nash : " Het was een mooie, spannende wedstrijd. Ik kwam tot bij Sabine maar die was sterk. Ik had graag willen winnen, maar ze was echt beter vandaag. Het was niet echt technisch en de hoogte was geen probleem, omdat ik op grote hoogte woon. aldus de  Tsjechische Luna Pro bikester. die in Californie leeft.


Gunn Rita Dahle : " Ik ben in de eerste ronde gevallen en tegen een boom beland. Dit is dus echt niet aan te raden. Ik ben wat gehavend.
Ik ben dus niet echt blij met het resulaat, maar ben wel goed bezig en nu ga ik me in Livigno voorbereiden op het WK. Er is geen betere plaats om zich voor te bereiden als Livigno. Daarna rij ik nog in Davos en Meribel in Frankrijk. Dat  betekent ook nog een beetje genieten samen met mijn familie". zegt de bikester van het Multivan Merida team.

top 10
1 Sabine Spitz (D) Sabine Spitz Haibike Pro Team 1:26:54
2 Katerina Nash (Tsj) Luna Pro Team + 0:01
3 Eva Lechner (Ita) Team Colnago Sudtirol  +0:04
4 Gunn-Rita Dahle Flesjaa (Nor) Multivan Merida Biking Team 0:09
5 Tanja Zakelj (Slo) Unior Tools Team 1:24
6 Katrin Leumann (Zwi) Ghost Factory Racing Team 1:35
7 Jolanda Neff  (Zwi) Giant Pro XC Team 1:49
8 Alexandra Engen (Zwe) Ghost Factory Racing Team 2:20
9 Blaza Klemencic (Slo) Calcit Bike Team 2:32
10 Julie Bresset (Fra) BH - SR Suntour - KMC 2:43

De Amerikaan Connor Fields en de Columbiaanse Mariana Pajon halen goud op het WK BMX TT Superfinal in Nieuw-Zeeland

Bij de Junior Women ging de titel naar de Amerikaanse Felicia Stancil met een tijd van 26.133sec, het zilver ging naar de Australische Rachel Jones met een tijd van 26.151sec. en het brons naar de Duitse Europese kampioene Sarah Sailer met een tijd van 26.179sec.

De Fransman Romain Matieu was de snelste met een tijd van 23.367sec bij de Junior Men en pakt zo de gouden medaille en regenboogtrui. De Amerikaan Sean Gaian werd 2de ( 23.539sec ) en pakt het zilver, de Nederlander Niek Kimmann wordt heel knap 3de met een tijd van 23.627sec en neemt de bronzen medaille mee naar Nederland. Lauren Stevens reed in de TT de 55ste tijd ( 25.979 ), omwille dat hij uit zijn klikpedaal ging.

Elke Vanhoof reed in haar TT een mooie 10de tijd ( 26.273 ) en plaatste zich voor de TT Superfinal bij de Elite Women. In die Superfinal reed ze een 14de tijd ( 26.527 ). Het goud in de TT Superfinal ging naar de Columbiaanse en Olympische kampioene Mariana Pajon, zij reed een tijd van 25.153sec, het zilver was voor de Amerikaanse Alise Post met 25.495sec en het brons voor de uittredende Wereldkampioene TT Caroline Buchanan uit Australie.

De uittredende Wereldkampioen TT Elite Men Connor Fields wist ook nu weer de snelste tijd neer te zetten ( 22.598sec ) en kreeg voor het 2de jaar op rij de regenboogtrui omgedaan en de gouden medaille, het zilver ging naar de Fransman Joris Daudet ( 22.701sec ), zijn landgenoot Sylvain Andre pakte het brons met een tijd van 23.015sec.

Lauren Stevens en Elke Vanhoof wisten zich door hun tijden wel mooi te plaatsen voor het WK BMX dat deze nacht gereden wordt. Wij wensen beiden heel veel succes.
 
Uitslagen kan je vinden op http://www.bmx-results.com/index.php

Geschreven door BMX mama Chantal

Op dinsdag 30 juli a.s. wordt de vijfde wegwedstrijd van de Lotto-Beker van België voor Junioren 2013 betwist: de 39e TROFEE VAN VLAANDEREN te RENINGELST (W.Vl.). Deze wedstrijd loopt over een afstand van  

122 km (10 ronden van 12,2 km) en is een organisatie van de Kon. Wielerclub Bergdal Reningelst. De start vindt plaats om 14u30. De aankomst is voorzien in de Zevekotestraat omstreeks 17.30u.

Het algemeen clubklassement van de Lotto-Beker van België voor Junioren 2013 na de ploegentijdrit te Borlo (14/07) ziet eruit als volgt:

1 AVIA CRABBE CYCLING TEAM  172 punten

2 C.T.- DJ.MATIC-KORTRIJK  122

3  DAVO CYCLING TEAM - TONGEREN  119

4  KSV DEERLIJK-GAVERZICHT-MATEXI  110

5  ZANNATA - LOTTO CT MENEN VZW  107

6  ISOREX CYCLING TEAM  101

7  W.A.C. TEAM HOBOKEN (KON.) V.Z.W.    97

8  JONGE RENNERS ROESELARE    96

9  WIELERCLUB "ONDER ONS - PARIKE" VZW    95 10  KON. BALEN B.C. V.Z.W.    93

De top 3 van het algemeen individueel klassement wordt nog steeds aangevoerd door Johan HEMROULLE van het Avia Crabbé C.T. met 61 punten, voor Glenn DEBRUYNE van WK Noord-West-Brabant met 53 punten en Dennis DELMOTTE van Kon. Balen B.C. met 50 punten.

De volgende wegwedstrijd van de Lotto-Beker van België voor Junioren is de wedstrijd te Angreau-Honnelles op 15 augustus.

Voor meer informatie en details qua selecties van ploegen, reglement en details van de wedstrijden van de Lotto-Beker van België voor Junioren: www.belgiancycling.be. 

Auckland, Nieuw-Zeeland 
 
Naar aanleiding van de UCI BMX Conventie in Auckland, werd het UCI BMX World Championships Heusden-Zolder -logo gepresenteerd aan pers, bezoekers en deelnemers. Organisator BMX-club Circuit Zolder reageert via Gil De Vis: "we zijn er laaiend enthousiast over, het logo geeft het explosieve karakter van deze prachtige olympische sport weer. We zijn trots dat dit op alle communicatiemiddelen zal worden gebruikt”.

Het logo werd vandaag, vrijdag 26 juli, voorgesteld door het Belgisch organisatiecomité tijdens de UCI BMX Conventie in Auckland, waar momenteel het WK BMX 2013 plaats vindt. Met de bekendmaking van het logo aan het grote publiek, maakt Circuit Zolder officieel kenbaar dat ze als gastheer klaar zijn om in 2015 iedereen te verwelkomen in Heusden-Zolder.

De eerste concrete stappen in de organisatie van het WK zijn reeds gezet met de plannen voor de bouw van de 8 meter startramp. De realisatie van dit project is een unicum in België. Het zal betere trainingsfaciliteiten bieden aan Belgische BMX rijders.

Marc Wauters, Cycling Manager Circuit Zolder en ex-gele trui drager in de Tour de France, hoopt alvast dat dit voor de Belgen zal resulteren in sterkere prestaties op wereld- en olympisch niveau. Let the games begin!

Met nummer 60 vertrok Kevin Panhuyzen, al is de Limburger nog niet zeker omdat een hardnekkige verkoudheid hem parten speelt.
5 loodzware ronden stonden voor de beloften op het menu.

In de eerste halve ronde werd alles op een lang lint getrokken al kwam er een lichte afscheiding . Europees kampioen Jordan Sarrou, Hugo Drechou en Julian Schelb wisten enkele meters te pakken. Jeff Luyten was de beste Belg op de 5 de plaats.
Jens Schuermans volgde op 12. Ruben Scheire en Bart De Vocht zaten rond de 25 ste plaats.

In de tweede ronde ging de Duitser Markus Schultze Lunzum naar de kop en  kreeg de Fransmannen Jordan Sarrou en Hugo Drechou mee.
Jeff Luyten  zat in het achtervolgend trio met Julian Schelb en Julien Traieux.
De Nieuw Zeelander Anton Cooper zat op 18. Na Albstadt heeft de werelkampioen juniores niet mee deelgenomen aan een World Cup vanwege ziekte.
Jens Schuermans leek het moeilijk te hebben en verloor enkele plaatsen. Ruben Scheire bleef hangen op 25 en Didier Bats begon aan zijn opmars.
Ook Bart De Vocht moest enkele plaatsen inleveren en zat nog net in de top 30.

Jeff Luyten uit Westerlo bleef zich solo op 4 handhaven.   Bats( Toka Print) en Scheire zaten in de derde ronde op 23 en 24, Schuermans en De Vocht volgden rond de 35 ste plaats. Het was nu echt duidelijk de Schuermans moeilijkheden had .

In de vierde ronde trok Hugo Drechou er op uit. Hij nam een 20 tal meters op de Duitser Markus Schulte Lunzum, de leider in het algemeen klassement.

Voor de derde plaats werd het spannend ; een vijftal zat samen . Jeff Luyten, Pablo Rodriguez, Nicolas Pettina en Jordan Sarrou leverden strijd voor de derde podiumplaats en dit op iets meer dan 1min  van de leider.

In de laatste ronde haalde Huog Drechou alles uit de kast en won het voor Markus Schulte Lunzum Hij ging de Duitser met 50 sec vooraf. Jordan Sarrou werd derde voor onze landgenoot Jeff Luyten. Luyten finishte op 1 min36 van de winnaar en ging Julian Schelb vooraf.
Didier Bats eindigde op 21 , Ruben Scheire 21, Bart De Vocht op 31 , Jens Schuermans op 37 en Kevin Panhuyzen op 61.
Nederlands kampioen Michiel Van der Heijden  finishte als 14 de.

Markus Schulte Lunzum blijft met zijn tweede plaats leider in het klassement van de World Cup.
reacties ;

Jeff Luyten : "  Ik zat in de laatste afdaling achter een Italiaan en die reed zo traag dat Sarrou wegrijden kon. Het was niet echt technisch, maar wel super lastig.  Als je een goede dag hebt is het wel plezant, maar anders is het  echt afzien. "

Nick Lingier : " Jens had een complete offday, zijn 37 ste plaats zegt genoeg. Na Val di Sole, het BK en nu Vallnord moeten we het toch verder gaan zoeken. Hij is daarbij ook nog lek gereden. " zegt de teammanager van het Versluys Pro team.

Bart De Vocht ( Goeman Scott ) : "  Er was geen zuurstof in de lucht en ik ben ook nog plat gereden. Mijn keel is zo droog, dit is echt niet te doen."

Markus Schulte Lunzum : " Ik ben tevreden met de tweede plaats. Zo heb ik mijn leidersplaats kunnen verdedigen. De concurrentie was ver achter mij. Ik had last van de hoogte en Hugo had dat blijkbaar niet vandaag."

Met schijnbaar veel gemak walste Fabrice Mels door al de reeksen. Al van in de 1/8 finale reeds hij van start tot finish aan de leiding op dit toch wel zeer technisch traject.
Mels won de  4de World Cup Eliminator in Vallnord ( Andorra) voor Soto Catriel en de Fransman Titouan Perrin Ganier.
Wereldkampioen Ralph Naf en Thomas Litscher kwamen in Andorra niet aan de start .

Kevin Van Hoovels en Mels geraakten beiden door de 1/8 finales. Mels  kreeg daarna   een eerder gemakkelijke kwartfinale af te werken en haalde het samen met de Zwitser Marcel Wildhaber.  De Tsjech Jan Nesvada en Andy Eyring geraakte niet verder dan de 1/4 finales.
Kevin Van Hoovels moest het opnemen tegen sprintspecialisten  Daniel Federspiel en de Duitser Simon Gegenheimer.
Europees kampioen Federspiel en Gegenheimer reden de Zuid Afrikaan Philip Buys en Kevin Van Hoovels naar huis.

In de halve finale kreeg onze landgenoot Fabrice Mels( Salcano)  , Federspiel, Wildhaber en Gegenheimer tegen. Federspiel was het snelst weg , maar Mels wist hem op sublieme wijze  van de leiding te verdringen en pakte  het commando over. Zo reed Mels zich met veel brio naar de finale en kreeg Simon Gegenheimler mee. Federspiel werd uitgeschakeld.
In de tweede halve finale sprintte de Argentijn Soto Catriel zich samen met de Fransman Titouan Perrin Ganier  naar de grote finale.
In die finale pakte Mels opnieuw de kop. en pakte meteen enkele seconden. Op het technisch bstuk in het bos maakte de biker uit Sinaai echter een foutje, maar wist de leidersplaats te behouden en  stevende recht op zijn eerste World Cup zege af.
In het klassement blijft de Oostenrijker Daniel Federspiel aan de leiding, Mels staat na deze zege op 4.

" Ik maakte inderdaad een foutje in het bos. Normaal gezien zijn de eliminators nooit zo technisch, maar ik ben blij met deze overwinning." zei Fabrice Mels na deze prachtige zege.

Bij de dames won de Zwitserse Kathrin Stirnemann ( Haibike)  het voor de Zweedse wereldkampioene Alexandra Engen en  haar landgenote Jenny Rissveds.

reactie 
 
Kathrin Stirnemann:
" Na 3 keer een tweede plaats, had ik op een zege gehoopt. Het ging goed, ik  heb hier  alles gewonnen, zelfs de kwalificatie. Het parcours lag me wel en de finale was mega spannend. Jolanda, Jenny en Alexandra zijn toch de besten in deze discipline. Aanvankelijk bleef alles samen en blijkbaar had ik op het laatste de meeste kracht over. Ik ga niet naar Mont ST Anne, er is daar geen eliminator. Ik ga me op het WK voorbereiden. Maar ik zet zeker niet alles op het sprintnummer , omdat XC ook belangrijk blijft voor mij. Ik sta nu 2 de achter Alex Engen. Dus alles is nog mogelijk in de elmiminator!" zegt  de Zwitserse van team Haibike.

HEREN

Finale

MELS Fabrice
SOTO Catriel Andres
PERRIN GANIER Titouan
GEGENHEIMER Simon

Kleine finale

WILDHABER Marcel
FEDERSPIEL Daniel
CANAL Fabien
LÜTHI Patrick

DAMES

finale

1 STIRNEMANN Kathrin
2 ENGEN Alexandra
3 RISSVEDS Jenny*
4 NEFF Jolanda*

kleine finale

5 INDERGAND Linda*
6 SCHNEITTER Nathalie
7 GOULD Georgia
8 RIEDER Nadine

herbekijk deze wedstrijd via ;
http://live.redbull.tv/events/224/uci-mtb-world-cup-2013-vallnord-crosscountry-eliminator/

De  IRONbike is een 9-daagse etappewedstrijd in de geest van uithoudingsraces als Parijs-Dakar waarbij je ritten in lijn hebt met meerdere gechronometreerde tussenstukken. Op het einde van de dag moet je bovendien binnen bepaalde tijdslimieten binnenkomen.

IRONbike, bijgenaamd “the legend” of “the world’s hardest mountainbike raid” is in eerste plaats een avontuur, maar het is tevens een wedstrijd waarbij niet alleen de afstand, maar vooral het aantal hoogtemeters en het technisch gehalte dagelijks een duivelse cocktail vormen.

Vooral gepassioneerde bergfreaks, hoogtemeterfanaten, sadomasochisten en ook wel toprenners staan er aan de start.

Dit jaar slechts een kleine delegatie Belgen aan de start: de ervaren rotten Dieter Luypaert, Peter Vandeginste en Elias Van Hoeydonck, naast rookies Peter Vancampenhout en Joris Wijnen.

Verslag :

PROLOOG
De proloog stond dit jaar helaas niet in verhouding met de rest van de wedstrijd.  Een verplicht nummertje dorpscriterium (gelukkig wel een trappenafdaling naar beneden) om de locals en toeristen een attractie aan te bieden.

Dat de kwaliteiten van de Belgische delegatie niet van Dunaldy is, bleek dat 3 landgenoten doorstootten naar de finale.  Elias maakte indruk door een 5e plaats weg te kapen, waarmee hij meteen duidelijk stelde dat hij na de 3e plaats in het eindklassement van vorig jaar nu ook niet zonder ambitie aan de start stond.

TAPPA 1: Limone Piemonte – Vinadio (68 km ~ 3.000 hm)

Na de geneutraliseerde start volgt een gemakkelijke klim als opwarmertje voor het échte werk.

De eerste chrono over Colle di Valscura hakte er al direct in.  Kilometerslang klimmen over losse keien met stevige stijgingspercentages.  Het laatste deel draagwerk (portage) over grote sneeuwvelden.  Bovenaan een schitterend panorama.

De afdaling was er eentje om duidelijk te maken waarom IRONbike z’n naam niet heeft gestolen.  Singletrail over dikke keien die je voortdurend uit het evenwicht brachten.  Massaal veel pijn in armen en handen, maar het volgend specialleke aan Lago Malinvern deed die pijn weer snel vergeten.  Hier werden we met een helikopter opgepikt en op de top van een andere berg (2.550 m) gedropt.  De panorama’s tijdens de helikoptervlucht waren onbeschrijfelijk.  Met wat geluk vond je op de top ook je fiets terug.  Elias mocht de Italiaanse hilariteit nog eens ondergaan … hij moest ruim 2 uur wachten op z’n fiets, terwijl de klok genadeloos wegtikte.

De daaropvolgende chrono was er ééntje om in te kaderen.  Onafgebroken downhill van 2.550 m naar 800 m.  Hierin alles in (behalve gemakkelijke stukken).  Het eerste deel een wandelpad waar het te voet al knap lastig is om je been niet te breken (tip: blijf zo lang mogelijk fietsen J).  Nadien een schitterende singletrail pal OP de rotskam, om vervolgens op massa’s haarspeldbochten doorheen het bos je switchbacktechniek wat bij te schaven.  Achteraf bleken het er exact 72 te zijn …

Een singletrailafdaling van ruim 1.700 hm in 1 ruk … dit is mountainbiken! Elias bewees dat zijn vele tochten op zijn “MMMM” parcours van www.solosride.be de vruchten afwerpen.  Hij reed er de snelste tijd, al waren z’n 180 mm schijven voor- en achteraan wel zwartgeblakerd en telde het tandwiel vooraan enkele tandjes minder van de vele diepe drops.

Slapen deden we in een uniek decor in een gigantisch groot oud fort … helaas was het eten ook in “military style”, ook dit is IRONbike

Klassement: Elias VH 3de plaats, Dieter 14e, Joris 33ste

TAPPA 2: Vinadio – Pontechianale (82 km – 4.300 hm [slik]).

Slechts een korte nachtrust, want om 05:00 stond het ontbijt, bestaande uit droge pasta waarop met wat geluk ne geut olijfolie drijft weer klaar.

Om 07:00 stipt vertrek voor de eersten (lees: de laatste van het klassement want je vertrekt in omgekeerde volgorde van de algemene ranking).

Na 11 km opwarming stond de eerste stevige chrono op het programma.  2 cols boven de 2.400 m (start op 800 m) waarop de jongens van de échte mannen worden gescheiden.  De afdalingen zijn typisch IRONbike (IRONhike ?): als je veel techniek hebt kan je het meeste rijden, anders wordt het een mooie wandeling.  Dieter op z’n stalen Sobre en Elias op z’n tita GT Xizang houden van de übertechnische downhills (omzeggens altijd singletrack), switchbacks, drops en andere moeilijkheden.  Zij komen dankzij techniek en het juiste materiaal goed voor de dag.

Na de chrono, een kort tussenstukje, om al direct terug een nieuwe chrono aan te vatten.

Een klimme”tje” van 1.200 m naar net geen 3.000 m op de Monte Bellino.  Aanvankelijk makkelijk parcours (lees: ruwe keienweg), het laatste stuk portage over singletrail.  Boven wel een SCHITTEREND uitzicht over het mooiste deel van de Alpen, de Mon Viso ligt voor het grijpen.

De afdaling is er weer eentje om in te kaderen.  Singletrail all the way in hooggebergte.  Hier rij je best met grote schijven, want tegen 10 km/h maximum bereikt de olie al snel het kookpunt en dreigen je remmen het te begeven.  Ook hier doen handen en armen verschrikkelijk pijn, de afdaling lijkt eindeloos te duren.  Zalig (wel niet letten op de diepe afgrond aan de linkerkant).

Beneden begint de volgende verschrikking.  Ruim 6 km klimmen waarbij de 22x36 overuren maakt.

De afdaling is zo mogelijk nog steiler.  Daarbovenop rotsen, wortels én regen.  De ideale mix voor schuivers en valpartijen allerhande.

Of om het in een notendop te zeggen: 4.300 hm in 82 km.  IRONbike op zijn best.

Om 19:17 komt de laatste der Belgen aan na ruim 12 uur zwoegen … onnodig te zeggend dat Peter  Vandeginste vandaag heeft afgezien.

Klassement:  Elias  VH 5de, Dieter Luypaert  12e, Joris Wijnen 44 ste,


Na 3 etappes staat Jan Fojtik aan de leiding , Dieter Luypaert op 12 en Elias Van Hoeydonck op 14

In een zonovergoten La Masanna  was er veel bedrijvigheid , maar weinig toegankelijkheid. De pers strandde op  vrij grote afstand van het  gebeuren, wat werken moeilijk, zoniet maakte.
Gelukkig maakte de snelle kwalificatie tijd van onze landgenoot Fabrice Mels veel goed.
De Belgische kampioen Eliminator, zette met 1:45.949 een bijzonder snelle tijd neer en dat belooft voor de finale om 18 u.
Kevin Van Hoovels( Versluys Pro ) legde met 1:58.598 beslag op de 29 plaats.
Robby De Bock overleefde de kwalificatie niet.

top 9
MELS Fabrice
GLUTH Martin
PERRIN GANIER Titouan
BAUER Markus
FEDERSPIEL Daniel
MIQUEL Kevin
SOTO Catriel Andres
WILDHABER Marcel
GENESTE Thibault