Patrick Vervalle had zijn slag thuisgehaald. Voorhoof had voor hem een toegangsbadge geregeld voor de Europese instellingen. Een permanente badge van lobbyist. Een mooie blauwe met een rood streepje.

Maar hij had opdracht gekregen Voorhoof verder onder druk te zetten. Lobbyen voor de denktank 'Metdepenninghen' was slechts een dekmantel. Hij kwam geregeld langs op kantoor bij Voorhoof, ze gingen geregeld samen lunchen en praatten heel wat bij.

Een maand geleden had Vervalle de tweede aanval ingezet. Een financiële valstrik zou Voorhoof doen kraken, wist hij. Dan had Vervalle eindelijk alle touwtjes in handen.

Operatie 'marionet' moest het sluitstuk worden van het rekruteren van Voorhoof. Zijn opdrachtgevers hadden hem Voorhoof aangewezen als ideaal target. Hij zou de man zijn in het Europees Parlement die alles zou kunnen regelen voor hun grote slag.

Het was een riskante operatie. Dat wist Jeroen Voorhoof zelf ook wel van op voorhand. Maar het zou hem wel een leuk extraatje opleveren voor hem, zijn vrouw en de kinderen.

Een luxereisje naar de Dominicaanse was hem beloofd. Door wie? Fashion, het bedrijf van Mike. Familienaam doet er heel even niet toe. Had er ook nooit mogen toe doen, vond Voorhoof.

6 offertes had Voorhoof moeten vervalsen om de prijsaanbieding van Fashion verkocht te krijgen aan zijn oversten. Dat was geen probleem geweest.

Het deed hem denken aan een avondje uit in zijn studententijd. Black box, heette het spelletje dat hij en zijn vrienden vaak speelden terwijl ze de ene halve liter bier na de andere dronken.

Iemand stelde een vraag, iedereen schreef zijn antwoord op en stopte zijn papiertje in de black box. Daarna werden de antwoorden vergeleken.

Een simpele vraag: wie van ons belandt later in de gevangenis en waarvoor wordt hij veroordeeld? Antwoord: 13 keer Jeroen, slechts 2 keer een andere naam. Welke veroordeling? Gesjoemel en fraude. Voorhoof lachte in zijn vuistje. Het zat er al van jongsaf in. Wat kan hij eraan doen?

06-12-2009 om 23:04 geschreven door don lee