We vertrekken vandaag voor 2 dagen, met de trein , naar onze hoofdstad Brussel .
Voor ons totaal onbekend terrein . Dat we meerdere malen zullen moeten terug komen voor we " iets" gezien hebben zijn we ons ten volle van bewust. Maar 1 zaak staat ditmaal zeker op ons verlanglijstje "De Koninklijke serres" Die zijn elk jaar ongeveer 10 dagen open voor het publiek en dat is nu , dus goed meegenomen .
We komen aan met de trein in de Midi, vanwaar het nog een 1/2 uurtje stappen is naar ons hotel, in een zijstraat van de Louisalaan . Na de incheck gaan we op zoek om onze innerlijke mens te versterken. Niet ver vinden we Le "Stephany" bar bistro. Waar we een sla bestellen en ze zowaar ook weten wat "glutenvrij" betekent, brood wordt vervangen door gebakken aardappeltjes . We hoeven er niet bij te vertellen dat we op de achtergrond de Koninklijke wedding van Kate en William kunnen mee volgen .
Met de tram van de Louisalaan Stephania , over 19 haltes van Elsene tot Laken, naar Bockstael ,vanwaar we nog 1/2 uur te voet stappen tot aan de serres . In de blakende zon , we denken dat de voorspelde regen ergens anders aan het vallen is !
Dan is het zover , we komen aan bij het paleis van La(e)ken . Geen ellenlange rijen , waar we voor vreesden . Het is de moeite waard hoor !!!Tussen 1876 en 1894 werd in meerdere bouwfasen het grootste aaneengesloten kassencomplex van het Europese continent gebouwd. We wandelen door de wintertuin het Congohuis met 5 kleine koepels . Het palmenhuis en een op neogotiek geïnspireerde ijzeren kerk. Glazen galerijen verbinden de afzonderlijke gebouwen . De kleurenpracht van ontelbare azalea's hang- fuchsia, geraniums en hostas, hortensia, in voor ons nog nooit geziene kleuren . En nog honderden andere planten blijven ons maar verbazen . Een gedeelte van de wandeling is ook in de tuinen waar het verboden is op het gras te lopen . IJverig filmende Bert heeft geen oog voor deze verwittiging en gaat er prompt op lopen ...
Hm ... Massa's agenten houden een oogje in het zeil en ja hoor , een ervan ziet het wel ... uitleg nodig ??? Gelukkig zonder boete
Nog bij vertellen dat het ontzettend warm is en onze jas, sjaal natuurlijk een overbodige ballast is .
Bij het verlaten van de serres en het naar buiten gaan , aan de hekkens van het paleis van Laken, moeten we wachten om het domein te verlaten. Het is 15h30 , een horde politie en veiligheidsagenten stoppen alle verkeer op de drukke baan . Na enkele minuten is de reden ons duidelijk . Sire Albert komt zowaar het domein opgereden , zonder Paola. De eerste maal in ons leven dat we onze koning van zo dichtbij ontmoeten ,op amper een meter of 3. We zien hem ( alé de chauffeur) naar de trappen rijden. De trappen ons allen bekend van het in en uitstappen van informateur , preformateur, onderhandelaar, verkenner enz . Ook ditmaal staat de pers op de loer met supergrote lenzen en camera's.
We wandelen terug naar de tramhalte Bockstael , waar we vast stellen dat de blanken hier absoluut in de minderheid zijn ! Na een fris drankje in de lokale taverne gaan we met tram 94 naar ons hotel . Het is 17h45 nu .
Onze voeten zijn verhit , onze wangen verbrand, moe maar tevreden .We duimen dat de film en de foto's ( met oude kodak , nieuwe nog in reparatie) goed gelukt zijn .
Na een verfrissende douche op zoek voor diner. Zojuist tot de vaststelling gekomen dat de overburen van het hotel, de ambassade van Qatar is .
We vinden 2 straatjes met restaurants, we kiezen er een uit die ons super lijkt ... eten is Prima , de Cote a l'os superbe, de rode wijn ook . De prijs bedrieglijk, de bediening waardeloos.
Nog een afzakkertje op terrasje om de hoek en dan naar ons bed. Morgen een nieuwe dag vol ontdekkingen .
De ARVAK is een Texelse Blazer. Een stalen visserschip op zeil, gebouwd in 1900, dus meer dan 100 jaar oud. Haar natuurlijke biotoop is het noordelijke Ijsselmeer en de Waddenzee in het noorden van Nederland. Ze is 13.5 meter lang over de stevens, 4.5mtr breed en heeft 3 zeilen.
Het grootzeil is 55m2, en de fok en kluiver hebben elk een oppervlakte van 25m2. De mast is 17.5mtr lang.
Rond de jaren 1950-60 werd ze voorzien van een motor en werd het visruim omgebouwd naar een accomodatie. En sindsdien gebruikt als yacht.
Er varen van dit type slechts 2 exemplaren rond in Europa.
De ARVAK is sinds een 5tal jaren eigendom van Leo.
Bert en Leo kennen elkaar reeds meer dan 25jaar tijdens hun professionele carriere.
Leo werkte o.a. als projectleider bij technische dienst op de scheepswerf van Boel in Temse , en later leidde hij o.a. de nieuwbouwafdeling van EXMAR, de Antwerpse scheepvaartmaatschappij gespecialiseerd in gasschepen.
De ARVAK ontwaakt uit zijn winterslaap in Wallonie en vaart nu terug naar het Ijsselmeer.
Wij varen voor een paar dagen mee op de eerste etappe van de scheepswerf Meuse et Sambre in Luik naar Kerkdriel (iets ten noorden van sHertogenbosch) in Nederland.
Dag 1: Dinsdag 12 april 2011
We vertrokken uiteraard uit Duffel, met de trein , richting Luik Guillemines.
De treinreis verliep vrij vlot en rond 12h kwamen we aan in het ultra moderne stationsgebouw . Na wat filmen en enkele fotos namen we een taxi richting Monsin.
Aangekomen op de scheepswerf Meuse & Sambre werden we begroet door Leo , onze kapitein en eigenaar van het vaartuig, en zijn schoonbroer Andre, alias Bab.
En we voeren onmiddelijk af en gingen eerst bunkeren voor we vertrokken op de Maas.
Na een korte tijd namen we de bakboord-afslag voor het Albertkanaal, richting Nederland . We deden 2 serieuze sluizen van elk meer dan 8 m hoogteverschil, die van Lanaken en van Neerharen .
Dat was nu nog eens een belevenis ! Als je weet dat deze boot zomaar 25 ton weegt !!!! Wel iets anders dan de polyester boot op de Canal Du Midi .
We hadden tijdens onze trip van 5 uren varen alle weertypes .
Zon,veel (koude) wind , regen en een heuse hagelbui !
Van elk wat wils, alleen hadden wij niet te kiezen wat we op welk moment wilden .
Maar als stoere zeebonken bleven we met zijn allen trots op dek staan.
Even verduidelijken , deze boot wordt buiten bestuurd, onder de blote hemel zonder beschutting . Niet met een stuurwiel maar met een helmstok en roer.
Na een paar uren varen, voeren we verder via de Zuid-Willemsvaart. Deze vaarweg is wonderlijk mooi, rustig met de ontluikende frisse groene kleur van de natuur, hier komt een mens tot rust .
Het was reeds 18u25 dat we aanmeerden in Eisden, vlak voor MaasMechelen shopping center. Na het avondeten kregen we onze eerste lessen in het zeilen , met alle technishe benamingen . Is me dat moeilijk zeg, en aangezien het reeds een lange dag was, vrees ik dat we er niet veel zullen van onthouden hebben ! Rond 22u was het slaaptijd.
Dag 2 Woensdag 13 april 2011
Na een fijne nachtrust in een king size bed waren we reeds voor 8h op .
Om 9h vertrokken we, onder een mild zonnetje. Na eerst een stevig ontbijt , met alles erop en eraan , met spek en eieren en ons geserveerd door onze kapitein Leo.
Eerst wat foto`s genomen van de opkomende zon, en de ochtendmist over het water.
We passeerden Neeroeteren , Bree, Bocholt en zo richting Nederland.
Foto`s van mijn kodak moeten jullie op deze verdere reis niet meer verwachten want hij heeft een technisch defekt ! spijtig !
We zijn op weg naar Helmond en hebben reeds heel veel sluizen gedaan en voor we er zijn moeten we er nog wat doen . Ons vermoedelijk aankomstuur vanavond is rond 20h , dan zullen we zowaar bijna de klok rond gevaren hebben .
Lunch was op dek in de zon ZALIG . En of het smaakte !
Regelmatig kruisen we beroeps-binnenvaartuigen, de ene al wat groter dan de andere. Altijd word er even naar elkaar gegroet, in Nederland doen ook de wandelaars en fietsers langs het water dat. Leuk zeg.
Uiteindelijk zijn we aangekomen om 19u15, in totaal vandaag ongeveer 70 km gevaren en 9 sluizen gepasseerd.
We hebben heel wat voosprong op het schema en dus morgen nog een korte vaart. Waarschijnlijk reeds in de namiddag in Kerkdriel.
Maar dat zien we dan weer morgen .
Dag 3 Donderdag 14 april 2011
Het is vandaag donderdag. We staan op rond 7u30.
Verandering van plan, we varen vandaag niet naar Kerkdriel maar tot s`Hertogenbosch waar we verwachten aan te komen rond 14h.
Daar zulllen we ook overnachten .
Zodoende kunnen we deze late namiddag eens de beentjes strekken aan de wal en op ontdekking gaan naar de bezienswaardigheden . Er is een Groene Michelingids aan boord.
Vertrek om 9h35, gepiept in het logboek, zo weet ik het juiste uur ! En om 11h reeds 2 sluizen gedaan. We doen vandaag 4 sluizen. Het zijn nieuwe, gebouwd in 2009.
Vandaag is er geen zon te zien, gelukkig regent het niet, wel bewolkt en redelijk koude wind op het water tijdens het varen. We varen vanaf de eerste sluis achter een andere Belgisch yacht, een kleinere, moderne, ze komt uit Geel., heet Anne , en ze varen naar Berlijn...das nog een heel eind.
Langs onze stuurboordkant hebben we meestal een autoweg, zeer druk en veel camions. Nu en dan toetert er een naar ons als begroeting.
Veel beroepsvaartuigen zien we niet, slecht 1 tot nu toe (12u)
Het werden er een stuk of 3.
Aangekomen in s Hertogenbosch om 14h20 .
Flink gebuisd voor mij wat het trossen gooien betreft, ze kwamen flink in het water terecht daarjuist , Andre moest er bijna achter zwemmen !
Nu gaan we de stad eventjes bezoeken .
s Hertogenbosch of ook Den Bosch genoemd, is een kleine stad, we gaan met zijn 2-en op verkenning. Vanaf de meerspaats van de Arvak is het maar 10 minuutjes wandelen tot we op de Markt komen. Redelijk groot, zonder autoverkeer en met een standbeeld van Jeroen Bosch. Verder nogal wat cafeetjes, een hotel en wat restaurants en ook winkels. Ook een schoenenwinkel....
We verdwalen ons wat verder in nogal smalle straatjes, met veel scheve gevels. Toevallig komen we uit op een straatje dat als 2 druppels gelijkt op de Beenhouwerstraat van Brussel. Allemaal restaurantjes naast elkaar, met terrassen (met verwarming) en een smal wandelpad in het midden. Tijdens onze verdere wandeling zien we ook een pompeuze gotische kathedraal, impressionant qua grootte maar de gevels en beelden zijn niet echt proper onderhouden, nogal zwart.
Voor de rest veel fietsen natuurlijk, en veel volk.
S Avonds gaan we met ons 4-en een restootje zoeken , en kiezen er een willekeurig uit. Naam: LUX. Zo hebben ze er ook een in Antwerpen aan het verbindingsdok.
We eten binnen, het is er gezellig druk, de bediening is vriendelijk op z`n hollands , het eten is zeer lekker, het gezelschap uitstekend; kortom we genieten er op ons gemak van.
De wandeling terug naar de Arvak is rustig en de temperatuur aangenaam.
Om 22u slapen we reeds.
Dag 4 Vrijdag 15 april 2011
Laatste dag.
Vertrek iets vertraagd daar we eerst de beroepsvaartuigen in en uit de sluis moesten laten gaan .Nog 2 sluizen te gaan vandaag , bij het binnen en uit varen van Den Bosch.
De laatste werd behoorlijk spannend daar de uidraai nogal kort was en er rekening moet gehouden worden met de mast die meerdere meters uitsteekt achter het schip. Gevaar is groot dat hij beschadigd raakt als hij de kaaimuur raakt. Maar aangezien Leo een ervaren kapitein is verliep alles vlekkeloos.
Bert mocht een tijdje ook de helmstok bedienen. Dit kontakt met de boot is een intiem en fantastisch gevoel, je voelt de trillingen van de boot en het samenspel tussen de handbesturing en de onmiddellijke reaktie van de vaarbewegingen van de boot. Tof!
We vaarden verder op de Maas waar het weerom heel rustig was, wel veel breder.
We genoten van het uitzicht , en zagen prachtige Brabantse paarden die stonden te grazen aan de waterkant, koeien die zowaar pootje stonden te baden in de Maas !We zagen ook zwarte, langharige koeien met een tussenstuk wit .Komiek zicht .
Tegen de middag waren we in Kerkdriel, de vroegere thuishaven van Arvak. Tegelijk met ons kwam Leo zijn vrouwtje aan , met de wagen . We gebruikten samen de lunch op dek in de zon .
We vertrokken met zijn allen in de wagen , richting Belgie, en we werden meteen met beide voeten op de grond gebracht wat de chaos en drukte betreft . Back to reality !!!
Maar we hebben enorm genoten van de rust en de natuur en vooral van het gezelschap , bedankt Leo ! Bedankt Andre !
Het was een hele ervaring om die dagen op het water te vertoeven op de Arvak !!!
In de ontbijtzaal hebben de drommen toeristen plaats geruimd voor de zakenlui. We laten ons het ontbijt uitgebreid smaken en gaan rond 0930u op weg , gewapend met stadsplan en camera.
Het is een grijze koude dag. Eerst langs de Vrijdagmarkt met het standbeeld van Jacob van Artevelde in het midden, en het grote Art Nouveau raam en het hoefijzervenster van het Volkshuis langs een van de 4 zijden van het plein.
We passeren De Dulle Griet, het indrukwekkende smeedijzeren kanon dat nog geen enkele kogel afgevuurd heeft gedurende de 425 jaar dat het hier staat.
Via de Zuivelbrug komen we in de Kraanlei, waar de huisnummers 79 en 81 eruit springen. De ene toont de 6 werken van Barmhartigheid, de andere verbeeldt de 5 zintuigen. Het Huis van Alijn staat hier wat verderop maar is gesloten op maandag, en welke dag zijn wij vandaag ?
We verdwalen ons daarna in het Patershol, een van de oudste wijken van Gent. Daar staan huisjes die echte pareltjes zijn. We zijn er dan al zeker van dat we hier deze avond terugkomen om in een van die leuke kleine restaurantjes te eten.
Bij het verlaten van het Patershol staan we reeds aan de muur van het Gravensteen, de massieve burcht daterende uit 1180.
Uiteraard trekken we hier wat tijd uit om dit volledig te bezoeken; het is immers van allebei geleden van toen we amper 12 jaar oud waren. Bij de ingang wordt ons zowaar de vraag gesteld of we allebei 55 plus zijn, ai, is het dan zo duidelijk? Maar we krijgen wel korting!
In de wapenzaal staat alles netjes achter glas en er is een zeer goede beschrijving bij. Harnassen, maliënkolders, kruisbogen, zwaarden, speren, bijlen om mee te slaan en bijlen (kleinere dan) om mee te gooien, dolken, kruisbogen, en dit alles in alle formaten.
Goedendag, het waren geen simpele gasten in die tijd.
We verbazen ons daarna over de vindingrijkheid van de mensheid, als we in de kamer met de marteltuigen, zeer visueel opgesteld, rondwandelen. We werpen ook een blik op de Guillotine en de vergeetput.
Voordat we op de Korenlei komen, willen we het Museum voor Sierkunst en Vormgeving bezoeken, maar dit is gesloten op maandag, en welke dag zijn wij vandaag ?
Eens de Korenlei gepasseerd, nemen we de trappen naar de Sint Michielsbrug. Hier genieten we van het gekende uitzicht op de skyline van de stad. Mooi.
Verder langs de Sint Michielskerk, het Pand en de Sint Niklaaskerk.
Onze volgende bezoek is de Sint Baafskathedraal, waar we eerst de Aanbidding van het Lam Gods bekijken. Deze kunstschat van de gebroeders Van Eyck leren we in detail kennen met behulp van de individuele audio-toestelletjes. De moeite waard om gedurende meer dan 20 minuten goed te luisteren en te kijken. We nemen al onze tijd om ons dan verder te vergapen aan de pracht en praal van dit gebouw. Een echte kathedraal.
Als we hier buitenkomen , zien we ze vliegen van de honger en gaan dan maar het eerste beste binnen om te eten. Het is t Vosken op het Sint Baafsplein.
Propvol, dus wel een wachttijd, zo krijgen we de tijd om onze verkleumde handen en voeten wat optemperatuur te brengen. De saladeschotel is simpel en goed.
Aan de andere kant van het Sint Baafsplein staat het Belfort. We nemen een ingangsticket met 55+ korting en we beklimmen de toren, nogal gewaagd in mijn geval daar de therapie tegen mijn hoogtevrees pas volgende week start.
We zijn tot helemaal boven geweest en rondgelopen buiten, maar ik had de moedniet om mijn fototoestel te gebruiken. Onderweg passeerden we op de verschillende verdiepingen een aantal kamers met o.a. de mooie klokkenverzameling van de beiaard, de grote Klokke Roeland en de uurwerkenkamer.
We verlaten het Sint Baafs plein door de Biezekapelstraat. Op de verdere wandeling naar ons hotel, passeren we de toren van de Achtersikkel, en het oudste hotel van West-Europa (het levert hoteldiensten sedert 1228.) Cour Saint Georges. Via de Vrijdagmarkt bereiken we de Hoogpoort en ons hotel.
We hebben het dan serieus koud, onze wandeling zit er op, 6 uren nadat we vertrokken zijn aan het hotel.
s Avonds zijn we gaan eten in Le Petit Restaurant, in het Patershol, knus plaatsje en rustig, maar we vonden het eten zondag lekkerder.
Dit was voor ons Gent, historische stad met een duidelijk ver verleden. En misschien wel mooier dan Brugge?
In elk geval, voor herhaling vatbaar want we hebben zeker nog niet alles gezien en bezocht
Deze morgen doe ik het raam open van de hotelkamer en kijk rechts in het smalle straatje achter het hotel en wat zie ik?
Op de hoek van het straatje ,op 100 meter afstand: restaurant De Grave! Toch gevonden dus.
Het is een zeer uitgebreid ontbijtbuffel, met glaasje bubbels vandaag, en we kunnen er weer tegenaan voor een paar uren.
We stappen te voet naar het station Gent Sint Pieters, om er de tram naar de beurs te nemen, reeds een fikse wandeling van een halfuur.
De trams rijden om de 10 minuten , we moeten niet lang wachten.
Aangekomen op Flanders Expo zijn we eerst het linkse deel van de zalen gaan bekijken.
Onder andere ook een redelijk grote boot bezocht , die je kan huren voor op de binnenwateren van België. Interessant want met boegschroef.
Rond 13 zijn we iets gaan eten in de cafetaria. Nogal een bedoening, je kan er enkel met cash betalen wat soms tot zielige toestanden aan de kassa komt. Een ganse familie met plateaus, volgeladen met warm eten en te horen krijgen dat je met geen bank- of kredietkaart kan betalen, en dat in 2011 op zon evenement?
Wij hebben het bij een slaatje gehouden.
Als we nadien alle boten bekeken en te duur bevonden hebben, hebben we een bezoek gebracht aan de stand van Radio Holland België.Daar hebben ze ons getrakteerd op een Brugse Zot ( is bier van Brugge )
Een gezellige ontmoeting met enkele ex-collegas.
Koen , de opvolger van Bert, is er ook samen met vrouw en kinderen.
Ze geven ons talloze tips voor ons verder verblijf in Gent.
Zo ook het adres van de Belga Queen, een restaurant gevestigd in een oud pakhuis op de Graslei, dat volledig heringericht is.
Bij terugkomst in Gent stappen we meteen naar de Graslei om te zien of het ons lukt om nog te reserveren voor de avond.
Aangezien we vroeg willen eten, is er dan nog plaats vrij.
We genieten er van een aangename avond en van het lekkere menu, echt een aanrader! Zie: www.belgaqueen.be
Vandaag maken we het niet te laat want morgen staat er een lange stadwandeling op ons programma.
We hebben besloten dat het niet altijd ver hoeft te zijn, we kiezen dus voor een Citytrip naar Gent.
Na de middag met de trein naar Berchem en zo naar Gent Dampoort, is het NMBS station dichtst bij het geboekteNH Hotel Belfort.
Na aan korte wandeling, elk met een valiesje, zijn we er reeds. Ons hotel is gelegen in hartje stad, tegenover het stadhuis en het politiebureau , voor velen bekend van de Tv-serie Flikken.
Na de vlotte incheck besluiten we om maar meteen op verkenning te gaan. Met een gedetailleerd stadsplan, gekregen aan de receptie, gaan we op pad.
Wat ons opvalt is dat we zeker niet de enige toeristenzijn! We horen meerdere talen, maar heel veel Spaans en Engels. Ook wel het Nederlands van onze noorderburen. We nemen reeds wat fotos, geen film, dat is voor maandag. Vooraf hebben we op internet wat adressen van restaurants opgezocht en die gaan we nu zoeken.
Wanneer het harder begint te regenen, drinken we iets in café Borluut opde Korenmarkt. Gezellig en goed vol.
Terug in ons hotel nemen we een deugddoend warm bad en vertrekken we door de kleine historische straatjes op zoek naar restaurant De Grave.
Niet te vinden. Bij navraag aan een groenteverkoopster op de Vrijdagmarkt krijgen we een simpele uitleg, en het is niet ver ook. Maar het daar gevestigde restaurant heeft een andere naam.
We besluiten dan maar Brasserie Keizershof op de Vrijdagmarkt binnen te stappen. En het is nog geen misse keuze ook, we hebben er lekker gegeten.
Na een kort afzakkertje in de bar van ons hotel en een paar fotos van het prachtig verlichte stadhuis, zit de dag er reeds op.
We zijn terug thuis en hebben de zon mee gebracht zoals jullie zelf kunnen vast stellen ! Zien al uit naar de volgende reis . In mei rijden we naar het Noordoosten van Engeland , naar Northumberland National Park; We zitten reeds te popelen tot de postbode,, de informatie en boeken die Marjan ons toestuurde, in de bus stopt . We plannen een 10 tal dagen met eigen wagen en zullen uiteraard weer gaan stappen . En natuurlijk gaan we ook eventjes op familiebezoek in Belsay. Tegen dan hoop ik reeds behandeld te zijn tegen mijn hoogtevrees, zijn ons volop aan het informeren wat de mogelijkheden hiervoor zijn .
Vandaag togen we op weg met de lijnbus naar Los Llanos.Groter stadje, zeer leuk om in rond te lopen . Winkeltjes en wandelstraatjes in de warme zon.
We hadden een centuur nodig voor mij , daar de mijne(MJ) kapot was gegaan onderweg. We hadden het geluk dat er koopjes te doen waren!
We zijn er ook iets gaan drinken binnen in een kleine bar , en tijd voor....time .
Die bussn rijden hier wel klokvast !En daarboven zijn ze heel comfortabel en goedkoop , verwonderlijk in Spanje ! En..made in Belgium by Van Hool.
Je kan er heel het eiland mee doorkruisen op een simpele manier. Een aanrader !
Terug in het hotel zijn we gaan lunchen en aan het zwembad in een boek gaan lezen en nog genieten van de laatste zon voor we terug keren naar het koude ? Belgie . We zouden het niet weten want we hebben van gans ons verlof geen krant gelezen en de TV hebben we gisteren 5 minuten op gehad .
We horen en zien wel als we terug zijn !
Morgenvroeg worden we aan ons hotel opgehaald om 7h20. En vliegen van Santa Cruz De La Palmamet JAF7114 om10h20via tussenlanding op Tenerife .We komen om 17h45 Belgische tijd aan op Zaventem.
Voor mij is het alles behalve een sprookje geworden ! Nooit meer doe ik nog zo een wandeling voor ik me heb laten behandelen tegen hoogtevrees ! Julien , in Z Afrka heb je me ooit de berg afgeholpen achteraf gezien was dat maar klein bier . Wat ik vandaag gedaan heb, man man dat hou je niet voor mogelijk !De wandeling was in de bergen in het noord oosten van La Palma. In een dicht begroeid tropisch woud . Meestal langs bergwanden op een smal padje vol met keien en slijk . Op een richeltje van 30 cm moesten we over een obstakel die op de weg gekomen was door de regenval de voorbije dagen . Paniek , slappe benen en een weigering om verder te gaan . Onze Belgische gids Rob en Bert en een vriendelijke duitser hebben me er toch over gekregen . Ik snap nog altijd niet hoe ik het gedaan heb , al een geluk dat er aan de wandelstok een touwtje was rond mijn pols , anders was die gewoon uit mijn handen gegleden van het zweetvocht . Toevallig logeerde die duitser in ons hotel , ik ben hem deze avond gaan bedanken voor zijn vrijwillige hulp. Ondanks dat ben ik toch op een redelijke manier geslaagd om het tot een goed einde te brengen en zonder de groep van 15 te vertragen .
De wandeling op zich was prachtig door de natuur. We zagen en leerden over de dronken ratten, de 4 soorten laurierbomen waaronder 1 giftige, de enorme paardebloem die hier soms de grootte van een struik kan aannemen, de braamstruik die de dikte van een boompje kan aannemen, de manier waarop reuzevarens zich vermenigvuldigen, het zuivere water, een witte bloem ter groote van een pink die in feite bestond uit 15 bloempjes enz.
De ultieme beloning was een vergezicht vanaf de Cube de la Garga.
En dat het zwaar was , getuige de bijgevoegde foto van Bert op z`n best.
Na een zeer steile afdaling van 3km, op gelukkig bredere paden bereikten we rond 14u de kerk met annex bar van San Bartolome. In de typische bar konden we ons lunchpakket verorberen.
Daarna na een korte busreis bezochten we het zeer mooie, typisch palmeriaans dorpje San Andres. Smalle steegjes, kleurrijke huisjes en typisch kerkje met 3 klokken in de top, een bar met bij ons ongekende lage prijzen.
Voor 2 halve literflessen water en 2 serieuze brandys betaalden we 3.5eur. De brandy diende om onze emoties door te spoelen!
Onze buschauffeur, Jesus, bleek een rallypiloot te zijn. De manier en de snelheid waarmee die ons terugbracht naar het hotel, was....adembenemend!
Het was toch opnieuw redelijk laat als we in ons hotel aankwamen.
Morgen is onze laatste volledige dag, en doen we het rustig aan.
De weersvoorspelling is OK, zon met temperatuur rond de 20gr, weinig wind en geen regen, zoals vandaag. Wat moet er nog meer zijn?
We horen dat de lokale volksdansgroep begonnen is met hun optreden....
Dag 5 van Puerto Naos naar Tazacorte, we wandelen 16km
Wat langer geslapen dan gisteren en na het ontbijt op weg getogen naar Tazacorte, in een mild zonnetje .
Geen andere mogelijkheid dan de grote baan . En wij op weg , dachten dat het 8 km was . De weg was een klim om U tegen te zeggen , soms langs de afgrond , en een paar heel gevaarlijke bochten waar er geen plaats was voor de voetgangers , met momenten voelden we onze broek wapperen als er een auto langs kwam . Niet zo aangenaam , maar die daarboven zal ons nog niet gewenst hebben en we zijn er nog !
Dus we dachten 8 km, eventjes misdacht !Op mijn teller stond 8 km 30 toen we net een Bodega passeerden langs de weg , lekker meegenomen een koel pintje .
En wij weer op weg voor nog eens 7 km .
Tazacorte is een havenstadje , heel klein ! Kleurige huisjes en zelfs huisjes in de rotsen gebouwd. Zie bijgevoegde fotos .
En hier zijn we , na 15km stijgen en dalen en afgronden en ZON op zoek gegaan naar eten en drinken .
Eerst wat gesukkel om de haven te vinden. Maar daar hebben we een leuk zaakje gevonden , slaatje vooraf en een paella , waar we 40 minuten gingen moeten op wachten zei de cabalero , en wij kontent , wisten zo dat hij dan vers was. Wel we hebben er reeds veel gegeten , maar deze was toch de beste ! We gingen terug naar het hotel met een taxi , en wij maar ons best doen in het Spaans en weet je wat ? hij verstond ons niet want hij sprak geen Spaans .
Nog eventjes in de zon op het teras en het was weeral tijd voor bad en eten .
Morgen gaan we weer op dag excursie naar het sprookjesbos , wandeling van 4 uren , spijtig genoeg weer in het Noorden , waarschijnlijk weer kouder weer .
Dag 4 een winterwandeling naar het dak van La Palma
Jaja jullie lezen goed , en ja ik heb het overleefd !
Om 8h30 stonden we met pak en zak te wachten op de bus, goed voorbereid dachten we , en voldoende uitrusting bij ! Vergeet het , het zou nauwelijks voldoende blijken, en handschoenen waren van pas gekomen..
We doorkruisten het ganse eiland van west naar oost met de bus. Eens we de tunnel doorkwamen halverwege voelden we de vlaag reeds hangen , regen , in de wolken en KOUD nog 2 graden , jullie lezen goed . Terwijl we in ons hemdje konden vertrekken van ons hotel.We hadden wel op voorhand de reisgids verwittigd van mijn hoogtevrees , ze had er haar twijfels bij maar was er van overtuigd dat ze samen met Bert me wel van de berg zou krijgen als het nodig was .Haar naam was Caroline en ze was afkomstig van Antwerpen , echt een heel sympatieke en professionele dame. Zij is hier op La Palma reeds meer dan 15 jaar .
De wandeling startte op 38km van Santa Cruz de La Palma. De bus bracht er ons langs een zeer bochtige smalle weg met 443 bochten. Zoveel bochtenwerk hebben we sinds Californie niet meer gezien!
Bij de start van de wandeling was het serieus nat daar we volledig in de wolken zaten die door de felle wind als regen ( ijs )aanvoelde . Al een geluk we hadden onze nieuwe regenbroeken mee, daar zaten we goed . Alle sjaaltjes en bandjes die in mijn rugzak staken heb ik aangedaan .Binnen de 5 minuten waren onze handen verkleumd. Maar verder hebben we geen kou gehad , ik had warm van de emoties denk ik
We waren met een groep van ongeveer 20 , met 2 gidsen en echt rotten in het vak .
Dus togen we op weg naar de Cruzo Pico Nieve , op 2230 meter hoogte aan de rand van de erosiekrater Caldera die een diameter van 9 km heeft.
Janine, je raad om een stok mee te doen heeft me de totale wandeling laten mee doen , dank voor de raad .
De weersomstandigheden waren echt guur , in de wolken , geen verzicht en BAR koud , we liepen langs bomen en bremstruiken die in een ijskleedje verpakt waren.
Ijs ontstaat hier door de omzetting van het wolkenvocht door de felle striemende wind .! Je zag de wolken aan een grote snelheid voorbijrazen. Het klinkt raar maar het was een fantastisch gevoel om daar met zn allen door te wandelen.
Onze kaken tintelen nu op dit moment nog !
Hier stapten we zeker 2 uren . Op de top stond een kruis maar van de krater zagen we niks door de dichte wolken.
Op de bus was onze meegebrachte lunch welkom .
Langzaam ging het dan met de bus naar beneden naar het dorpje Las Nieves waar de heilige maagd van de sneeuw staat . 1x om de 5 jaar wordt ze naar beneden gedragen naar de kerk van Santa Cruz De Palma .
Deze heilige heeft ervoor gezorgd dat de uitbarsting van de vulkaan Sint Martin , die reeds 80 dagen duurde stopte toen haar beeldje in de nabijheid geplaatst was is het beginnen sneeuwen en zo is de uitbarsting gestopt .Deze maagd zou heel rijk zijn want van heinde en ver brengen ze haar offers en vaak juwelen . Foto bijgevoegd.
Van daar , na een drankje in de locale bar gingen we te voet op weg naar Santa Cruz . De weg ging door een ravijn , wel heel mooi maar soms ook steil! Deze laatste tocht duurde ook 1h30 maar was in een veel mildere temperatuur .
Bij de weg, geloof het of niet , maar de ganse dag was er een blinde man bij met zijn vrouw . Wel, bij zoiets wordt je stil en ga je eventjes stil staan hoe wij onze handjes mogen kussen al hebben we een brilletje op . Al heb ik dat van mij vandaag moeten afzetten daar hij vervroor .
De aankomst in ons hotel was laat, daarom deze late blogreportage.
Internet op de kamer is niet beschikbaar , dus zitten we met wifi in de zeer ruime lounge van het hotel,
Deze nacht weer een bewogen nacht , vanaf 3h geknal , waar het vandaan kwam of wat de reden was ? iedereen was deze morgen het antwoord schuldig !
En Bert heeft weer GROTE problemen met Belgacom , zou ons tot nu toe per dag 60 euro kosten , om te surfen , wat niet nodig is aangezien we de reis PC bij hebben .
Na veel gebel en gemail , zou het in orde komen , wacht en zie !
Deze morgen kwam de hostess uitleg geven .Blijkbaar is het toch niet het ideale eiland voor mij !!!!! Hoogtevrees is nu wel het laatstse dat je hier mag hebben !
De hostess heeft wat verdere navraag gedaan , blijkbaar is het wel een moeilijke wandeling , maar er zouden geen kleine padjes met afgronden in voorkomen . Dus ....we hebben ons toch ingeschreven voor een wandeltocht morgen naar het dak van La Palma . Als je nu morgenavand op het nieuws ziet dat ze op La Palma een touriste moeten evacueren hebben van een bergflank zal het wel de deze zijn !!!Bert zijn camera staat in elk geval klaar !
In de namidag zijn we op verkenning gegaan langs de andere kant van het hotel, zuidwaarts vandaag .We waren zo een 3 uur onderweg . En natuurlijk namen we weer foto`s , we voegen ze hierbij. Eerst nog eentje van de mooie zonsondergang gisteren , dan de golven op een lavastrand, Bert op het strand , een plant langs de weg , en als laatste een prachtige kerstroos-struik , zo maar langs de weg , en de mijne thuis, was even mooi Pascal Elise maar hij gaf de geest na amper 2 weken , zonde !
Druk op onderstaande knop , en vul het formulier in en we sturen je een mailtje als wij een nieuw verhaal of foto's op de blog gezet hebben----
Haz clic el botón y rellena el formulario. Te enviaremos un correo electrónico cuando ponemos una historia o fotos nuevas en el blog.
Stuur mij een email - Envíame un email
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen - - -Haz clic el botón
