Eigenlijk sta ik veel liever recht dan te zitten. Maar dat mag hier niet altijd. Moeke vind dat ik nog te klein ben en dat ik dus niet moet doen wat ik nog niet alleen kan. Blijven oefenen dus om te zitten. En eindelijk het is gelukt! Ik zak nog een beetje door maar blijf wel oefenen
Aha, weer een babysit in huis. Die staat daar nu al bijna 2 weken. t Wordt wel tijd dat ik daar ook nog eens in kruip Hier nog niet gemerkt dat er fotos gaan genomen worden. Ga je gang maar Victor!
Onze goede gewoonte: wie net aankomt mag even op de schoot en dan gaan spelen.
Met een knuffeltje je dag beginnen is altijd mooi meegenomen. Groot en klein vinden dit leuk! En dan komt Veerle aan. Fleur was eigenlijk al aan het spelen. Maar even samen met Veerle op schoot hoort er vrijwel dagelijks bij. Vandaag hebben we geluk: onze huisfotograaf is er weer. Straks moet ze weer studeren, maar eerst even een fotootje.
Ze heeft al dikwijls te kennen gegeven dat ze graag aan de grote tafel wou zitten. En nu is het dus zover. Geen andere kindjes eten geven, alleen 4 die zelf al kunnen de lepel hanteren. Van profiteren dus.
En deze namiddag voor het fruit weet ze natuurlijk haar stoel nog staan. En raad eens ja ze klautert er zelf in. We hebben hier een jongentje van 3 weken ouder en hij laat zich nog lekker dienen, maar Fleur weet wat ze wil. In de stoel. En, als ik het zelf doe gaat het veel sneller dan te wachten tot Hanne haar broek toe is.
We hebben hier weer een kleine loebas in huis. t Kan weer niet rap genoeg gaan: alles onderzoeken, overal de eerste bij zijn.
Maar plots hebben we het gevonden.
Op de brommer. Das wel een leuk idee, zo op de brommer. Je kan aan het stuur draaien, je voeten op het wiel zetten, liever achteruit dan vooruit rijden. Kortom, heel veel mogelijkheden. Maar dan, hoe raak je daar weer af? Vandaag dus blijkbaar nog niet alleen.
Dan maar blijven zitten tot de reddende hand komt, en vooral je af en toe eens laten horen en snoeten trekken. Ze mochten je daar maar eens vergeten!
We hebben het goed gehad gisteren. Veerle is een schatje. Dat hebben onze kindjes ook al gemerkt. Ze kan wel eens krijsen, maar met een flesje los je dat op. Voor de rest is ze heel rustig en geniet ze van alle aandacht rond haar. Al een geluk dat ze lawaai gewoon is, want met zon bende zou je anders al eens schrikken. Er is wel altijd eentje die zijn zin niet krijgt en eens luid roept. En ons huppeldier heeft ook nog altijd veel succes. Hanne kan er trouwens mee huppelen als de beste. De andere lopen ermee als met een fietsje, maar Hanne huppelt er nogal op los!
Ik kom mijn zusje brengen. Ah, jij komt je zusje brengen.
Ja, want ik ben grote broer.
Ja, jij bent nu grote broer, en nu mag je zusje bij moeke en de kindjes komen. Daar hebben we lang naar uitgekeken. Ons zusje heeft grote belangstelling genoten, maar helaas, ons fototoestel stond niet klaar. De foto komt morgen. Het nieuwe zal er nog niet af zijn. Het was een tijdje geleden dat we een flessenbabietje hadden.
En vorige week was onze blog 1 jaar en als herinnering nog eens de eerste foto die toen (na een moeilijke start) verschenen is. Vier van de vijf kindjes gaan al naar school.
Soms hebben ze leuke spullen, in de Lidl. Zoals deze week: huppeldieren. En ik heb er eentje kunnen bemachtigen. t Is al leuk om naar te kijken. Maar als je dan het vermaak van de kindjes ziet, t is gewoon de max, voor iedereen! Fleur doet het vrij rustig. Louis wordt ongeduldig en luttele seconden later trekt en sleurt om Fleur eraf te krijgen. Dan maar kiezen voor de noodoplossing: je mag je beurt afwachten in de hoek, sorry Louis, maar er zit niets anders op. Elk om beurt is elk om beurt.
Onze meest actieve baby in jaren kan dus ook heel rustig zitten en ongestoord een pop ontleden. Oogjes, neusje alles vastpakken. Tot hij merkt dat je hem in de gaten hebt. Dan begint hij, zoals we hem best kennen, wild rond te kruipen. Stil zitten is voor mietjes hé Victor! Dat doe je alleen als je denkt dat niemand je ziet!
Vorige maand was het gouden huwelijksjubileum van oma en opa.
Eindexamen in de computerles was een bedankingsfoto of een uitnodiging maken op basis van een eigen foto. Twee vliegen in één klap dus.
En een bedanking voor oma en opa én een eindexamen.
En bij deze wil ik graag nog eens alle omas, opas, mamas, papas, mammies of papies bedanken die op dinsdag de kindjes om 17u30 kwamen halen.
Tijdelijk niet meer nodig dus. Maar vanaf september graag opnieuw. Dan wordt het website bouwen En nu nog vlug op den blog zettenanders verschijnt er nog eens om 00u00. En zo laat is het nog net niet!
Dat doet mij denken aan mijn lager school. In de tijd van de nonnekes. Als we het niet mochten horen spraken ze ook Frans tegen elkaar.
Maar Hanneke toch: heb jij geen fruit mee? Kom, we steken een appel van moeke in je boekentas. En hier is je restje koek van gisteren, steek het er ook maar bij.
En haar gezicht klaart uit! Het hele probleem is meteen opgelost!
En alsof dat nog niet genoeg was. Voor het eerst in maanden: accidentje in bed. En dan op de foto met het leuke reservekleedje. Meer dan 20 jaar oud. Reinhilde kan het zich zelfs niet meer herinneren!
Hanne heeft net opgeruimd. t Heeft wel wat moeite gekost. Zoveel fietsen en buggys helemaal alleen tegen de muur zetten. Er is altijd wel iets dat je kan afleiden terwijl je naar het volgende fietsje gaat.
Maar Bravo voor Hanneke, heel flink. Je ziet ze groeien.
En dan juist komt papa binnen.
Ze heeft juist opgeruimd papa.
Ja, kijk papa de fietsen tegen de muur.
En papa komt kijken: Oh, t kan toch nog wel een beetje beter hé!
Foei papa! Hanne en ik vonden het al dik in orde. Die papas toch!
En dat hij nu nog ne keer zegt dat onze blog weeral een beetje stil gevallen is
We moeten nog wel een paar dagjes terugkeren, maar dat zal voor een volgende keer zijn.
Mag hier toch duidelijk meer dan de kindjes! Eerder deze week liep ze ook al van het terras weg. En vandaag komt ze weer eens uitdagen. Hanne weet goed dat ze niet in het gras mag. En de poes wil toch geaaid worden. Er is dus maar een oplossing: de poes zo dicht mogelijk tegen het terras en Hanne en Fleur zich in alle bochten wringen om allen maar je voetne van het terras te schuiven en er zelf te blijven opzitten. En zo kan je poesjes aaien!
Gisteren ging het goed met de looptrein. Maar je probeert best meteen elk toestel eens uit. Fleur haar lievelingsbrommer lijkt mij anders ook nog wel wat! Op de fietsjes durft Fleur nog niet maar met haar brommer gaat het prima om de veranda rond te rijden. Victor houdt het voorlopig bij voortschuiven in alle mogelijke richtingen.
We hebben eentje dat jarig is vandaag. En hij geniet er duidelijk van. t Is mooi weer en ze mogen op het terras spelen. En als je bovendien nog zon leuke looptrein krijgt kan je dag niet meer stuk. Maar die poes die van het terras mag en de kindjes niet, dat kan je maar beter goed in de gaten houden!
moekemagda
