Je loopt met vleugels, en je lacht, de wereld is je vlinder, in al zijn kleurenpracht. Je voeten zijn dan wel zwaarder, dan je eigenlijk dacht.
Je zet ze niet verkeerd, maar recht vooruit, toch voelt het stroever, het dansen is eruit. Ik reik je mijn hand, laat je weer vliegen, er is niets meer om te liegen, je bent weer vrij, kies voor jezelf, en een beetje voor mij.
Eindelijk is het gelukt, na jaren tobben is het voorbij, het heeft heel lang geduurd, maar nu komen er goede tijden voor mij.
Het is nog moeilijk te bevatten, het dringt nog niet helemaal tot me door, ik kan weer voor mijn toekomst gaan vechten, ook die van jou, en daar doe ik het voor.
Jaren was mijn toekomst onzeker, liep het slecht af of goed, het laatste is het gevaln en dat geeft me weer moed.
Op dit vlak heb ik geen pijn meer, die jarenlange zorgen zijn voorbij, de zon mag weer gaan schijnen, in volle glorie voor mij.
Hier lig ik in mijn bed, te staren in het rond, ik wou dat ik de slaap eindelijk eens vond. komt het door zorgen, die deze dag mij bracht, krijg ik daarom deze slapeloze nacht.
Ik sta op en open het gordijn, en kijk naar de lucht of er nog sterren zijn. Honderden kleine lichtjes zie ik in de verte staan, met ergens daar tussen de maan.
Zo in het heelal te staren geeft me weer moed, ik ga terug in bed en denk het komt vast goed. Mijn zorgen zet ik voor even aan de kant, en vertrek naar dromenland.
Waarom kunnen jullie samen niet gelukkig zijn, is het bij elkaar zijn dan niet meer fijn? Er is alleen maar verdriet wat in jullie ogen zie, de liefde tussen jullie werd een verloren melodie.
De juiste toonhoogte is er niet meer, valse noten verschijnen telkens weer. Da, kun je elkaar maar beter de vrijheid geven, om solo nog iets te maken van je leven.
In het dagboek van mijn leven, wordt op elke pagina wat beschreven. Over liefde, over goed en kwaad, van voorspoed, het verdriet wat er bestaat.
Soms zou ik er een pagina uit willen scheuren, van een dag die ik kan betreuren. Op zo'n dag gaat er van alles mis, het is niet erg, als het maar in evenwicht is.
Telkens weer vind ik ook een bladzij, daar lees ik van geluk, op die dag was ik zo blij. geschreven bladen, niet meer uit te wissen, dagboek, ik zou je voor geen goud willen missen.
