Hallo

Het eerste weekend van 2017 zit er alweer op. Afgelopen zaterdag was het een spekgladde dag buiten. Om ongelukken te voorkomen besloot ik dan ook om die dag binnen door te brengen. Je zou denken dat de rust en stilte van thuis ideaal zijn om verder te schrijven aan mijn verhaal. Toch is het niet dat wat ik gedaan heb. Voordat ik kan verder schrijven moet ik namelijk niet alleen rust brengen in mijn hoofd, maar ook mijn woning op orde brengen na de drukke en gezellige feestdagen. Pas daarna ben ik volledig klaar om me te focussen op mijn voornemen voor 2017: meer tijd besteden aan schrijven, niet alleen aan het schrijven van verhalen maar ook aan het schrijven van artikels voor deze blog. Dat tweede is alvast gelukt met deze post en dat betekent dan ook dat het me dit weekend gelukt is om tot rust te komen na een drukke werkweek :)

Het rust brengen in mijn hoofd heb ik gedaan door het lezen van het poëtische boek "Zijde" van Allessandro Baricco. Dit boek vertelt het verhaal over het leven van een man en zijn hachelijke avonturen om zijderupsen uit het buitenland naar zijn thuisland te brengen waar ze verwerkt worden tot prachtige zijde. Daarnaast gaat het ook over de liefde die tijdens al deze reizen van de man een belangrijke rol spelen. De titel "Zijde" verwijst dan ook naar mijn mening niet alleen naar de delicate stof die wordt voortgebracht door de zijderups, maar ook naar de broosheid van de liefde tussen twee mensen. In dit opzicht lijkt het thema van dit boek ook heel sterk op het thema van het boek "Een soort van liefde" van Alicja Gescinska. Deze twee boeken zijn dan zeker ook een aanrader voor mensen die houden van boeken die een diepere laag hebben en geen oppervlakkig verhaal vertellen.

Nog veel leesplezier toegewenst en een goed begin van de nieuwe werkweek, maar hou het zeker veilig op de weg.

groetjes,

Eva