V

“Xander, wat is hier allemaal aan de hand? Waarom moest ik zo snel naar hier komen? Wat doet de politie hier en waarom is Lynn zonet met al haar bagage vertrokken?”

Ik was opgelucht toen ik mijn vriend eindelijk zag, maar ik wist helemaal niet hoe ik aan hem moest uitleggen wat er zonet allemaal gebeurd was. Ik was dan ook voor een deel opgelucht toen de oudste agent naar hem toe stapte en het woord nam.

“Meneer, nu u hier bent denk ik dat we de ondervraging van meneer Franssens kunnen verderzetten op het bureau.”

“Ondervraging? Xander, wat heeft dit allemaal te betekenen?”

Ik schudde lusteloos met mijn hoofd en hield de hele tijd mijn dochtertje in de gaten die in de zetel naar de televisie zat te staren.

“Ik weet het niet, Danny. Het enige wat ik je wil vragen is om voor Sanne te zorgen tot heel deze situatie is opgeklaard.”

“Meneer, wilt u met ons meekomen alstublieft?”

“Een ogenblikje.” Ik liep snel nog even naar Sanne toe en zette me naast haar in de zetel.

“Sanne, liefje. Ik moet even weg, maar Danny blijft ondertussen bij jou. Ik ben zo snel mogelijk terug.”

“Niet weggaan, papa,” zei ze met een klein stemmetje, “je hebt het beloofd.”

Mijn hart brak toen ik mijn kleine meid daar huilend zag zitten. De jongste agent kwam naar me toegestapt.

“Meneer Franssens, het is nu echt tijd om te vertrekken.”

Op het ogenblik dat ik samen met de agent het huis verliet, stapte een vrouw van middelbare leeftijd naar binnen.