Naast schrijven van verhalen neemt ook het lezen van boeken een belangrijke plaats in in mijn leven. Vooral de ogenblikken dat ik op de tram zit wanneer ik op weg ben naar het werk of naar huis is een boek voor mij heel belangrijk. Het is een ideale manier om tot rust te komen in mijn hoofd en nieuwe energie op te doen.
Het is nu bijna twee jaar geleden dat ik me daarom heb aangesloten bij de leesgroep van de KVLV in Leefdaal. Het is gewoon heel leuk om in groep een boek te lezen en na enkele weken samen te komen en over dat boek met elkaar te praten. Op die manier leer je het boek nog beter kennen en zie je zaken die je tijdens het lezen over het hoofd hebt gezien.
Tijdens onze laatste samenkomst hebben we de werken van Patricia De Martelaere besproken. Patricia De Martelaere was een schrijfster ('was' want ze is in 2009 op 51-jarige leeftijd overleden aan een hersentumor) die ik nog niet kende. Ik ben dan ook verheugd dat ik via de leesgroep deze schrijfster heb leren kennen. Het is geen typische romanschrijfster. Ze heeft een heel speciale schrijfstijl en dat komt waarschijnlijk ook door haar filosofische achtergrond.
Het boek van haar dat we gelezen hebben is 'Het onverwachte antwoord'. De eerste indruk die ik van dit boek had, is dat het geen gemakkelijk boek is. Het is geen boek dat je even tussen de soep en de patatten kan gaan zitten lezen. Je moet er echt de tijd voor nemen en in alle rust gaan lezen (zonder al te veel afleidingen) om er volledig van te kunnen genieten en te begrijpen wat ze met haar boek wil vertellen. Het boek zelf bevat weinig beschrijvingen van de ruimte en bestaat voornamelijk uit allerlei mijmeringen van wat de gedachten zijn van de verschillende personages. Voor iemand die graag filosofische werken leest, is het zeker een aanrader.
Ik zou natuurlijk nog heel wat meer over het boek kunnen vertellen, maar dan is de leute om het zelf te gaan lezen weg.
Ik wil wel nog een ding over dit boek kwijt. Het is opgebouwd uit zeven hoofdstukken. In de eerste vijf hoofdstukken krijg je het verhaal te lezen van vijf vrouwen uit het leven van de man Godfried H. Daarna komt er een enorm lang hoofdstuk (als ik eerlijk ben het moeilijkste uit het hele boek). Vooral in het begin is dit hoofdstuk heel langdradig, er lijkt op een bepaald moment zelfs geen eind aan te komen. Het is vaak zelfs moeilijk om te weten welke van de vijf vrouwen hier aan het woord is. Naar het einde van het hoofdstuk toe komt er uiteindelijk meer tempo in het verhaal en dan besef je dat het eigenlijk verteld wordt door een persoon. Dat is natuurlijk mijn mening. Na de eerste vijf hoofdstukken gelezen te hebben dacht ik dat het verhaal ging over vijf vrouwen uit het leven van een man, maar als je er dieper op in gaat en zeker na het zesde hoofdstuk, dan denk ik dat elke vrouw die werd beschreven een ander facet weergeeft van een specifieke vrouw (misschien wel de schrijfster zelf). Tot slot komen we dan bij het laatste hoofdstuk (voor mij persoonlijk het mooiste van heel het boek) en daarin krijgen we, verborgen in het verhaal van een zesde vrouw uit het leven van de man nl. zijn dochter, een antwoord op de ongestelde vraag.
Voor de mensen die dachten dat ze hier een korte samenvatting van het boek gingen krijgen heb ik slecht nieuws. Het boek 'Het onverwachte antwoord' is geen boek dat je zomaar eens kort kan samenvatten. Het is een boek dat je in alle rust zelf moet lezen om er vervolgens je eigen idee over te vormen.
Wanneer iemand van jullie in de toekomst van plan is om dit boek te lezen of misschien het boek al gelezen heeft, dan mag die mij altijd laten weten wat hij / zij persoonlijk van het boek vond. Ik ben zeer benieuwd naar jullie commentaar over dit verhaal.
groetjes,
Eva
|