II

De drie vriendinnen kwamen lachend de woning binnen. Ze hadden er net twee fantastische weken aan zee opzitten. De dagen waren werkelijk voorbijgevlogen. Ze vonden het alle drie spijtig dat deze periode niet eeuwig kon blijven duren, maar ze hadden afgesproken om dit in de toekomst zeker nog een keer over te doen.

Toen Lynn korte tijd later haar vriend Xander de inkomhal zag binnenlopen keek ze hem de eerste seconden verbaasd aan. Ze had hem helemaal nog niet thuis verwacht, maar dat betekende niet dat ze niet verheugd was om hem terug te zien. Ze had hem de voorbije weken enorm gemist. Ze hielden dan wel bijna dagelijks contact met elkaar, maar dat was toch niet hetzelfde. Haar vreugde om zijn terugkeer verdween echter even snel als ze gekomen was toen hij naar zijn dochter vroeg.

Ze had helemaal niet meer aan dat stomme kind gedacht. Waarom moest zij toch altijd alles verpesten? Ze was juist zo blij om haar vriend na zes lange weken terug te zien en dan kwam dat onnozel wicht weer op de voorgrond. Het is altijd weer ‘Sanneke van hier’ en ‘Sanneke van daar’, alsof zij helemaal niet belangrijk was. Waarom kon die ‘bastaard’ niet samen met haar moeder gestorven zijn in dat auto-ongeluk, dat zou alles zoveel gemakkelijker maken.

Ze keek snel even naar haar vriendinnen om vervolgens haar vriend opnieuw met een zelfverzekerde blik aan te kijken en hem met een smoesje gerust te stellen.