Welkom bij mijn blog.

Dit is het eerste bericht dat ik hier neerschrijf en ik moet eerlijk gezegd bekennen dat dit allemaal heel spannend is voor mij. 

Al van kleins af aan ben ik geboeid door alles wat met boeken te maken heeft. Ik kan ze eigenlijk helemaal niet wegdenken uit mijn leven. Ze hebben me mee gemaakt tot wie ik nu ben. Diep van binnen heb ik zelfs een grote droom en dat is mijn eigen boek schrijven en andere mensen boeien met mijn verhalen.

Deze droom bezorgt me echter ook heel wat angsten en onzekerheid. Mijn verhalen naar buiten brengen betekent immers ook dat ik me kwetsbaar opstel. Iedereen zal namelijk wel een bepaalde mening klaar hebben en die zal niet altijd positief zijn. Door deze angsten heb ik mijn passie voor het schrijven van verhalen lange tijd proberen te bedwingen. Vier jaar geleden nam ik echter een belangrijk besluit: als ik echt iets wil dan mag ik niet blijven twijfelen, maar moet ik er voor gaan. Daarom heb ik me in juni 2011 ingeschreven voor de thuiscursus 'korte verhalen schrijven' van NHA en daar heb ik nog geen enkel moment spijt van gehad. Meer zelfs, het heeft me doen beseffen dat schrijven een deel van mij is en me mee maakt tot wie ik ben. Daarenboven ben ik er ook van overtuigd dat ik uit reacties van anderen ook heel wat kan leren en dit kan mij helpen om mijn verhalen nog beter te maken. Zijn het nu goede of slechte reacties, ik kan er alleen maar bij winnen en beter worden in wat ik doe. Het allerbelangrijkste is immers dat ik niet blijf vastzitten in een bepaald stramien, maar groei en elke dag een stukje beter wordt.

Die leergierigheid en nieuwsgierigheid naar wat anderen van mijn verhalen vinden heeft me doen beseffen dat ik mijn schrijfsels niet langer voor mezelf mag houden, maar moet tonen aan de buitenwereld.

Een eerste stap in het naar buiten komen met mijn grote passie is dan ook deze blog. Hiermee wil ik al mijn ervaringen, gevoelens en vorderingen die ik tijdens het schrijven van verhalen maak delen met de buitenwereld.

En als ik eerlijk ben dan is deze blog voor mij ook een stok achter de deur. Een middel dat me zal helpen om ook als ik het even wat moeilijk heb te blijven schrijven. Want schrijven is niet iets dat je af en toe doet, maar iets dat een deel van je leven gaat uitmaken waardoor je dag niet compleet is als je geen vijf minuten geschreven hebt.

Tot de volgende keer.

Eva