Goeiedag allemaal J.

Ondertussen hebben we er ons eerste volledige week stage op zitten. Er zijn nog steeds heel weinig kinderen. Wat wel een beetje vervelend was deze week. We voelden ons verplicht om constant bij de kinderen te zijn en met hen te spelen. Op donderdag kwamen we om 10 na 8 al op stage, we gingen onze voorbereidingen doen, die we de avond ervoor niet konden doen (omwille van elektriciteitspanne) deze ochtend doen. Omdat de care givers naar een vergadering moesten lieten ze ons 2u op de kindjes passen. Letterlijk. Het voorbereiden van de therapie gebeurde dus op héél korte tijd.

Op maandag, dinsdag en vrijdag is de ergotherapeute op stage aanwezig. Vrijdag maakten we afspraken omtrent ons weekschema. Ze vind het positiever dat elk kind zijn therapie krijgt per dag (onze volgcliënt zien we twee keer), de tijd die overschiet hoeven we niet met de kinderen te spenderen, maar ze vind het productiever dat we dan werken aan onze verslagen en producten.

Deze week starten we dus al met een beter gevoel, we leren de kinderen al veel beter kennen en kunnen beginnen experimenteren en therapie geven om bepaalde doelen die we opstelden te bereiken samen met hen.

Soms kan het hier chaotisch zijn op stage dat we niet weten wat er gebeurt. Er komt dan bijvoorbeeld een groep mensen van de kerk kijken wat hier allemaal gebeurt. De priester neemt iedereen in een cirkel en neemt een kind bij hem en we starten met bidden voor het kind en de staff members. 

Ons tweede weekend in Cape town was opnieuw geslaagd. 
Vrijdagavond gingen we op zoek naar een winkelcentrum, waarover Nita vertelde, dat tot 9u open was. Het is het grootste winkelcentrum in de buurt. Eenmaal aangekomen aan een winkelcentrum vonden wij het niet gigantisch en de winkels waren gesloten. Er was wel een bowling, gigantisch speel/casinozaal en een cinema. We bekeken het eens allemaal, maar gingen toch teleurgesteld naar huis.  Wat bleek: we hadden het verkeerde winkelcentrum, zaterdagavond passeerden we het grote winkelcentrum, dus voor een volgend weekend weten we waar we nu werkelijk moeten zijn.

Zaterdag werkten we tot de middag voor school. Weetje: op vrijdagavond, om de twee weken, soms wekelijks, blijven Nita haar 6 kleinkinderen slapen. Dit wil zeggen: veel lawaai en drukte, geroep, gespeel, geloop, afgeleid zijn van schoolwerk en vooral… ze liggen te spelen in de slaapkamer naast ons tot 12u ’s nachts en ze zijn weer wakker tussen 6u en half 7 ’s ochtends. Die vrijdagnachten worden dus korte nachten. Het voordeel: wakker ben je, dus ofwel met schoolwerk starten of een uitstapje maken. Maar uitslapen is geen garantie.

We gingen dus zaterdagmiddag gaan wijnproeven in Stellenbosch. We deden er 3, maar allemaal betalende. Er zitten niet-betaalde tussen, maar die hebben we jammer genoeg nog niet gevonden. We kochten 2 flesjes witte wijn, voor het geval we eens een vrijdagavond of zaterdagavond thuis blijven.

Tiffany, het meisje van Hawai, dat al enige tijd bij Nita verblijft vertrekt donderdag naar Johannesburg. Ze probeert ons steeds te overhalen om in ons laatste week met een goedkoop vliegtuigticket over te vliegen om naar National kruger park te gaan. Het is nog in beraadslaging.

Dus.. zij vertrekt, als dank om bij Nita te mogen verblijven wou ze haar meenemen op restaurant. Ze vroeg ons om mee te gaan om het nog gezelliger te maken. Voor de tweede maal op restaurant dus.. het was wel iets duurder dan vorige week. Ze rekenden alles aan. In België zou je het nog zo duur niet vinden (26 euro), maar om hier te gaan eten was het boven budget.

We hoorden reeds op stage van Clifton beach waar ze ’s avonds met kaarsjes op het strand zitten en het echt leuk is om te genieten van een zonsondergang. Ik moest van Nita achter het stuur zitten en rijden, zodat we de weg weten. Waarschijnlijk rijden we komende zaterdag langs de kust, gaan we eerst naar de pinguings kijken op boulders beach en keren we zo terug om rond 6u te pic nique’n op dat strand en naar de zonsondergang te kijken.

Dan was het alweer zondag… DE BRAAI in Mzolie’s (zie enkele foto’s op facebook).
Het was echt genieten! Braai= bbq. Maar wat is different? Tis niet voor de ‘oudjes’ :D. De lokale bevolking en veel jonge toeristen gaan daar bbq’en, er staat luide muziek op. Soms zelf iets te luid want we konden niet altijd horen wat iemand zei. Met momenten moest je echt roepen.  Uiteindelijk vonden we dat zo erg niet meer. Iedereen was aan het genieten van de muziek door te dansen, mee te zingen, … Je staat bijna dansend te eten. Dit op klaarlichte dag, we willen dit zeker nog eens overdoen in de week voor we vertrekken. We gingen er heen met John en anna en  Melvin (die ook meegingen op table mountain). John had nog enkele vrienden uitgenodigd en die vrienden kwamen nog eens andere vrienden tegen.

Rond 15u was het tijd om naar huis te gaan. Normaal gingen we proberen om mee te gaan naar de kerk met John deze zondag, maar doordat we deze week zonder elektriciteit zaten hadden we nog wat schoolwerk in te halen. Volgende zondag wordt dus een kerkbezoekje om half 6 ’s avonds.

Ja.. wat die elektriciteitspanne betreft.. Woensdag kwamen we thuis. We hadden de avond voordien al een ovenschotel bereid zodat we die maar hoefden in te steken en we snel voor school konden beginnen werken. Helaas pindakaas.. Geen elektriciteit. We dachten dat Nitta die had afgezet, dus wachten tot zij thuis was. Uiteindelijk was er ergens een kabel kapot en zat de hele buurt zonder stroom nog tot kwart na 9 ’s avonds. Rond 8u begint dat hier toch al donker te worden. We hebben dus een wandelingetje gemaakt naar de dichtstbijzijnde winkel (de friendly), gekeken tot hoe laat het internetcafé open is (6u ’s avonds: 5u bij jullie) en  gezenuwd (kaartspel voor de leken) bij kaarslicht.

Dat mag het wel weer zijn voor deze week..

-          Blijf me berichtjes en reacties posten, want anders heb ik het gevoel dat niemand het leest en dan ga ik er minder moeite in steken om nog iets te droppen.

-          Ik verwacht deze week een eerste brief, nu de meeste personen mijn adres hebben.. ik ben benieuwd!

-          Heb ik al gemeld dat ik hier beginnen lopen ben? Berg op berg af, .. tis de moeite..

-          Er zijn toch al enkele zaken die we missen in belgië: onder andere ongevallenvrije wegen, fristi, automaten om iets te kopen bij een hongeraanval, goed beleg, ne goeie dikke knuffel van de vriendjes en familie, …