En toch ligt de magie ervan in de kleine dingen...
... kleren die de geur dragen van je kindertijd in tegenstelling tot de industriële detergenten van een hotelwasserij.
... je vergapen aan de wonderen van de natuur. JOUW natuur. (Lap, ik moet een traantje wegpinken alleen al van eraan te denken.)
"Kijk, een boom!" "Ooh, en gras!" Gras. The green green grass of home... Ik heb het eindelijk begrepen. Het gras is niet altijd groener aan de overkant. Als er al gras te vinden is.
En toch voel ik me ook thuis op bestemming. Ik maak het mijn thuis. Ik kleed het in in een fleurig Katy jasje. Ik bedek het met mijn mantel der liefde. Kruisbestuiving. Ja, dat is het perfecte woord. Als de kruisbestuiving van een dartele en dappere vlinder. Een beetje oude ik en een beetje nieuwe ik. Zoiets als het verversen van aquariumwater. Net voldoende 'nieuw' toevoegen om er beter van te worden. Maar goed, ik ga door.
... zacht toiletpapier.
... je nieuwe 'ik' kunnen voorstellen. Je eigen rode loper uitrollen en daar dan gaan opstaan. "I proudly present to you: ME. Tadaaaa!" En dan toch even ongemakkelijk worden wanneer iedereen zegt: "Amaai, wat ben je veranderd. Maar seg, gij ziet er goed uit. Allé seg. Jaaaa. Amai." Want daar sta je dan op de plaats waar je altijd naar hebt gestreefd. En dat voelt goed. Maar ook wel een beetje onwennig. Er moet nog wat worden geoefend in het 'gezien worden'.
En in al die schittering wil je ook je familie en vrienden laten schitteren want zij zijn er altijd geweest. Zij zijn de stille kracht achter jouw transformatie. Zij verdienen minstens evenveel lof.
ZIJ...
Diegenen die me omringen met al hun onvoorwaardelijke liefde.
Diegenen die hun agenda omvergooien om me te kunnen zien (bedankt poepietje *blows a kiss* and a hug too¨. A big one!).
Zij die mijn vuile onderbroeken wassen.
Zij die me van links naar rechts rijden.
Zij die aan me denken wanneer ik er niet ben. Lap, daar komen de traantjes weer... Kroket, ik ben toch een gevoelig dutske ze. Djezes *kijkt scheel*
Kortom, zij die er zijn in goede en minder goede tijden.
Die precies de juiste woorden vinden om me terug naar de essentie te brengen.
Zij, bij wie ik mezelf mag zijn en die weten dat dat ook voor hen geldt.
De machtigste, mooiste, meest intelligente, integere, authentieke, dappere, trotse, zelfbewuste, hard werkende, liefdevolle en tedere mannen en vooral vrouwen (sorry heren, de dames zijn in de meerderheid :p ) in mijn leven.
Aan al deze prachtige mensen, vanuit het diepste van mezelf; met hart en ziel en lijf en leden en nog zoveel meer: BEDANKT!
Zonder jullie aandacht, support, advies, liefde en vriendschap zou ik niet de gelukkige vrouw zijn die ik nu ben.
