Dag 17: woensdag 1 juli 2015

Besançon -Montbéliard 

via Baumes-les-Dames, Clerval, l'Île-sur-le-Doubs, Etouvans, Arbouans

102 km (1171-1273), 5.30 - 13.30

Hittegolf dag 2. 's Morgens fris, vanaf 11 uur hitte. In Parijs wordt 39°C gemeten.     

__________________________________________________________________

Om 4.45 uur ben ik wakker en spring uit bed. Hoe vlugger ik kan vertrekken, hoe minder ik in de hitte moet rijden. De alarmklok (op 5 uur ingesteld) ben ik zelfs te vroeg af. Het meeste was al ingepakt, maar ik verlies tijd omdat ik niet direct iemand vind die het poortje van de fietsstalling kan openen.Ik neem geen ontbijt, maar ik zal onderweg het broodje opeten dat ik gisteren heb gekocht.

Ik rij vlot doorheen Besançon en kom op de route door de hulp van een jogger. Die is er ook wel vroeg bij. Het fietspad naar Baumes-les-Dames is nog mooier dan dat van gisteren. De zonsopgang maakt het helemaal goed. Fietsen doorheen de Franche-Comté is echt de moeite. Het heeft veel van de 'voie verte' in de Maasvallei.

Tijdens mijn ontbijt onderweg praat ik wat met Antoine, een opa die met zijn 2 kleinkinderen aan het vissen is in de Doubs. De visjes die hij heeft gevangen, eet hij gefrituurd of gegrilld op. Met wat kruiden een delicatesse, zegt hij.

Ik rij verder want de zon begint al aardig op te komen en het is nog maar 8 uur. Tegen 9.30 uur heb ik al 70 km gefietst. Ik denk aan de collega's van Attentia: rond dat uur zitten er veel in meeting. Ik wil jullie niet jaloers maken, vrienden-Attentianen, maar ik ben toch dankbaar dat ik dit allemaal mag meemaken en nog kan doen. Dit is genieten van uw pensioen zeker?

Het is al ruim in de late voormiddag als ik Mary (uitgesproken Meerie) ontmoet. Zij is vanuit Alkmaar begin juni vertrokken met haar fiets zwaar beladen om een Nederlander op te zoeken ergens in Frankrijk ... naar aanleiding van een TV uitzending! Ze vraagt mij wat ik daarvan vind en ik zeg haar dat dit toch heel bijzonder is. Ze doet mij haar hele verhaal. Dat duurt wel even en ondertussen doet de zon haar uiterste best om er een heuse smeltpan van te maken. We rijden een poosje samen, maar in het vooruitzicht van een klim zegt ze mij 'tot ziens' en ga ik alleen verder. Ik heb haar niet meer gezien. Ze zal wel ergens haar tentje kunnen opslaan en tegen morgen haar sigaretje roken bij een kopje thee. Als ze dit bij haar thuis leest, dan hoop ik dat dit haar opmontert. Meerie, de gevoelige en zoekende fietszwerfkat uit Alkmaar.

Met de gps zoek ik mijn IBIS hotel kamer (met airco) op. Deze keer geraak ik gemakkelijk binnen. Uren later word ik wakker. Ik heb wel een erg lang middagdutje gedaan, maar ik had het precies wel nodig. Mijn benen voelen wat stram aan. 

Iets na 19 uur heb ik nog een spaghetti gegeten dichtbij. Buiten blijft het warm. Op de TV lees ik dat in Parijs het warmterecord gebroken is: maar liefst 39,6 graden wordt er daar gemeten. Dat zal hier ook zo wel zijn. 

Ik zet mijn alarm op 6 uur. Morgen heb ik ontbijt vanaf 6.30 uur. Met de rit naar Weil am Rhein (opnieuw 100 km) in het vooruitzicht kan ik er maar best vroeg aan beginnen. Ik kruip vroeg in bed. Wie had dat kunnen denken dat dit hete weer zo bepalend zou worden tijdens deze fietsreis? Door zo vroeg op te staan ben ik vaak op de middag op mijn bestemming van die dag. De hele namiddag en avond is wat leeg en het is buiten veel te warm om nog wat te doen. Maar liever dit dan fietsen in de hitte.