Dag 12: vrijdag 26 juni 2015

Digoin - Ecuisses   

via Paray-le-Monial, Palinges, Montceau-les-Mines, Blanzy

77 km (870-947), 10.30-17.00   

Zonnig en warm, in de namiddag effenaf heet    

____________________________________

Ik heb vast geslapen, me zelfs een beetje overslapen. Ik haast me naar het ontbijt. In de eetzaal staat de carrosserie van een Citroën - type strijkijzer, zonder veel smaak omgebouwd tot een apart hoekje in de eetzaal. Niemand gaat daar volgens mij inzitten, behalve met een stuk in de kraag. Dat type van Citroën roept vele herinneringen op, uit mijn begintijd in de politiek. Mijn vrienden Jo DC en Guy L weten waaraan ik nu denk. Een begeesterende tijd vol verwachtingen en emoties.

Het ontbijt is op zijn Frans: croissants, stokbrood, confituur, ... Ik boek na lang zoeken een F1 hotelkamer in Ecuisses. Zo weet ik tenminste waar ik zal slapen vannacht. Voor het weekend weet ik het nog niet. 

Het is vandaag 26 juni: de verjaardag van Tijl. Ik ben het niet vergeten en ik stuur hem een sms'ke. Hij reageert subiet terug; hij ligt precies op vinkenslag. Of is zijn iPhone onmiddellijk binnen handbereik, zoals bij de meeste jonge mensen?

Ik fiets opnieuw langs een kanaal; van tijd tot tijd doe ik haasje over met een eenzame fietser: een stevige moustache, wit T-shirt, décathlon fiets. Hij is a lonely biker en zoekt geen contact.

Het water in de kanalen staat overal 'reizereize'; je zal het opnieuw aan vriend Petriek moeten vragen als je wilt weten wat dat wil zeggen. Het is geen frans of bargoens maar seniorees.

Ik geniet tenvolle van dit fietsen langs de jaagpaden. Het is als thuis en toch weer niet.

Ik volg de hele tijd het Canal du Centre, maar het pad voert mij af en toe de heuvels in. Er volgt wel 30 km fietsen in de Vlaamse Ardennen. Bij momenten zijn het stevige kuitenbijters, maar evenveel scherpe afdalingen. Ik haal tot 45 km per uur. Onderweg ook asfaltwerken wat slecht is voor de fietsbanden. Tegen 1 uur op de middag kan ik op een markt nog net kersen en nectarines kopen. De marktkramer vraagt mij of ik mij zo een beetje kan verwarmen en hij zegt dat het in de zon nu zeker al 35 graden is. Tegen wie zegt hij het: ik zit zowat te smelten op mijn fiets. En het wordt nog warmer, zegt hij enthousiast !

Als picknick eet ik kersen, nectarines, bruin brood met smeerkaas of met honing. Ik spoel alles door met liters 'eau de la pompe'.

Het landschap is nu helemaal anders geworden. Het doet mij een beetje denken aan de film 'La grande vadrouille' met Bourvil en de Funès in de hoofdrollen. Voor mij is die film mijn allereerste bioskoopfilm, in het Cinemastraatje in Zomergem én een van die broer-zus momenten. Terwijl ik picknick parkeert er een auto onder de schaduw van de bomen. De man duikt weg in de zetels en doet een middagdutje. Waarschijnlijk een verkoper tussen twee afspraken door. Hoe herkenbaar!

Ik stop even aan een monument van de Franse weerstand, van de 'groupe Edouard' waarin de dood van 6 jonge mannen wordt herinnerd. Ik zoek het later op en inderdaad, er is daar hevig gevochten met de Duitse bezetter.

Komt dan nu hét moment van de dag! Méér dan verhit arriveer ik aan het F1 hotel. Ik neem een verfrissende douche en bij het terugkeren naar de kamer vergis ik mij van kamernummer. Natuurlijk werkt dan de code niet, oelie dat ik ben. 

Vrienden, echt waar, het spookt hier op deze reis want wie doet de deur van de verkeerde kamer open? Patrick Gee, de sportman uit Zuid-Afrika. Debbie Gee roept achter zijn rug op haar Afrikaans: "Meneer de Joager. U weer?". En Patrick vraagt met een koel en uitgestreken gezicht:"Volgt u ons?".  Ik sta versteld, ben sprakeloos en ik kijk hen aan, als zie ik geesten. Zij kamperen toch? Wat doen die hier in een hotel? Nu goed, we vinden het allemaal bijzonder grappig en later op de avond zien we elkaar terug op restaurant, terug zonder af te spreken. Het verwondert ons al niet meer dat we mekaar voortdurend tegen het lijf lopen. We nemen foto's van elkaar en wisselen e-mail adressen, telefoonnummers en bloglinks uit. Ik post de foto met Debbie op Facebook. In het restaurant op een boogscheut van het hotel is het er trouwens goedkoop eten: uitgebreid buffet als voorgerecht, lekkere omelet en frieten en ijsje als dessert voor maar 14 euro. Naar Franse normen is dat goedkoop.

Hier komen bijna geen toeristen, alleen Fransen die met vrienden of familie het weekend inzetten. Een goed adres in combinatie met het F1-hotel daar.

Om de hitte overdag te vermijden wil ik morgen om 7 uur al vertrekken. Waar ik zal slapen weet ik nog niet. Ik wijk ook af van de route; ik wil de triptiek van Rogier Van der Weyden in Beaune nog eens zien. Jaren terug waren we met ons gezin op doorreis naar Bourg d'Oiseans in de Franse Alpen. We stopten toen in Beaune op de camping en ik heb toen het eeuwenoude hospitaal en de bekende triptiek bezocht.

Na Beaune wil ik verder rijden naar Nuits Saint Georges. Ze hebben daar de beste Bourgogne, schijnt het. Nu ik hier toch in  de buurt ben, zou het jammer zijn als ik geen Bourgognewijn zou degusteren. Nogmaals, ik ben niet op pelgrimstocht hé.