Op 14/11/2005 verscheen in de regionale bladzijden Antwerpen van "Het Laatste Nieuws" een artikel mét foto waaruit blijkt dat de verslaggever van dienst een taaljout had opgemerkt op een verwittigingsbriefje, opgehangen aan een defecte parkeerautomaat. Leuk om vaststellen: de korte begeleidende tekst bevat zelf taalfouten.
Een mail in dat verband werd op 15/11/2005 aan de krant toegezonden. Blijkbaar onvoldoende inhoud om publicatie te verzekeren. Hieronder de tekst van de lezersbrief:
Mail aan "Het Laatste Nieuws":
Tot mijn genoegen heb ik in de krant van 14/11/05 gelezen dat één van uw redacteuren zich stoort aan de enorme taalfout vermeld op een Antwerpse parkeerautomaat: "neemt" is inderdaad met een "t" en dus nooit "neemd". Een opmerkelijk artikel, dat ongetwijfeld de bijbehorende foto waard is. Het verwondert me trouwens dat jullie schrijver in kwestie geen opmerkingen had over de "lay-out" van het opgehangen papiertje; die kon immers véél beter! Tevens goed opgemerkt van jullie reporter ter plaatse is het feit dat zulks inderdaad klantvriendelijk is, dus wat dat betreft een pluim voor de initiatiefnemer.
Eerlijk gezegd, deze "verslaggeving" stoot me een beetje voor het hoofd. Met quasi zekerheid kun je stellen dat dat papiertje snel-snel "gekribbeld" is op initiatief van en door een "simpele" werknemer daar. En met "simpel" duid ik niet op zijn/haar niveau van kennis der talen, wel op zijn positie binnen het bedrijf. Vermoedelijk door een persoon wiens loon enig nadenken in de verste verte niet dekt.
In feite zou die initiatiefnemer moeten bedankt worden; het is soms opluchtend vast te stellen dat - zeker in de stedelijke commerciële omgeving waar de spieren van de middenvinger aktiever gebruikt worden dan die van de glimlach - iemand nog oog heeft voor de consument. Integendeel wordt die initiatiefnemer nu impliciet publiekelijk belachelijk gemaakt, zelfs ongetwijfeld expliciet binnen zijn werkkring, waar men perfect weet wie die man/vrouw is.
Als de taal jullie echt zo nauw aan het hart ligt, dan stel ik voor dagelijks de krant even door te nemen de publicatie ervan voorafgaand, om eerst alle taal- en stijlfouten met een grote gele markeerstift aan te duiden en ze dan te laten rechtzetten. Van professionele schrijvers mag minstens dat verwacht worden, net als empathie en relativeringsvermogen van journalisten.
M.Buytaert
20-11-2005 om 22:32
geschreven door eMBee 
|
