Sponsortocht voor deLIEving UZ Uw gift welke bijdrage dan ook is welkom op het rekeningnummer van vzw
Kinderkankerfonds met de mededeling 'Martine
Olieux Compostela': rekeningnummer KBC IBAN: BE31 7370 1124 3555 - BIC KREDBEBB.
08-10-2015
Ideale rugzak om te shoppen
De ideale rugzak gevonden om bij aankomst in Santiago te gebruiken als shopping bag
Na 13km en na 800m stijgen een sandwichesstop in een mistig Ventas de Naron. Na de stop klaart het op en zetten we er flink de pas in. Er zat precies nog iets anders in de koffie. We beginnen zowaar zelfs te dansen on the road. Martin houdt het tempo langer vol dan ik. Af en toe verdwijnt hij wat verder maar wacht telkens op mij indien ik te ver achter blijft, bezorgd vraagt hij steeds of het gaat. Ja hoor het gaat, het is Martin die vliegt . Onderweg komen we Marco en zijn vader tegen. Ze waren deze morgen al vroeg vertrokken en blijkbaar heeft hij het al half weg gered met de rugzak. Bij het laatste stuk dienen we een te dalen over grotere stenen. Ik ben iets te ijverig om te denken dat ik daar kan oversprongen, bij gevolg voel ik een zweepslag in mijn linker bovenbeen en mank ik weer elegant naar de finish voor vandaag. Op drie uur bereiken we de eindbestemming en hebben geen probleem om een bed te vinden. De gebruikelijke routine van douche, kledij uitwassen kon beginnen. Voor het eten krijg ik nog een massage van Martin om mijn bovenbeen en achillespees weer op te lappen. Ik tref het toch wel. Na eten op terras zoek ik een winkel voor een nieuwe oplader voor de gsm. S avonds klinkt er muziek van de jaren 80 door de boxen.
Vandaag van Sarria naar Porto Marin. Vanaf hier zijn er nog meer pelgrims op de weg. Veel mensen starten vanaf hier. Twee Nederlanders leren kennen. Marco en zijn vader. De arme man liep op het einde scheef van zijn zware rugzak. Martin en Marco droegen de rugzak verder. Het voelt raar dat het einde in zicht komt.
Regenboog dag vandaag. 25 km gestapt. Daarna verder met taxi tot Sarria wegens knie problemen maar deze keer niet van mij. Eens in albergue vond in mijn jas niet meer. Bleek ik die toch wel vergeten te zijn in een albergue onderweg deze middag. De jas alleen was nog niet erg genoeg... Mijn fototoestel zit er ook in. Na veel over en weer gebeld te hebben is mijn jas terecht en wordt hij opgestuurd naar de volgende slaapplaats morgen. Nen mens moet al eens change hebben niet waar ð
Regenboog dag vandaag. 25 km gestapt. Daarna verder met taxi tot Sarria wegens knie problemen maar deze keer niet van mij. Eens in albergue vond in mijn jas niet meer. Bleek ik die toch wel vergeten te zijn in een albergue onderweg deze middag. De jas alleen was nog niet erg genoeg... Mijn fototoestel zit er ook in. Na veel over en weer gebeld te hebben is mijn jas terecht en wordt hij opgestuurd naar de volgende slaapplaats morgen. Nen mens moet al eens change hebben niet waar ð
Vandaag een 23 km verder van Molinaseca naar Cacabelos. Een vrij vlakke tocht vergeleken met gisteren. Steeds dreigende wolken maar met slechts enkele druppels en vooral een tropische warmte van 23 graden. 5 km voor de slaapplaats een stop gemaakt aan een wijnfabriek. De deugden des Camino. Fysiek is het geen lachertje maar de sfeer is top. Nu in een albergue municipal. Kamers gebouwd in een cirkel te midden van een oude kerk met basis uitrusting. We hebben een bed, een douche, een microgolf en vooral wijn. Enyoing the evening gezelschap van Martin en de wijn.
Vandaag een 23 km verder van Molinaseca naar Cacabelos. Een vrij vlakke tocht vergeleken met gisteren. Steeds dreigende wolken maar met slechts enkele druppels en vooral een tropische warmte van 23 graden. 5 km voor de slaapplaats een stop gemaakt aan een wijnfabriek. De deugden des Camino. Fysiek is het geen lachertje maar de sfeer is top. Nu in een albergue municipal. Kamers gebouwd in een cirkel te midden van een oude kerk met basis uitrusting. We hebben een bed, een douche, een microgolf en vooral wijn. Enyoing the evening gezelschap van Martin en de wijn.
Met mist en regen vertrokken naar Cruz Ferro. De belangrijkste etappe voor mij. Mijn foto en steen kunnen achterlaten. Met steun van Martin en Ivan. Het was een zware tocht met veel klimwerk en steile afdaling. Een hevige regenbui en windvlaag zorgde ervoor dat we nat waren tot op het bot ondanks de regenkledij. De poncho kon ik niet aandoen wegens wegvlieg gevaar. Bij aankomst in Molinaseca een warme douche om op te warmen.
Jey we zijn in Rabanal del Camino 20 km verder. Gestart om 8 uur vanmorgen en een rustige wandeling met de zonsopgang. Door drie kleine dorpjes gestapt. Een koffie gedronken, ijsje gegeten en naar een gitaar spelende pelgrim geluisterd. Interessante gesprekken met Martin over ons leven tot nu toe. Dat maakt de pijn zoveel zachter. Mijn enkel is zoveel beter na de injectie. Heb alleen nog last van mijn scheenbeen. Straks om 16u30 ingeschreven voor een massage hier in albergue Pilar. Nu in de zon op het terras met een biertje en olijven.
Vandaag tot in Astorga geraakt met Martin en zijn vader Ivan. Ivan is sportarts en zag dat ik mijn enkel veel te schuin loop om de pijn te compenseren. Hij stelt voor een injectie te geven zodat ik weer recht ga lopen. De afgelopen jaren heb ik mijn angst voor naalden kunnen verminderen maar het idee dat een naald in mijn enkel gaat doet mijn haar rechtkomen. In wil verder kunnen stappen en raap mijn moed bijeen en laat hem begaan met jolijt van Martin die de behandeling filmt. Zag er inderdaad grappig uit, zijn vader die in het Bulgaars uitlegt wat hij gaat doen, Martin die in Engels vertaalt en ik die maar als een bange wezel reageert. Morgen zou ik terug moeten kunnen stappen volgens hem. Avond eten wordt bereid in de keuken van de albergue samen met andere van verschillende nationaliteiten. Iedereen maakt zijn eigen soort eten en met aanwijzingen wordt er over de koolwijze gebabbeld. Eten doen we op het terras met zicht op Estorga. Ik ontmoet hier voor het eerst twee Belgen. Stefan een Franstalige uit Brussel en Hans uit Sint-Niklaas. Later op de avond blikt Stefan niet echt een voorbeeld van een Belg. Na een aantal joint gerookt te hebben maakt hij amok in de keuken. Wanneer hij op de grond gaat check ik even of ik EHBO gezien kan helpen. Buiten stoned te zijn is hij ok en ik laat het over aan een aantal breedgeschouderde Italianen om hem te bedaren. Wanneer ik op de kamer kom blijkt er een bedbug gevonden te zijn. Martin had deze dag al last van beten, blijkt nu dat de bugbed in een rugzak zat van een Duits koppel dat gisteren in dezelfde albergue sliep als ons. In het klooster in Leon zitten dus bedbugs. Ik haal mijn spray boven voor de zekerheid. Morgen wassen we alle kledij.
