Aankomst 10 minuutjes
te vroeg in de Tuighuisstraat: de eerste sympathieke gast zit al op wacht en
zegt dat er nog niemand is. We wachten samen met hem een eerste kennismaking.
Hanne arriveert 5 min
later en laat ons binnen voor het onthaal is het nog 35 minuten wachten.
We droppen onze bagage
in ons slaapvertrek we kiezen voor het stapelbed Riet blijft graag beneden en
Marianne zal naar de hogere regionen klimmen.
Eerste werk: alles
klaarzetten voor het avondmaal en de soep warmen. Meteen ook de afwas doen.
Om 19:30 worden de
deuren geopend en komen de eerste gasten binnen. Iedereen wacht geduldig tot de
deuren om 20:00 stipt gesloten worden. Intussen worden nieuwsgierige blikken en
opmerkingen gelanceerd om ons als nieuwkomers te taxeren. Dit was voor ons
alvast een fijne ervaring.
Intussen luisteren ze
naar het strikte reglement en nadien worden de kamers toegewezen en begeven ze
zich naar boven. Waardevolle voorwerpen kunnen ze in bewaring geven in het secretariaat.
Vanavond zijn er 8 gasten, waaronder 1 vrouw.
Eenmaal geïnstalleerd
op de kamer, komen ze stilaan naar de keuken en krijgen daar warme soep en
boterhammen met beleg à volonté. Dit is het vaste menu voor het avondmaal. Wij
zaten mee aan tafel en konden ook mee eten. De contacten verlopen meestal vlot,
maar niet iedereen heeft nood aan praten. Douchen en een comfortabele kamer met
een goed bed zijn echt basisbehoeften.
We vernemen met
mondjesmaat waar ze mee te kampen hebben en schrikken danig van de uitbuiting
in de verhuursector.
Deze avond geen nood
aan gezelschapsspelen, alleen maar gezellige babbels aan de afwasbak en aan de
tafels. De okkernoten van Riet hebben
gesmaakt en allerlei kraaktechnieken werden uitgetest af en toe hilarisch. Riet
komt tot de conclusie dat ze best een nieuwe notenkraker koopt.
Stilaan gaat iedereen
naar bed en de laatste na het allerlaatste sigaretje ook.
Tijd voor ons, Riet en
Marianne, om ons slaapnestje op te zoeken, het bed op te maken, nog even na te
praten en de impressies nog even neer te schrijven
De ene sliep als een
marmot en de andere met enige waakzaamheid, maar klaarwakker bij de wekker om
6:50.
Op naar de keuken en
het ontbijt klaarzetten. Om 7:30 wordt op alle kamers geklopt. Enkele gasten
worden aan tafel verder wakker Nog een laatste babbel met wie dat wil aan
tafel of buiten terwijl ze een sigaretje roken. Sommigen zijn al vertrokken.
Iedereen kent het
systeem blijkbaar en tegen 8:30 verlaat de laatste persoon het nachtgebouw
waarheen weten we niet. We reflecteren nog even met Hanne en Julie en nemen van
hen afscheid.
We vertrekken met nog zoveel vragen maar met een
intense en positieve ervaring. Doen!
Aankomst 10 minuutjes
te vroeg in de Tuighuisstraat: de eerste sympathieke gast zit al op wacht en
zegt dat er nog niemand is. We wachten samen met hem een eerste kennismaking.
Hanne arriveert 5 min
later en laat ons binnen voor het onthaal is het nog 35 minuten wachten.
We droppen onze bagage
in ons slaapvertrek we kiezen voor het stapelbed Riet blijft graag beneden en
Marianne zal naar de hogere regionen klimmen.
Eerste werk: alles
klaarzetten voor het avondmaal en de soep warmen. Meteen ook de afwas doen.
Om 19:30 worden de
deuren geopend en komen de eerste gasten binnen. Iedereen wacht geduldig tot de
deuren om 20:00 stipt gesloten worden. Intussen worden nieuwsgierige blikken en
opmerkingen gelanceerd om ons als nieuwkomers te taxeren. Dit was voor ons
alvast een fijne ervaring.
Intussen luisteren ze
naar het strikte reglement en nadien worden de kamers toegewezen en begeven ze
zich naar boven. Waardevolle voorwerpen kunnen ze in bewaring geven in het
secretariaat. Vanavond zijn er 8 gasten, waaronder 1 vrouw.
Eenmaal geïnstalleerd
op de kamer, komen ze stilaan naar de keuken en krijgen daar warme soep en
boterhammen met beleg à volonté. Dit is het vaste menu voor het avondmaal. Wij
zaten mee aan tafel en konden ook mee eten. De contacten verlopen meestal vlot,
maar niet iedereen heeft nood aan praten. Douchen en een comfortabele kamer met
een goed bed is zijn echt basisbehoeften.
We vernemen met
mondjesmaat waar ze mee te kampen hebben en schrikken danig van de uitbuiting
in de verhuursector.
Deze avond geen nood
aan gezelschapsspelen, alleen maar gezellige babbels aan de afwasbak en aan de
tafels. De okkernoten van Riet hebben
gesmaakt en allerlei kraaktechnieken werden uitgetest af en toe hilarisch.
Riet komt tot de conclusie dat ze best een nieuwe notenkraker koopt.
Stilaan gaat iedereen
naar bed en de laatste na het allerlaatste sigaretje ook.
Tijd voor ons, Riet en
Marianne, om ons slaapnestje op te zoeken, het bed op te maken, nog even na te
praten en de impressies nog even neer te schrijven
De ene sliep als een
marmot en de andere met enige waakzaamheid, maar klaarwakker bij de wekker om
6:50.
Op naar de keuken en
het ontbijt klaarzetten. Om 7:30 wordt op alle kamers geklopt. Enkele gasten
worden aan tafel verder wakker Nog een laatste babbel met wie dat wil aan
tafel of buiten terwijl ze een sigaretje roken. Sommigen zijn al vertrokken.
Iedereen kent het
systeem blijkbaar en tegen 8:30 verlaat de laatste persoon het nachtgebouw
waarheen weten we niet. We reflecteren nog even met Hanne en Julie en nemen van
hen afscheid.
We vertrekken met nog
zoveel vragen maar met een intense en positieve ervaring. Doen!
