Na onze eerste nacht in Japan stonden we gekraakt op. Niet van slecht te slapen maar van... ja... raar te slapen. Om 1h waren de kids wakker. We konden het rekken tot 2h maar dan was het om zeep. Lysander zong een medley van Bob de Bouwer, Let It go en vooral Hakuna Matata... We parkeerden ze dan maar even voor de tablet en om 4h30 zeiden we dat ze terug een uurtje of 2 moesten slapen. Om 8h schrokken we wakker van een wekker die Lys per ongeluk had aangelegd. Gelukkig... of we sliepen nog. Pijnlijk opstaan dan wel, het voelde midden in de nacht en Lys was allesbehalve een zonnebloem...

Na het ontbijt trokken we terug naar de luchthaven waar we onze jr pass valideerden en de trein op gingen naar Tokyo zelf. We slapen nu in een traditionele ryokan = guesthouse, op de grond. De eigenaar was blij dat we er waren want hij wist van de aanslagen in Brussel. "you're safe now", zei hij. Precies of we van Syrië komen 😊. Ik antwoordde dat ik dat hoopte maar dat zij dan vulkanen en tsunami's hebben. "Ach ja, van natuur kan je niet winnen dus je moet er ook niet bang voor zijn." Levenswijsheid op zijn Japans. De rest van de dag toon ik in foto's, heb niet veel zin in typen 😉