Gisteren spendeerden we een dag in een pretpark van vergane glorie. Het is niet de eerste keer dat we dingen zien die eens vernieuwd moeten worden. We vragen ons af of het met de crisis heeft te maken. Ik las dat in 2009 een kwart van de Andalusische actieve bevolking werkloos was. Investeringen worden wellicht uitgesteld daardoor. Alcora, het chique hotel in Sevilla van 15 jaar geleden, blonk nog altijd uit in service en eten, maar onze kamer had dringend een oplapbeurt nodig. Wc-bril geschonden, kasten met afgebladderde verf, tafels die haast omvallen... op een bepaald moment konden we niet meer in onze badkamer. Het slot was blijkbaar versleten en raakte af en toe vanzelf aan de binnenkant gesloten. In 10 minuten had de technische man van het hotel het klusje geklaard. Maar had daar toen een kleintje in gezeten dan waren het 10 erg lange minuten geweest. Anyway... pretpark dus. Het was een beetje afzetterij want je moest of per attractie betalen, of een all in ticket betalen plus algemene entree voor "de shows" die niet meer dan schoolfeestniveau waren. Maar bon, grote kabouter content.
Het weerbericht zag er voor vandaag niet zo goed uit. Frisser en regen. We zagen dat het in Granada droog zou zijn. Niet waar... We reden de zonnige kust voorbij, het binnenland in. In Granada was het koud en bewolkt. We hadden tegenslag aan het alhambra: de tickets om alles te bezoeken waren uitverkocht. Ons ongeluk sloeg snel om: een dame gaf ons gratis en voor niks een toegangskaart die over was. 15 euro gespaard, Bjorn kon alles bezoeken en ik kon met de kids een beperkt stukje doen. We mochten pas na 14h binnen, dus sprongen we holderdebolder op een bus die naar het centrum reed. In het centrum was het nog maar eens processie waardoor de bus niet terug ging vanaf dezelfde plaats. Dat voorspelde niet veel goeds aangezien gans het centrum afgezet was. Kort daarna begon het echt te gieten. We schuilden in een overdekt terrasje en namen uiteindelijk een taxi omdat we de bus uiteraard niet vonden. We stonden op dat moment op enkele straten van het alhambra maar dat wisten we niet omdat mijn kaart, jawel, in hotel lag. Door de processie moest de taxi een hele omweg nemen, een ritje van jawel, 16 euro. We bezochten in de gietende regen het generalife samen. Daarna moest Bjorn op uur een ander deel bezoeken. Ik schuilde met 2 slapende kinderen waarvan 1 verzopen gelijk ne vis onder een poort. Ondertussen werd mijn kaartje van het alhambra gestolen, de snoodaards. Bjorn kwam na een klein uurtje terug, eveneens verzopen gelijk een vis. O ja, waar denk je dat onze jassen waren? In ons hotel natuurlijk. Ondertussen was Lysander weer wakker en rilde hij immens dus besloten we om het derde deel van het bezoek maar voor bekeken te houden. Spijtig, het is vast en zeker een mooie ervaring maar denk dat ze ons niet bij zal blijven. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er ook niet te veel meer van kon herinneren na 15 jaar. Een beetje een tegenvallende dag maar we laten het niet aan ons hart komen. Het is de eerste dag die "in het water valt".
Morgen normaal gezien wat kuststeden bezoeken en dinsdag hopelijk een zonnige Sierra Nevada doorkruisen. En woensdag................
We zijn vandaag aangekomen in onze laatste halte: Frigiliana. We verblijven in een minihuisje, echt een pareltje. We zijn zelfs voorzien van een wasmachine en zoals het hoort voor een goede huismoeder, heb ik al een wasje gedaan. We zijn in de late namiddag naar Nerja geweest en ja moeke, het is er nog... meer nog... ze hebben een kopie ernaast gezet... Ik heb het over het ijskot met ongelooflijk veel soorten speciaal ijs... Ik heb me laten gaan maar daarna vroor ik de calorieën eraf door een zwemmeke te doen in de ijskoude Middellandse Zee.
We zijn plots tot de vaststelling gekomen dat het einde van onze reis in zicht is. Het komt hard aan. Want we zijn ondertussen goed aangepast aan een leven waarin je moet nadenken over welke dag van de week het is...
Quality time met de kleintjes want ze hebben al flink wat afgetjoold. We gingen daarom naar Ciudad de los ninos, eigenlijk iets zoals het dadipark. Bakken want we overschreden de 30 graden meer dan een beetje. Er waren gelukkig ook spelletjes met water...
Córdoba is: de misschien-nog-nooit-zoiets-moois-geziene Mesquita en de daar-kan-ik-heel-de-dag-blijven-zitten tuinen van het alcazar de los reyes cristianos.
We zijn vandaag via het superdrukke Carmona naar Córdoba gekomen. Mijn eerste indruk van Córdoba is WOW. Leuke en gezellige stad maar megaveel volk. Ons hotel ligt op 50m van de Mesquita. Je kan je inbeelden wat voor kermis het was om er te geraken. We moesten met 4 pinkers een voetgangerszone in rijden, uitladen en dan iemand meenemen die de parking wist te vinden. Moeder de ezel, gepakt en gezakt, moest die 50m afleggen in meer dan 30 graden. Bovendien scheurde de Desigualzak met schoenen en toiletgerief onderweg dus leute alom... maar het is de moeite. We hebben nu ook eens een processie van semana Santa kunnen zien. In Sevilla zaten we dan al in ons hotel buiten stad als ze eraan begonnen. Ge moet maar goesting hebben, in deze hitte, tsjolen in spook verkleed of met ne mega Jezus op uw rug. Onze zoon vond het leuk. Toen we ons tussen rijen volk moesten verplaatsen, greep hij alles vast wat hij kon: gsm's, fototoestellen, decolleté's...
Mijn hart bloedde toen ik in Sevilla al de reclame voor flamenco optredens zag. Vanavond is het zover: mijn ketting mag er even af. Hier om de hoek doen ze optredens, dus ik ga er even op mijnen alleen naartoe. Het start pas om 22h30, normaal slapen we dan al 😊. Ben eens benieuwd. Subiet ontmoet ik hier ne bandolero en blijf ik plakken... Bjorn en ik hebben afgesproken om 9h aan de mezquita.
Ze geven nog drukkende hitte uit voor de komende dagen maar daarna gaat het precies bergaf. Acclimatiseren zeker...
Hier zijn we nog eens. We kwamen woensdag aan in Costa Ballena.
We verblijven in een mastodont van een hotel waar de gemiddelde leeftijd van de
gasten ver boven Bjorrie en ik samen is. Het is een hotel dat in de zomer onze
nachtmerrie vertegenwoordigt: zwembaden met glijbanen en fonteinen, wellness,
buffetten, winkeltjes, miniclub, het is er allemaal. Gelukkig is het meeste
gesloten. Het is zelfs in die mate bevreemdend dat dit dorpje haast een
spookstad lijkt deze tijd van het jaar. Het enige cafeetje hier in de buurt
met trouwens de beste cocktails ever, zucht nog maar een keer had gisteren
slechts wij en een man met een hond als bezoekers. Maar aan het ontbijtbuffet
zat toch een hoopvolk. Dus het volk is
ergens Nu ja, voor ons is er charme noch authenticiteit te vinden, voor de
kleintjes is het een welkome afwisseling. Er is een verwarmd binnenzwembad en Ismene
en ik waagden ons gisteren in het ijskoude buitenzwembad om eens onder een brugje
te zwemmen, onder een walvissenstaart, etc. We liepen zelfs in ons badkostuum
door het hotel omdat dat erbij hoort in deze doeningen denken we 😊.
We
kwamen naar hier via het leuke Cádiz. Er zat toen even een wolk voor de zon,
maar in de namiddag was het terug lekker warm. Het weer is echt ideaal: lekker
warm maar niet echt zweten. s avonds koelt het wel erg af. Er lag een mega cruiseschip
in de haven. Ze zagen er allemaal netjes uit, met de gestreken linnen broek,
het buikzakje en het zomerklakske. We verloren daar trouwens Lysanders zonnehoedje,
het waaide erg. Gisteren bezochten we het nationaal park van donana met een
bootje. We zagen hertjes, vogels (sommige vermijden we zoveel mogelijk, zie
foto) en waren net te laat om ook everzwijnen te spotten. Na de middag picknickten
we nog even op het strand waar we genoten van ander natuurschoon. We moesten
enkel nu en dan wat kinderen uit het water vissen.
Vandaag
bezochten we dan Jerez de la Frontera. Alle dorpjes en zijn steden zijn hier supergezellig
en authentiek eens je in het centrum bent. De benutting van hun plazas is
ideaal: de kabouters kunnen op de verkeersvrije pleintjes naar hartenlust kruipen,
klimmen, lopen en vallen. Vandaag pasten de siëstas wonderwel en konden we
voor de eerste keer ir de tapas. We eten haast elke dag lekker en behoorlijk
goedkoop. Gisteren lieten we ons uit gemakzucht verleiden tot het avondbuffet
hier in het hotel. Je steekt je dan eigenlijk vol met allerlei dingen die het
eten niet waard zijn. Het schuldgevoel is veel groter dan bijvoorbeeld vandaag,
na de tapas met lookaardappelen, inktvis in een of andere speciale saus, salmonejo
of zoiets (de lokale gazpacho) In Jerez bezochten we de koninklijke
paardenschool en we keken van ver naar het alcazar en de kathedraal. We lieten
een bezoek aan een bodega van sherry achterwege want ja, ik vind dat maar pipi
de gatos en Bjorn had geen zin.
Morgen
zetten we onze reis verder naar Sevilla. Het voelt niet alsof we al meer dan
een week weg zijn. Alhoewel de papa zijn kindjes soms al wat moe is haha 😊.
Het weer is formidable maar men wist ons te zeggen dat het in Sevilla deze week
al goed bakken is. Dat herinner ik me van 15 jaar geleden. Ik ben benieuwd of
de stad waar ik toen verliefd op werd me nog in dezelfde mate zal kunnen
bekoren. De oranjebloesems zijn alleszins in de andere steden aanwezig
De zon is er en hoe. Eergisteren kregen we 28 graden en
helderblauwe lucht en het houdt voorlopig stand.
We huurden in Olvera fietsen, incl carro voor de kids, om
een stuk van de via verde de la Sierra te fietsen. We kliefden door prachtig
groen landschap, op paadjes omgeven door bremstruiken, onder cirkelende gieren,
boven kabbelende kreken vakantie op zijn best. We konden met de professionele
verrekijker van de via de gieren zien, zeer speciaal. Er waren enkele nadelen:
wat vals plat naar beneden was bij deuregoan, was helemaal niet plat al werekeren,
vader moest duwen aan de carro.Er was geregeld
ambiance in de carro, de ene keer omdat broer en zus ruzie hadden (Lysander
doet dit, Lysander pakt dat of gneeeeuuuhhhh = gemopper van Lys). Ze waren
stiller toen ze onze picknick in hun kar ontdekten. Precies of er vogeltjes
hadden aan gezeten. We dachten ook geen gevaar te hebben in dat eerste
zonnetje. Ondertussen zitten we hevig aan de aftersun.
Gisteren reden we via de misselijkmakende baantjes terug naar
de kust. We verblijven in een charmante stal. Tarifa is het walhalla voor
kitesurfers. Dat betekent dat het hier zeer winderig is. Maar het weer is nog steeds
wow. Onderweg aten we heerlijke lokale gerechtjes terwijl de kids speelden op
de kasseitjes. Lysander liep er een kinblessure op. Wie goed kijkt op de fotos
van de velokar zal menig gehavend been ontdekken bij de kleintjes. Er zijn hier
overal speelpleinen dus gevaren alom 😊.
Vandaag
bezochten we Gibraltar. Vreemd om Engeland te zien in een zuiders klimaat. We
namen de kabelbaan naar the top of the rock, het hoogste puntje, vol vergane
glorie maar met magnifieke vergezichten. Er leven wilde apen. Ismene was
dolenthousiast tot de eerste aap wilde gaan lopen met haar hoed. Koude oorlog
tot we weer uit de telefrique waren. Bovendien hadden we onze buggy even
geparkeerd om trappen naar miradors te kunnen nemen. Je raadt het al: apen in
de buggy, zakje kapotgescheurd en toeristen maar fotos nemen in plaats van ze
weg te jagen. We aten in Gibraltar pedigree pal in een korstje, geef ons maar
weer die Spaanse gastronomie In de namiddag flaneerden we door Tarifa. O ja,
we zijn niet naar de walvissen kunnen gaan kijken, er was te veel wind.
