Tussen bergen en dal, elke dag weer moet je proberen de juiste weg te zoeken. Elke dag is weer een nieuw begin en ook weer anders. Zovele factoren bepalen ons leven, verdriet, geluk en andere emoties. het begint al als je 's morgens, allee ik hoop toch dat het ochtend is, uit je bed stapt. Begint je dag met een lach of als je geen ochtendmens zoals ik eerder wat somber. komt de hond of kat om een knuffel vragen? Dan meten en beslissen wat je wil ontbijten, kan je kh beperkt eten of toch net iets meer omwille van een hypo.In de werkweek sta ik vroeg op gewoon om rustig te kunnen ontbijten, want gewoonlijk komt er in de loop van de dag niet veel van, rustig eten, eerder rap een boterham binnen- werken. Tijdens het werk ook weer geregeld meten, gewoon om te zien of die insuline- pomp niet een tijd af moet, wat bij mij meestal wel is. Mijn werk is niet in te schatten, soms is het zwaarder dan gedacht en soms valt alles beter mee en blijft je lijntje rechter, is het pad minder hobbelig. Er zijn dagen dat ik 's morgens om 6 uur ergens begin en tot 16 of 17 uur kan werken. Die dagen heb ik het liefst, zij geven de beste resultaten op mijn meterke. Maar helaas zijn er ook gebroken dagen, 's morgens 4 uur werken en dan in de late namiddag nog een aantal uren. Dat zijn de dagen met veel bergen en soms ook hypo's. De weekends zijn wat stabieler, omdat daar meestal een vaster patroon in zit. Het huishouden doen, rustig aan, winkelen en af en toe eens tijd nemen om leuke dingen te doen. Nu het lente is werk ik graag in de tuin, heel ontspannend en nuttig. Als je dan eens in het zonnetje kan zitten genieten en zien hoeveel bloem en kleur er in die tuin is geeft dat ook weer veel voldoening. En zulke gevoelens geven ook betere resultaten op dat meterke. Dan vindt je iets makkelijker dat juiste pad tussen berg en dal.
