|
Na jaren rondzwerven tussen slechte en minder goede waarden,
kwam ik in de moderne tijd terecht...
Per toeval eigenlijk....op zaterdagmorgen een heel artikel lezen
over een mama met een dochter (8 jaar toen) met diabetes....toen
werd ik wakker , hoe? kunnen jonge kinderen ook type 1 krijgen?
Maar in het artikel stonden nog interessante dingen, zoals deze
woorden; glucosemeter, insulinepomp....hier had ik nog nooit
over gehoord, dus werd het tijd dat ik eens opzoekingen ging doen.
Er stond ook een link in het artikel naar een diabetesforum.
Nog iets dat ik niet wist dat het bestond.
Ben dan lid geworden van dat forum en ben gaan rondneuzen....
wat ik daar allemaal las deed mij bijna van mijn stoel vallen...en
het werd tijd voor actie want dat wou ik dus ook allemaal, de leden
van het forum spraken over zulke goede waarden of hoe je ze kon
verbeteren. Ik las heel vele verhalen, ook over problemen die je met
slechte waarden na jaren kan verkrijgen, blindheid, neuropathie,nier-
ziekten en ook epileptische aanvallen uitgelokt door zware hypo's.
Dit forum was dus een openbaring voor mij.
En vanaf toen heb ik mijn diabetes zelf gaan beheren. Ik ben op zoek gegaan
naar een ziekenhuis waar dus een diabetesconventie was, want enkel in zulke
ziekenhuizen kan je de juiste opvolging en behandeling van je diabetes verkrij-
gen.Daar volgen ze de evolutie van het hele diabetesgebeuren op en nemen
ze de nieuwste technieken en behandelingen voor een goede diabetesregeling
over.
Ik heb toen inderdaad zo'n ziekenhuis gevonden, mij aangemeld ,met de vraag
of ze me verder konden helpen.
Bij de intake heb ik mijn hele verhaal verteld en de endo daar stond stomverbaasd
dat ik al 23 jaar diabetes had, zonder glucosemeter....want die bestond toch al
heel wat jaren.
De glucosemeter heb ik direct meegekregen, de insulinepomp heeft iets langer
geduurd. Ze wilden eerst ervan overtuigd zijn dat ik daar klaar voor was....je moet
toch de tijd willen nemen om daar mee bezig te zijn kreeg ik te horen.
Maar ik heb het bewezen dat ik er klaar voor was en niet veel later had ik mijn
eerste insulinepomp te pakken. Ben toen 2 dagen in het ziekenhuis geweest om de
pomp helemaal op mij af te stellen.
Daarna was het aan mij om thuis te kijken of het lukte, ik had hulplijnen in geval
van vragen.
Dat is dus de beste beslissing van mijn leven geweest, de pomp....ze heeft mijn le-
ven terug wat normaler gemaakt.
Het rare was toen ook, ik mocht weer "normaal" eten, heb wel moeten leren
koolhydraten te tellen.
Ik kan wel stellen dat de pomp en de glucosemeter een bevrijding was op dat mo-
ment, ik nam mijn diabetes in eigen handen en dat leverde resultaat op.
Mijn waarden verbeterden gestaag.
Ik was blij en gelukkig.
|
