De Rockvillers en de Islanders kregen meer graan en schoon water. We zijn voor de Rockvillers terug naar de schuur moeten gaan voor meer graan! Toen we de naar de varkens in de schuur gingen, heeft Steve Big Red (de boerderijkat) dood aangetroffen. Hij had voordien al last aan zijn oor, maar had de laatste dagen een zeer opgezwollen buik en is waarschijnlijk daaraan gestorven. Steve heeft hem ook in de mesthoop begraven en nadien hebben we de rest van de stallen opgekuisd. De lunch werd wat later ingezet, maar alles leek traag vooruit te gaan.

Na de lunch hebben we moeten maaien voor de koeien, zodanig dat ze genoeg eten hadden. Ik heb enkele rijen klaver gemaaid met de grote tractor. Bij de Rockvillers hebben we hooi op de bijna opgedroogde modderpoel gesmeten, in de hoop dat het sneller droogt. Nadien heb ik een extra lijn geplaatst voor de koeien, en ze erin losgelaten. Hoewel ze pas echt blij waren, wanneer al dat lekker vers gesneden groensel er stond.

Steve en ik zijn daarna naar huis gereden om te douchen en andere kleren aan te trekken. Toen ik naar boven ging voor een douche, was Tom en zijn familie aangekomen en waren ze de tafel aan het afruimen. Ik had mijn werkkleren nog aan, dus heb ik me verontschuldigd en hen beloofd nadien als ik proper was gedag te komen zeggen. Tom heeft een half Chinese vrouw, Charlene, samen hebben ze een zoon, Teddy, van 14. Steve is me komen oppikken en zo zijn we naar de boerderij gereden om te gaan eten ipv te werken. Gelukkig was het minder warm en had ik een jeans aan, anders was ik enkele muggenbeten rijker.

We hebben lekker gegeten en gedronken. De bieren waren voornamelijk hopbiertjes en gingen van zacht naar straffer. Ik herkende een koppel dat 2jaar geleden ook aanwezig was op het evenement. De vrouw herkende me ook en zijn we eigenlijk bij hen aan tafel gaan zitten. Bijna direct na het eten is iedereen naar huis gegaan. Mijn intentie was nog wat te blijven en nog een biertje te drinken. Mary-Ann belde naar Marie, om te zeggen dat Charlene en Tom bleven slapen en dat die kamer dus ingepalmd ging worden. Ik had voor dien al gezegd tegen Mary-Ann, dat ze de kamer mochten gebruiken, dus ben ik met Marie naar daar gereden om enkele spullen op te pikken. 

En zo heb ik toch 1 nacht bij Steve en Marie geslapen.

Toen ik de helft gevuld had, kwam Steve aan om te helpen. Alle emmers waren gevuld, dus is hij naar de koeien gegaan om meer land te geven en om te kijken of de varkens iets uitgespookt hadden.

Ik ben dan naar de stallen gegaan om deze te kuisen, water te verversen en graan te voorzien. Tegen dat Steve aankwam, moesten we nog maar een paar stallen opkuisen. Rond 12u00 hebben we de Rockvillers en de Islanders nog wat extra graan gegeven en hun water ververst.

Na de lunch, is Steve begonnen met hooi bijeen te harken (met de grote tractor) om er balen van te maken. 

Marie en ik hebben de koeien weer naar een andere plaats moeten begeleiden. Zo hebben we eerst hun drinkbak, en mineralenbak in de pickup geduwd, om daarna tijdelijke lijnen op te zetten, zodanig dat ze hun nieuwe schaduwrijke habitat gemakkelijker konden bereiken. De koeien waren weer vrolijk aant huppelen en zetten het op een drafje, waardoor ik als leidpersoon ook maar ben beginnen lopen. Ze waren heel blij om in de schaduw van het bos te zijn, na een lange dag in de volle zon. 

Ik heb nog wat opgeruimd in het huis, samen met Marie. Morgen is het grote varkensfestijn, waar 4 chef's in een ganse menu varkensvlees verwerkt hebben. Ik kijk er naar uit om nog is lekker te eten.

Mary-Ann wou die avond, met mij naar de Kiel pick-nick gaan. Eigenlijk vergelijkbaar met een kleine kermis, maar dan met de lokale harmonie die een concert geven.

Ik ben met Marie meegegaan op boodschappentoer. Eerst de bank, daarna 6 zakken paardeneten gaan kopen. Een fijn smal madammeke had moeite om de zakken in den auto te zwieren, dus heb ik dat overgenomen. Nadien zijn we naar Grassway gereden, om een voorraad melk in te slaan. Marie vertrekt 12/8 naar San Diego en blijkbaar gaat Steve dan helemaal niet shoppen. 

Na de spullen uit te laden, moesten we naar de werkplaats van steve rijden om 7 kartonnen dozen in de auto te plaatsen. 

We hebben 2 dozen samengesteld en gewogen. Er waren nog 2 andere dozen van klanten, die we uitgepakt, opnieuw ingepakt en nogmaals gewogen hadden. Dit om zeker te zijn dat, ze de juiste hoeveelheid krijgen, die ze besteld hadden.

Tijdens de lunch wist Steve te vertellen, dat er 2 Rockvillevarkens waren uitgebroken de dag voordien. Ze waren niet weggelopen en zijn in de buurt gebleven van de andere varkens, maar hadden van de andere groep, de geblokkeerde waterbak geforceerd, waardoor de varkentjes in een groot moeras leven...

Na de lunch ben ik met Steve meegegaan naar de Lax Chapelfarm. We hebben eerst de stallen uitgekuisd bij de varkens in de schuur, waarna we hooi van de zolder in de pickup geladen hebben. Het hooi hebben we aan de koeien gegeven, toen we ze een extra stuk land gaven. De kleine varkens hadden een groot modderzwembad bijgekregen...

Iets voor 9uur was ik op de boerderij. Dan en Calum waren ook net aangekomen. Ik heb de pickup bovenaan de schuur geparkeerd zodat we de koffer konden volstouwen met emmers graan voor de Islanders en de Rockvillers. Iedereen kreeg extra eten, water en aandacht (enkel diegene die willen). Het watersysteem werd door Dan aangepast, door hun drinkbak tussen getimmerde planken te blokkeren. We konden in de verte de koeien horen loeien, dus zijn we kort daarna naar hen gegaan. Vandaag gaan we ze naar een andere weide brengen. Als we daar aankwamen, zagen we een koe aan de verkeerde zijde van de omheining. Dan en Calum hielden de elektrische draad omhoog met handschoenen en t-shirt om geen schokken te krijgen. Aangezien de koe het allemaal niet vertrouwde ben ik door de draad gekropen om ze door de omhoog gehouden draad te drijven. Op het moment dat ik dat deed, hoorde ik verderop een andere koe in het bos loeien. Toen ik de verdwaalde stouterik gevonden had, ben ik achterom de koe gegaan; zodat ik ze naar dezelfde plek als de andere koe kon drijven. Toen we dachten dat we iedereen terug bij elkaar hadden gebracht, loeide er nog een koe, weer vanuit het bos. Dus ben ik weer door bosjes en prikkers gelopen om de koe naar de juiste kant te kunnen begeleiden. Bij het hek aangekomen, had Calum de koe doen verschieten, waardoor ze de verkeerde kant opging. Maar door een goed inschattingsvermogen, langs mijne kant, liep ze daarna onder de omheining heen.

Als iedereen terug bij elkaar was, moesten we de koeien naar een andere weide brengen. Ik ging ze leiden, Dan en Calum speelden bezemwagen om zeker te zijn dat iedereen mee was.Ik kan jullie verzekeren dat de beesten enthousiast waren, op sommige momenten heb ik moeten lopen, uit vrees geplet te worden door een stormloop van huppelende koeien.Nadien hebben Calum en ik de drinkbak en de mineralenbak op en kar geplaast en voortgetrokken naar de nieuwe weide. Iedereen werd voor de zekerheid geteld.

Na de koeien zijn we naar de schuur gereden, waar de babysitters en de andere varkentjes zitten. hun stallen werden gekuisd en voorzien van eten, drinken en hooi, om op te slapen/liggen.

Het was nog geen tijd om te lunchen, dus hebben we hier en daar nog opgeruimd. Ik heb met de kleine tractor rottende pompoenpulp weggeschept. Na de 3de keer naar daar rijden, had ik het ding vastgereden. Calum heeft de maaier tussen de wielen losgemaakt en kon daarna zonder probleem achteruit rijden. ik heb dan besloten de pompoenenpulp met schup en kruiwagen we te doen.

Halverwege ben ik gestopt om te gaan lunchen.

Dan en ik hebben het stinkende goedje pompoenen opgeruimd. De afgeschraapte, halfstinkende plek, werd bedekt met aarde en hooi; zodat het er veel properder uitziet.

Bij de Rockvillegroepen moesten we extra land geven om de beestjes te doen grazen. Hierdoor hebben we ze eerst in hun vaste omheining moeten opsluiten, zodanig dat we de tijdelijke lijnen konden afbreken om nieuwe op te bouwen. Ik ben de bosmaaier gaan halen, om de lijnen voor de beesten zichtbaar te maken. Op het einde van het nieuwe land staat hoog gras, dus door de lijnen zichtbaar te maken voor de beesten, zullen er minder ontsnappingen zijn. En door de draden onkruidvrij te maken, verlies je geen nutteloze elektrische stroom en blijft de spanning op de lijnen hoog.

Als alles opgezet was, konden we de beestjes laten grazen. Zalig moment als iedereen naar buiten holt, de smakkende geluidjes en de wiebelende staartjes van blijdschap. 

Na de 58 gewogen te hebben, zijn we gaan lunchen. 

Tijdens de middag is het pijpenstelen beginnen regenen, harder dan de dag voordien in Oshkosh. Gelukkig zaten we dit keer binnen. Steve, Calum en Dan hebben zitten praten over varkens. De kleine mormeltjes zouden opgesplitst moeten worden, aangezien dat er een te groot verschil is tussen de grootste en de kleinste van die groep. Dit kan leiden tot vechten, stress en minder eten voor de kleine varkens.

2 uur later was het nog steeds aant regenen en hadden de mannen de knoop eindelijk doorgehakt. Steve is thuis gebleven voor rekeningen en dergelijke te maken.

We zijn dan terug naar de schuur gegaan, hebben de weegschaal klaargezet voor de andere varkens. Iedereen in de schuur werd gewogen. Dan en Calum waren in die tijd Rockville2 gaan halen. Na het wegen was er een varken niet gewogen, blijkbaar was dat tijdens het verhuizen van de varkens bij de kleinere groep in Rockville gekropen. Na het wegen, hebben we de originele groep van Rockville 2 in de schuur gelaten, waardoor de groep van 21 grote varkens naar Rockville2 zou verhuizen. Easier said then done! De varkens bleven in een groep troepen en wilden niet naar buiten gaan. Na tientallen keren van opdrijven, varkens die uit de groep breken, hergroeperen en aansporen is het dan uiteindelijk gelukt de varkens naar hun buitenverblijf te escorteren. De volgende groep werd op dat moment was de volgende groep aan de beurt de 56 andere beestjes van Rockville1. Die gingen vlot mee en gingen ook zonder problemen terug naar hun buitenverblijf. De laatste groep de South Islanders waren aan de beurt en het was al 18u30. Toch hebben we besloten die laatste groep te gaan halen. Ze wilden niet direct meegaan, maar het ging al veel vlotter dan alle andere keren. Op de weg naar de schuur was er een varken met een witte plek op zijn rug dat heel traag waggelde. Dan en ik hebben besloten hem Obama te noemen. Tijdens het wegen was er een incidentje waar er een groot varken tussen de kooi en de muur vastzat. Blijkbaar had Calum het hek dat dit soort dingen moest voorkomen, vergeten vastknopen. Dan heeft met alle macht aan het varken zijn achterpoten moeten trekken om het te kunnen bevrijden en weer het gekrijs! 

De varkens waren gewogen, de grote varkens in de schuur kregen toegang tot de tuin. Ik heb snel nog voor de koeien gezorgd, door ze toegang tot extra gras te geven. 

Voor ik naar Steve en Marie ben gereden, ben ik eerst bij Mary-Ann binnengesprongen om te zeggen dat alles ok was, maar eerst naar Steve en Marie moest rijden voor de gewichten door te geven van de varkens. De vorige dag was ik laat thuis en was ze enorm bezorgd, blijkbaar.

Om 20u30 was ik bij Mary-Ann aangekomen en heb ik nog iets kleins gegeten om nadien in bed te kruipen.

Buiten de legervliegtuigen, was er een weide met oude, kleine recreatieve vliegtuigen en helikopters. Daarnaast ook vele souvenierwinkels met peperdure vliegtuigspullen. We waren in zo eentje beland toen het plotseling zwaar begon te regenen en onweren. Ik had er een paar oorbellen gezien, maar ik vond 70 dollar veel te veel voor wat het was!

Na de stormvlaag hebben we ons naar buiten begeven en zo zijn we bij de helikopters gekomen. Ze waren net een aan het verplaatsen voor op te stijgen, maar door de hevige regen konden ze de wei niet op door de modder. Enkele seconden daarna begon het nogmaals te gieten. Na deze regenbui die langer duurde, zijn we beginnen teruggaan en in de buurt van de tentjes gebleven. Vele toestellen waren bedekt met zeilen en het heeft nog een laatste keer goed geregend. Op de terugweg hebben we een stuntvliegtuig kunstjes zien doen. Terug in de auto hebben we de weg huiswaarts ingezet.

Thuis aangekomen hebben we een late lunch genomen, gevolgd door een wandeling langs hun domein, op zoek naar de houthakkers. De indrukwekkende machines hebben we gevonden, maar de houthakkers waren blijkbaar gaan vissen.

De paarden kregen eten, een nieuwe plaats om in rond te lopen/grazen en spelen, hun vliegenmaskers en wortels als snoepje. We hebben de bomen moeten water geven, omdat de regen niet voldoende vocht had achtergelaten.

Nadien zijn we naar de Lax Chapelfarm gewandeld door de bossen. Op't einde werd ik weer een paar keer gestoken door muggen. Ik zal lekker bloed hebben want van de moment dat er zijn, heb ik als eerste prijs!

Daar aangekomen zijn we beestjes gaan kijken en heeft Luke een rondleiding gekregen. Alle beestjes werden getoond inclusief schuur. Kort daarna ben ik met de pickup naar het huis gereden. Luke, Marie en ik hebben de lunch voorbereid.

Toen Steve aankwam hebben we gelunched. In de namiddag moest steve de olie vervangen van de tractor en er nog wat aan prullen, dus heb ik wat in de moesttuin gewerkt, nog meer bonen geplukt en onkruid gewied. Nadien ben ik met Steve naar de farm gereden om te helpen met de stallen kuisen en de koeien te verplaatsen.

Normaal was het plan om uit eten te gaan, dus reed ik naar Mary-Ann zodat ik me kon opfrissen en omkleden, Steve ging ons (Mary-Ann en ik) nadien oppikken. Toen ik uit de douche en in propere kleren, om me nadien naar beneden te haasten, wist Mary-Ann met te vertellen dat we niet uit eten gingen, maar ik mocht altijd naar daar gaan om te ontbijten. Hoe raar ik dat ook vond, ben ik naar Steve en Marie gewandeld. We hebben wafels met vers fruit en confituur gegeten. De lekkerste confituur was een van peche & amaretto, dat Marie gekocht had op mijn aanraden in de kaaswinkel Hennig's vorige week. 

Na het eten hebben we fictionary gespeeld. Iemand in een woordenboek een woord op dat niemand kent. Dat woord wordt door iedereen opgeschreven met hun eigen definitie. Diegene die het woord uitgekozen heeft schrijft de echte definitie op en leest alle definities voor. Diegene die juist geraden heeft en diegene die stemmen krijgt voor zijn definitie, krijgen punten.

Ik heb meegespeeld, maar heb op een gegeven moment toch punten kunnen scoren! Ik had het juist geraden en Steve en Luke hadden voor mijn definitie gestemd! Het woord was Zulkova: blijkbaar een soort Japanse boom. Ik had er een zeer verslavende Russische paddenstoel met hallucinerende effecten van gemaakt. Ze hebben me wel handicappunten gegeven, omdat Engels niet mijn moedertaal is. Een leuk spel en niet gemakkelijk in het Engels. 

De koeien stonden al ongeduldig te loeien, dus hebben we ze losgelaten in een nieuw stukje land. De drinktank en  mineralenbak moesten verplaatst worden, waarna we stillekes aan onze terugweg naar de schuur konden inzetten. Alle 8 kalfjes waren aanwezig! Een van de kalfjes heeft steeds de neiging om onder de lijnen te lopen om dan in zijn/haar eigen wei te gaan liggen. Steve maakt zich echter geen zorgen, aangezien hij/zij toch nooit ver weggaat en steeds terugkomt.

Toen we terug bij de schuur aankwamen, was Josh reeds aangekomen. Gedurende afgelopen nacht is het kleinste varkentje gestorven. Ze heette minibones, omdat ze zo klein was: amper 7kg, vel over been. Waarschijnlijk was ze al een tijdje niet goed of at ze gewoon niet voldoende.

Haar lichaam heeft Steve in de composthoop begraven, zodanig dat het sneller ontbint en nadien kan dienen als meststof voor het land.

De stallen werden verder schoongemaakt.

Na de lunch heb ik in de moestuin gewerkt: onkruid wieden en bonen plukken. Josh en Steve hebben in die tijd zitten prullen aan de grasmachine en andere spullen.

Ik ben naar Steve gereden, die ondertussen de gewichten van de kleine varkens in de schuur had geanalyseerd, sommige waren goed gegroeid, andere konden veel beter. Daarom moeten we de varkens opsplitsen in de hoop dat de kleinere dan beter gaan groeien.

Toen we aankwamen in de schuur heb ik ontdekt dat er een varken vastzat onder een van de poortjes. Ik dacht eerst dat het dood was, maar toen ik dichterbij kwam begon het te bewegen en krijsen. Ik ben er direct naartoe gegaan en heb de poort open gedaan en opgetilt, niet alleen kon het varken er niet zelf uit, maar kwamen alle varkens ineens naar de poort. Ik heb de poort weer dichtgedaan en ben naar buiten gelopen om iemand te roepen. Steve, Dan en een projectontwikkelaar zijn direct meegekomen. Ik heb de poort weer opgetilt en Dan heeft het beestje er onderuit geduwd. Het varken is meteen tussen de andere varkens verdwenen en achteraf had het wat milde schrammen aan de schouderbladen. 

De stallen werden door Calum en mij gekuisd, van vers drinkwater, graan en hooi voorzien. Nadien hebben we "Game of gates" gespeeld. De grote varkens werden in de tuin gezet, zodanig dat we de kleine varkens konden afzonderen van de grotere in dezelfde groep. De kleine hebben al hun kunstjes uit de kast gehaald om toch bij hun grotere vrienden te kunnen blijven. Door de kleine gaten hebben ze zich gewrongen, zodat Steve en Calum ze terug moesten gaan vangen en weer bij de juiste groep plaatsen. 

De kleinste werden samengezet bij de grootste varkens van de schuur. De kleinste gaan niet vechten, omdat de andere gigantisch zijn. En de grote gaan niet vechten, omdat de kleintjes voor hen geen competitie vormen. De grote varkens zijn vanaf nu de babysitters.

De lunch werd kort daarna ingezet.

In de namiddag is Steve gras gaan snijden voor hooi van te maken. Dan, Maya, Calum en ik hebben het huis aan de boerderij gekuisd en afgespoten met de tuinslang. De tuin werd opgefrist met de bosmaaier hier en daar. Ik heb met de kleine tractor gras afgereden.

Zaterdag is er een diner op de Lax Chapelfarm, dus moet alles opgeruimd en netjes zijn.

Vandaag hebben we vroeger kunnen stoppen, ter compensatie van de dag voordien!

De koeien kregen weer een extra stuk, met veel klaver. Hoewel koeien mooie beesten zijn, haat ik al die rotvliegen zeker diegene die steken! Alle kalveren werden geteld, en hun waterbak is nog steeds intact.

Ik heb Josh nog wat geholpen met de varkens in de stal: stal kuisen, water verversen, graan halen en nieuw hooi in de stal brengen als bedding. Josh mocht met de kruiwagen naar de mesthoop rijden, om het goedje te dumpen...

Kort daarna zijn we met de pickup naar het huis gereden, voor de lunch.

Ik had de vorige dag een aantal plekjes vergeten te doen met de bosmaaier, dus heb ik die gedaan in de namiddag. Ik ben dan met Marie naar de schuur bij Mary-Ann gereden om materiaal van de kippen te dumpen. We hebben daar een grasmachine (eentje waar je kan opzitten) opgehaald, waarvan de messen moesten vervangen worden. Nadat Marie uitleg gegeven heeft, heb ik het aan de werkplaats aan hun huis afgezet, zodat Steve het kon fixen. Na olie en weet ik wat nog allemaal dat hij nagekeken heeft, kwam hij tot de conclusie dat de messen versleten zijn en hoognodig vervangen moeten worden. Die messen heeft Marie dan ook meteen besteld.

Ik heb tijdens Steve zijn grasmachine-onderhoud, mijn tijd doorgebracht in hun moestuin, bonen plukken...

Nadien zijn Steve en ik naar de Lax Chapelfarm gereden voor de koeien te verplaatsen. 

Bij de koeien hebben we een extra lijn gespannen en de beestjes losgelaten in het nieuwe veld. Op de weg naar de pickup hebben we nog wat 'bloemekes' geplukt. Aangezien het werk in de stallen vrij vlug gedaan was, hebben Josh-Calum en ik de nieuwe groep varkens bij de rockvillegroep terug naar de schuur gebracht. De dag voordien hadden de mannen een nieuwe groep varkens naar buiten gebracht, in de nieuwe omheining. Helaas waren er 2 varkens achtergebleven in de schuur, omdat ze niet uit hun vertrouwde omgeving wilden. We hadden geprobeerd ze te verplaatsen zonder hen te verenigen met hun speelkameraden. Omdat dit niet lukte, zijn we hun kameraden gaan halen, om ze te herenigen. Helaas waren de 2 sukkels niet snel genoeg, om hun vrienden te volgen. Toen we besloten de andere varkens terug te brengen naar de schuur, waren ze al terug naar buitenverblijf gelopen. Gelukkig hadden de 2 slimme beesten na de volgende hereniging door dat ze de andere varkens moesten volgen naar Rockville2. Nadien zijn we gaan lunchen.

Na de lunch heb ik me beziggehouden met de bosmaaier, aka de weedeater, de hele tuin van Marie en Steve, rond de bomen en dergelijke. Nadien heb ik me bezig gehouden met het afknippen van takken, die het zicht van en naar de oprit belemmerden. 

Nadien ben ik met Steve de koeien gaan verzetten.

Josh en Maya hebben de varkens verzorgd in de stallen en in de buitenverblijven. Steve moest om 10u naar een vergadering met de architecten voor de plannen van het nieuwe gebouw voor de varkens. Ik heb hem aan het huis afgezet en heb de onkruiden met de bosmaaier weggedaan. Marie had ondertussen verschillende werkposten klaargezet. 

1) kegels en opvangkuip voor het doden van de kippen

2) potten en vuurtjes voor de dode kippen in te soppen

3) de plukmachine

4) tafels, messen, keukenrol en emmers voor de kippen te ontdarmen

5) grote bakken voor het koelingsproces

6) een tafel met zakjes ed voor de kippen in te steken en daarna weg te steken in den diepvries

Na de lunch zijn we met het gehele proces begonnen.

Maya ving de kippen en Josh heeft de kippen gedood, waarna ze de kippen naar Steve brachten. Zodanig dat hij de kippen in heet water kon dompelen, om ze daarna met de plukmachine van de veren te ontdoen. Als de beesten volledig kaal waren, kwamen ze op de tafel van Dan en mij. Wij hebben de poten en de kop eraf gesneden, gevolgd door de krop(soort van vlieszakje waar eten in komt: graantjes gras en steentjes) en de slokdarm uittrekken (of snijden), daarna hebben we een V-snede gemaakt langs de achterkant en ook een tussen de poep en staart. Dan is het wat prutsen en volledig hand in da kieken steken, om zo de organen eruit te trekken.

Den eerste keer dat ik een kip op mijn plank kreeg, was ik begonnen langs den achterkant. Toen dat ik dan in die kip ging om die organen eruit te halen en door de lucht verplaatsing, maakte da een licht kakelend geluid, omdat ik de nek en die dingen er nog niet had afgehaald. De poten hebben we met en schaar eraf geknipt juist tussen de gewrichten. De schaar zat vast aan een spier, zodanig dat de poot open en dicht ging. Kleine momentjes waarbij je verschiet, maar waar er niks aan de hand is. 

In totaal hebben we de 40 kippen geslacht en verwerkt op 4uur tijd. Weer een ervaring rijker!

Nadien hebben we alles opgekuist, hoewel de regen dat ongeveer halverwege begonnen was, het grote werk gedaan had. Voordeel van buiten te werken. Gelukkig hebben we van vliegen  amper last gehad, aangezien het niet warm was!

Nadeel is dat de geur van die kippen, precies blijven hangen, zelfs na een douche! 

Morgen zal het een rustigere dag zijn.

Als het hok is verplaatst gaan we naar de Lax Chapelfarm. Steve en ik hebben de koeien gecheckt, alles was daar inorde. Ze hebben hun nieuwe waterbak aka the tank nog niet kapot gekregen. Aangezien Steve zijn weides niet sproeit, plukt hij de onkruiden, die hij bloemekes noemt. Na een halfuur of meer bloemekes te plukken zijn we doorgegaan. Ik ben Steve gaan afzetten aan zijn huis, omdat hij nog papierwerk moest fixen, waarna ik ben teruggereden, om te helpen in de varkensstal. Helaas was het werk daar zo goed als gedaan. Dus hebben we het graan aangevuld bij de South Islanders en de Rockvillers.

Dan is kort daarna aangekomen met de tractor en nieuwe metalen panelen, om een nieuwe omheining te maken voor een andere groep varkens. De Rockvillers moesten voor dit werkje terug de stal in, dus hebben we dat gedaan, zonder enige moeite gingen de beestjes naar de stal.

De oude panelen werden uitelkaar gehaald en verplaatst naar een nieuw stukje met al hun spullen: voederbakken, bad, drinkbak en wagens (voor schaduw en slapen). 

Na de lunch hebben we alles in elkaar gestoken, waarna we de Rockvillers terug naar hun vernieuwde buitenverblijf konden brengen, ook dan waren ze zeer flink, dankzij het frisse weer. Aan de koeien een eindje verderop werd nog een extra stukje land gegeven en de varkens binnen werden ook geswitched, zodanig dat andere varkens konden spelen in de tuin.

Vroeg gaan slapen, want morgen is Butcherday!!!

Helaas moet je bij die bak blijven staan, anders gaan ze lopen met de tuinslang, of duwen ze die eruit. Wat wil zeggen dat je ook de ambetante vliegen erbij moet nemen. Deze vliegen steken en komen op u mond zitten en als ze kunnen, zouden ze erin kruipen/vliegen, de vetzakskes! Misschien is dat ook meteen de reden, waarom ik liever varkens heb, die hebbben die ambetante vliegen niet!

De South Island pigs, de grote, waren braaf geweest de vorige nacht en hadden enkel wat extra eten nodig en water. The Rockvillers, de kleinere varkens, zijn aan het buitenverblijf aan't pimpen, door naast hun drinkplatform een modderbad te graven. Dat de maakt dat je wat vuiler bent als je over hun omheining stapt.

In de schuur zijn de varkens minder braaf geweest. Daar hebben de grote varkens hun drinkbakje zodanig geforceerd, dat het heel de nacht bleef overlopen. Dus hebben we veel moeten opkuisen in die laatste stal, gelukkig. De laatste stal geeft de varkens toegang tot de tuin, dus konden we het water naar buiten duwen. Als we alle stallen hadden gekuisd, zijn we gaan eten.

Na de lunch zijn Marie, Maya en ik nog wat in de weer geweest met checklisten voor het kippenslachten en eventuele taken, materiaal bijeen zoeken, klaarleggen en gaan halen. Tijdens het uistpoelen van enkele containers, is het hard beginnen onweren met de bijkomende regen, eindelijk! De varkens waren allen zeer gelukkig en liepen achter elkaar aan, met de nodige uitschuivers op de betonnen grond als ze bochten maakten. 

Nadien zijn Marie, Maya en ik nog gaan wandelen in de bossen, toen het even gestopt was met regenen. Toen we terugkwamen hebben we een vos gezien aan de wei waar de kippen zitten. Hij zal gezien hebben dat hij teveel moeite moest doen om aan de buit te geraken en is het dan maar afgetrapt.

De ganse namiddag hebben Steve en Dan een nieuwe drinkbak voor de koeien zitten fabriceren. Nu maar hopen dat dit model, koeproof is...

Maandag zullen er nog verdere voorbereidingen getroffen worden voor het grote slachtfestijn... to be continued!

Mary-Ann en ik zijn voor de tour langs de pro-shop gegaan en hebben elks een tshirt gekocht van the Packers, zodanig dat we ni uit den toon vielen, want iedereen droeg packerkleren, oorbellen, haarbanden, petjes,...

Dave was onze gids en heeft ons door het immense gebouw gegidst. Vorig jaar hebben ze hun capaciteit verhoogd door suites en loges bij te bouwen. Deze kan je dan per seizoen huren, prijzen om van achterover te vallen, maar ge hebt wel een uitstekend zicht over het veld, een eigen wc, bar en frigo voor snacks en dergelijke... Na de suites hebben we plaatsgenomen buiten op de stoeltjes. Dave, de gids heeft ons GO, PACKER GO doen roepen, de echo, was fenomenaal! Ik kan me ni voorstellen wavoor een effect da heeft als da gans stadion volzit!

Onder het gras lopen warme leidingen, zodanig dat het grond niet kan bevriezen en de spelers een speelbaar veld hebben, zelfs in de winter. Nog een weetje, ze gebruiken een mix van echt gras en kunstgras.

We zijn met onze groep langs de tunnel gewandeld waar de spelers ook doorkomen tijdens een wedstrijd. Toen we daar doorkwamen, hadden ze een bandje afgespeelt. Zodanig dat we konden horen wat de spelers horen, vlak voor ze het veld opkomen.

Jammer genoeg, waren the packers niet aan het trainen, maar ik vond het wel tof dit alles te bekijken.

Na nog enkele foto's te nemen, zijn we iets gaan eten en naar huis gereden. Een paar keer verkeerd gereden, hoewel er een gps in de koffer lag...

Uiteindelijk besloot Mary-Ann te stoppen aan een tankstation, om de weg te vragen. Hoewel ik zei dat ik de gps zou instellen , is ze toch gaan vragen hoe ze moest rijden, koppig is ze ook. Aangezien dat ik de GPS had ingesteld, konden we dus niet meer verdwalen.

Toen we thuiskwamen, heb ik wat gelezen en heb ik daarna een ovenschotel gemaakt met kip, aardappel, paprika, boontjes en kerstomaatjes. 

Nadien zijn we naar de paarden gegaan om vliegenmaskers op te zetten. Het vliegenmasker houdt de ambetante vliegen weg uit hun ogen en oren. Blijkbaar zijn er van die irritante steekvliegen, die in de oren kruipen om daar te steken!

Om de zoveel tiijd verzamelt de school van Kiel oude elektrische apparaten, om te recycleren. Aangezien er een aantal oude toestellen waren die weg mochten, hebben we deze weggebracht. Toen wij onze spullen aan het uitladen waren, stopte er een politiewagen. Ik vond het eigenlijk best grappig om de politieman te zien sleuren met pc's, schermen, toetsenborden,...Op een gegeven moment had hij door dat ik aan't kijken was, dus glimlachte hij vriendelijk en toen we wegreden, zwaaide hij ons ne goeiendag.

Omdat we woensdag niet naar de kaasfabriek (Henning's) zijn gegaan, hebben we dat vandaag gedaan. 

De kaasfabriek hebben we in feite niet gezien (vanbinnen), juist het stukje met de grote vensters dat ze willen laten zien. In die kleine ruimte, hing een tv, waar je een filmpje kon zien van bepaalde kaasprocessen en kon je kijken naar oude kaasmachines.

Het grootste gedeelte waar je kon rondwandelen, was de winkel. Er stonden frigo's vol met verschillende kazen, bij sommige stonden kleine potjes om te proeven. In een ander gedeelte kon je allerlei souveniers kopen, van sleutelhanfgers tot kaashoeden...

Na heel wat kaas geproefd en gekocht te hebben, zijn we naar Grassway gegaan. 

Marie koopt altijd verse melk en graan voor de kippen hier, en kleine dingen die ze nodig zou hebben. Onderweg naar huis zijn we nog gestopt aan de Piggly Wiggly voor fruit en de laatste spullen voor een pestobrood te maken.

In de namiddag heb ik een poging gedaan om pestobrood te maken, na alle grammen om te zetten naar cups en teaspoons... Het eindresultaat was ni slecht, maar ook ni hetgeen dat ik normaal heb. Mogelijke redenen, andere bloem, gist en totaal andere oven... Het brood was net gebakken, toen Steve binnenkwam. Ik heb wat tomaten gesneden en kaas voor erbij te eten...Steve en Marie waren beiden allesinds in de wolken...

Nadien heb ik met hen een film gekeken. Zij bestellen films via Netflix. Deze service is voor hen een ideale oplossing, zo moeten ze niet betalen voor kabel en moeten ze niet naar Country-tv kijken.

We zijn dan maar naar de stallen van de varkens gegaan in de schuur om wat varkens te verplaatsen en zo meer ruimte te geven en ondertussen de stallen te kunnen kuisen en het water te verversen. Tegen dat het tijd was om te eten moesten we nog 3 stallen kuisen, maar dan hadden we besloten om dit te doen na de lunch. In de namiddag ben ik met Steve teruggereden. Dan hebben we de laatste stallen gekuist en terug wat varkens verplaatst, de drinkbak van de koeien vervangen door een andere. De fruitbomen hebben water gekregen en de kleine varkens aka the Rockville pigs hebben een ander stuk land gekregen om te eten, spelen en lopen. Ik ben nadien naar huis gereden en heb bonen geplukt in de tuin, om nadien naar Mary Ann te wandelen en te eten. 

Het weer voor vandaag: bloody hot!!!

Marie en Steve waren nog bezig met de kippen, dus ik heb hen geholpen, meteen daarna zijn Steve en ik naar de Lax Chapelfarm gereden, want we moesten de 'buiten'varkens naar de schuur krijgen. 

Het was al redelijk warm, hoewel het vroeg op de dag was.

We hebben eerst voorbereidingen getroffen in de stal voor de komst van de 'buiten'varkens. We waren maar met 2 en het was niet gemakkelijk, bijna hetzelfde kat-en muisspelleke als de dag voordien. Na meer dan een halfuur te proberen, waren er toch 3 slimmerikken die doorhadden wat er moest gebeuren!

Niet veel later, had de rest van de groep ook door dat er geen elektrische draad meer was en dat ze gewoon moesten doorlopen. De schaduw was bijna compleet verdwenen en wanneer we bovenop de heuvel aankwamen, waren de beesten al serieus aan't hijgen. Ze hebben toch nog flink doorgezet tot aan de schuur, waar fris water en modder op hen wachtte. Na wat plonsen en ploeteren in de modder, hebben we de varkens in de schuur gekregen en konden we ze wegen. De zwaarste varkens, dwz diegene die meer dan 122kg wegen, werden gemarkeerd als slachtrijp. Het zwaarste varken in de groep woog 145kg. Na het wegen hebben we de varkens, die nog niet zwaar genoeg waren en dus ook niet weggevoerd worden, teruggebracht naar hun buitenverblijf: 'South Island'.

Daarna hebben Steve, Dan, Calem en ik de varkens die in de schuur verblijven geswitched van het ene hok naar het andere, zodanig dat we bijna alle stallen konden kuisen tot dat de trucker aankwam om de varkens op te pikken. Na het laden van de 17 varkens, moesten we ons snel klaarmaken om naar een pasturewalk te gaan in de buurt van Greenbay.

In de auto hebben we een boterham en watermeloen verorbert. 

Toen we aankwamen, stonden er al mensen te wachten. Als iedereen er was, zijn we naar buiten gegaan in de hitte. Daar kregen we een demonstratie over omheiningen. 2 Mannen hebben in enkele minuten, na wat geklungel met stevige ijzerdraad, kettingzaag enkele balken het begin van een omheining  neergezet. Al hetgeen dat die mannen eigelijk te vertellen hadden, werd al door Steve toegepast...

Na de demonstratie, mochten we terug naar binnen gaan en ston er een tafel klaar met allerlei hapjes en gebak. Na een verfrissend drankje, heb ik toch toegegeven aan het chocoladegebak, waarna we terug de pickup ingingen richting farm.

Daar hebben Calem en ik, de laatste 2 stallen gekuist en het laatste hok varkens van de stallen gewogen. Dan heeft zich ontfermt over de koeien en de 'Rockville'varkens. Dit zijn de kleinere varkens, die buiten verblijven. Deze varkens moeten ook nog gewogen worden, maar dat zal pas voor morgen zijn. Ik ben terug naar het huis van Steve en Marie gereden, om de het blad met de gewichten van de varkens af te geven en daarna naar het huis van Mary-Ann te wandelen.

Onderweg heb ik 3 herten gespot, die op enkele meters van mij de weg overstaken naar een ander bos.

Nadat de kippen verplaatst waren, zijn we in de pick up gesprongen om naar de Lax Chapelfarm te rijden. Dan, Calem em Mayah waren reeds ter plaatsen. We zijn de stallen beginnen kuisen en de varkens verdeeld over de hokken om ze te wegen. De dag nadien worden de zwaardere varkens opgehaald om naar de slachter te brengen.

Heel de voormiddag zijn we bezig geweest met het wegen van varkens en bepaalde hokken kuisen. Na de lunch Zijn Calem, Mayah en ik terug naar de Lax Chapelfarm gegaan. We moesten nog een groep varkens wegen, de groep zwaardere varkens die buiten verblijven. Wat een hele beproeving zou zijn, omdat het warm was, en varkens dan aan 2 dingen denken: schaduw en water!

Ik voelde met gelijk Tom, uit Tom em Jerry, zo frustrerend! Dan hebt ge de hele groep bij elkaar gedreven en is iedereen klaar om naar de schuur te gaan en dan beslist er ne pipo: ik ga terug naar het bos. En die andere varkens volgen diene ene pipo! Het was ne vicieuze cirkel: bos-> water-> poort, na den 10de keer hebben we besloten te stoppen. De varkens waren al zwaar aant hijgen, en wij stonden ook nat int zweet van achter de beesten te lopen... omdat we hun gewicht moeten weten voor ze naar de slachter gaan, moeten we ze de volgende dag 's morgens wegen.

Ik ben met de pickup naar Marie gereden. Daar hebben we de kippen terug in hun hok gedaan. Steve was nog hooi aan't snijden op de Foresterfarm.

Als hij terug was, zijn we nog naar de Lax Chapelfarm gegaan om de koeien gras te geven. Daar hebben we ontdekt dat de koeien de vlotter (toestel dat het drinkwater regelt) kapot gemaakt hadden, dus hebben we dat moeten repareren.

Steve zegt dat de koeien dat doen, wanneer er iets mis is met het water...

Ik heb Steve nadien afgezet aan zijn huis en ben weer naar beneden gereden, om bij Mary-Ann te gaan eten.

Na het eten heb ik met Mary-Ann nog wat tv gekeken en daarna gaan slapen. De volgende dag moet ik er vroeg uit.

Ik ben met de pickup naar Steve gereden en heb Steve en Marie geholpen met de kippen. Het kippenhok verplaatsten doet Steve, terwijl Marie en ik erop letten dat de kiekes niet onder hok vastzitten met hun poten. Na dat klusje zorgt Marie verder voor die beestjes en de paarden.

Nadien ben ik met de pickup naar de Lax Chapelfarm gereden.

Daar zijn we eerst naar de kleinere varkens buiten gaan kijken, om te kijken of de kleine monsterkes iets uitgespookt hebben doorheen de nacht. Blijkbaar hadden we zich gedragen, dus moesten we ze enkel water en eten geven.

De koeien kregen nog wat extra land om te grazen. Van de 40 koeien is er eentje, Johanna, die om aandacht komt vragen. Ik heb haar al kunnen aaien, zonder dat ze terugdeinst of wegloopt! 

Na de koeien, de varkens in de schuur... De mest dat die beesten op nen dag produceren is toch ook ni normaal. Ik heb al gemerkt dat als het warmer is, alles daar harder stinkt, maar dan werk je gewoon wat sneller zodanig dat we er hopelijk wat sneller vanaf zijn! 

Rond de middag ben ik weer naar het huis gereden om te lunchen. 

In de namiddag is Steve met den tractor naar de Foresterfarm gereden om hooi te snijden. Ik ben bij Marie gebleven. Ik heb samen met haar naar filmpjes gekeken over kippen slachten. Op woensdag 29/7 gaan we 50 kippen slachten. Niemand van ons heeft ervaring op dat gebied, dus dat gaat nog een spannende dag worden...

Tegen 18u30 zijn Marie en ik naar de Lax Chapelfarm gereden, om nog een stuk land te geven aan de koeien. Na het tellen van de kalfjes en wat koestaren, begon het te schemeren, wat de gebeurtenis iets extra gaf!

Ik was laat bij Mary-Ann, iedereen had al gegeten, maar zij bleef wel bij mij aan tafel zitten.