Steve is me komen ophalen om 8u30 en ik ben dan met hem naar de Lax Chapelfarm gereden. We moesten eerst naar de koeien gaan kijken, omdat ze de dag ervoor hun drinkbak hadden stukgemaakt, weeral! Daar aangekomen, hadden ze geen water meer, dus hebben we een grote drinkbak gevuld, meteen kwamen ze hun dorst lessen.
Helaas moet je bij die bak blijven staan, anders gaan ze lopen met de tuinslang, of duwen ze die eruit. Wat wil zeggen dat je ook de ambetante vliegen erbij moet nemen. Deze vliegen steken en komen op u mond zitten en als ze kunnen, zouden ze erin kruipen/vliegen, de vetzakskes! Misschien is dat ook meteen de reden, waarom ik liever varkens heb, die hebbben die ambetante vliegen niet!
De South Island pigs, de grote, waren braaf geweest de vorige nacht en hadden enkel wat extra eten nodig en water. The Rockvillers, de kleinere varkens, zijn aan het buitenverblijf aan't pimpen, door naast hun drinkplatform een modderbad te graven. Dat de maakt dat je wat vuiler bent als je over hun omheining stapt.
In de schuur zijn de varkens minder braaf geweest. Daar hebben de grote varkens hun drinkbakje zodanig geforceerd, dat het heel de nacht bleef overlopen. Dus hebben we veel moeten opkuisen in die laatste stal, gelukkig. De laatste stal geeft de varkens toegang tot de tuin, dus konden we het water naar buiten duwen. Als we alle stallen hadden gekuisd, zijn we gaan eten.
Na de lunch zijn Marie, Maya en ik nog wat in de weer geweest met checklisten voor het kippenslachten en eventuele taken, materiaal bijeen zoeken, klaarleggen en gaan halen. Tijdens het uistpoelen van enkele containers, is het hard beginnen onweren met de bijkomende regen, eindelijk! De varkens waren allen zeer gelukkig en liepen achter elkaar aan, met de nodige uitschuivers op de betonnen grond als ze bochten maakten.
Nadien zijn Marie, Maya en ik nog gaan wandelen in de bossen, toen het even gestopt was met regenen. Toen we terugkwamen hebben we een vos gezien aan de wei waar de kippen zitten. Hij zal gezien hebben dat hij teveel moeite moest doen om aan de buit te geraken en is het dan maar afgetrapt.
De ganse namiddag hebben Steve en Dan een nieuwe drinkbak voor de koeien zitten fabriceren. Nu maar hopen dat dit model, koeproof is...
Maandag zullen er nog verdere voorbereidingen getroffen worden voor het grote slachtfestijn... to be continued!
Ik heb vandaag de dag vrij gekregen en ben met Mary-Ann naar het stadion van 'The Packers' in Greenbay gereden. The Packers is het enige non-profit team in de US. Er is plaats voor bijna 80.000 mensen en maakt dit stadion het tweede grootste stadion in Wisconscin.
Mary-Ann en ik zijn voor de tour langs de pro-shop gegaan en hebben elks een tshirt gekocht van the Packers, zodanig dat we ni uit den toon vielen, want iedereen droeg packerkleren, oorbellen, haarbanden, petjes,...
Dave was onze gids en heeft ons door het immense gebouw gegidst. Vorig jaar hebben ze hun capaciteit verhoogd door suites en loges bij te bouwen. Deze kan je dan per seizoen huren, prijzen om van achterover te vallen, maar ge hebt wel een uitstekend zicht over het veld, een eigen wc, bar en frigo voor snacks en dergelijke... Na de suites hebben we plaatsgenomen buiten op de stoeltjes. Dave, de gids heeft ons GO, PACKER GO doen roepen, de echo, was fenomenaal! Ik kan me ni voorstellen wavoor een effect da heeft als da gans stadion volzit!
Onder het gras lopen warme leidingen, zodanig dat het grond niet kan bevriezen en de spelers een speelbaar veld hebben, zelfs in de winter. Nog een weetje, ze gebruiken een mix van echt gras en kunstgras.
We zijn met onze groep langs de tunnel gewandeld waar de spelers ook doorkomen tijdens een wedstrijd. Toen we daar doorkwamen, hadden ze een bandje afgespeelt. Zodanig dat we konden horen wat de spelers horen, vlak voor ze het veld opkomen.
Jammer genoeg, waren the packers niet aan het trainen, maar ik vond het wel tof dit alles te bekijken.
Na nog enkele foto's te nemen, zijn we iets gaan eten en naar huis gereden. Een paar keer verkeerd gereden, hoewel er een gps in de koffer lag...
Uiteindelijk besloot Mary-Ann te stoppen aan een tankstation, om de weg te vragen. Hoewel ik zei dat ik de gps zou instellen , is ze toch gaan vragen hoe ze moest rijden, koppig is ze ook. Aangezien dat ik de GPS had ingesteld, konden we dus niet meer verdwalen.
Toen we thuiskwamen, heb ik wat gelezen en heb ik daarna een ovenschotel gemaakt met kip, aardappel, paprika, boontjes en kerstomaatjes.
Ik heb 's morgens Marie geholpen, met het net van de kippen rond hun aluminiumkooi te spannen. Zodanig dat de kans kleiner is dat vossen of coyotes, hun buiken komen vullen.
Nadien zijn we naar de paarden gegaan om vliegenmaskers op te zetten. Het vliegenmasker houdt de ambetante vliegen weg uit hun ogen en oren. Blijkbaar zijn er van die irritante steekvliegen, die in de oren kruipen om daar te steken!
Om de zoveel tiijd verzamelt de school van Kiel oude elektrische apparaten, om te recycleren. Aangezien er een aantal oude toestellen waren die weg mochten, hebben we deze weggebracht. Toen wij onze spullen aan het uitladen waren, stopte er een politiewagen. Ik vond het eigenlijk best grappig om de politieman te zien sleuren met pc's, schermen, toetsenborden,...Op een gegeven moment had hij door dat ik aan't kijken was, dus glimlachte hij vriendelijk en toen we wegreden, zwaaide hij ons ne goeiendag.
Omdat we woensdag niet naar de kaasfabriek (Henning's) zijn gegaan, hebben we dat vandaag gedaan.
De kaasfabriek hebben we in feite niet gezien (vanbinnen), juist het stukje met de grote vensters dat ze willen laten zien. In die kleine ruimte, hing een tv, waar je een filmpje kon zien van bepaalde kaasprocessen en kon je kijken naar oude kaasmachines.
Het grootste gedeelte waar je kon rondwandelen, was de winkel. Er stonden frigo's vol met verschillende kazen, bij sommige stonden kleine potjes om te proeven. In een ander gedeelte kon je allerlei souveniers kopen, van sleutelhanfgers tot kaashoeden...
Na heel wat kaas geproefd en gekocht te hebben, zijn we naar Grassway gegaan.
Grassway is een andere bio-farm, waar ze kippen, kalkoenen, koeien en schapen houden. Aan de boerderij is een winkel waar je buiten de boerderijproducten, andere lokale producten kan kopen, ook het vlees van de beesten van Steve en Marie.
Marie koopt altijd verse melk en graan voor de kippen hier, en kleine dingen die ze nodig zou hebben. Onderweg naar huis zijn we nog gestopt aan de Piggly Wiggly voor fruit en de laatste spullen voor een pestobrood te maken.
In de namiddag heb ik een poging gedaan om pestobrood te maken, na alle grammen om te zetten naar cups en teaspoons... Het eindresultaat was ni slecht, maar ook ni hetgeen dat ik normaal heb. Mogelijke redenen, andere bloem, gist en totaal andere oven... Het brood was net gebakken, toen Steve binnenkwam. Ik heb wat tomaten gesneden en kaas voor erbij te eten...Steve en Marie waren beiden allesinds in de wolken...
Nadien heb ik met hen een film gekeken. Zij bestellen films via Netflix. Deze service is voor hen een ideale oplossing, zo moeten ze niet betalen voor kabel en moeten ze niet naar Country-tv kijken.
Steve is me komen oppikken bij Mary Ann. Ik ben dan van daaruit naarde Lax Chapelfarm gereden. Dan en Calem zijn die dag niet komen werken, dus steve en ik waren alleen om de beesten te verzorgen. We hebben graan naar de varkens, die buiten zijn, gebracht. Ik heb met de tractor gereden en Steve hangt er dan aan de zijkant aan. We hebben de koeien verplaatst, om nogmaals vast te stellen dat ze iets gedaan hebben met het watersysteem, zodanig dat het overloopt. Den drinkbak werd leeggegoten in de hoop dat de vlotter het klepje sluit wanneer er genoeg water in den drinkbak zit.
We zijn dan maar naar de stallen van de varkens gegaan in de schuur om wat varkens te verplaatsen en zo meer ruimte te geven en ondertussen de stallen te kunnen kuisen en het water te verversen. Tegen dat het tijd was om te eten moesten we nog 3 stallen kuisen, maar dan hadden we besloten om dit te doen na de lunch. In de namiddag ben ik met Steve teruggereden. Dan hebben we de laatste stallen gekuist en terug wat varkens verplaatst, de drinkbak van de koeien vervangen door een andere. De fruitbomen hebben water gekregen en de kleine varkens aka the Rockville pigs hebben een ander stuk land gekregen om te eten, spelen en lopen. Ik ben nadien naar huis gereden en heb bonen geplukt in de tuin, om nadien naar Mary Ann te wandelen en te eten.
Ik ben opgestaan om 7u00, heb me klaargemaakt, ontbeten en ben daarna met de pickup naar Steve gereden.
Marie en Steve waren nog bezig met de kippen, dus ik heb hen geholpen, meteen daarna zijn Steve en ik naar de Lax Chapelfarm gereden, want we moesten de 'buiten'varkens naar de schuur krijgen.
Het was al redelijk warm, hoewel het vroeg op de dag was.
We hebben eerst voorbereidingen getroffen in de stal voor de komst van de 'buiten'varkens. We waren maar met 2 en het was niet gemakkelijk, bijna hetzelfde kat-en muisspelleke als de dag voordien. Na meer dan een halfuur te proberen, waren er toch 3 slimmerikken die doorhadden wat er moest gebeuren!
Niet veel later, had de rest van de groep ook door dat er geen elektrische draad meer was en dat ze gewoon moesten doorlopen. De schaduw was bijna compleet verdwenen en wanneer we bovenop de heuvel aankwamen, waren de beesten al serieus aan't hijgen. Ze hebben toch nog flink doorgezet tot aan de schuur, waar fris water en modder op hen wachtte. Na wat plonsen en ploeteren in de modder, hebben we de varkens in de schuur gekregen en konden we ze wegen. De zwaarste varkens, dwz diegene die meer dan 122kg wegen, werden gemarkeerd als slachtrijp. Het zwaarste varken in de groep woog 145kg. Na het wegen hebben we de varkens, die nog niet zwaar genoeg waren en dus ook niet weggevoerd worden, teruggebracht naar hun buitenverblijf: 'South Island'.
Daarna hebben Steve, Dan, Calem en ik de varkens die in de schuur verblijven geswitched van het ene hok naar het andere, zodanig dat we bijna alle stallen konden kuisen tot dat de trucker aankwam om de varkens op te pikken. Na het laden van de 17 varkens, moesten we ons snel klaarmaken om naar een pasturewalk te gaan in de buurt van Greenbay.
In de auto hebben we een boterham en watermeloen verorbert.
Toen we aankwamen, stonden er al mensen te wachten. Als iedereen er was, zijn we naar buiten gegaan in de hitte. Daar kregen we een demonstratie over omheiningen. 2 Mannen hebben in enkele minuten, na wat geklungel met stevige ijzerdraad, kettingzaag enkele balken het begin van een omheining neergezet. Al hetgeen dat die mannen eigelijk te vertellen hadden, werd al door Steve toegepast...
Na de demonstratie, mochten we terug naar binnen gaan en ston er een tafel klaar met allerlei hapjes en gebak. Na een verfrissend drankje, heb ik toch toegegeven aan het chocoladegebak, waarna we terug de pickup ingingen richting farm.
Daar hebben Calem en ik, de laatste 2 stallen gekuist en het laatste hok varkens van de stallen gewogen. Dan heeft zich ontfermt over de koeien en de 'Rockville'varkens. Dit zijn de kleinere varkens, die buiten verblijven. Deze varkens moeten ook nog gewogen worden, maar dat zal pas voor morgen zijn. Ik ben terug naar het huis van Steve en Marie gereden, om de het blad met de gewichten van de varkens af te geven en daarna naar het huis van Mary-Ann te wandelen.
Onderweg heb ik 3 herten gespot, die op enkele meters van mij de weg overstaken naar een ander bos.
Marie had me de avond voordien afgezet bij Mary-Ann, dus ik ben dan 's morgens naar daar gewandeld.
Nadat de kippen verplaatst waren, zijn we in de pick up gesprongen om naar de Lax Chapelfarm te rijden. Dan, Calem em Mayah waren reeds ter plaatsen. We zijn de stallen beginnen kuisen en de varkens verdeeld over de hokken om ze te wegen. De dag nadien worden de zwaardere varkens opgehaald om naar de slachter te brengen.
Heel de voormiddag zijn we bezig geweest met het wegen van varkens en bepaalde hokken kuisen. Na de lunch Zijn Calem, Mayah en ik terug naar de Lax Chapelfarm gegaan. We moesten nog een groep varkens wegen, de groep zwaardere varkens die buiten verblijven. Wat een hele beproeving zou zijn, omdat het warm was, en varkens dan aan 2 dingen denken: schaduw en water!
Ik voelde met gelijk Tom, uit Tom em Jerry, zo frustrerend! Dan hebt ge de hele groep bij elkaar gedreven en is iedereen klaar om naar de schuur te gaan en dan beslist er ne pipo: ik ga terug naar het bos. En die andere varkens volgen diene ene pipo! Het was ne vicieuze cirkel: bos-> water-> poort, na den 10de keer hebben we besloten te stoppen. De varkens waren al zwaar aant hijgen, en wij stonden ook nat int zweet van achter de beesten te lopen... omdat we hun gewicht moeten weten voor ze naar de slachter gaan, moeten we ze de volgende dag 's morgens wegen.
Ik ben met de pickup naar Marie gereden. Daar hebben we de kippen terug in hun hok gedaan. Steve was nog hooi aan't snijden op de Foresterfarm.
Als hij terug was, zijn we nog naar de Lax Chapelfarm gegaan om de koeien gras te geven. Daar hebben we ontdekt dat de koeien de vlotter (toestel dat het drinkwater regelt) kapot gemaakt hadden, dus hebben we dat moeten repareren.
Steve zegt dat de koeien dat doen, wanneer er iets mis is met het water...
Ik heb Steve nadien afgezet aan zijn huis en ben weer naar beneden gereden, om bij Mary-Ann te gaan eten.
Na het eten heb ik met Mary-Ann nog wat tv gekeken en daarna gaan slapen. De volgende dag moet ik er vroeg uit.
Weer vroeg opstaan, want we staan er allen voor om voor de beestjes te zorgen.
Ik ben met de pickup naar Steve gereden en heb Steve en Marie geholpen met de kippen. Het kippenhok verplaatsten doet Steve, terwijl Marie en ik erop letten dat de kiekes niet onder hok vastzitten met hun poten. Na dat klusje zorgt Marie verder voor die beestjes en de paarden.
Nadien ben ik met de pickup naar de Lax Chapelfarm gereden.
Daar zijn we eerst naar de kleinere varkens buiten gaan kijken, om te kijken of de kleine monsterkes iets uitgespookt hebben doorheen de nacht. Blijkbaar hadden we zich gedragen, dus moesten we ze enkel water en eten geven.
De koeien kregen nog wat extra land om te grazen. Van de 40 koeien is er eentje, Johanna, die om aandacht komt vragen. Ik heb haar al kunnen aaien, zonder dat ze terugdeinst of wegloopt!
Na de koeien, de varkens in de schuur... De mest dat die beesten op nen dag produceren is toch ook ni normaal. Ik heb al gemerkt dat als het warmer is, alles daar harder stinkt, maar dan werk je gewoon wat sneller zodanig dat we er hopelijk wat sneller vanaf zijn!
Rond de middag ben ik weer naar het huis gereden om te lunchen.
In de namiddag is Steve met den tractor naar de Foresterfarm gereden om hooi te snijden. Ik ben bij Marie gebleven. Ik heb samen met haar naar filmpjes gekeken over kippen slachten. Op woensdag 29/7 gaan we 50 kippen slachten. Niemand van ons heeft ervaring op dat gebied, dus dat gaat nog een spannende dag worden...
Tegen 18u30 zijn Marie en ik naar de Lax Chapelfarm gereden, om nog een stuk land te geven aan de koeien. Na het tellen van de kalfjes en wat koestaren, begon het te schemeren, wat de gebeurtenis iets extra gaf!
Ik was laat bij Mary-Ann, iedereen had al gegeten, maar zij bleef wel bij mij aan tafel zitten.
Het weerbericht zegt dat het koeler zou zijn...
En dat was ook zo! Ineens 10graden koeler!
Ik ben 's morgens naar Marie en Steve gewandeld. Daar hebben we even de kippen, hanen en paarden verzorgd, om daarna in den auto te stappen en te vertrekken. Eerst een paar dozen appelazijn opgehaald bij de locale supermarket: piggly wiggly. Ik vind het toch raar, dat er iemand u zakje inlaad aan de kassa. De appelazijn heft Marie naar hun graanleverancier gebracht, die mengt dit goedje met gerst, velderwtjes en nog wa granen.
Normaal zouden we nadien naar de kaasfabriek gereden zijn, maar door omstandigheden was Marie te ver gereden en heb ik er ook niet meer aan gedacht. We zijn in de plaats naar High Cliff State Park gereden om daar wat te gaan wandelen. Daar ben ik tot de conclusie gekomen, dat mijn fototoestel nog thuis lag. Nadien had ik toch niet veel foto's gemaakt, buiten van wat overblijfselen van een leisteenfabriek. Het was er leuk wandelen, geen muggen of ambetante insecten, die in u haar of rond u oren zoemen!
Na het wandelen, zijn we Mexicaans gaan eten in Chipolte; een opkomende keten die locale bio-producten gebruikt. Het was lekker en smaakte wel na wat tabasco eraan toe te voegen. Het was dan al bijna 2uur en ik had gezegd, dat ik een pestobrood ging proberen maken. Dus moesten we nog wat gaan shoppen, na zoeken hebben we een winkeltje gevonden waar ze allerlei bio-dingen hebben en ben ik op zoek gegaan, uiteraard niet alles gevonden. We zijn vlak daarna weer naar Kiel gereden, om ons klaar te maken voor 'The Black Pig".
The Black Pig is zeer mooi ingericht! Aan de muur hingen foto's van varkens (Berkshire, zwarte varkens), enkele daarvan he ik 2jaar geleden zelf getrokken. En dan opeens zag ik een andere foto, eentje met allemaal varkentjes die een heuvel op wandelen en bovenaan sta ik. Verder hadden ze een mascotte op den toog zitten, een groot zwart varken. De keuze die ik gemaakt had viel tegen. Ik had een broodje met varkensvlees en salade. Ik vond het raar om ik geen varken te eten in een restaurant dat het zwart varken heet. Het vlees was goed, maar de dressing die erbij was, vond ik te zoet. Het bier viel gelukkig beter mee: 3 sheeps.
Na het eten zijn we naar huis gereden en heb ik nen oude film, No way out (met Gene Hackman en Kevin Costner, allebei een heel pak jonger) gezien terwijl Mary-Ann lag te slapen. Alle dingen die we tot gezien hebben op tv, zijn oude dingen van in de jaren 70, zeker de series. Hoewel er soms wel is ne criminal lminds of ne cold case tussenzit. De vorige keer was er nen oude film me Charles Heston op tv, niet El Cid of Ben Hur. Na wat te polsen bij Marie, blijkt dat dit Country-tv is. Sateliet en kabel, kunnen weinig posten ontvangen, evenals gsm. Mijne gsm heeft enkel bereik in steden. Ik zet hem thuis af anders is hem na een dag leeg, van te zoeken naar een netwerkverbinding...
Ik ben Steve gaan oppikken met de pickup. Steve en ik staan er vandaag en morgen allen voor om voor de dieren te zorgen.
Na enkele deuren van de stallen open en toe te doen, zijn we erin geslaagd om de vrije stallen te kuisen en die te voorzien van vers water, hooi en eten.
Daarna hebben we de koeien nog een perceel land gegeven, de 8 kalfjes geteld. Bij het maken van de volgende omheining hebben we wilde kalkoenen zien wegvliegen met hun kroost.
Na de lunch, hebben Steve en ik een groep varkens, die buiten zijn, een vers stukje veld gegeven. Hiervoor moesten we eerst elektrische draden spannen voor hun nieuwe gebied af te bakenen. Het gras staat zo hoog dat de varkens verstoppertje kunnen spelen. We hadden enkele ontsnappingen, nadat we ze in dat veld loslieten. Dit waren de varkens die te dicht tegen de draad kwamen eten en door de draden liepen, waarna we ze terug binnen de omheining moesten krijgen.
Toen ze rustig aan het grazen waren, zijn we naar de andere varkens en de koeien gegaan. De koeien hebben een extra perceel gekregen.
We moesten daarna terug naar de schuur met de varkens, zodat Steve een balk van een van de hokken van de stal kon repareren. Ik heb nog enkele hokken schoongemaakt en voorzien van hooi, water en eten. Als alles klaar was, heb ik Steve thuis afgezet en ben ik naar Mary-Ann gereden.
Carl (broer van Steve, die bij Mary-Ann inwoont), Mary-Ann en ik zijn na het eten naar "the dairyqueen" gereden, voor een ijsje. Eerst moesten we naar de bank, Carl had geen geld mee, dus we reden naar de bank. Ik dacht dat Carl de auto ging parkeren voor naar den automaat te gaan, maar toen bij doorreed en dan stopte, zag ik dat er een drive-in was voor geld af te halen!
Bon, geld werd afgehaald en daarna koers naar het ijssalon. Guess what...The Dairy Queen heeft ook nen drive-in, je bestelt en eet het ijsje op in den auto. Gezellig! Dus dan maar ijsje in den auto opeten. Toen we terug naar huis reden, hebben we hertjes gezien naast de weg, die het bos inliepen.
In de voormiddag ben ik mee op stap gegaan met Steve, Ray en George om boerderijen te bezoeken waar ze schuren hebben met kunststoffen daken.
Steve zou graag voor de winter een nieuwe stal hebben voor de varkens. Ray is de bouwondernemer en George is, heeft de ervaring qua kunststoffen daken.
Eigenlijk wordt er een basis geplaatst onderaan in hout of metaal en zetten we dus een metalen geraamte in elkaar om dat dan te overtrekken met stevige plastic. De laatste boerderij was het leukste, want daar stonden kalfjes allemaal apart in een wei. Dat was den eerste keer dat zij automatisch naar het hek kwamen. Ik heb ze kunnen aaien, een koeientong is redelijk ruw. Het waren heel schattige beestjes.
Conclusie van de trip is dat het gebouw niet geschikt is voor de varkens, maar wel voor de koeien. Omdat er nog veel wind langs de zijkanten kan binnenkomen en dat voor varkens veel te koud zou kunnen zijn in de winter.
We zijn nadien terug naar huis gereden om te lunchen. Steve is verzot op "bullets", eigenlijk smoothies. Steve experimenteert daar graag mee. Zo heeft hij is ene gemaakt met: nootjes, perzik, appel, spinazie, banaan en melk. Het resultaat was niet slecht, maar ook geen groot succes.
In de namiddag zijn we terug naar de farm gereden, om voor de groententuin te zorgen. Dus onkruid wieden en hooi op de aarde tussen de tomatenplanten leggen. Ik heb het onkruid tussen de rijen groenten met de bosmaaier weggedaan. Na dit werkje zijn we nog langs de koeien gegaan. Zij hebben nog een perceeltje extra gekregen en hun waterreservoir werd terug goed geplaatst, zodat ze water hadden. Bij de varkens was alles nog inorde, dus zijn we naar huis gereden.
Steve en Marie koken niet graag, dus ik heb dan een roerei met tomaten, ui, spinazie, worst en kaas gemaakt. Dit werd met smaak opgegeten en met complimentjes naar mij toe.
Zelf koken ze niet graag, dus zijn ze blij dat iemand anders dat voor hen doet.
Na het eten ben ik met de pickup naar Mary-Ann gereden.
Niet heel lang geslapen, was om 7uur al wakker, maar tegen 7u45 naar beneden gegaan.
Steve kwam me tegen 8u45 oppikken. We zijn dan terug naar zijn huis gereden op den heuvel, om het kippenhok te verplaatsen. Het kippenhok is een constructie uit aluminium bedekt met een zeil. De kippen hebben, dus steeds gras onder hun poten, en krijgen elke dag een ander perceel. De hanen en kippen worden binnen de komende weken geslacht.
Nadien zijn we naar de Lax Chapelfarm gereden, terwijl Marie de kippen en paarden verzorgt.
Op de Lax Chapelfarm heb ik Dan, Calem en Mayah ontmoet, zij helpen Steve met de runderen en de varkens.
Steve heeft momenteel 200 varkens en 40 runderen, waarvan 8 kalfjes.
Er zijn 2 groepen varkens buiten, voor de rest moet nog een hok gemaakt worden. De varkens die nog binnen zitten worden dus afwisselend buiten gelaten. Dat wil dus ook zeggen meer stallen kuisen.
Daar hebben Dan, Calem en Mayah zich mee beziggehouden. Ik ben met Steve hooi bijelkaar gedaan met de tractor, waarna Steve het hooi baalt.
Na de lunch ben ik met Marie gaan wandelen op hun domein. Er zijn meer muggen en vonden het heel leuk om me aan te vallen, ook al had ik me ingespoten.
Nadien ben ik terug naar Mary-Ann gegaan om te eten en nadien gaan slapen.
Vertrek 10u30 in Zaventem, richting USA-9uur vliegen-.
Vliegtuig had geen persoonlijk tv in de zetel, enkel 1 tv ergens centraal waar iedereen kan naar loeren, mits in bezit te zijn van oortjes. Nadeel: iedereen moet naar dezelfde film kijken, namelijk de Legofilm. Ik heb daarop mijn kussentje genomen om te proberen slapen, helaas dacht een huilend kind daar anders over. Dus dan maar boekje lezen en nadien slapen.
Aangekomen in Charlotte North Carolina, eerst langs de douane om vingerafdrukken, fotoke te laten maken en enkele vragen te beantwoorden. Ik mocht sneller doorgaan dan de vorige keer.
Dan kon ik mijn bagage gaan zoeken, om ze daarna zeer af te geven voor het volgende vliegtuig richting Milwaukee.
De vlucht duurde toch nog dik uur. Daar aangekomen,heb ik me naar de bagageclaim begeven voor mijn rugzak te zoeken. Ik wist niet wie me ging oppikken, Steve of Marie. Na enkele smskes, ben ik erachter gekomen dat Marie er al was. Zij stond te wachten aan de gate. Ik was in ieder geval blij dat ik ze zag en dat we naar Kiel konden rijden, hele weg gebabbeld. Marie heeft me afgezet bij Mary-Ann, die erop stond dat ik bij haar bleef logeren.
Ik heb nog iets te eten gekregen, voor mij was het lopende niet pikante chili con carne, voor haar was het soep.
Nadien heb ik mijn rugzak uitgepakt en ben ik gaan slapen...
Alle benodigdheden werden goed en doordacht weggestoken. Nu hopen dat het gooi-proof is! Het maximum van 23kg werd niet overschreden! Ik heb maar 16kg mee aan grote bagage (+ bottinnen). Nog kleine bagage pakken, boekjes meenemen voor vliegtuig. Straks bij ons Laura gaan eten en slapen en volgende dag naar de luchthaven! Spannend!
De voorbereiding: 1) Checken van het weerbericht: momenteel mooie vooruitzichten, temperaturen tussen 25 en 33 graden. 2) Attenties voor Steve, Marie en Mary-Ann, nog te kopen. 3) Checklist bagage en flightbag herkenbaar maken. 4) Aftellen naar woensdag.
Daar aangekomen, hadden ze geen water meer, dus hebben we een grote drinkbak gevuld, meteen kwamen ze hun dorst lessen.
 "Smile"){kind=icon}
 "Shocked"){kind=icon}
Dus dan maar ijsje in den auto opeten. 
Toen we terug naar huis reden, hebben we hertjes gezien naast de weg, die het bos inliepen.  "Very Happy"){kind=icon}
