Ik ben Steve gaan oppikken met de pickup. Steve en ik staan er vandaag en morgen allen voor om voor de dieren te zorgen.
Na enkele deuren van de stallen open en toe te doen, zijn we erin geslaagd om de vrije stallen te kuisen en die te voorzien van vers water, hooi en eten.
Daarna hebben we de koeien nog een perceel land gegeven, de 8 kalfjes geteld. Bij het maken van de volgende omheining hebben we wilde kalkoenen zien wegvliegen met hun kroost.
Na de lunch, hebben Steve en ik een groep varkens, die buiten zijn, een vers stukje veld gegeven. Hiervoor moesten we eerst elektrische draden spannen voor hun nieuwe gebied af te bakenen. Het gras staat zo hoog dat de varkens verstoppertje kunnen spelen. We hadden enkele ontsnappingen, nadat we ze in dat veld loslieten. Dit waren de varkens die te dicht tegen de draad kwamen eten en door de draden liepen, waarna we ze terug binnen de omheining moesten krijgen.
Toen ze rustig aan het grazen waren, zijn we naar de andere varkens en de koeien gegaan. De koeien hebben een extra perceel gekregen.
We moesten daarna terug naar de schuur met de varkens, zodat Steve een balk van een van de hokken van de stal kon repareren. Ik heb nog enkele hokken schoongemaakt en voorzien van hooi, water en eten. Als alles klaar was, heb ik Steve thuis afgezet en ben ik naar Mary-Ann gereden.
Carl (broer van Steve, die bij Mary-Ann inwoont), Mary-Ann en ik zijn na het eten naar "the dairyqueen" gereden, voor een ijsje. Eerst moesten we naar de bank, Carl had geen geld mee, dus we reden naar de bank. Ik dacht dat Carl de auto ging parkeren voor naar den automaat te gaan, maar toen bij doorreed en dan stopte, zag ik dat er een drive-in was voor geld af te halen!
Bon, geld werd afgehaald en daarna koers naar het ijssalon. Guess what...The Dairy Queen heeft ook nen drive-in, je bestelt en eet het ijsje op in den auto. Gezellig! Dus dan maar ijsje in den auto opeten. Toen we terug naar huis reden, hebben we hertjes gezien naast de weg, die het bos inliepen.
In de voormiddag ben ik mee op stap gegaan met Steve, Ray en George om boerderijen te bezoeken waar ze schuren hebben met kunststoffen daken.
Steve zou graag voor de winter een nieuwe stal hebben voor de varkens. Ray is de bouwondernemer en George is, heeft de ervaring qua kunststoffen daken.
Eigenlijk wordt er een basis geplaatst onderaan in hout of metaal en zetten we dus een metalen geraamte in elkaar om dat dan te overtrekken met stevige plastic. De laatste boerderij was het leukste, want daar stonden kalfjes allemaal apart in een wei. Dat was den eerste keer dat zij automatisch naar het hek kwamen. Ik heb ze kunnen aaien, een koeientong is redelijk ruw. Het waren heel schattige beestjes.
Conclusie van de trip is dat het gebouw niet geschikt is voor de varkens, maar wel voor de koeien. Omdat er nog veel wind langs de zijkanten kan binnenkomen en dat voor varkens veel te koud zou kunnen zijn in de winter.
We zijn nadien terug naar huis gereden om te lunchen. Steve is verzot op "bullets", eigenlijk smoothies. Steve experimenteert daar graag mee. Zo heeft hij is ene gemaakt met: nootjes, perzik, appel, spinazie, banaan en melk. Het resultaat was niet slecht, maar ook geen groot succes.
In de namiddag zijn we terug naar de farm gereden, om voor de groententuin te zorgen. Dus onkruid wieden en hooi op de aarde tussen de tomatenplanten leggen. Ik heb het onkruid tussen de rijen groenten met de bosmaaier weggedaan. Na dit werkje zijn we nog langs de koeien gegaan. Zij hebben nog een perceeltje extra gekregen en hun waterreservoir werd terug goed geplaatst, zodat ze water hadden. Bij de varkens was alles nog inorde, dus zijn we naar huis gereden.
Steve en Marie koken niet graag, dus ik heb dan een roerei met tomaten, ui, spinazie, worst en kaas gemaakt. Dit werd met smaak opgegeten en met complimentjes naar mij toe.
Zelf koken ze niet graag, dus zijn ze blij dat iemand anders dat voor hen doet.
Na het eten ben ik met de pickup naar Mary-Ann gereden.
Niet heel lang geslapen, was om 7uur al wakker, maar tegen 7u45 naar beneden gegaan.
Steve kwam me tegen 8u45 oppikken. We zijn dan terug naar zijn huis gereden op den heuvel, om het kippenhok te verplaatsen. Het kippenhok is een constructie uit aluminium bedekt met een zeil. De kippen hebben, dus steeds gras onder hun poten, en krijgen elke dag een ander perceel. De hanen en kippen worden binnen de komende weken geslacht.
Nadien zijn we naar de Lax Chapelfarm gereden, terwijl Marie de kippen en paarden verzorgt.
Op de Lax Chapelfarm heb ik Dan, Calem en Mayah ontmoet, zij helpen Steve met de runderen en de varkens.
Steve heeft momenteel 200 varkens en 40 runderen, waarvan 8 kalfjes.
Er zijn 2 groepen varkens buiten, voor de rest moet nog een hok gemaakt worden. De varkens die nog binnen zitten worden dus afwisselend buiten gelaten. Dat wil dus ook zeggen meer stallen kuisen.
Daar hebben Dan, Calem en Mayah zich mee beziggehouden. Ik ben met Steve hooi bijelkaar gedaan met de tractor, waarna Steve het hooi baalt.
Na de lunch ben ik met Marie gaan wandelen op hun domein. Er zijn meer muggen en vonden het heel leuk om me aan te vallen, ook al had ik me ingespoten.
Nadien ben ik terug naar Mary-Ann gegaan om te eten en nadien gaan slapen.
Vertrek 10u30 in Zaventem, richting USA-9uur vliegen-.
Vliegtuig had geen persoonlijk tv in de zetel, enkel 1 tv ergens centraal waar iedereen kan naar loeren, mits in bezit te zijn van oortjes. Nadeel: iedereen moet naar dezelfde film kijken, namelijk de Legofilm. Ik heb daarop mijn kussentje genomen om te proberen slapen, helaas dacht een huilend kind daar anders over. Dus dan maar boekje lezen en nadien slapen.
Aangekomen in Charlotte North Carolina, eerst langs de douane om vingerafdrukken, fotoke te laten maken en enkele vragen te beantwoorden. Ik mocht sneller doorgaan dan de vorige keer.
Dan kon ik mijn bagage gaan zoeken, om ze daarna zeer af te geven voor het volgende vliegtuig richting Milwaukee.
De vlucht duurde toch nog dik uur. Daar aangekomen,heb ik me naar de bagageclaim begeven voor mijn rugzak te zoeken. Ik wist niet wie me ging oppikken, Steve of Marie. Na enkele smskes, ben ik erachter gekomen dat Marie er al was. Zij stond te wachten aan de gate. Ik was in ieder geval blij dat ik ze zag en dat we naar Kiel konden rijden, hele weg gebabbeld. Marie heeft me afgezet bij Mary-Ann, die erop stond dat ik bij haar bleef logeren.
Ik heb nog iets te eten gekregen, voor mij was het lopende niet pikante chili con carne, voor haar was het soep.
Nadien heb ik mijn rugzak uitgepakt en ben ik gaan slapen...
Alle benodigdheden werden goed en doordacht weggestoken. Nu hopen dat het gooi-proof is! Het maximum van 23kg werd niet overschreden! Ik heb maar 16kg mee aan grote bagage (+ bottinnen). Nog kleine bagage pakken, boekjes meenemen voor vliegtuig. Straks bij ons Laura gaan eten en slapen en volgende dag naar de luchthaven! Spannend!