Josh en Maya hebben de varkens verzorgd in de stallen en in de buitenverblijven. Steve moest om 10u naar een vergadering met de architecten voor de plannen van het nieuwe gebouw voor de varkens. Ik heb hem aan het huis afgezet en heb de onkruiden met de bosmaaier weggedaan. Marie had ondertussen verschillende werkposten klaargezet. 

1) kegels en opvangkuip voor het doden van de kippen

2) potten en vuurtjes voor de dode kippen in te soppen

3) de plukmachine

4) tafels, messen, keukenrol en emmers voor de kippen te ontdarmen

5) grote bakken voor het koelingsproces

6) een tafel met zakjes ed voor de kippen in te steken en daarna weg te steken in den diepvries

Na de lunch zijn we met het gehele proces begonnen.

Maya ving de kippen en Josh heeft de kippen gedood, waarna ze de kippen naar Steve brachten. Zodanig dat hij de kippen in heet water kon dompelen, om ze daarna met de plukmachine van de veren te ontdoen. Als de beesten volledig kaal waren, kwamen ze op de tafel van Dan en mij. Wij hebben de poten en de kop eraf gesneden, gevolgd door de krop(soort van vlieszakje waar eten in komt: graantjes gras en steentjes) en de slokdarm uittrekken (of snijden), daarna hebben we een V-snede gemaakt langs de achterkant en ook een tussen de poep en staart. Dan is het wat prutsen en volledig hand in da kieken steken, om zo de organen eruit te trekken.

Den eerste keer dat ik een kip op mijn plank kreeg, was ik begonnen langs den achterkant. Toen dat ik dan in die kip ging om die organen eruit te halen en door de lucht verplaatsing, maakte da een licht kakelend geluid, omdat ik de nek en die dingen er nog niet had afgehaald. De poten hebben we met en schaar eraf geknipt juist tussen de gewrichten. De schaar zat vast aan een spier, zodanig dat de poot open en dicht ging. Kleine momentjes waarbij je verschiet, maar waar er niks aan de hand is. 

In totaal hebben we de 40 kippen geslacht en verwerkt op 4uur tijd. Weer een ervaring rijker!

Nadien hebben we alles opgekuist, hoewel de regen dat ongeveer halverwege begonnen was, het grote werk gedaan had. Voordeel van buiten te werken. Gelukkig hebben we van vliegen  amper last gehad, aangezien het niet warm was!

Nadeel is dat de geur van die kippen, precies blijven hangen, zelfs na een douche! 

Morgen zal het een rustigere dag zijn.

Als het hok is verplaatst gaan we naar de Lax Chapelfarm. Steve en ik hebben de koeien gecheckt, alles was daar inorde. Ze hebben hun nieuwe waterbak aka the tank nog niet kapot gekregen. Aangezien Steve zijn weides niet sproeit, plukt hij de onkruiden, die hij bloemekes noemt. Na een halfuur of meer bloemekes te plukken zijn we doorgegaan. Ik ben Steve gaan afzetten aan zijn huis, omdat hij nog papierwerk moest fixen, waarna ik ben teruggereden, om te helpen in de varkensstal. Helaas was het werk daar zo goed als gedaan. Dus hebben we het graan aangevuld bij de South Islanders en de Rockvillers.

Dan is kort daarna aangekomen met de tractor en nieuwe metalen panelen, om een nieuwe omheining te maken voor een andere groep varkens. De Rockvillers moesten voor dit werkje terug de stal in, dus hebben we dat gedaan, zonder enige moeite gingen de beestjes naar de stal.

De oude panelen werden uitelkaar gehaald en verplaatst naar een nieuw stukje met al hun spullen: voederbakken, bad, drinkbak en wagens (voor schaduw en slapen). 

Na de lunch hebben we alles in elkaar gestoken, waarna we de Rockvillers terug naar hun vernieuwde buitenverblijf konden brengen, ook dan waren ze zeer flink, dankzij het frisse weer. Aan de koeien een eindje verderop werd nog een extra stukje land gegeven en de varkens binnen werden ook geswitched, zodanig dat andere varkens konden spelen in de tuin.

Vroeg gaan slapen, want morgen is Butcherday!!!

Helaas moet je bij die bak blijven staan, anders gaan ze lopen met de tuinslang, of duwen ze die eruit. Wat wil zeggen dat je ook de ambetante vliegen erbij moet nemen. Deze vliegen steken en komen op u mond zitten en als ze kunnen, zouden ze erin kruipen/vliegen, de vetzakskes! Misschien is dat ook meteen de reden, waarom ik liever varkens heb, die hebbben die ambetante vliegen niet!

De South Island pigs, de grote, waren braaf geweest de vorige nacht en hadden enkel wat extra eten nodig en water. The Rockvillers, de kleinere varkens, zijn aan het buitenverblijf aan't pimpen, door naast hun drinkplatform een modderbad te graven. Dat de maakt dat je wat vuiler bent als je over hun omheining stapt.

In de schuur zijn de varkens minder braaf geweest. Daar hebben de grote varkens hun drinkbakje zodanig geforceerd, dat het heel de nacht bleef overlopen. Dus hebben we veel moeten opkuisen in die laatste stal, gelukkig. De laatste stal geeft de varkens toegang tot de tuin, dus konden we het water naar buiten duwen. Als we alle stallen hadden gekuisd, zijn we gaan eten.

Na de lunch zijn Marie, Maya en ik nog wat in de weer geweest met checklisten voor het kippenslachten en eventuele taken, materiaal bijeen zoeken, klaarleggen en gaan halen. Tijdens het uistpoelen van enkele containers, is het hard beginnen onweren met de bijkomende regen, eindelijk! De varkens waren allen zeer gelukkig en liepen achter elkaar aan, met de nodige uitschuivers op de betonnen grond als ze bochten maakten. 

Nadien zijn Marie, Maya en ik nog gaan wandelen in de bossen, toen het even gestopt was met regenen. Toen we terugkwamen hebben we een vos gezien aan de wei waar de kippen zitten. Hij zal gezien hebben dat hij teveel moeite moest doen om aan de buit te geraken en is het dan maar afgetrapt.

De ganse namiddag hebben Steve en Dan een nieuwe drinkbak voor de koeien zitten fabriceren. Nu maar hopen dat dit model, koeproof is...

Maandag zullen er nog verdere voorbereidingen getroffen worden voor het grote slachtfestijn... to be continued!

Mary-Ann en ik zijn voor de tour langs de pro-shop gegaan en hebben elks een tshirt gekocht van the Packers, zodanig dat we ni uit den toon vielen, want iedereen droeg packerkleren, oorbellen, haarbanden, petjes,...

Dave was onze gids en heeft ons door het immense gebouw gegidst. Vorig jaar hebben ze hun capaciteit verhoogd door suites en loges bij te bouwen. Deze kan je dan per seizoen huren, prijzen om van achterover te vallen, maar ge hebt wel een uitstekend zicht over het veld, een eigen wc, bar en frigo voor snacks en dergelijke... Na de suites hebben we plaatsgenomen buiten op de stoeltjes. Dave, de gids heeft ons GO, PACKER GO doen roepen, de echo, was fenomenaal! Ik kan me ni voorstellen wavoor een effect da heeft als da gans stadion volzit!

Onder het gras lopen warme leidingen, zodanig dat het grond niet kan bevriezen en de spelers een speelbaar veld hebben, zelfs in de winter. Nog een weetje, ze gebruiken een mix van echt gras en kunstgras.

We zijn met onze groep langs de tunnel gewandeld waar de spelers ook doorkomen tijdens een wedstrijd. Toen we daar doorkwamen, hadden ze een bandje afgespeelt. Zodanig dat we konden horen wat de spelers horen, vlak voor ze het veld opkomen.

Jammer genoeg, waren the packers niet aan het trainen, maar ik vond het wel tof dit alles te bekijken.

Na nog enkele foto's te nemen, zijn we iets gaan eten en naar huis gereden. Een paar keer verkeerd gereden, hoewel er een gps in de koffer lag...

Uiteindelijk besloot Mary-Ann te stoppen aan een tankstation, om de weg te vragen. Hoewel ik zei dat ik de gps zou instellen , is ze toch gaan vragen hoe ze moest rijden, koppig is ze ook. Aangezien dat ik de GPS had ingesteld, konden we dus niet meer verdwalen.

Toen we thuiskwamen, heb ik wat gelezen en heb ik daarna een ovenschotel gemaakt met kip, aardappel, paprika, boontjes en kerstomaatjes. 

Nadien zijn we naar de paarden gegaan om vliegenmaskers op te zetten. Het vliegenmasker houdt de ambetante vliegen weg uit hun ogen en oren. Blijkbaar zijn er van die irritante steekvliegen, die in de oren kruipen om daar te steken!

Om de zoveel tiijd verzamelt de school van Kiel oude elektrische apparaten, om te recycleren. Aangezien er een aantal oude toestellen waren die weg mochten, hebben we deze weggebracht. Toen wij onze spullen aan het uitladen waren, stopte er een politiewagen. Ik vond het eigenlijk best grappig om de politieman te zien sleuren met pc's, schermen, toetsenborden,...Op een gegeven moment had hij door dat ik aan't kijken was, dus glimlachte hij vriendelijk en toen we wegreden, zwaaide hij ons ne goeiendag.

Omdat we woensdag niet naar de kaasfabriek (Henning's) zijn gegaan, hebben we dat vandaag gedaan. 

De kaasfabriek hebben we in feite niet gezien (vanbinnen), juist het stukje met de grote vensters dat ze willen laten zien. In die kleine ruimte, hing een tv, waar je een filmpje kon zien van bepaalde kaasprocessen en kon je kijken naar oude kaasmachines.

Het grootste gedeelte waar je kon rondwandelen, was de winkel. Er stonden frigo's vol met verschillende kazen, bij sommige stonden kleine potjes om te proeven. In een ander gedeelte kon je allerlei souveniers kopen, van sleutelhanfgers tot kaashoeden...

Na heel wat kaas geproefd en gekocht te hebben, zijn we naar Grassway gegaan. 

Marie koopt altijd verse melk en graan voor de kippen hier, en kleine dingen die ze nodig zou hebben. Onderweg naar huis zijn we nog gestopt aan de Piggly Wiggly voor fruit en de laatste spullen voor een pestobrood te maken.

In de namiddag heb ik een poging gedaan om pestobrood te maken, na alle grammen om te zetten naar cups en teaspoons... Het eindresultaat was ni slecht, maar ook ni hetgeen dat ik normaal heb. Mogelijke redenen, andere bloem, gist en totaal andere oven... Het brood was net gebakken, toen Steve binnenkwam. Ik heb wat tomaten gesneden en kaas voor erbij te eten...Steve en Marie waren beiden allesinds in de wolken...

Nadien heb ik met hen een film gekeken. Zij bestellen films via Netflix. Deze service is voor hen een ideale oplossing, zo moeten ze niet betalen voor kabel en moeten ze niet naar Country-tv kijken.