Weer vroeg opstaan, want we staan er allen voor om voor de beestjes te zorgen.
Ik ben met de pickup naar Steve gereden en heb Steve en Marie geholpen met de kippen. Het kippenhok verplaatsten doet Steve, terwijl Marie en ik erop letten dat de kiekes niet onder hok vastzitten met hun poten. Na dat klusje zorgt Marie verder voor die beestjes en de paarden.
Nadien ben ik met de pickup naar de Lax Chapelfarm gereden.
Daar zijn we eerst naar de kleinere varkens buiten gaan kijken, om te kijken of de kleine monsterkes iets uitgespookt hebben doorheen de nacht. Blijkbaar hadden we zich gedragen, dus moesten we ze enkel water en eten geven.
De koeien kregen nog wat extra land om te grazen. Van de 40 koeien is er eentje, Johanna, die om aandacht komt vragen. Ik heb haar al kunnen aaien, zonder dat ze terugdeinst of wegloopt!
Na de koeien, de varkens in de schuur... De mest dat die beesten op nen dag produceren is toch ook ni normaal. Ik heb al gemerkt dat als het warmer is, alles daar harder stinkt, maar dan werk je gewoon wat sneller zodanig dat we er hopelijk wat sneller vanaf zijn!
Rond de middag ben ik weer naar het huis gereden om te lunchen.
In de namiddag is Steve met den tractor naar de Foresterfarm gereden om hooi te snijden. Ik ben bij Marie gebleven. Ik heb samen met haar naar filmpjes gekeken over kippen slachten. Op woensdag 29/7 gaan we 50 kippen slachten. Niemand van ons heeft ervaring op dat gebied, dus dat gaat nog een spannende dag worden...
Tegen 18u30 zijn Marie en ik naar de Lax Chapelfarm gereden, om nog een stuk land te geven aan de koeien. Na het tellen van de kalfjes en wat koestaren, begon het te schemeren, wat de gebeurtenis iets extra gaf!
Ik was laat bij Mary-Ann, iedereen had al gegeten, maar zij bleef wel bij mij aan tafel zitten.
Het weerbericht zegt dat het koeler zou zijn...
En dat was ook zo! Ineens 10graden koeler!
Ik ben 's morgens naar Marie en Steve gewandeld. Daar hebben we even de kippen, hanen en paarden verzorgd, om daarna in den auto te stappen en te vertrekken. Eerst een paar dozen appelazijn opgehaald bij de locale supermarket: piggly wiggly. Ik vind het toch raar, dat er iemand u zakje inlaad aan de kassa. De appelazijn heft Marie naar hun graanleverancier gebracht, die mengt dit goedje met gerst, velderwtjes en nog wa granen.
Normaal zouden we nadien naar de kaasfabriek gereden zijn, maar door omstandigheden was Marie te ver gereden en heb ik er ook niet meer aan gedacht. We zijn in de plaats naar High Cliff State Park gereden om daar wat te gaan wandelen. Daar ben ik tot de conclusie gekomen, dat mijn fototoestel nog thuis lag. Nadien had ik toch niet veel foto's gemaakt, buiten van wat overblijfselen van een leisteenfabriek. Het was er leuk wandelen, geen muggen of ambetante insecten, die in u haar of rond u oren zoemen!
Na het wandelen, zijn we Mexicaans gaan eten in Chipolte; een opkomende keten die locale bio-producten gebruikt. Het was lekker en smaakte wel na wat tabasco eraan toe te voegen. Het was dan al bijna 2uur en ik had gezegd, dat ik een pestobrood ging proberen maken. Dus moesten we nog wat gaan shoppen, na zoeken hebben we een winkeltje gevonden waar ze allerlei bio-dingen hebben en ben ik op zoek gegaan, uiteraard niet alles gevonden. We zijn vlak daarna weer naar Kiel gereden, om ons klaar te maken voor 'The Black Pig".
The Black Pig is zeer mooi ingericht! Aan de muur hingen foto's van varkens (Berkshire, zwarte varkens), enkele daarvan he ik 2jaar geleden zelf getrokken. En dan opeens zag ik een andere foto, eentje met allemaal varkentjes die een heuvel op wandelen en bovenaan sta ik. Verder hadden ze een mascotte op den toog zitten, een groot zwart varken. De keuze die ik gemaakt had viel tegen. Ik had een broodje met varkensvlees en salade. Ik vond het raar om ik geen varken te eten in een restaurant dat het zwart varken heet. Het vlees was goed, maar de dressing die erbij was, vond ik te zoet. Het bier viel gelukkig beter mee: 3 sheeps.
Na het eten zijn we naar huis gereden en heb ik nen oude film, No way out (met Gene Hackman en Kevin Costner, allebei een heel pak jonger) gezien terwijl Mary-Ann lag te slapen. Alle dingen die we tot gezien hebben op tv, zijn oude dingen van in de jaren 70, zeker de series. Hoewel er soms wel is ne criminal lminds of ne cold case tussenzit. De vorige keer was er nen oude film me Charles Heston op tv, niet El Cid of Ben Hur. Na wat te polsen bij Marie, blijkt dat dit Country-tv is. Sateliet en kabel, kunnen weinig posten ontvangen, evenals gsm. Mijne gsm heeft enkel bereik in steden. Ik zet hem thuis af anders is hem na een dag leeg, van te zoeken naar een netwerkverbinding...
Ik ben Steve gaan oppikken met de pickup. Steve en ik staan er vandaag en morgen allen voor om voor de dieren te zorgen.
Na enkele deuren van de stallen open en toe te doen, zijn we erin geslaagd om de vrije stallen te kuisen en die te voorzien van vers water, hooi en eten.
Daarna hebben we de koeien nog een perceel land gegeven, de 8 kalfjes geteld. Bij het maken van de volgende omheining hebben we wilde kalkoenen zien wegvliegen met hun kroost.
Na de lunch, hebben Steve en ik een groep varkens, die buiten zijn, een vers stukje veld gegeven. Hiervoor moesten we eerst elektrische draden spannen voor hun nieuwe gebied af te bakenen. Het gras staat zo hoog dat de varkens verstoppertje kunnen spelen. We hadden enkele ontsnappingen, nadat we ze in dat veld loslieten. Dit waren de varkens die te dicht tegen de draad kwamen eten en door de draden liepen, waarna we ze terug binnen de omheining moesten krijgen.
Toen ze rustig aan het grazen waren, zijn we naar de andere varkens en de koeien gegaan. De koeien hebben een extra perceel gekregen.
We moesten daarna terug naar de schuur met de varkens, zodat Steve een balk van een van de hokken van de stal kon repareren. Ik heb nog enkele hokken schoongemaakt en voorzien van hooi, water en eten. Als alles klaar was, heb ik Steve thuis afgezet en ben ik naar Mary-Ann gereden.
Carl (broer van Steve, die bij Mary-Ann inwoont), Mary-Ann en ik zijn na het eten naar "the dairyqueen" gereden, voor een ijsje. Eerst moesten we naar de bank, Carl had geen geld mee, dus we reden naar de bank. Ik dacht dat Carl de auto ging parkeren voor naar den automaat te gaan, maar toen bij doorreed en dan stopte, zag ik dat er een drive-in was voor geld af te halen!
Bon, geld werd afgehaald en daarna koers naar het ijssalon. Guess what...The Dairy Queen heeft ook nen drive-in, je bestelt en eet het ijsje op in den auto. Gezellig! Dus dan maar ijsje in den auto opeten. Toen we terug naar huis reden, hebben we hertjes gezien naast de weg, die het bos inliepen.
In de voormiddag ben ik mee op stap gegaan met Steve, Ray en George om boerderijen te bezoeken waar ze schuren hebben met kunststoffen daken.
Steve zou graag voor de winter een nieuwe stal hebben voor de varkens. Ray is de bouwondernemer en George is, heeft de ervaring qua kunststoffen daken.
Eigenlijk wordt er een basis geplaatst onderaan in hout of metaal en zetten we dus een metalen geraamte in elkaar om dat dan te overtrekken met stevige plastic. De laatste boerderij was het leukste, want daar stonden kalfjes allemaal apart in een wei. Dat was den eerste keer dat zij automatisch naar het hek kwamen. Ik heb ze kunnen aaien, een koeientong is redelijk ruw. Het waren heel schattige beestjes.
Conclusie van de trip is dat het gebouw niet geschikt is voor de varkens, maar wel voor de koeien. Omdat er nog veel wind langs de zijkanten kan binnenkomen en dat voor varkens veel te koud zou kunnen zijn in de winter.
We zijn nadien terug naar huis gereden om te lunchen. Steve is verzot op "bullets", eigenlijk smoothies. Steve experimenteert daar graag mee. Zo heeft hij is ene gemaakt met: nootjes, perzik, appel, spinazie, banaan en melk. Het resultaat was niet slecht, maar ook geen groot succes.
In de namiddag zijn we terug naar de farm gereden, om voor de groententuin te zorgen. Dus onkruid wieden en hooi op de aarde tussen de tomatenplanten leggen. Ik heb het onkruid tussen de rijen groenten met de bosmaaier weggedaan. Na dit werkje zijn we nog langs de koeien gegaan. Zij hebben nog een perceeltje extra gekregen en hun waterreservoir werd terug goed geplaatst, zodat ze water hadden. Bij de varkens was alles nog inorde, dus zijn we naar huis gereden.
Steve en Marie koken niet graag, dus ik heb dan een roerei met tomaten, ui, spinazie, worst en kaas gemaakt. Dit werd met smaak opgegeten en met complimentjes naar mij toe.
Zelf koken ze niet graag, dus zijn ze blij dat iemand anders dat voor hen doet.
Na het eten ben ik met de pickup naar Mary-Ann gereden.
Niet heel lang geslapen, was om 7uur al wakker, maar tegen 7u45 naar beneden gegaan.
Steve kwam me tegen 8u45 oppikken. We zijn dan terug naar zijn huis gereden op den heuvel, om het kippenhok te verplaatsen. Het kippenhok is een constructie uit aluminium bedekt met een zeil. De kippen hebben, dus steeds gras onder hun poten, en krijgen elke dag een ander perceel. De hanen en kippen worden binnen de komende weken geslacht.
Nadien zijn we naar de Lax Chapelfarm gereden, terwijl Marie de kippen en paarden verzorgt.
Op de Lax Chapelfarm heb ik Dan, Calem en Mayah ontmoet, zij helpen Steve met de runderen en de varkens.
Steve heeft momenteel 200 varkens en 40 runderen, waarvan 8 kalfjes.
Er zijn 2 groepen varkens buiten, voor de rest moet nog een hok gemaakt worden. De varkens die nog binnen zitten worden dus afwisselend buiten gelaten. Dat wil dus ook zeggen meer stallen kuisen.
Daar hebben Dan, Calem en Mayah zich mee beziggehouden. Ik ben met Steve hooi bijelkaar gedaan met de tractor, waarna Steve het hooi baalt.
Na de lunch ben ik met Marie gaan wandelen op hun domein. Er zijn meer muggen en vonden het heel leuk om me aan te vallen, ook al had ik me ingespoten.
Nadien ben ik terug naar Mary-Ann gegaan om te eten en nadien gaan slapen.
Vertrek 10u30 in Zaventem, richting USA-9uur vliegen-.
Vliegtuig had geen persoonlijk tv in de zetel, enkel 1 tv ergens centraal waar iedereen kan naar loeren, mits in bezit te zijn van oortjes. Nadeel: iedereen moet naar dezelfde film kijken, namelijk de Legofilm. Ik heb daarop mijn kussentje genomen om te proberen slapen, helaas dacht een huilend kind daar anders over. Dus dan maar boekje lezen en nadien slapen.
Aangekomen in Charlotte North Carolina, eerst langs de douane om vingerafdrukken, fotoke te laten maken en enkele vragen te beantwoorden. Ik mocht sneller doorgaan dan de vorige keer.
Dan kon ik mijn bagage gaan zoeken, om ze daarna zeer af te geven voor het volgende vliegtuig richting Milwaukee.
De vlucht duurde toch nog dik uur. Daar aangekomen,heb ik me naar de bagageclaim begeven voor mijn rugzak te zoeken. Ik wist niet wie me ging oppikken, Steve of Marie. Na enkele smskes, ben ik erachter gekomen dat Marie er al was. Zij stond te wachten aan de gate. Ik was in ieder geval blij dat ik ze zag en dat we naar Kiel konden rijden, hele weg gebabbeld. Marie heeft me afgezet bij Mary-Ann, die erop stond dat ik bij haar bleef logeren.
Ik heb nog iets te eten gekregen, voor mij was het lopende niet pikante chili con carne, voor haar was het soep.
Nadien heb ik mijn rugzak uitgepakt en ben ik gaan slapen...
Alle benodigdheden werden goed en doordacht weggestoken. Nu hopen dat het gooi-proof is! Het maximum van 23kg werd niet overschreden! Ik heb maar 16kg mee aan grote bagage (+ bottinnen). Nog kleine bagage pakken, boekjes meenemen voor vliegtuig. Straks bij ons Laura gaan eten en slapen en volgende dag naar de luchthaven! Spannend!
De voorbereiding: 1) Checken van het weerbericht: momenteel mooie vooruitzichten, temperaturen tussen 25 en 33 graden. 2) Attenties voor Steve, Marie en Mary-Ann, nog te kopen. 3) Checklist bagage en flightbag herkenbaar maken. 4) Aftellen naar woensdag.
 "Smile"){kind=icon}
 "Shocked"){kind=icon}
Dus dan maar ijsje in den auto opeten. 
Toen we terug naar huis reden, hebben we hertjes gezien naast de weg, die het bos inliepen.  "Very Happy"){kind=icon}
