Een dag chillen aan het zwembad...en de goesting om wat te ondernemen was al terug.Morgen een begeleide fietstocht , en volgende week nog een 3-daagse fietstocht in de Mekong Delta . Om ons te beschermen tegen het matig malariarisico in de delta direct op zoek gegaan naar Malarone, een apotheek (hier ook in de vorm van een straatwinkel) gevonden en geluk gehad. Dit wordt weer een grensje verleggen (lut). De apotheekster (sprak geen Engels) wilde ons ook vitamines verkopen. Wij , verwonderd? waarop ze ons de bijsluiter in het Engels liet lezen: for elderly people and in case of exhaustion...???? We zien volgende week wat dat wordt?
Onderweg naar het strand
Deze middag naar het strand gefietst, 4 km van hier. Het is de zuidkant van China Beach, bekend als de plaats waar de Amerikaanse soldaten ook al kwamen chillen, na een moeilijke missie tijdens de oorlog. Het is zaterdag, de lokale jeugd troept er samen, amuseert zich op het strand en speelt in het water. Geen badpakken of bikinis, wel het water in met alle kleren aan , soms tot en met een jas en jeansbroek.
Maar de pret was er duidelijk niet minder om. En hoe de jongens en meisjes met elkaar omgaan en spelen zag er ook niet anders uit dan bij ons. Net zoals in de steden en dorpen maken de Vietnamezen het zich op het strand gezellig met kleine plastieken stoeltjes en tafeltjes, een geimproviseerde veld(strand)keuken etc.
Windbell Homestay and Villas - een oase van rust en luxe voor 32 euro/nacht incl. ontbijt voor ons 2. Hier kunnen we het wel een paar dagen keren.
Als je goed kijkt zie je Jos op zijn prive terras bij het zwembad.
Noodelsoup, het nationale gerecht, mmmm...spek naar onze bek.
Ons vorig hotel in Hoi An zijn we ontvlucht omwille van de niet te harden chemische geur. Het zwembad in de binnentuin werd gereinigd na de overstromingen vorige week.
De Cham tempels, een tempelcomplex gebouwd in 400 voor X-us, werden gebouwd door een van de oerstammen die dit gebied bevolkten. Volgens onze gids is het een beetje Angkor Wat (Cambodja) in het klein, maar veel ouder. Angkor Wat dateert van...? Het is een enorm gebouwencomplex, ooit bijna vergeten, en nu overwoekerd door de jungle, Tijdens de oorlog werd het gebruikt door de Vietcong als schuilplaats, en later spijtig genoeg grotendeels gebombardeerd door de Amerikanen. En dit ondanks een schrifitelijke aanvraag van Vietnam om dit niet te doen! Weten dat in deze jungle de fameuze agent orange ontbladering plaats gevonden heeft .
By the way, er wordt hier met geen woord gerept over de oorlog! Het wordt ook niet onderwezen in de scholen. De Vietnamezen willen duidelijk alleen maar bezig zijn met nu en de toekomst. En vaak is het duidelijk vooral NU. Hoe kunnen we NU geld verdienen om het wat beter te krijgen. En dat voelen wij hier als toerist. Iedere dag.
We zijn met een bootje terug naar Hoi An gevaren, en zitten nu klaar om voor 3 dagen naar een ander hotel te verhuizen. Eentje met een mooi zwembad waar we een paar dagen gaan chillen en wat genieten van dit prachtig stadje, met veel winkeltjes, terrasjes, mooie oude huizen, superlekker eten.......
Deze morgen eens een efforke gedaan om vroeg op te staan (4u30) om de Cham tempels te gaan bezichtigen, midden in de jungle. Niet onze sterkste kant, zo vroeg opstaan, maar het heeft de moeite geloond.
Onderweg met de bus waren we getuige van hoe dit stadje en de omliggende dorpen ontwaken. Om 6 u zijn alle straten al een en al bedrijvigheid - geuniformeerde kinderen per fiets onder weg naar school - vrouwen vegen de straten schoon terwijl de mannen in groepjes al koffieslurpend de bars bevolken (nog niet veel mannen zien werken hier!!!). Onderweg koeienhoeders die hun koeien laten grazen langs de kant van de weg, en wat verderop venters die hun klanten te grazen nemen . Overal zijn de marktjes en straatwinkeltjes al opgebouwd - honderden overvol geladen brommers sjouwen de koopwaar af en aan. Ambachtslieden zijn al volop aan het werk in hun werkplaats op de stoepen. De huisjes zijn hier zo klein (meestal 1 kamer) dat er geen andere mogelijkheid is. Dit is waarom het leven zich hier bijna helemaal op straat afspeelt. (Jos zegt: alleen kindjes hebben we nog niet buiten op de stoep zien maken ).
We zijn aangekomen in Hoi An - 3e bezoek aan een plaats die op de lijst van Werelderfgoed staat. We hebben hier vanavond heel lekker en veel te duur gegeten. Jos dacht aan beemsterkaas: lekker ....ech lekker :)! Ons hotel stond vorige week nog een meter onder water. Alles is terug ok nu, behalve het zwembad, dat nog gereinigd wordt. De receptioniste zei: geen probleem als dat gebeurd! We zetten de meubels op de eerste verdieping, en we brengen de toeristen waar ze naartoe willen met onze boot. De inkomhal is hier zo groot dat je met een boot kan binnenvaren :):):).
Om tot hier te geraken kozen we ditmaal voor de VIP-manier: prive auto met chauffeur, de enige manier om in het slechte weer de keizerlijike tombes nog kunnen te bezoeken. We hebben 2 begraafplaatsen (paleizen!) bezocht en vielen bijna om van de pracht en praal waarmee de keizers van de Nguyen-dynastie zich tot zelfs na hun dood omringen. En dan beseffen dat dit geduurd heeft tot na de 2e wereldoorlog. De foto zonder flash in het geniep genomen geeft maar een klein idee.En het weer is toch nog meegevallen. Het wordt steeds vochtiger en warmer - zo tegen 30 graden.
Verder onderweg gezien hoe de natuur steeds weelderiger wordt, een tropisch karakter krijgt, en de levensstandaard hier misschien wel een stuk hoger ligt dan in het Noorden. We hebben ook nog een lunchstop gemaakt aan de chinese zee, en heerlijke noedelsoep met zeevruchten en zicht op zee gesmuld.
Met uitzondering van pagodes en tempels in Hanoi hebben we vandaag voor het eerst niet religieus cultureel en architecturaal erfgoed van de recentere tijd gezien: de verboden keizerlijke stad, of de Citadel. Tijdens de Vietnam oorlog hoofdkwartier van de Vietcong en door de Amerikanen veelvuldig gebombardeerd. Hier was ongeveer de scheiding tussen Noord en Zuid Vietnam. De Citadel wordt gerestaureerd en is erkend Werelderfgoed. We hebben er verschillende uren in rondgeslenterd ons de pracht en praal voorstellend van de keizers, hun eunuchen en concubines. We troffen een dans en muziekvoorstelling zoals toen in het prachtig ggerestaureerde theater. Een toevalstreffer.
Namiddag met 2 In een cyclo (fietstaxi) voor 1 een stortbui teruggekomen en veel gelachen. We zitten in de piek van het regenseizoen en de weersverwachtingen zijn heel monsoon-achtig .Onze plannen voor de komende dagen stemmen we af op het weer.
Morgen reizen we verder naar Hoi An - per auto met chauffeur.
Vandaag voelen we dat 1 nachtvlucht , 3 nachtritten per trein, en 1 kampeernacht op de boot in 2 weken tijd ons bioritme toch wat uit balans gebracht heeft. Surtout de treinrit vorige nacht was er te veel aan. Treintickets, gekocht via receptie van ons hotel, hadden we eerst al 50%! teveel betaald. (hotelbediendes houden er hier vaak een lucratieve side-business op na, weten we nu). Tickets bleken bij aankomst bovendien niet zoals beloofd 1e klas, maar een reservatie in een vieze vuile coupe met 6 stapelbedden. Vuil beddegoed en als room mates 1 canadees, 1 lokale familie met kind, nog een vietnamees, en wij. Jos zijn plaats was al warm toen wij opstapten, er lag al iemand :)! In de doorgang langs de coupe luidruchtig taterende en lachende fransen, rochelende aziaten....en af en toe controle door grommende en met pistool gewapende treinbewaker. Een ervaring, zeg dat wel, maar dan niet voor herhaling vatbaar. De +- 25 euro te veel betaald voor de tickets zijn braafjes terugbetaald door baas vd receptie, na ons aandringen om hotel mgr persoonlijk te spreken. Dit vb is slechts een illustratie van wat wij denken: op het voorhoofd van iedere toerist ziet iedere Vietnamees een $-teken, en ze lachen daar heel vriendelijk naar :)).
Het dipje van deze morgen veranderde weer in een piekje bij aankomst en de vaststelling dat de overstroming voorbij is, dat Hue er weer heel anders en aantrekkelijk uitziet, en vooral de ontvangst in het hemelse Orchid hotel. 3 sterren met service en allure van 5 (30 euro per kamer). We houden toch ook een beetje van luxe, stellen we vast.
Bovendien 2x lekker gegeten. Lunch met de locals (6 euro voor ons 2, incl, glas bier). (Zie foto). Deze avond lekker 8-gangskes(!) menu met wijn, en campari als aperitief in Frans-Vietnamees resto in de buurt. (22 euro voor ons 2) De Vietnamese keuken is heel lekker trouwens.
Morgen verkenning van Hue, de keizerlijke stad.
P.S. Je kan de foto's nu in t groot zien door ze aan te klikken. Jos heeft daar net voor gezorgd.
Na een lange busrit the backpackers way zijn we gisterennamiddag aangekomen in Ninh Binh, ongeveer 150 km ten zuiden van Cat Ba. Een bijzondere ervaring! Wij waren eerst opgestapt en hadden nog een zitplaats - vele anderen werden opgestapeld.
Vandaag een bezoek gebracht aan Tam Coc, het Halong Bay in de rijstvelden - ditmaal per fiets. Zo hebben we, met uitzondering van de ossewagen, intussen alle beschikbare vervoermiddelen uitgeprobeerd. (vliegtuig, trein, boot, auto, riksja, brommer, benenwagen ). Was weer een leuke ervaring, vooral het fietsen op ons eentje op de bermen tussen de rijstvelden. Het landschap in Tam Coc is (weeral)wondermooi.
Nu wachten we op de nachttrein (12u ) naar Hue - we horen hier dat in het middem van Vietnam alles onder water staat. Overstromingen vorige week! We zullen wel zien wat het wordt.
Na de overweldigende ervaringen van de laatste week hebben we vandaag een rustige dag in Cat Ba ingelast. Onszelf getrakteerd op een rondrit en verkenning van het eiland op een brommer met chauffeur (?). Mooi eiland. Aan de haven, waar we logeren, een beetje Blankenberge. Voor de rest prima bestemming voor hikers. 3/4 van dit grote eiland in de Golf van Tonkin is wildernis en natuurreservaat. Wandeling van een uur in de wildernis gedaan en Hospital Cave bezocht: een grot die tijdens de oorlog omgebouwd was tot schuilplaats en hospitaal voor 200 soldaten. Een eerste confrontatie met het zware oorlogsverleden van Vietnam. Verder ervaren we hier een vergevingsgezinde houding t.a.v. hun vroegere agressors, en kijken ze uit naar een toekomst van vooruitgang en vrede. Morgen wordt een reisdag met boot en lijnbus naar Ninh Binh, verder zuidwaarts.
Voor de eerste keer sinds 40 jaar iets gedaan waar ik niet van hou (lut) camperen (op een boot dit keer). Het gebrek aan comfort op onze kleine individuele boot werd meer dan gecompenseerd door: de adembenemende schoonheid van de natuur in Halong Bay (werelderfgoed), het overheerlijke eten dat onze scheepskok ons bereidde, de magische plekjes waar onze gids en stuurman ons brachtten, varen langs drijvende vissersdorpjes tussen de rotsen op het water, kayakken door gangen in de kartsstenen rotsen tot in verborgen lagunes, visarenden observeren, en tenslotte : slapen in de boot  in een afgelegen baai. Enkel 3 zingende vissersvrouwkes vaarden langszij in een klein bootje in het maanlicht... Blij dat we voor deze formule gekozen hebben. Reizen = grenzen verleggen :). Morgen een dag op het eiland Catba, dan verder zuidwaarts.
Nog een anecdote:  tijdens taxirit Hanoi-Catba gisterenmorgen ervaren dat corruptie hier realiteit is. C WegPolitie hield ons tegen, chauffeur pakt rijbewijs en steekt bankbiljet tussen. Stapt uit, geeft papieren af. Agent geeft discreet bankbiljet terug. Beidenverdwijnen in politiejeep. 10 min. later komt chauffeur terug, tranen in de ogen. Alles ok, zegt hij, deal gemaakt 50/50. Wij vragen uitleg. Reed 10km te snel. Boete : 50$ + 1 maand rijbewijs kwijt. Deal: ik 25$ en hij 25$. policemen very rich! Voegt hij  toe .
Aankomst 5u smorgens - DE gelegenheid om ontwakend Hanoi te zien. vrouwkes in blauwe overal en typische punthoed vegen de laatste restjes vuil weg in rustige straten en slechts hier en daar een brommerke. De stoepwinkeltjes nog niet opgesteld, maar op geschikte straathoeken zijn nu badminton netten opgesteld, en hier en daar is de wedstrijd al aan de gang. Hoezeer kan een stad op enkele uren transformeren? Rond het Hoan Kiemmeer overal turnende, dansende en mediterende mensen die zich geestelijk en lichamelijk voorbereiden op de dag. Bij het Plein van de Hereniging doen 100en inwoners lach-yoga onder begeleiding van een yogameester. Een andere groep turnt zich de ziel uit het lijf begeleid door een muziekinstallatie. Dan nog een hele meute die in dezelfde richting rond het meer marcheren, en her en der enkelingen beoefenen enkelingen de vreemdste vormen van meditatie. Wat een spektakel! Als we om 6u30 naar het hotel gaan voor ontbijt, zitten de stoepen vol met noedelsoep etende mensen (is ontbijt)
Vandaag een echte 'excursie' gedaan naar de Perfume Pagode, de 2e belangrijkste bedevaartplaats voor Vietnam Boeddisten. De roeiboottocht ernaartoe was heel leuk. De pagode: mooi om te zien, maar dit spreekt ons door onze beperkte kennis van het boedisme minder aan. De 5 uren bus waren er ons na de nachttrein wat veel aan. S avonds doodmoe vroeg gaan slapen. Morgenvroeg worden we om 6u30 opgehaald voor vervoer naar Eiland Cat Ba. Van daar vertrekken we 2 dagen naar Halong Bay (zie kaart). We kijken daar heel erg naar uit.Â
Vandaag was de mooiste dag tot nu toe. Een dagtrekking door de prachtige bergen in de omgeving van Sapa, waar verschillende bergstammen nog leven, verstoken van iedere ontwikkeling. Mensen die nog maar 1 bekommernis hebben: dagelijks in hun basisbehoeften van eten en drinken te kunnen voldoen. Chi (Tea), onze fantastische gids(in) leidde ons door de prachtige natuur en de vele dorpjes waar we het dagelijks leven van deze mensen van kortbij konden zien. Niet te geloven dat er nog plaatsen bestaan waar mensen nog zo weinig ontwikkeld zijn. Ze weten nog niet hoe ze een geit moeten melken. De melk dient alleen voor de klein geitjes. Ongelooflijk voor ons. Iedereen loopt nog in de klederdracht van de stam.
Nu wachten we op de bus naar Lao Cai, waar we de nachttrein nemen terug naar Hanoi. Morgen staat de Perfume Pagode op het programma, weer een volledige dagtrip.
De weg naar de markt in BacHa was lang (3 uren bus) maar het was de moeite waard. Het prachtige berglandschap en de nog niet gerooide rijstterrassen waren prachtig. Het berglandschap doet een beetje denken aan China. We zijn hier ook vlakbij China. Op terugweg zijn we tot aan de grens overgang geweest. De markt was de kleurrijkste die we ooit gezien hebben, vooral door de typische kleurrijke klederdracht van de Rode Dao, de etnische groep die daar woont. Nu zijn we wel een beetje stikkapot - een goede nacht slaap zal ons heel veel deugd doen. Morgen staat er nog een trekking van een ganse dag op het programma.
Op de nachttrein moesten we het doen met een hazeslaapje. Dit kwam eerder door het geboemel van de trein dan van de scheten en het gesnurk van onze Spaanse companeros. (de zo verwachte frisse lucht zal moeten wachten tot in Sapa . Prima en goedkoop hotel getroffen (20 euro). Na goed ontbijt, wat rust, een verkwikkende douche, en een tegenvallende lunch in een lokale eetbarak een eerste korte trekking naar 2 dorpen van de Hmong-mensen ondernomen. In dit deel van Vietnam leven verschillende etnische minderheidsgroepen in uiterst armoedige omstandigheden. Pang, onze gids was zelf een van hen, dus van haar hebben we heel veel geleerd over de levensomstandigheden van deze mensen. Pang heeft de weg gevonden naar een iets beter leven, alhoewel ze kan lezen noch schrijven. Ze spreekt wel vloeiend Engels - alles geleerd van de toeristen, zei ze.
We begrijpen nu waarom 10-tallen meisjes en vrouwen in traditionele klederdracht toeristen een hele dag lang en vele kilometers achtervolgen (stalken) om uiteindelijk iets te kunen verkopen.Niet te vatten is wat we deze avond ervaarden, nl. dat ook tientallen kinderen met babies op de rug zodra het donker is hetzelfde doen. Dit heeft ons tot tranen toe geraakt .
Door de tegenvaller deze middag in de lokale eetbarak besloten we vanavond maar ons eigen potje te koken (zie foto). Met de hulp van een lokale kok hadden we een succulente Vietnamese eetervaring : hotpot van het huis (fondu op zn vietnamees). Morgen een hele dag naar de markt in BacHa, 110 km hier vandaan.
Al 2 berichten voor niks geschreven - dus 3e poging. Gisteren heel de dag in Hanoi - ons verder vergaapt aan het spektakel op de straten hier, Alle straten vol met brommers (95%). Fietsenm voetgangers, autos, soms autocars die zich op alle manieren daar een weg doorheen proberen te vinden. Alle lichten en verkeerstekens worden gewoon genegeerd, Oversteken is dus niet wachten tot de straat vrij is, maar tot je de moed gevonden hebt om het er op te wagen. Het leven speelt zich hier letterlijk af op straat. Heelder famielies koken en eten zitten samen op de trottoirs. Afgezien van de hygienische bedenkingen ziet het er een gezellige 'boel' uit. De jeugd troept s avonds samen aan het Hoan Kiem meer, zowat het Central Park van Hanoi, Gisteravond, net als alle Hanoi bezoekers naar het Water Puppet Theater geweest, Was zeer de moeite waard! Vandaag nnog neer oud Hanoi, de Tempel van de Literatuur bezocht, en dan lekker gegeten in een lokale kokschool, op uitnodiging van een schattig dienstertje vanhet hotel (schattig zijn ze allemaal hier). De school is een sociaal project om de achtergestelden een opleiding en een toekomst te geven. Mooie ervaring was dat. Dat we ons laten oplichten hebben door een taxichauffeur nemen we er dan maar bij. Over een uur vertrekken we naar Sapa met de nachttreinm voor 3 dagen.Sapa ligt in de bergen, bij de Chinese grens. De berglucht zal ons deugd doen. Tot blogs. Als we in Sapa internet hebben, dan voegen we nog een paar fotos toe Lut en Jos Nu
Om 3 u in de namiddag zijn we aangekomen in Hanoi, na een lange vermoeiende reis (12u vliegen). Aankomst Kuala Lumpur was 7 u deze morgen,lokale tijd, of 1u snachts onze tijd. Uitstekende vlucht. Aansluitende vlieger naar Hanoi bleek defect, andere vlieger ingezet, alles overgeladen (niet zelf moeten doen hoor ), dus 2 u vertragingof 4,5 u wachten. Dan nog 3,5 u vliegen tot bestemming, de 27e rij bleek de laatste rij, vlak naast de wc te zijn... onderweg is dus van slapen niks in huis gekomen. De taxi van het hotel was er nog. Gelukkig! Op weg naar de stad waren we meteen nog wakkerder geschud. Het verkeer op de 4 baansweg bestond voor 80% uit brommers geladen met mensen, kinderen, torenhoge goederen, 1 had zelfs 6 levende varkens geladen, op een andere bengelde een geslacht varken op de duozit. Verkeersregels kennen ze duidelijk niet, eerst is eerst, langs links of lang rechts voorbijsteken, tmaak niet uit, als je maar vooruitkomt. An t eerste rond punt hield ik mijn hart vast! Ooit die U-tube filmkes gezien van ronde punten in Azie? Enfin, we zijn er veilig doorgekomen, en we beseffen meteen dat we hier nooit een auto zonder chauffeur moeten huren, willen we veilig terug thuis geraken. Verder onderweg een mooie eerste kennismaking met kleurrijk Vietnam, de ongelooflijke smog in Hanoi vanwege de 100000en brommerkes, en een taal waar we geen letter van verstaan. Ons hotel ligt vlakbij het Hoan Kiem meer, in het hart van de oude, bruisende stad, bomvol jonge mensen (70% van de Vietnamezen is jonger dan 30). En nu gaan we wat slaap inhalen.
Nog enkele dagen en we beginnen aan ons Vietnam-avontuur! We vertrekken dinsdag 1/11 om 12u van Parijs naar Kuala Lumpur, en dan naar Hanoi - aankomst rond de middag op 2 november. We doen ons best om jullie, vrienden en familie, een beetje te laten meereizen door regelmatig onze avonturen te delen via deze blog. Zo blijven we verbonden met jullie, en jullie met ons. Laat af en toe via de knop "reacties" weten dat je de blog bezocht hebt. Dat doet ook ons veel plezier.Tot 30 november ! Lut en Jos
We zien volgende week wat dat wordt?
, soms tot en met een jas en jeansbroek. 
We kunnen nog efkes voort...
) naar Hue - we horen hier dat in het middem van Vietnam alles onder water staat. Overstromingen vorige week! We zullen wel zien wat het wordt. 
), dus 2 u vertragingof 4,5 u wachten. Dan nog 3,5 u vliegen tot bestemming, de 27e rij bleek de laatste rij, vlak naast de wc te zijn... onderweg is dus van slapen niks in huis gekomen. De taxi van het hotel was er nog. Gelukkig! Op weg naar de stad waren we meteen nog wakkerder geschud. Het verkeer op de 4 baansweg bestond voor 80% uit brommers geladen met mensen, kinderen, torenhoge goederen, 1 had zelfs 6 levende varkens geladen, op een andere bengelde een geslacht varken op de duozit. Verkeersregels kennen ze duidelijk niet, eerst is eerst, langs links of lang rechts voorbijsteken, tmaak niet uit, als je maar vooruitkomt. An t eerste rond punt hield ik mijn hart vast! Ooit die U-tube filmkes gezien van ronde punten in Azie? Enfin, we zijn er veilig doorgekomen, en we beseffen meteen dat we hier nooit een auto zonder chauffeur moeten huren, willen we veilig terug thuis geraken. Verder onderweg een mooie eerste kennismaking met kleurrijk Vietnam, de ongelooflijke smog in Hanoi vanwege de 100000en brommerkes, en een taal waar we geen letter van verstaan. Ons hotel ligt vlakbij het Hoan Kiem meer, in het hart van de oude, bruisende stad, bomvol jonge mensen (70% van de Vietnamezen is jonger dan 30). En nu gaan we wat slaap inhalen. 
