De weg naar de markt in BacHa was lang (3 uren bus) maar het was de moeite waard. Het prachtige berglandschap en de nog niet gerooide rijstterrassen waren prachtig. Het berglandschap doet een beetje denken aan China. We zijn hier ook vlakbij China. Op terugweg zijn we tot aan de grens overgang geweest. De markt was de kleurrijkste die we ooit gezien hebben, vooral door de typische kleurrijke klederdracht van de Rode Dao, de etnische groep die daar woont. Nu zijn we wel een beetje stikkapot - een goede nacht slaap zal ons heel veel deugd doen. Morgen staat er nog een trekking van een ganse dag op het programma.
Op de nachttrein moesten we het doen met een hazeslaapje. Dit kwam eerder door het geboemel van de trein dan van de scheten en het gesnurk van onze Spaanse companeros. (de zo verwachte frisse lucht zal moeten wachten tot in Sapa . Prima en goedkoop hotel getroffen (20 euro). Na goed ontbijt, wat rust, een verkwikkende douche, en een tegenvallende lunch in een lokale eetbarak een eerste korte trekking naar 2 dorpen van de Hmong-mensen ondernomen. In dit deel van Vietnam leven verschillende etnische minderheidsgroepen in uiterst armoedige omstandigheden. Pang, onze gids was zelf een van hen, dus van haar hebben we heel veel geleerd over de levensomstandigheden van deze mensen. Pang heeft de weg gevonden naar een iets beter leven, alhoewel ze kan lezen noch schrijven. Ze spreekt wel vloeiend Engels - alles geleerd van de toeristen, zei ze.
We begrijpen nu waarom 10-tallen meisjes en vrouwen in traditionele klederdracht toeristen een hele dag lang en vele kilometers achtervolgen (stalken) om uiteindelijk iets te kunen verkopen.Niet te vatten is wat we deze avond ervaarden, nl. dat ook tientallen kinderen met babies op de rug zodra het donker is hetzelfde doen. Dit heeft ons tot tranen toe geraakt .
Door de tegenvaller deze middag in de lokale eetbarak besloten we vanavond maar ons eigen potje te koken (zie foto). Met de hulp van een lokale kok hadden we een succulente Vietnamese eetervaring : hotpot van het huis (fondu op zn vietnamees). Morgen een hele dag naar de markt in BacHa, 110 km hier vandaan.
Al 2 berichten voor niks geschreven - dus 3e poging. Gisteren heel de dag in Hanoi - ons verder vergaapt aan het spektakel op de straten hier, Alle straten vol met brommers (95%). Fietsenm voetgangers, autos, soms autocars die zich op alle manieren daar een weg doorheen proberen te vinden. Alle lichten en verkeerstekens worden gewoon genegeerd, Oversteken is dus niet wachten tot de straat vrij is, maar tot je de moed gevonden hebt om het er op te wagen. Het leven speelt zich hier letterlijk af op straat. Heelder famielies koken en eten zitten samen op de trottoirs. Afgezien van de hygienische bedenkingen ziet het er een gezellige 'boel' uit. De jeugd troept s avonds samen aan het Hoan Kiem meer, zowat het Central Park van Hanoi, Gisteravond, net als alle Hanoi bezoekers naar het Water Puppet Theater geweest, Was zeer de moeite waard! Vandaag nnog neer oud Hanoi, de Tempel van de Literatuur bezocht, en dan lekker gegeten in een lokale kokschool, op uitnodiging van een schattig dienstertje vanhet hotel (schattig zijn ze allemaal hier). De school is een sociaal project om de achtergestelden een opleiding en een toekomst te geven. Mooie ervaring was dat. Dat we ons laten oplichten hebben door een taxichauffeur nemen we er dan maar bij. Over een uur vertrekken we naar Sapa met de nachttreinm voor 3 dagen.Sapa ligt in de bergen, bij de Chinese grens. De berglucht zal ons deugd doen. Tot blogs. Als we in Sapa internet hebben, dan voegen we nog een paar fotos toe Lut en Jos Nu
Om 3 u in de namiddag zijn we aangekomen in Hanoi, na een lange vermoeiende reis (12u vliegen). Aankomst Kuala Lumpur was 7 u deze morgen,lokale tijd, of 1u snachts onze tijd. Uitstekende vlucht. Aansluitende vlieger naar Hanoi bleek defect, andere vlieger ingezet, alles overgeladen (niet zelf moeten doen hoor ), dus 2 u vertragingof 4,5 u wachten. Dan nog 3,5 u vliegen tot bestemming, de 27e rij bleek de laatste rij, vlak naast de wc te zijn... onderweg is dus van slapen niks in huis gekomen. De taxi van het hotel was er nog. Gelukkig! Op weg naar de stad waren we meteen nog wakkerder geschud. Het verkeer op de 4 baansweg bestond voor 80% uit brommers geladen met mensen, kinderen, torenhoge goederen, 1 had zelfs 6 levende varkens geladen, op een andere bengelde een geslacht varken op de duozit. Verkeersregels kennen ze duidelijk niet, eerst is eerst, langs links of lang rechts voorbijsteken, tmaak niet uit, als je maar vooruitkomt. An t eerste rond punt hield ik mijn hart vast! Ooit die U-tube filmkes gezien van ronde punten in Azie? Enfin, we zijn er veilig doorgekomen, en we beseffen meteen dat we hier nooit een auto zonder chauffeur moeten huren, willen we veilig terug thuis geraken. Verder onderweg een mooie eerste kennismaking met kleurrijk Vietnam, de ongelooflijke smog in Hanoi vanwege de 100000en brommerkes, en een taal waar we geen letter van verstaan. Ons hotel ligt vlakbij het Hoan Kiem meer, in het hart van de oude, bruisende stad, bomvol jonge mensen (70% van de Vietnamezen is jonger dan 30). En nu gaan we wat slaap inhalen.
. Prima en goedkoop hotel getroffen (20 euro). Na goed ontbijt, wat rust, een verkwikkende douche, en een tegenvallende lunch in een lokale eetbarak een eerste korte trekking naar 2 dorpen van de Hmong-mensen ondernomen. In dit deel van Vietnam leven verschillende etnische minderheidsgroepen in uiterst armoedige omstandigheden. Pang, onze gids was zelf een van hen, dus van haar hebben we heel veel geleerd over de levensomstandigheden van deze mensen. Pang heeft de weg gevonden naar een iets beter leven, alhoewel ze kan lezen noch schrijven. Ze spreekt wel vloeiend Engels - alles geleerd van de toeristen, zei ze.
.
), dus 2 u vertragingof 4,5 u wachten. Dan nog 3,5 u vliegen tot bestemming, de 27e rij bleek de laatste rij, vlak naast de wc te zijn... onderweg is dus van slapen niks in huis gekomen. De taxi van het hotel was er nog. Gelukkig! Op weg naar de stad waren we meteen nog wakkerder geschud. Het verkeer op de 4 baansweg bestond voor 80% uit brommers geladen met mensen, kinderen, torenhoge goederen, 1 had zelfs 6 levende varkens geladen, op een andere bengelde een geslacht varken op de duozit. Verkeersregels kennen ze duidelijk niet, eerst is eerst, langs links of lang rechts voorbijsteken, tmaak niet uit, als je maar vooruitkomt. An t eerste rond punt hield ik mijn hart vast! Ooit die U-tube filmkes gezien van ronde punten in Azie? Enfin, we zijn er veilig doorgekomen, en we beseffen meteen dat we hier nooit een auto zonder chauffeur moeten huren, willen we veilig terug thuis geraken. Verder onderweg een mooie eerste kennismaking met kleurrijk Vietnam, de ongelooflijke smog in Hanoi vanwege de 100000en brommerkes, en een taal waar we geen letter van verstaan. Ons hotel ligt vlakbij het Hoan Kiem meer, in het hart van de oude, bruisende stad, bomvol jonge mensen (70% van de Vietnamezen is jonger dan 30). En nu gaan we wat slaap inhalen. 
