De mythe van de eeuwige terugkeer zegt per negatie dat een voor altijd verdwenen nooit meer terugkerend leven op een schaduw lijkt, gewichtloos is, bij voorbaat dood is, en al was het huiveringwekkend, prachtig of verheven, de huiver, de pracht of die verhevenheid zijn van geen betekenis.
De bovenstaande zin staat in het boek De ondraaglijke lichtheid van het bestaan van Milan Kundera.
Het is zon zin die je kan blijven lezen. Telkens opnieuw en opnieuw. Een zin die je zou moeten lezen met je ogen dicht. (Spijtig genoeg is dit onmogelijk, tenzij je braille kan natuurlijk.) Een zin waarin je helemaal kan opgaan. Een zin waarvan je wilt dat hij helemaal tot je doordringt en zo lang mogelijk op je netvlies gebrand blijft. Een zin. Geen gewone alledaagse zin maar een zin geschreven om oneindig veel keer gelezen te worden. Zo'n zin die nog een tijdje blijft nazinderen in je gedachten.
20/10 Jef Nys, de geestelijke vader van Jommeke, is overleden. Hij werd 82 jaar. Jef Nys maakte in totaal meer dan 300 Jommekes. Na meer dan 50 jaar was hij nog steeds nauw betrokken bij het maken van de strips. Het manneke met het strooien dakske is een van de populairste stripfiguren van België.
Deze vraag heb ik mij deze week meer dan eens gesteld.
Vol goede moed nam ik vorige woensdag plaats achter mijn computer om, na een bezoekje aan de bibliotheek, eindelijk mijn eerste berichtje te plaatsen op mijn blogje. Zolang zal dat wel niet duren dacht ik, maar hierin had ik mij duidelijk vergist. Toen ik na anderhalf uur nog steeds geen berichtje op mijn blog had kunnen plaatsen besloot ik dat het wel genoeg was geweest voor die dag. Na een week proberen, ontdekte ik dat mijn computer blijkbaar zelf een fout maakte en om deze reden werd mij aangeraden de browsegeschiedenis te wissen. Maar hoe lang dit duurt hangt af van de snelheid van de computer. In mijn geval duurde dit dus lang, heel lang. Met het laatste beetje moed dat mij nog restte, sleepte ik mij vandaag achter mijn computer in de hoop dat het vandaag eindelijk eens zou lukken. En wonder boven wonder, het lukte!
Bedankt aan diegene die vond dat het tijd was om ons terug te trekken uit de middeleeuwen en het noodzakelijk vond om op de eenentwintigste-eeuwse manier les te geven. Dank u wel!
