Enige reactie over mijn avonturen hier in het Hoge Noorden? Laat dan hier jullie berichtje achter!
Lot in Finland
Lot gaat op stage naar Ekenas
05-04-2008
Lot ziet (samen met de mammie) een deeltje van Lapland
Hallo België!
De mammie heeft een half uurtje geleden den taxi terug richting Karis genomen en van daar zal ze den trein richting Helsinki nemen om dan vervolgens daar nen taxi richting luchthaven te nemen. Rond 16u zou ze dan normaal ergens in de lucht of richting lucht zitten.
Twas toch weer ff tanden bijten toen ze vertrok. Afscheid nemen is nooit leuk he... En ze heeft het nu zelf kunnen zien; ik heb hier wel veel 'vrienden' en iedereen is heel lief en heel vriendelijk...Alleen tijdens het weekend zit ik hier meestal alleen op mn studiootje... Er is Emma met haar ga ik in het begin van de week meestal iets doen... Wandelen of ne koffie gaan drinken, maar tijdens het weekend (meestal van vrijdagavond tot zondagavond) zit zij bij haar vriendje in Espo. Wat haar van harte gegund is natuurlijk maar dat wil voor mij wel zeggen één vriendje minder... Jil is ook een hele leuke meid, maar ze houdt net zoveel van reizen en weg zijn als ik zelf. Wa er dus op neerkomt dat zij in het weekend ook raar of zelden thuis is... En dan ja de collega's opt werk, de mensen waark eigenlijk het meeste contact mee heb en het best mee overeenkom, maar die zijn stuk voor stuk moeder van een kroostrijk gezin dus die zitten er ook ni op te wachten om er in t weekend er nog eentje bij te nemen...
Ma nu me de mammie hier hebk Ekenäs ook een beetje beter leren kennen en misschien zalk int vervolg bij goe weer wel de stap durven zetten om alleen ergens iets te gaan drinken.
En nu Lapland.... Donderdagavond is Elof van Elof's taxi ons komen ophalen om ons naar Karis te brengen. In Karis hebben we dan de trein naar Helsinki genomen. Onderweg wask de tickets aan het bekijken die de mammie voor onze reis in Karis gekocht had. Bij (letterlijk) naderinzien bleek de datum niet te kloppen; we zouden op 3/4/08 om 19.30u in Helsinki vertrekken (met de slaaptrein richting Rovaniemi, hoofstad van Lapland) en volgens de bestelde tickets dus ook op 3/4/08 om 18.00u in Rovaniemi terug naar huis vertrekken. Dat plaatje klopte dus niet dus eenmaal in Helsinki aangekomen wij richting ticketbalie. Na 18u blijken daar maar 2 van de in totaal misschien wel 10 loketten open te zijn. Hebben we daar dus maar ff een kleine file veroorzaakt. Niet enkel de datum bleek verkeerd te zijn maar ook de cabines en de trein waarmee we terugkwamen.
De rit Helsinki-Rovaniemi zouden we maken in de zogenaamde 'Blue Cars' dat zijn de nieuwe, moderne en meer confortable slaaptreinen. We zouden wel degelijk in zo'n Blue Car reizen, maar niet in een 'Inva-cabine' (een speciale cabine voor gecapte mensen) die we nochthans wel gereserveerd hadden. Onze reis terug bleek echter gereserveerd te zijn in een slaaptrein van de oude stempel. En in die oude treinen is er dus nog niks voorzein voor gecapte mensen, dus dat kon wel eens voor problemen gaan zorgen. De datum veranderen bleek niet zo'n probleem; gewoon 10 bijbetalen en alles inorde. Een Inva-cabine op de heenreis versieren bleek ook niet zo moeilijk. Gewoon ons ticket laten zien aan één van de conducteurs en met de complmenten van de baliemadam zeggen dat we of wel in cabine 34, 35,36 (allemaal Inva-cabine) mochten slapen van haar. Nu alleen die trein terug nog. Om 18.00u bleek er alleen maar een oude trein uit Rovaniemi te vertrekken. Foutje boel dus. Dan maar gevraagd naar de 'Blue Cars' maar die vertrokken enkel rond 21u uit de Lapse hoofdstad. Aangezien onze reis zon 11 à 12 uur duurt waren de 'Blue Cars' geen optie want de mammie moest ten laatste om half 3 terug in Helsinki airport staan om haar vliegtuig te hebben en haar bagage stond nog hier bij mij in Ekenäs. En moest er dan iets mislopen.... Dan maar met de oude slaaptrein (aangezien ik toch uit mn rolstoel geraak). Maar de lieve baliemadam zorgde er dan wel voor dat we in de buurt ( er vlak naast meer bepaald) van het toilet sliepen.
Om 19.15u wij dus richting Inva-cabine nr 34 van de 'Blue-Car'-slaaptrein richting Rovaniemi. We stappen die trein op, gaan onze cabine binnen (vlak naast de deur en recht tegenover het toilet) en het eerste wa da de mammie zegt is; "Dees da's dan ook zo'ne ouwen trein?!" Moet je u voorstellen wij staan daar op nen trein alles kei-proper, kei-modern, volautomatische deuren, heel verzorgde beddes, stopcontacten waar je een heel leger mee kan bevoorraden, elektronisch regelbare airco en da is het eerste wa da madam zegt ! Niet dus dit waren de nieuwe treinen. Tegen 20.30u-21u, toen we een beetje geacclimatiseerd waren aan onze Inva-cabine (die btw tamelijk wat groter bleek te zijn dan dan de andere cabines, een rolstoel heeft soms toch zo z'n voordelen) is de mammie dan op zoek gegaan naar de restaurant-wagon om iets voor te eten te halen. We hadden daarvoor al wel gevraagd aan de conducteur of het mogelijk was om met de rolstoel tot in de restaurant-wagon te geraken, en zo niet of we dan eten en drinken mee naar onze cabine mochten nemen, maar veel meer dan 'Yes yes' en 'No no' kwam er niet uit. Dus is de mammie maar alleen, op goed geluk, naar daarvertrokken. En een paar minuutjes later stond ze daar alweer met 2 baguetten, koffie & thee, en nog wa drinken voor 'snachts. Na dat we ons broodje op hadden, hebben we ons pyjamaatje aangetrokken om vervolgens wakker te worden in een heerlijk besneeuwd Lapland.
Onze aankomst in Lapland ging echter niet onopgemerkt voorbij. We hadden onze wekker redelijk op tijd gezet. Maar ik had niet gerekend op een gevecht met mn ski-broek en op het feit dat je echt wel om de beurt moet rechtstaan in zo'n cabine wil je iets doen of nemen. Dus ik was nog maar net klaar toen we Rovaniemi-station binnenreden en bijgevolg stond de rolstoel nog niet klaar en moesten we de laatste dingen nog in onze zak steken. Ik was er vrij gerust in dat we nog wat tijd hadden (er zitten namelijk heel veel mensen op zo'n slaaptrein, ook families met kleine kindjes en om heel die hun bagagehandel van de trein te krijgen dat duurt wel ff) maar de mammie werd dus (bijna letterlijk) zot van de zenuwen. Ik was klaar, zat op mn bed met mn jas aan en mn zak( diejek enkel nog moest dichtdoen) ma elke keer da het piepke ging om te waarschuwen dat de deur van de trein terug dichtging (zodat er niemand tussen zat) ging de mammie naar buiten. Wa da ze daar dan ging doen da weetk ni, want alles (bagage, rolstoel, IKKE) stond nog op den trein. Maar ik heb haar zeker 3 keer op het peron zien staan. Pieieiieiieiep de mammie naar buiten, opt laatste nipperke terug naar binnen, daar draaien, pieieieiiieieiep de mammie terug naar buiten, terug op het laatste nippertje naar binnen,... En da 3 KEER he!!! Man man man en ik zat daar in die cabine, achter da raampje te zien en te lachen. Da beloofde een goe begin....
De rest van onze Lapland reis zal ik jullie morgen vertellen... Kwestie van het een beetje spannend te houden!
Dag lieve mensje! Ik zie jullie graag!
P.S. Moeke bedankt voor deze kei-leuke tripjes! Hoop da we da ooit nog eens gaan doen!!!
Lot ziet een heerlijk lente zonnetje aan de Finse hemel!
Hey Hey!
Weeral van zondag geleden dat ik nog iets geschreven heb. Eigenlijk is er ondertussen niet veel spannends meer gebeurd, maar jullie leeshonger moet toch gestild worden he!
Maandag (na ons kei-leuk Stockholm-weekendje) ben ik blijgezind en gezwind terug aan het werk gegaan... Maar natuurlijk niet zonder alle collega's eerst op de hoogte te stellen van onze Zweedse avonturen. Ze waren allemaal ook heel content dat het zo leuk geweest was.
En dan maar verder gewerkt aan mn opdracht: de Engelse versie van de websites van andere University College's of Applied Sciences bezoeken. Daar moest ik dan vooral letten op het deel van de website dat voor het departement Research and Development bestemd was. Eénmaal die websites bekeken moest ik daar dan een rapport over schrijven en eventuele suggesties doen over hoe de Engelstalige versie van de Aronia-website er zou kunnen uitzien. Dat rapport en die suggesties heb ik dan dezemorgen netjes afgegeven. En de commentaar was positief, dus das weeral leuk he!
Na het werk ben ik dan nog een tas koffie gaan drinken met Emma. Normaal gingen we dat gisteren al doen, maar toen had de mammie gestuurd dat ze op Ekenäs markt in de zon zat te genieten op een terras en dat ik maar naar daar moest komen na 't werk. Emma kwam toen juist van de fitness en vond het dan beter om op nen andere keer af te spreken. En aangezien de mammie vandaag een daggetje gaan shoppen was naar Helsinki hebben we die tas koffie dan maar uitgesteld tot daarstraks.
Dus ik met Emma koffie gaan drinken en ijsje gaan eten. En dan voor de mammie kwestie van avondeten bij Mathilda nog ribbekes gaan halen. Ze was daar gisteren langsgeweest en 'zagen er toch zo goe uit he' slurp slurp! En dan huiswaarts gereden....
De mammie had van Helsinki een Moomin t-shirt en een Moomin boek bij. Ja zoals ik al gezegd heb is Moomin hier een heel beroemd figuurtje en ja om mij dus echt in de Finse cultuur te verdiepen moet ik toch op z'n minst één van de Moomin-boeken gelezen hebben.
Ah ja ik moet jullie ook nog iets vertellen ivm mn foto's. Ik kan ze blijkbaar niet op mn blog zetten. Het zijn er teveel denk ik. Dus ga ik ze op My Space zetten en op mn blog een link naar My Space achterlaten zodat jullie de foto's daar alsnog kunnen bekijken.
Dag vriendjes en vriendinnetjes dat was het dan alweer! Dag vriendjes en vriendinnetjes tot de volgende keer maar weer!
XLotX
P.S.: De mammie en ik vertrekken donderdagavond naar Lapland en zullen pas zaterdagavond vroeg thuis zijn.... Dus het zal misschien zaterdagavond zijn alvorens jullie nog iets van mij horen... Doeg!
! Niet dus dit waren de nieuwe treinen. Tegen 20.30u-21u, toen we een beetje geacclimatiseerd waren aan onze Inva-cabine (die btw tamelijk wat groter bleek te zijn dan dan de andere cabines, een rolstoel heeft soms toch zo z'n voordelen) is de mammie dan op zoek gegaan naar de restaurant-wagon om iets voor te eten te halen. We hadden daarvoor al wel gevraagd aan de conducteur of het mogelijk was om met de rolstoel tot in de restaurant-wagon te geraken, en zo niet of we dan eten en drinken mee naar onze cabine mochten nemen, maar veel meer dan 'Yes yes' en 'No no' kwam er niet uit. Dus is de mammie maar alleen, op goed geluk, naar daarvertrokken. En een paar minuutjes later stond ze daar alweer met 2 baguetten, koffie & thee, en nog wa drinken voor 'snachts. Na dat we ons broodje op hadden, hebben we ons pyjamaatje aangetrokken om vervolgens wakker te worden in een heerlijk besneeuwd Lapland.
