Enige reactie over mijn avonturen hier in het Hoge Noorden? Laat dan hier jullie berichtje achter!
Lot in Finland
Lot gaat op stage naar Ekenas
23-04-2008
Lot ziet Lapland met het zusje (vanuit de sneeuwscooter-slee)
Hallo België!
Sorry hoor dat het weeral zo lang geleden is dat jullie nog iets van mij gehoord hebben, maar zoals jullie al wel weten is Snie hier. En dat wil dan weer zeggen dat wij 'savonds meestal samen naar een filmke zitte te kijken op de pc. En filmke kijken en blog aanvullen da ga ni samen he.
Vrijdagavond na 't werk zijn we richting Lapland vertrokken voor het hele weekend. Wederterom met de nachttrein. Snie zag da idee van nen trein eerst ni zo goe zitten denk ik, maar ze zei achteraf toch da da best wel gezellig is en da vind ik ook wel. Plus ge krijgt hele mooie uitzichten te zien van achter het treinraampje.
Zaterdagmorgen rond een uur of 8 zijn we dan gearriveerd in 'het stationneke' van Rovaniemi. En net zoals me de mammie zijn we dan ne koffie gaan drinken en ne koffiekoek gaan eten in het stationrestaurant (met de lappekes van Lapland). Tegen 10u hebben we dan nen taxi laten bellen richting ons hotel, hotel Santa Claus. Midden in het centrum van Rovaniemi gelegen, vlak naast de winkelstraat dus da was ne meevaller. Toen we aan het hotel aankwamen hadden we het geluk dat onze kamer al klaar was dus dat we onze bagage daar direct konden achterlaten. Na ons eventjes te hebben opgefrist zijn we dan wat gaan rondlopen in het centrum en wat winkeltjes gaan zien in het plaatselijke shoppingcenter. 'sAvonds moesten we dan om 17.30u aan het kantoor van Arctic Safaries zijn (da kantoor lag gelukkig net om den hoek van het hotel) om van daar dan richting sneeuwscooters te gaan om vervolgens aan onze 'Under the Stars Night Safarie' te beginnen.
Eerst moest Snie nog vlug eventjes van schoenen veranderen ("You have to have very firm boots") en nen 'heml' passen en voor mij ene kiezen (voor mij nen XL voor Snie haar eierekopke ne L) en dan konden we vertrekke. Andere kleren (soort ski overall) moesten we gelukkig ni aan want we hadden alletwee ons skibroek en onze ski-jas aan. Aan de scooters aangkomen werd dus nogmaals bevestigd da Snie me de scooter zou rijden en da ik achter haar zou 'hangen' in een slee. Na nog wa instructies over hoe ge zo'n ding bestuurt en over tekens die gebruikt worden om te kunnen communiceren konden we dan vertrekken. Nadat ik weliswaar eerst, op ongetwijfeld de meest elegante manier, die slee ingetuimeld was natuurlijk. Het eerste stuk van onze safarie was meteen al het gevaarlijkste stuk. We moesten namelijk een heel stuk over de, gelukkig nog bevrozen , Ounajoki-rivier. Onze gids had wel gezegd dat het 'slippery' was op het ijs, maar na nog geen 500m maakte Snie en ik daar al ne U-turn om van je welste! Eventjes zat de schrik er wel in, maar dapper als we zijn hebben we da ni aan mekaar laten merken! Eens de bossen in ging da veel beter omda daar sneeuw lag, en daar heeft zo'n sneewmobiel-gevaarte natuurlijk meer grip op he. Maar als ik zeg dat het in de bosse beter ging dan bedoel ik da vooral op Snie en haar rijkunsten. Voor mij, die nog altij in een slee achter Snie hing, waren de bossen iets minder aangenaam. Bosweggetjes durven namelijk al eens te hobbele en aangzien zo'n slee gemaakt is van harde plastiek, waren die weggetjes ni zo vriendelijk voor mijne achterkant! Eens aangekomen op ons rustpunt bleek dieje pijn dan toch ni voor niks geweest te zijn; echt in de middle of nowhere COMPLETE stilte (als ge zo eerst een uur naar da geronkt van dieje sneeuwmobiel hebt moette luisteren, denkt ge eerst da der gewoon iets mis is met uw oren), ge hoort zelfs gene vogel, niks huis, niks beschaving en dan kampvuurtje bouwen en worstjes op bakken! Kei-gezellig, onvergetelijk gewoon! De terugrit ging veel vlotter dan de heenrit en toen hebben we ook kunnen genieten van de natuur en de uitzichten. Aangekomen in het hotel was het douchke pakke, pyjamake aan en slaapkes doen. De zondag werden we immers om 10u terug aan den bureau van Arctic Safaries verwacht voor 'The Arctic Combination Safarie'.
Omdat we de zondag (net als de zaterdag) de enige twee deelnemers waren zei de gids da we rustig konden rijden omdat we toch tijd me hopen hadden. Daarom heeft hij me ons naar plaatkes gereden langs waar de 'officiële reisroute' ni loopt denk ik. En sindsdien (ook al een beetje sinds de vorige safarie) is het zusje echt wel mijn heldin! 'Mega Snie op haar sneeuwscooter'! Hobbel hobbel door de bossen, bocht in bocht uit, en toen berg op berg af. Een van die bergen lag toch zeker ook ni in nen bocht zeker! Man man man, kriebels zenne! Na het 'nature' gedeelte zijn we dan naar de Husky-farm gereden. Daar hebben we dan me een hondenslee mogen rijden (ik als passagier, Snie als bestuurder); éen woord ONGELOOFELIJK! Ok de toerekes waren ni zo lang, ma toch die ervaring vergeet ge nooit meer! Eigelijk wilden we eerst ech ne safarie doen met de Husky-slee, maar blijkbaar is het al veel te warm voor die honden om nog zware inspanningen te doen. Dus zo 2 toereks rond maakte al veel goed. Achteraf hebben we dan nog binnen rond het haardvuur gezeten en nog wa informatie gekregen over de honden. Blijkbaar zijn er 3 verschillende rassen, en 1 hond van het 'Alaska-ras' (denk ik) kon tot 300kg trekken. Alleen he!
Van de Husky-farm ging het dan naar de rendierenboerderij. En dieje weg (de Huskies en de rendieren zijn buren dus zo ver was het ni) hebk mogen afleggen vanachter bij Snie op de scooter, kwestie van toch een beetje een idee te krijgen hoe da da voelt zo me zonne scooter rijden. Op de rendierboerderij hebben we dan, elk apart een ritje mogen maken met de rendierslee. En heeft Snie de rendieren dan nog mos moge voedere ook. Bij de rendierenboer hebben we ook iets te eten en te drinken gekregen want ondertussen was het al 14u. Na het eten nog een dvdke gezien over het leven van het rendier EN ons RENDIER-RIJBEWIJS gekregen! Jaja blijkbaar is da echt, en vervalt da binnen 5 jaar (dus tegen dan moeten we zeker nog is terugkomen he). Van bij de rendieren ging het dan terug huiswaarts (of beter hotelwaarts). Daar aangekomen (rond 15-16u) zijn we dan het Artikum (voor mij nog eens) gaan bezoeken, onze trein terug vertrok pas om 21.10u. Het Artikum is het provinciaal museum van Lapland en is echt wel de moeite om het te bezoeken.
De taxi is ons dan rond 17.45u terug aan het museum komen op halen om samen met ons onze bagage te gaan ophalen in het hotel en ons dan naar het station te brengen. Onderweg hebben we wel nog eventjes ne tussenstop gemaakt aan een tankstation om de banden van mijne rolstoel op te pompen. Die stonden namelijk redelijk plat en dan is het voor de bestuurder ni zo leuk om mij voort te duwen natuurlijk. Maar me 6,5 bar in de banden konden we weer verder! In het station aangekomen hebben we dan nog iets gegeten terwijl we op de trein moeste wachten en eens in de treincabine aangekomen was het pyjamake aan en oogjes dicht.
Rond 08.30u arriveerde we dan in Helsinki. Na een ontbijtje zijn we dan onze bagage in een locker gaan zetten en hebben we nog wat aan sight-seeing gedaan in de Finse hoofdstad. Daar heb ik nog iets nieuws ontdekt over mijn zusje; vraagt ze ni om in Nijlen ergens naar toe te rijden want ze rijdt los verkeerd, maar kaartlezen dat kan die dan weer wel perfect. Strange! We zijn dan iets gaan eten in Belge, een belgisch café waar ze Stella en Duvel (en nog een paar andere vloeibare Belgische lekkernijen) na nog een beetje rond te toeren hebben we dan om 15u de trein richting Ekenäs genomen om daar aan te komen, te eten en te slapen.
Om deze dagen met één woord te beschrijven: ONVERGEETELIJK! En dat dankzij mijn zusje!
Gistere zijn we dan eens gaan wandelen op Ramsholen, een eilandje van Ekenäs, waar nu allerlei bloemetjes in bloei staan. Echt heel heel mooi! En vandaag zal het afscheid nemen worden want Snie vertrekt terug morgen... Pfff wordt weer ff moeilijk tijd, ik ga haar misse. Maja nog 4 weken en we zijn weer op Belgische bodem he!
Zo lieve vriendjes en vriendinnetjes dat was het dan als weer!
