Inhoud blog
  • Lot ziet Finland en de Finnen héél graag!
  • Lot ziet de Tallinn, Ekenäs' bowlinghall en Raseborg Castle met Vicky en Tony
  • Lot ziet Aboland
    Gastenboek
  • dankjewel
  • bangelijk gewoon!!!
  • om jaloers van te worden die avonturen
  • Hi Charlie!!!
  • te lang geleden

    Laat jij een berichtje achter in mijn gastenboek? Thanks zo heb ik ook wat Vlaamsch te lezen hier!

    Handige Internetadresjes
  • bloggen.be
  • Stageplaats - Aronia
  • Sneeuwscootersafaris - Dreams do come true!
  • De Finse spoorwegen/
  • Met het bootje gaan varen
  • Reacties

    Enige reactie over mijn avonturen hier in het Hoge Noorden? Laat dan hier jullie berichtje achter!

    Lot in Finland
    Lot gaat op stage naar Ekenas
    13-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lot ziet geen gaatje om te bloggen...
    Hallo België!

    Duizend maal sorry dat het er deze week niet van gekomen is om ook maar iets te posten op m'n blog. Maar deze week is echt druk druk druk geweest, ni te doen! Daarom een kleine samenvatting...

    Ik weet nimmer of dak al verteld heb over het feit dat maandagavond circusavond was?! In ieder geval maandagavond ben ik dus samen met Helena, Axel en Anna naar het circus geweest. Voor mij was da zeker jaren geleden dat ik nog zoiets gedaan had (cirque de soleil buiten beschouwing gelaten dan he), maar hier is da dus een groot evenement he. Eén waar dat heel Ekenäs op afkomt... Twas echt heel leuk, vooral omdat we dankzij de wielen onder mijn kont weer op de eerste konden zitten. Clowns, paarden, honden, mannen die denken dat ze sterk zijn, zelf danseressen inclusief pluimen in hun gat zijn de revue gepaseerd. Twee acts vond ik toch wel bijzonder spectaculair; kent ge die tekenfilmkes waar da ze der ene in een kanon steken en hem/haar dan afschieten?! Wel dees was real life: zij noemde Robin Valecia, ergens vanachter in de 30, moeder van 3 kinderen en ze werd afgeschoten door de echtgenoot in kwestie. Mijne mond viel open van verbazing. Nog nooit iemand zo door een circustent zien vliegen!
    Den tweeden act waarbij dak content was dak zat was was er eentje me een klein Latijns-Amerikaans manneke, zo'n jaar of 60-70. Bij dezen act kwam er ook een groot toestel aan te pas. Stel u een groot stalen rad voor, met aan da rad 2 ijzen staven vast die dan tegenover da rad samen komen in een gewicht. Die constructie hangt dan nog eens tussen 2 palen zodat die kan ronddraaien. En dan moet ge da manneke voorstellen dieje in da rad rondloopt terwijl da die constant rond draait! En da manneke liep ni alleen in da rad rond maar ook op da rad en da zelfs ook geblinddoekt. Komt daar nog eens bij da de circusdirecteur vooraf gezegd had da dezen act normaal me twee gedaan word, maar da de andere helft gewond was geraakt tijdens de voorbereidingen! Verschrikkelijk!!!!!

    Dinsdag was dan terug nen dag om en beetje uit te rusten , maar tevens ook nog nen dag om hard te werken. Ik was namelijk gevraagd om een presentatie te geven over België en de eventuele Belgische bedrijfscultuur. Tot 1u s'nachts aan die Powerpoint presentatie bezig geweest.

    Woensdag dan die presentatie gegeven, redelijk zenuwachtig, maar de reacties waren toch allemaal positief, (natuurlijk weeral vooral op de pralinekes die ik had meegenomen had ) maar toch ook op mijn presentatie.

    Donderdag ben ik dan 'gaan shoppen'. Ik ben weliswaar maar in ene winkel binnengeweest maar toch. Mooie houten ketting gekocht die ik dan de volgenden dag kon aandoen...

    Vrijdag; D-day. Het jaarlijks galabal van het school. Deze keer ook het laaste als Sydvast, want vanaf augustus gaat de school samen met een school uit Vaasaa en wordt ze samen met die school Novia. Heel de week ben ik zo zenuwachtig geweest als iets voor da feestje. Ten eerste omdat ik was uitgenodigd daar mijn basin om met haar mee te gaan als haar 'partner' en ten tweede omdat dus letterlijk een galabal is en ieder meisje daar dus in een lang galakleed rondloopt, en zo'n galakleed tja da hadk dus ni bij mijne garderobe gerekend toen ik naar hier vertrok. Dus ja ben ik maar in een kort 'galakleed' naar ginder vertrokken. Birgitta mijn bazin is mij hier rond half 6 komen halen om dan samen naar het hotel aan de rand van Ekenäs te rijden waar het feest doorging. Daar aangekomen heb ik toch wel een paar minuutjes moeten bekomen zenne. Real American toestanden, IEDER meisje in het lang, inclusief krullen in het haar of opgestoken. De coiffeurs van Ekenäs en omgeving hebben de vrijdag gouden zaken gedaan! En dan al de jongens ge zou denken in een schoon kostuum; nee nee in ne PITELEER, met WIT STRIKSKE en INCLUSIEF LAQUEN (als dees juist geschreven is) SCHOENEN! Man man man en dan zeggen da kik soms overdressed ben; wel deze keer viel ik ni op daar mn rolstoel maar door het feit da ik zo UNDERdressed was.
    Ik moest ten andere ook bekomen door het feit dat der een statement da in de mammie haaren Trotter stond bevestigd werd. Die vrouwen komen daar dus da hotel binnen in het lang één voor één op hoge hakken. Die schuiven aan aan de vestiaire die geven hunne jas af, en ni alleen da die geven ook hun SCHOENEN af en doen dan gemakkelijke, platte schoenen aan. Persoonlijk vind ik da geen zicht zo'n lang kleed en platte schoenen, maar ja wie ben ik.
    En toen begon het feestje he! Wa da ze bij ons ne cantus noemen doen ze hier dus tijdens een galadinner (terwijl da ze aant eten zijn) en dan niet me bij maar SCHNAPS van 40%. Man man man van tegengestelde gesproken allemaal in van die kei-mooie kleren maar wel om te zatsts. Ma ik vond het wel leuk gewoon al voor de ervaring. Tegen middernacht wask alweer terug op mn studiootje.

    Zaterdagnamiddag ben ik dan me Helena naar Fiskars geweest. Een oud industriedorpje rond een Fiskars-fabriek (van de messen en de scharen). Nu worden die oude huisjes vooral bezet door designers, allerlei winkels en kunstenaars. Het was kei-mooi weer dus heel plezant om vant één naar het ander winkeltje te lopen. En hele mooie winkeltjes me hele mooie spullekes maar spijtig genoeg ook aan designer-prijzen, dus veel gekocht is er ni gedaan.

    En vandaag is het dus zondag en buiten beetje gekuist en opgerommeld is er ni veel gebeurd want het heeft hier ni anders gedaan dan geregend.
    Jaja opgerommeld en gekuist want morgenavond KOMT HET ZUSJE!

    Zo lieve blog-lees-kindertjes, dit was het dan al weer! Tot de volgende keer!

    Dikke kus

    XLotX

    13-04-2008 om 21:27 geschreven door Lot  


    07-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lot ziet (samen met de mammie) een deeltje van Lapland - Deel II

    Hey Hey!

    Gisteren vooral veel geslapen dus is het er niet meer van gekomen om nog iets te posten op mn blog. Dus doen we dat nu maar he...

    Waar waren we gebleven. Ah ja; na da ons ma dus, vol zenuwen, drie keer in en uit diejen trein gelopen was, heeft ze den 3de keer dan toch maar besloten om mij en de bagage mee te nemen...

    Het was prachtig weer om Finland te bezoeken; sneeuw sneeuw en nog is sneeuw en koud dus dieje ging nog wel ff blijven liggen....

    Na uitgestapt te zijn, zijn we in het station eerst gaan vragen hoe ik het restaurant/cafetaria van het station binnen kon want aan den ingang van het station was er wel een ramp voorzien maar dus ni aan de deur van het eet- en drinkgedeelte. Buiten de trappen bleek er dus geen andere ingang-optie te zijn dus wij die dan maargenomen he. Heel voorzichtig wel is waar want het sneeuwde en het was glad en we kennen de mammie haar ervaring daarmee ondertussen he... In de cafetaria dan rustig ontbeten en de nodige koffie gedronken om wakker te worden zodat we rond een uur of 9.30u terug ff naar het station gegaan zijn om onze zakken daar eventueel achter te laten en te vragen of het Snow Castle van Kemi ver was met de taxi.

    Die meneer van Rovaniemi-station was echt heel vriendelijk, zelfs 'smorgensvroeg al. Wij dus gevraagd of we onze zakken daar konden achterlaten en alhoewel het Internet zij van niet bleken daar toch lockers te zijn waar je je spullen voor €2 in kon achterlaten. En de meneer was zo vriendelijk om naar het Snow Castle te bellen of dat het nog open was (bleek dus niet het geval te zijn, door de warme winter hebben ze het kasteel bijna 2 weken vroeger moeten sluiten) en nen taxi voor ons te bellen. Dus wij nog vlug onze spullen gaan wegdoen en de taxi in.

    Eerste halte was het Artikum, het Nationaal museum van Lapland. Gewoonweg prachtig! Niet alleen het gebouw, maar ook de verschillende tentoonstellingen (bijna allemaal iets te maken met het leven en de inwoners van Lapland), heel mooi en de moeite waard. Er was ook een prachtige videoshow waarop je beelden kon zien van het Noorderlicht...adembenemend!

    Na toch bijna 2,5u in het museum te hebben rondgelopen, zijn we dan iets gaan eten in de cafetaria. 3-gangenmenu voor amper €11 brood, water en  koffie/thee inbegrepen, dus da konden we ni koud laten worden het! Na het middageten ben ik dan aan de receptie van het museum gaan vragen of zij een taxi konden bestellen voor ons en die taxi heeft ons dan verder naar 'Santa Claus Village' gebracht.

    Da viet eerst kweetniehoe hard tegen. Je komt daar binnen via de hoofdingang en al wat je zit zij overdreven rood en blauwe neonlichtjes, daar dan nog is nep 'dennenslingers' doorgeweven en dan het één sovenierwinkeltje na het ander. We hadden wel gelezen in de reisgidsen dat 'Santa Claus Village' heel commercieel en heel toeristisch was, maar zo erg hadden we niet verwacht. Het was zo erg dat ik, en ik denk ons moeke ook, de eerste 5 minuten dat we daar waren er sterk over nadachten om te maken dat we daar wegwaren!

    Maar eens je dan 'buiten' bent (uit het 'hoofdingang-gebouw' en tussen de rest van de huisjes die deel uitmaken van het kerstman-dorp) krijgt je toch meer een gevoel van rust. Het merendeel van onze tijd hebben we doorgebracht in 'Santa Claus Main Post Office' het postkantoor van de kerstman waar ze dus het hele jaar door kerstkaartjes verkopen en waar je die dus kan schrijven en versturen. Als je die kaartjes verstuurt worden die voorzien van een speciale kerstman-postzegel (die je wel zelf moet kopen) en van een speciale kerstman-poststempel! Eénmaal de kaartjes geschreven kan je dan kiezen tussen de brievenbus 'Today' en de brievenbus 'Christmas'. Als je kiest voor de Today-brievenbus worden de brieven/kaartjes die je er insteekt direct verzonden, de kaartjes/brieven in de Christmas-brievenbus worden pas met Kerstmis verzonden.

    Ik denk dat we in totaal wel een uur of 2-3 in dat postkantoor gezeten hebben. We (vooral de mammie dan) hebben zelfs zo ons best gedaan dat we 2 Kerstman-Postzegel-t-shirten kado kregen van de lieve elfjes. Na alle kaartjes op de juiste brievenbus gedaan te hebben, hebben we dan de taxi terug richting Rovaniemi-station genomen, onze trein terug vertrok namelijk al om 17.30u en we moesten onze bagage nog uit de lockers gaan halen enz...

    En zoals als reeds gezegd was onze trein terug er dus nog ene van den oude stempel he. De mammie trok haar uitspraken over de nieuw 'Blue Cars' (zie deel I) nog al redelijk vlug terug. Ma zo'n treinreis is echt wel een onvergetelijk ervaring. Alleen al voor de onvoorstelbaar mooie uitzichten die je te zien krijgt vanachter da kleine raampje,zou je de trein ipv het vliegtuig moeten nemen.

    Terug aangekomen in Helsinki hadden we nog juist de tijd om een ticket richting Karis te kopen en iets te eten en te drinken voor we alweer aan onze volgende treinreis (naar huis) moesten beginnen. Omdat mijn Finse pre-paid SIM-kaart leeg was hadden we nog even gewacht tot dat de R-kiosk (een soort boekenwinkel/nachtwinkel/allesverkoper) open was. Toen hadden we dus nog maar 10min om aan het perron van onze trein te graken. Tijd genoeg bleek achteraf want in al onze haast namen we, denk ik, een trein te vroeg. In ieder geval niet de trein naar Karis.

    Dan maar het eerst volgende station afgestapt en daar in het station gaan kijken waar en wanneer de volgende trein naar Turku vertrok. Die vertrok natuurlijk juist op het moment dat wij daar naar dat bord stonden te kijken. De lieft die ons naar het juiste perron moest brengen was bovendien ook nog kapot, alles zat zo'n beetje tegen. Hebben we daar maar een hele lieve mevrouw aangeproken die ons dan geholpen heeft (het station zelf was nog niet open) en die ons dan de weg heeft getoond naar één of andere security-mens, die op zijn beurt ons dan weer de weg naar het perron heeft getoond zonder dat we daar enige lift voor nodig hadden.

    Al bi al zijn we goed en wel thuis geraakt, maar door die trein te missen kon de mammie nog wel maar een klein 3 uurekes bij mij nimmer zijn. Misschien maar goed ook want anders waren er misschien veel traantjes gevloeid en da was de bedoeling nu ook weer ni he!

    Lieve mensje ik ga jullie laten want ik moet gaan eten. Om 18.30u komen ze mij namelijk halen om mee naar het circus te gaan... Maar daarover lezen jullie morgen meer!

    Dikke kus
    Lot

    07-04-2008 om 16:34 geschreven door Lot  



    Foto


    Archief per week
  • 19/05-25/05 2008
  • 28/04-04/05 2008
  • 21/04-27/04 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 07/04-13/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 24/03-30/03 2008
  • 17/03-23/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 25/02-02/03 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 07/01-13/01 2008
  • 26/09-02/10 2005



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs