Vandaag mn laatste échte dag in Finland. Morgenvroeg om 10u komt Börje mij ophalen om mij naar Helsinki Airport te brengen, alwaar ik om 13.55u (plaatselijke tijd) een ijzeren vogel richting België zal nemen.
Ik ga het hier missen echt waar, hoe moeilijk de eerste weken waren zo moeilijk is het afscheid hier nu. Gisteren was ik zelfs heel triest omdat ik voor de laatste keer naar Jannes (de supermarkt!) reed. Ik werd echt triest omdat ik geen echten goeiendag kon zeggen tegen die mensen....
Gisternavond heb ik Jill ook nog gezien (ze kwam mijn tweede sleutel teruggeven) en heb ik uitgebreid afscheid genomen van Emma. We hebben samen pizza gegeten en Kakkewiet gemaakt.
Dieje Kakkewiet is bedoeld als traktatie voor de collega's hier opt werk, kwestie van ze iets Belgisch te laten proeven...
Tvoelt echt raar aan; langs den ene kant wil ik graag naar huiskomen om iedereen terug te zien enz maar langs den andere kant zou ik ook graag hier blijven... Moeilijk!
Ooit kom ik hier terug zeker weten!
Ik wil ook graag al mijn blog-lezers bedanken! Bedankt voor de morele schrijfsteun die ik van vele van jullie gekregen heb (voor al tijdens de moeilijke eerste weken). Het was een voorrecht voor mij om dit onvergetelijk en levensveranderend avontuur met jullie te mogen delen!
Voor jullie Belgen; tot morgen! Voor de Finnen; Thanks for everything; and see you again soon!!!
Lot ziet de Tallinn, Ekenäs' bowlinghall en Raseborg Castle met Vicky en Tony
Hej Hej lieve blog-lees-mensjes!
Sorry dat ik de laatste tijd zo weinig gepost heb op mijn blog. Dit ontbreken van nieuw leesvoer valt vooral te wijten aan het feit dat het hier goed weer was en dat ik veel tijd buiten heb gespendeerd en aan het feit dat het hier opt werk heel erg druk geweest is. Maar dit weekend is er weer een avontuur in mijn leven bijgekomen waar jullie toch allemaal weer van moeten meegenieten.
Zoals sommige onder jullie misschien al wel weten zijn Vicky en Tony hier op bezoek (sinds vorige week woensdag). Dat bezoek heeft er dus voor gezorgd dat ik weer een aantal heel mooie dingen heb gezien.
Donderdag (Vicky's en Tony's eerst echte dag hier in Ekenäs) was voor hun vooral een saaie dag! Ze kende het hier nog niet zo goede en daarenbovende regende het nog eens ook. Maar donderdagavond kwam er goed nieuws; ik kreeg vrijdag vrijaf. Noch Ulrica, noch Birgitta zouden op kantoor zijn dus kon ik ook niets komen doen en kreeg ik de dag vrij. Van die gelegenheid hebben we dan maar gebruik gemaakt om naar Tallinn af te reizen.
Om 7.37u hebben we in Karis de trein richting Helsinki genomen om dan daar rond een uur of 9 (eerst nog onze tickets terug en een toeristisch plannetje gaan halen) op zoek te gaan naar marktjes (markten bezoeken is namelijk één van Vicky's favoriete beziggheden ) Om 10.30u zijn we dan aangekomen aan de haven om vervolgens om 11u aan boord te gaan van de Viking Express.
2,5u later kwamen we dan aan in Tallinn. 4u aan wal is eigenlijk te kort om de Estste hoofdstad volledig te verkennen maar we hebben toch de hoogtepunten van de oude stad (die trouwens beschermd is door Unesco) kunnen bezoeken (met vooral dank aan Tony voor de geleverde spierkracht want echt rolstoel-minded waren ze een aantal 100de jaren geleden toch niet. 18.00u vertrok onze boot terug richting Helsinki en na te hebben aangeschoven aan het all-you-can-eat buffet en nog wat aan tax-free-shopping gedaan te hebben, hebben we eens in Helsinki terug aangekomen nog een klein stapje in het Finse nachtleven gezet. Na een treinrit Helsinki-Karis en een taxirit Karis-Helsinki lagen we rond 1u moe maar voldaan in ons bedjes.
Zaterdag was dan weer meer een discover-dag. Vicky en Tony waren al vroeg op weg naar Ekenäs markt. Een illusie minder rijk waren ze helaas al redelijk vlug terug. De markt van Ekenäs is namelijk zoals Ekenäs zelf: amper ne zakdoek groot! Daarna zijn we dan maar fietsen gaan huren voor hen want ze waren het stappen een beetje moe (fietsen die trouwens niet op de camping vlak voor mijn deur verhuurd werden zoals vermeld in de toeristische brochure, maar aan den helen andere kant van Ekenäs aan de haven). Met die fietsen hebben we dan bijna heel Ekenäs rond gereden en dat alleen omdat we (eigenlijk kwam het initiatief meer van den Tony zenne kant) de bowlinghall van Ekenäs wilde vinden. Na ne keer of twee verkeerd gereden te zijn kwamen we uiteindelijk ergens in een afgelegen industrieterrein terecht; en ja daar was den bowling. Da zag er allemaal maar redelijk louche uit dus besloten Vicky en ikke maar om eerst den Tony op verkenning te sturen. Vol lof kwam dieje terug buiten, ma omda den Tony der ni voor zou terug deinzen om in één of andere marginale tent te gaan bowlen hebben we een compromis gesloten da we eerst zouden gaan eten en 'der nog is zouden over nadenken'. Da eten hebben we gedaan in de Santa Fee, plaatselijke café/taverne. En ja achteraf zijn we (eigenlijk den Tony en Vicky ik heb vooral gesupporterd). Na den ene strike na den andere gescoord te hebben (waar jammer genoeg geen foto's van zijn wegens te rap weg zijn van de prentjes op de tvkes) zijn we nog nen echte Stella gaan drinken in de Santa Fe. Bleek daar toch ni de ijshockeymatch vant jaar bezig te zijn zeker. Finland-Zweden voor de bronze medaille in de wereldbeker. Da komt overeen me België-Nederland bij tsjotte. En ja normaal wint Zweden elke keer, maar deze keer (dankzij Belgische steun ) is Finland gewonnen. 3-0 denk ik.
Zondag zijn we dan Raseborg Castle gaan bezoeken, een ruïne van een kasteel hier in Ekenäs. Van waar ik woon is het wel 15 km rijden maar het is nog wel altijd Ekenäs. Tony en Vicky hebben diejen trip twee keer me de fiets afgelegd, ik heb heen den taxi genomen en terug me de Mega-Scooter (dieje ik trouwen ook verschrikkelijk ga missen alsk hier weg). Al blijken kasteeldomeinen ni zo echt scootervriendelijk te zijn...
Maandag hebben we dan ook vrij rustig den dag doorgebracht. Allé ja buiten het 'helling-avontuur' dan. Ik wou nog ne foto trekken van de plaatselijken oude watertoren. En ik wist wel da mn scooter maar maximum 12° helling aankan, maar we weten allemaal dak slecht ben in wiskunde he. Midden van de helling ineens baf; scooter stil en nimmer in gang te krijgen. Ikke dan maar eerst gebeld naar Vicky en dn Tony om te horen of da die in Ekenäs waren of ni (normaal wilden ze nog nen uitstap maken naar Turku ofzo) en ja gelukkig ze waren ni zo ver uit de buurt. Ik van mn scooter gestapt en den Tony wou hem zo naar beneden brengen (wa ni gemakkelijk was want der stond ergens een rem op) tot da Vicky haar ingenieursoog liet vallen op een knoppeke waar in koeien van letters onderstond "Push to reset brakesystem". Op het knoppeke gepushet en ja zenne scooterke marcheerde terug. Dan toch maar de vlakke weg naar huis gekozen en ondertussen nog iets gaan eten in 'den Albatros'.
Zo lieve blog-lees-beesjes, dit was het dan al weer!