Ons vrijwilligerswerk zit er nu dan officieel op en we zijn vol goede moed aan onze reis begonnen. 12 Maart zijn we vertrokken, om 18.10 vertrok onze trein van Johannesburg richting Komatipoort (borderpost). deze rit duurde een helse 14 uur. Het was heet, lawaaierig, slechte bankjes en we hadden te weinig eten bij. Eenmaal in Komatipoort aangekomen zijn we overgestapt op een mini-van. Hier was het zo mogelijk NOG oncomfortabeler en NOG heter dan op de trein en bij aankomst in Maputo City waren Wouter en ik officieel verkankerd. Hier moesten we nog een laatste taxi zien te fixen die ons tot het hostel zou brengen. Uiteindelijk zijn we achterop een bakkie gekropen en die hebben ons dan via een shortcut door de ghetto naar onze bestemming gebracht. Eenmaal aangekomen daar zijn wij rustig beginnen koken terwijl (het was ondertussen vroege avond) het volk langzaam begon binnen te sijpelen. Hierna zijn we dan met de hele zooi naar een club gegaan en we hebben goed gelachen. We hadden iets van een 7-8 nationaliteiten in de groep.
Gisteren zijn we de hele dag opgetrokken met 3 Noorse meisjes, DownTown Maputo gaan verkennen. Daarna met de taxi naar de kust naar een vismarkt. Hier kon men zich dagverse vis/scampi's aanschaffen en voor een klein prijsje werden deze gekruid en op een bbq geflikkerd. Lekker gegeten, I have to admit. 's Avonds hebben we het gewoon rustig gehouden, wat biertjes gaan halen en goed gelachen. Ook werden hier connecties gelegd met 2 Duitsers die al 10 maanden door Afrika aan het reizen zijn met hun busje. Dit bleek een productieve avond, de Duitsers zijn aangenaam gezelschap en ze vonden dat hun busje nog wel plaats had voor 2 Belgen. Overmorgen vertrekken we dus voor een dag of 5 met hun, terug Zuid-Afrika in. En dan worden wij gedropt ergens in East Londen. Sounds like fun!
Voor de rest is er nog niet zoveel spectaculairs gebeurd. Buiten dit ene kleine voorvalletje waarbij we onze paspoorten in het hostel hadden gelaten, we gingen namelijk maar heel even naar de supermarkt. Wanneer we buiten komen worden we aangesproken door 2 politiemannen. We wisten natuurlijk meteen hoe laat het was. Deze jongens waren zo duidelijk op geld uit dat ik een brede grijns op mijn gezicht kreeg toen ze zeiden : "you can go to jail for 1 night for this". B.U.L.L.S.H.I.T. tien minuten en 5 euro later was het hele zaakje opgelost, en wij gaan nu nergens meer heen zonder onze identificatie.
Zozo, dit was het eerste korte relaas over onze reis. Wanneer het volgende internet eraan zit te komen weet ik niet. misschien binnen een week, misschien twee, ... wie zal het zeggen.
