Zoals ik eerder al vermeldde zijn we dit weekend met de auto naar Mozambique getrokken, Walters tantes willen graag terug naar hun geboorteplaats verhuizen en daarom zijn we dus de omgeving wat gaan checken, kijken of er ergens een mooi boerderijtje te koop stond. We vertrokken vrijdagavond rond een uur of 1 en toen ik om 7 uur 's ochtends wakker werd zag ik ... WALTERS BOERDERIJ, hoera! Maikel was de autopapieren vergeten terug in de auto te leggen, en zonder raakt men de grens niet over. Zucht. Uiteindelijk zijn we rond 6 uur 's avonds aangekomen in Maputo, een kuststad van Mozambique. Na een uur zoeken achter een camping gaven we op en legden ons neer bij nog een overnachting in de auto. Toen dit beslist was zijn we ons "gezond gaan bezatten" om toch een beetje nachtrust te krijgen. Geen feestje ofzo, nee, we stopten gewoon aan de kust, een parking vol auto's en 1 op de 5 auto's draaide zo luid mogelijk de muziek van zijn smaak. Het bier was er goedkoop, en de mensen zo mogelijk nog vriendelijker dan in Zuid-Afrika, en met een mix van Engels en Frans slaagden we er toch in om met de plaatselijke jongeren te communiceren. Men praat er Portugees trouwens. Na ondertussen 20 dagen in Zuid-Afrika waren Wouter en ik de commerciele R&B meer dan beu, dus hebben we een auto gezocht die lekkere elektro draaide en zijn we een beetje beginnen socialisen daar. Bleek dat er in dezelfde straat, een kilometer of 4 verderop een club was waar ze fijne House draaiden, dus zijn we daar maar heengetrokken, niet echt lang binnengeweest trouwens, want het was al vrij laat, en men kan de club vergelijken met Versuz, Yuk. Hierna volgde een kleine miscommunicatie tussen Walter en ons, waardoor we ons genoodzaakt zagen om die 4 kilometer naar de parking terug te wandelen, ware het niet dat we na 100 meter al politie tegenkwamen die op patrouille waren. En aangezien ik van de uren ervoor wist dat die patrouille los voorbij onze parking kwam trokken we onze stoute schoenen aan en vroegen de politie om een lift. Waarop de politie naar onze papieren vroeg. Damn. Die lagen nog in de auto. Maar na een tijdje over en weer discussieren lieten ze hun vriendelijke kant zien, Wouter mocht vanvoor in de truck, en ik achterop, fijn ritje! Hierna lieten ze ons ook nog een plek zien waar het beter en rustiger was om de auto te parkeren voor de overnachting, vriendelijke jongens.
Uiteindelijk heb ik maar een uur of 2 geslapen door de kutmuggen, en ben ik om 5 uur 's ochtends een strandwandeling gaan maken met Walter terwijl de zon opkwam om enigsinds te bekomen van een nachtje slapen met men knieen onder men neus en een wraakzuchtig muggenleger zoemend rond de oren. (ik vergat men malariapillen, shit.) De rest van de voormiddag brachten we door met rondrijden en zoeken naar een boerderijtje, terwijl de namiddagactiviteit bestond uit luieren op het strand afgewisseld met een duik in de zee, hierna was het tijd om weer huiswaarts te vertrekken, en na 2 verschrikkelijke nachten in de auto, bracht de derde nacht toch eindelijk een deftige portie nachtrust. Lang leve oververmoeidheid!
Maandag bestond uit uitrusten en de reeds gedane research van papier naar pc over te brengen. Maar daarmee zitten we een beetje vast totdat Walter's PC terug deftig werkt. Ik help Walter ook met het opzetten van een website, en zodra die af is gaan we zo snel mogelijk beginnen met fundraising te doen voor Zowel "Displaced and Migrant Person Support Program" alsook het plaatselijke vluchtelingcentrum "Central Methodist Church", hiervoor zijn ook tal van foto's nodig, dus dat zijn 2 vliegen in 1 klap, ik zal ze zowel uploaden op de website alsook hierzo, op mijn eigenste blog.