Op tijd vertrokken richting Te Anau. Het is slechts 173 km rijden, maar we hebben de Scenic Drive gepland naar de Milford Sound en dat is nog eens 4 uur rijden heen en terug.

We logeren in de Te Anau Lodge, een oud klooster dat werd omgevormd tot B & B. Niet helemaal aan ons besteed. De gastheer was heel vriendelijk, de kamer dan weer heel klein, weinig accommodatie, geen tv en weinig verluchting. Gelukkig logeren we hier maar één nacht.

Rond enen al vertrokken naar het Fiordland National Park waar we een aantal uitzichtpunten willen bezoeken met als hoogtepunt de Milford Sound. Even gepicknickt in de auto want ondertussen begon het te regenen toen we de bergen inreden. Na 58 km kwamen we aan in Mirror Lakes, maar van de weerspiegeling hebben we niets gezien wegens te slecht weer. Onderweg passeerden we ook een prachtige, overweldigende waterval. Heel indrukwekkend!

Daarna reden we door de Homer Tunnel, een 1,2 km lange tunnel die ongeveer 945 m boven de zeespiegel ligt. De tunnel werkt met eenrichtingsverkeer, je moet dus wachten tot het jouw beurt is om erdoor te rijden. Daarna stopten we bij the Chasm, een indrukwekkende rots die gevormd wordt door het snelstromende water van de Cledday River. Hier word je ook geconfronteerd met massaal veel water met een groot debiet. Als je door de bergen rijdt, spot je overal (en het zijn er vele) watervalletjes die spontaan van de bergen naar beneden stromen. Dat is niet ongewoon als je weet dat de neerslag hier wordt gemeten in meters i.p.v. centimeters. De wolken drijven als het ware tussen het gebergte waardoor je een spookachtig effect krijgt. Knap om te zien, maar het zou weeral veel mooier zijn met een hemelsblauwe achtergrond. Op de parking een roofvogel gezien die helemaal geen schrik had van de toeschouwers. Ik probeerde hem te fotograferen toen hij plots op het dak van onze auto vloog om daar ongegeneerd zijn kop door de openstaande deur te steken. Ik moest de deur snel sluiten of hij was in de auto gesprongen. Wat een lef heeft die vogel!

Koffietje gaan drinken in een Visitor Centre want Paul heeft vandaag al veel bochten gezien en moet beslist op krachten komen … Rond 18.00 uur arriveerden we weer in Te Anau. Nog even langs het meer gewandeld en ons dan getrakteerd op een wijntje op een terras.

Snel gedoucht en omdat we geen zin hadden om de hele buurt af te lopen op zoek naar een restaurant, gegeten daar waar we een wijntje hadden gedronken (slaatje kip, heel lekker). En nu snel het verslag van vandaag schrijven en dat van gisteren posten …