|
Vanmorgen geen eieren gegeten. Denk nochtans dat mijn
cholesterolgehalte momenteel buiten proportie is
Het is vandaag bijzonder mooi weer! Dat lachen we toe na twee
dagen met wisselvallig weer en regen. Dacht dat er onderweg naar Punakaiki nog
veel te zien was, maar dit klopte geenszins. We namen de Wakefield‑Punakaiki
Highway (6) waar helemaal niets te zien viel en daarmee bedoel ik geen
benzinestations, geen cafés, geen dorpjes, echt helemaal niets. Wél was de
Costal Road héél mooi en we genoten volop van de mooie natuur rondom ons,
tenminste als er een stukje rechte weg was. Paul heeft, ocharme, de ene
haarspelbocht na de andere moeten nemen. Bovendien zijn we zeker 4 keer
wegenwerken tegengekomen, d.w.z. stoppen voor het bordje met STOP. Een arbeider
draait het om als je verder mag rijden. Volgens mij zijn er meer boeiende
jobs
In Charleston geluncht in het enige café dat dit gehucht
rijk is. Gelukkig deze keer geen publieke wcs. Daarna was het niet meer zo ver
rijden tot aan het Punakaiki Resort dat gewoon op de highway lag. We liggen aan
de overkant van de receptie op een verdiep en ons terras ziet uit op een wilde
zee.
Na het inchecken zijn we dadelijk vertrokken om de Pancake
Rocks te bezoeken. De Pancake Rocks bestaan uit een groep van sterk verweerde
kalkrotsen waar de Tasmaanse zee tijdens hoogtij door een aantal verticale
blowholes breekt. Het kalksteen lijkt hier gelaagd te zijn op een manier waarop
pannenkoeken opgestapeld worden, nl. in laagjes. Dit fenomeen wordt veroorzaakt
door de enorme druk op de wisselende harde en zachte lagen van zeedieren en
plantenresten. De samenstelling van de rotsen en de erosie door zee en wind
zorgt voor het speciaal karakter van deze locatie. Je moet deze rotsen wel
bezoeken kort voor hoogtij.
Nadien het Truman Track gedaan. Dit is een wandelpad van
ongeveer 30 minuten heen en terug dat je naar een afgelegen strand brengt.
Hier sta je tussen de kalkstenen waaruit water sijpelt. Het zicht op de zee die
tegen de rotsen aan beukt, is overweldigend mooi. De kracht van de
natuur
Tablet vertoonde plots weer een virtueel klavier. Ik had er
nochtans niet naar gevraagd. Alles uitgeprobeerd maar jammer genoeg wilde het
virtueel klavier niet verdwijnen. Dokter Google geraadpleegd, instructies
uitgevoerd, maar niks hielp. Morgen zoeken we naar een pc‑winkel
|
