|
Heel verwonderlijk maar ik ben deze ochtend opgestaan zonder
spierpijn. Leve de Flexiumgel! Lekker ontbeten in de chique ontbijtruimte van
het Château en richting Wellington gereden. Daar moeten we morgen de ferry
nemen naar het Zuidereiland. Nog snel een foto genomen van de vulkaan Tongariro
die vanmorgen baadde in de zon.
Onderweg, in de verte, Mount Ruapehu gefotografeerd. Op deze
berg ligt altijd sneeuw. Het is tevens het belangrijkste skigebied van het
Noordereiland. Verder gereden via Wanganui langs een prachtige weg (4) vol
glooiende hellingen, mooie valleien en heel veel vee. Als je het mij vraagt,
leeft zowel Australië als Nieuw‑Zeeland uitsluitend van de veeteelt,
voornamelijk black Angus koeien (en natuurlijk ook andere rassen) en schapen.
Ik heb nog nooit zoveel schapen gezien in mijn leven
Als ik zeg
honderden, dan overdrijf ik niet.
Gearriveerd in Wellington rond 14.00 uur. Wellington
wordt, niet ten onrechte, vaak vergeleken met San Francisco. Net als deze
Amerikaanse stad ligt Wellington in een
actieve aardbevingszone en is de stad op steile heuvels gebouwd. Beide steden
liggen op een prachtige plek aan zee en hebben en zonnig, maar vrij koel
klimaat. Net als San Francisco heeft ook Wellington een kabeltram. Aardbevingen
zijn niet het enige probleem waarmee Wellington te kampen heeft. De stad wordt
ook met een zekere regelmaat geteisterd door zware stormen en er staat vaak een
snijdend kille wind
Onze studio ligt op de hoogste verdieping van een
kantoorgebouw. Gelukkig kunnen we net naast de ingang parkeren, weliswaar tegen
NZD 35. We werden warm verwelkomd door de uitbaters en we kregen op
verzoek uitleg hoe we best de combi wasmachine/droogkast moesten gebruiken. Met
de sleutel in de hand vertrokken we even later naar de supermarkt om de hoek.
Alleen bleek het niet om de hoek te zijn maar iets verder (alweer verkeerd
uitgelegd). We kochten wat spulletjes en toen we onze studio wilde betreden,
bleek de sleutel wel te passen, maar kregen we de deur langs geen kanten open.
Omdat dit niet mijn sterkste kant is, liet ik Paul even proberen. Hem lukte het
ook niet. Tiens, we hadden toch studio 4B??? Op de sleutel stond echter 4C
vermeld. Aan de deur van studio 4C hing een rood plaatje met Niet storen. Paul probeerde toch of de
sleutel paste. Toen hij de deur opende, kwam er een half naakte man in het
deurgat staan die even kwam kijken wat er juist aan de hand was. Hij vroeg al
lachend of we de studio met hem wilde delen
Bleek dat we de verkeerde
sleutel hadden gekregen, waarvoor de uitbaatster zich later uitvoerig
verontschuldigde. ;-)
Na de boodschappen nog snel een wasje gedaan, d.w.z. dat de
machine weer zoet was voor ongeveer 2 uur. Het is nl. een combinatie van een
wasmachine en droogkast en het duurt echt ontzettend lang alvorens een was op
40 °C volledig afgerond is. Gelukkig kreeg ik van de uitbaatster een
droogrek voor de kledij die nog natjes was. En dat hadden we beslist nodig.
Na een heerlijke douche op aanraden van onze host gaan eten
in Coenes, een restaurantje aan de Waterfront met zicht op de bootjes. Jammer
genoeg begon het te regenen nog voor we het restaurant betraden. Het goot toen
we buiten kwamen. Zonder problemen weer in de studio geraakt
;-)
|
