Na het ontbijt rustig vertrokken naar Walhalla. Jammer genoeg stond dit niet vermeld op de kaart. Het wordt dus gokken en zeker niet blindelings de gps volgen … Walhalla is een klein dorpje dat in 1862 werd opgericht als een goudmijngemeenschap. Toen Walhalla een bloeiende gemeenschap was, telde het ongeveer 4 000 inwoners. Vandaag heeft het dorp een bevolking van ongeveer 20 permanente bewoners. Het grootste deel van de huizen in dit dorp zijn vakantiehuizen. De naam van de stad is afkomstig uit een vroegere goudmijn in de omgeving, genoemd naar de Duitse Hall of Fame, de Walhalla Tempel. Walhalla grenst aan het Baw Baw National Park.

We logeren in een mooie, ruime kamer zonder tv en zonder internet (dit is betalend en dat doen we niet). We hebben trouwens ondervonden dat het internet in Australië niet deugt. Het is bewezen dat het onstabiel is en dat je steeds opnieuw moet inloggen, wil je online geraken. Vermoeiend!

Walhalla staat gelijk aan vergane glorie. Het is een doods dorp waar niet veel te beleven valt. Je kan de Long Tunnel Extended Gold Mine bezoeken, maar we hebben al een mijn bezocht in Coober Pedy. We kunnen ook een ritje maken met The Walhalla Goldfields Railway en dat hebben we dan ook gedaan. In 1910 werd de constructie van de Walhalla line voltooid. Deze werd vooral gebruikt voor het vervoer van tweedehandsgoederen en passagiers. In 1914 werd de goudmijn gesloten waardoor de bevolking in Walhalla fel daalde. Tijdens de jaren 1920‑1930 werd het gebruik van de trein gereduceerd tot één keer per week. Sinds maart 2002 wordt de lijn gebruikt voor toeristen. Vanuit Walhalla duurt het ongeveer 20 minuten tot je in Thomson aankomt. In Thomson moesten we even uit de trein en zagen we een roofvogel die een kleine, kleurrijke papegaai aanviel, hem daarna in de rivier verdronk om hem nadien op het droge te verorberen. Wreed, maar dit zijn de wetten van de natuur! De locomotief wordt even terug vooraan gezet en de terugweg kon beginnen. Wij namen de laatste trein (15.00 uur) en waren om 16.00 uur terug in Walhalla.

Daarna hebben we gewandeld via de Tramline Walkway tot het Australian Alps Walking Track, goed voor zo’n 40 minuten stappen. Na de douche gaan eten in Wally’s Pub, de enige eetgelegenheid, waar we een kippensnitzel gegeten hebben. Ik heb een groot deel niet opgegeten wegens te veel en te zwaar.

Vermits we noch tv, noch internet, noch muziek hebben, zijn we op tijd onder de wol gekropen … Morgen kan ik hopelijk het verslag en wat foto’s posten.