|
Na een light breakfast eerst nog even een ommetje gemaakt
naar de Glen Helen Gorge. Blijkbaar waren we gisteren te vroeg afgedraaid naar
de Finke rivier en hadden we de prachtige gorge gemist. Maar vandaag hebben we onze
schade ingehaald en hebben een wandelingetje van 10 minuten gemaakt om
deze gorge te kunnen bewonderen Het was er zo mooi dat je er stil van zou
worden
Vertrokken richting Alice Springs, maar onderweg nog een
paar wandelingen gemaakt. De eerste stop was in Ochre Pits, de okerputten. De
formatie bestaat uit verscheidene rotslagen in allerlei tinten, met opvallende kleurverschillen
tussen de lagen. De oker werd door de Aboriginals traditioneel gebruikt in
ceremonieën en werd verhandeld met naburige stammen. De tinten van de okerverf
lopen uiteen van goud tot een donker, naar paars neigend rood. Het werd gemengd
met emoevet en gebruikt om lichamen mee te beschilderen.
Een eindje verder bezochten we Ellery Creek Bighole. Dit is
een spectaculaire waterput die een kloof doormidden snijdt in het West
MacDonnell Ranges. Duizenden jaren van enorme overstromingen zijn hiervan het
gevolg.
Geluncht in Stanley Chasm waar je ook een mooie wandeling kan
doen, maar echter tegen betaling van AUD 12. Via Tripadvisor had ik in
mijn document genoteerd dat mensen dit eigenlijk heel duur vonden en dat men
aanraadde om andere gratis wandelingen te doen die zeker meer de moeite waren.
Voor een wandeling wilden we niet betalen!
De laatste stop was Simpsons Gap. Na een korte wandeling
arriveerden we aan een prachtige kloof. We namen een aantal fotos en waren
helemaal alleen toen we plots iets hoorden ritselen dichtbij ons. En toen kwam
er plotseling een kangoeroe tevoorschijn die zich helemaal niet bedreigd voelde
door onze aanwezigheid. Ik heb hem zelfs een aantal keer mogen fotograferen. Na
de kiekjes sprong hij in een kloof waar hij waarschijnlijk koelte zocht. Een
heel onverwachte en leuke ervaring.
Doorgereden naar het hotel, een Mercure keten. Dat betekent
comfort, tv én internet! Dit hebben we de vorige dagen even gemist. Toen we een
fles wijn kochten in de BWS moest ik voor het eerst mijn ID‑kaart tonen aan de
verkoopster omdat ik betaalde. Ik zie er nochtans ouder uit dan 18, maar dit is
blijkbaar de gewoonte hier. Gewoon zotjes! We hebben goed gelachen
Alice Springs verkend en een glaasje gedronken op een terras
van café Sporties waar er een fijne, natte nevel werd verspreid. Toen Paul in
de taverne onze drankjes ging bestellen, werd ik lastiggevallen door een
vrouwelijke Aboriginal. Dit is al de 2de keer dat me dit
overkomt, en telkens wanneer ik alleen ben. Gelukkig was Paul snel terug.
Nadien nog even benaderd geweest door een aboriginal die kunst wilden verkopen.
Toch viel het ons op dat, wanneer we s avonds in het stadje gingen eten,
er overal zatte aboriginals rondliepen en zelfs levenloos op de grond lagen. We
vroegen uitleg aan de ober. Die vertelde ons dat de aboriginals grond bezaten
die nu door de overheid wordt ontgonnen (mijnbouw) en waarvoor ze AUD 2 000
per maand krijgen. Daardoor kunnen ze dus de hele dag zuipen, want werken doen
ze hoegenaamd niet. Ze hangen liever rond in groepjes aan de parking van een
shopping center en rond de cafés en tavernes om te schooien. De regering
onderneemt hoegenaamd geen stappen. Dat fenomeen herkennen we ogenblikkelijk!
Laat in de avond nog een berichtje van Connections ontvangen
dat onze vlucht morgen van 12 uur uitgesteld is tot 17 uur. Dat is
niet fijn, want we moeten de auto inleveren om 10 uur, dus zitten we
7 uur vast in de luchthaven
Net vernomen dat er een aanslag in Melbourne is gepleegd.
Een gek reed in op een massa mensen met desastreuze gevolgen. Spontaan kreeg
ik een WhatsApp‑berichtje van een collega die zich zorgen maakte om ons. Zo
lief!
|
