|
Enkel koffie gedronken wegens té duur ontbijt en maar in één
keer doorgereden naar Kings Canyon, het was immers maar 303 km. Onderweg
kwamen we dromedarissen tegen. Ik dacht dat ik niet goed zag, maar blijkbaar
werden die beesten ooit in een ver verleden geïmporteerd als transportmiddel.
Dat is een beetje uit de hand gelopen zodat Australië nu met een
ongecontroleerd aantal dromedarissen opgescheept zit, althans in dit deel van
de outback.
Tegen de middag aangekomen in Kings Canyon Resort. Zoals
vermeld in mijn documentatie hebben we enkel betaald internet. Ik schrok toen
we de prijs/download hoorden. Men vraagt hier AUD 4,95
(= 4,20 euro voor 100 MB). Dat hebben we er niet voor over. We
weten trouwens niet hoeveel MB het downloaden van mijn fotos van de gsm zullen
opleveren. Dus even geen internet
We zitten nog altijd in de outback, dus de temperaturen
liggen hier nog steeds onmenselijk hoog, lees zon slordige 40 °C. Enkel
de receptie en het restaurant (ondervonden we later) heeft airco. Gelukkig voor
ons heeft ook de kamer airco, maar die werkt enkel als we de sleutel met
activeringskaart in de daarvoor bestemde gleuf steken. Als je de kamer verlaat,
stopt ook de airco. Daar heeft Paul iets op gevonden
Hij liet de
activeringskaart zitten en maakte de sleutel los. Zo blijft de kamer lekker
fris als we weg zijn, want het is hier bakkes heet!
Voor de lunch aten we een snelle hap in de bistro van het
resort, waar het binnen mogelijk nog heter was dan buiten. Er was nl. helemaal geen
airco, er draaiden alleen plafondventilators. We bestelden een Ceasar Salad,
mijn lievelingssalade. Eerlijk, ik mag mezelf bestempelen als een salade‑expert
omdat ik altijd en overal een salade eet. Ronduit gezegd
dit was de
slechtste salade ooit die ik heb gegeten: er was té veel dressing (waardoor de
salade slap werd), té veel spek, té veel kaas, té veel vette croutons, géén
ansjovis (stond wel vermeld op de kaart) en het gepocheerde ei bleek een spiegelei
te zijn. Als je kip erbij wilde, moest je nog eens AUD 10 bijbetalen. Om
half zes had ik nog oprispingen, ondanks het feit dat ik alle vette kost had
laten liggen. En dan was het ook nog heel prijzig
Nog snel een paar liter water én een hoedje voor mij gekocht
in de local store want we wilden zeker 2 wandelingen doen en die vereisen:
hoofddeksel tegen zonneslag, zonnecrème en water, veel water
Na de lunch deden we een eerste wandeling, nl. de Kathleen
Springs Walk. Het was wel 38 km rijden tot aan de car parking, maar het
was een makkelijk toegankelijke wandeling van 2,6 km (heen en terug). Eén
nadeel
er was geen schaduw en toen we aan de walk begonnen was het
ongeveer 43 °C. In België zou ik er nog niet aan denken een poot te
verzetten in deze temperatuur, maar we zijn niet in België! De walk duurde
normaal anderhalf uur, maar wij deden het in 40 minuten en dan hebben we
nog een rustpauze aan de bron ingelast.
Daarna nog een gemakkelijke wandeling gedaan, nl. de Kings Canyon
walk. Deze was slechts 2 km lang en liep langs schaduwrijke paden. De
temperatuur was nog steeds 43 °C, het was bloedheet, maar ook bloedmooi!
Ik heb in heel mijn leven nog nooit vrijwillig zoveel water gedronken als de
laatste dagen. Onwaarschijnlijk! Je lichaam snakt echt naar water!
Onderweg met de auto 2 hagedissen kunnen ontwijken
waardoor die weeral een dag langer te leven hadden ;-)
In het resort aangekomen rond half zes. Avondeten was
gepland om 19.00 uur (reservatie was vereist). Heerlijke douche genomen en
afgezakt naar de bar waar we heel snel weer buiten waren wegens geen airco.
Eindelijk eens lekker gegeten in het restaurant (mét airco). We kozen voor kip
met seizoensgroenten (pompoen en broccolini), gebakken aardappeltjes in de
schil en een lekkere saus aangevuld met vijgenpuree. Heerlijk!
|
