Gisteravond toch niet zo vroeg gaan slapen dan gepland dus pikte het een beetje toen we vanmorgen om 03.45 uur het bed uit moesten. Een uurtje later zaten we al in de auto op weg naar de luchthaven. We arriveerden rond half 6 aan het bureautje van Hertz, maar op de parking was niemand te bespeuren om de auto in te leveren. Gepakt en gezakt te voet naar terminal 4 gestapt (we reisden met Qantas) om daar in het Hertzkantoor de sleutel van onze auto en gps af te geven. Ook daar bleek niemand aanwezig te zijn. De balie had ook geen aparte opening waar je iets kon droppen. Misschien waren we te vroeg? Daarom eerst ingecheckt en onze bagage afgegeven. Hier vroegen we of we nog van seat konden wisselen, maar blijkbaar zat het vliegtuig vol. Nogmaals te voet naar de parking gewandeld (met handbagage) maar er was nog steeds niemand te bespeuren. Toen we uiteindelijk terugkeerden was het al na zessen en kwamen we onderweg een dame met een fluogeel jasje tegen. Op haar borst prijkten de letters HERTZ. Yes! Ze heeft de papieren, de sleutels en de gps met de glimlach in ontvangst genomen …

Cappuccino gedronken en naar de andere reizigers gekeken. Meer kan je niet doen op een luchthaven. Op het vliegtuig zat ik tussen 2 jongemannen. Die aan mijn linkerkant sliep al toen ik arriveerde en die aan mijn rechterkant was druk berichten naar zijn lief aan ’t sturen. Kon het echt niet helpen dat ik toevallig honey zag verschijnen op het scherm van zijn smartphone ;). Toen iedereen eindelijk zat, vroeg ik hem langs mijn neus weg of hij alleen reisde. Hij knikte ja en dat was de ideale moment om hem te vragen van plaats te wisselen met mijn man die 2 rijen voor mij zat. En weet je wat? Hij zei ja en stelde voor om te wisselen als we eenmaal waren opgestegen. Dus hadden we alweer chance om de hele vlucht, zo’n 3,5 uur, toch weer naast elkaar te zitten.

We landden om 12.30 uur, maar ook hier zitten we in een andere tijdzone en moeten er nog 3 uur bij geteld worden. Het uurverschil met België bedraagt ondertussen 10 uur! Vol enthousiasme zochten we het Hertzkantoor op en alweer vonden we een lege balie. Rechtstreeks naar de parking gaan, was de boodschap. Onderweg kwamen we een Hertzkantoor tegen en ja hoor, deze keer werden we met de smile bediend. Waarom de dame ons een andere, minder grote auto met ingebouwde gps voorstelde, zullen we nooit te weten komen. We probeerden onze koffers in deze Hyundai i30 te proppen, maar verkozen toch waarvoor we tenslotte hadden betaald, een Toyota Corolla met aparte gps.

Dadelijk de gps ingesteld naar Spring Street, maar toen kregen we een keuze van ongeveer 10 mogelijkheden. Overal stond Spring Street vermeld en ze lagen allemaal in Melbourne. Dan maar Spring Street North gekozen (want oh, ja, je had ook nog South, East en West) maar toen kon ik geen nummer 13 ingeven. Vreemd! Voorstel van de gps was nummer 98 te kiezen. Voilà, dat was een makkie! We dachten ook dat, als we nummer 98 vonden, we ook nummer 13 zouden vinden. Zo werkt het tenminste bij ons. Waar we toen belandden, wil je niet weten. Toevallig zagen we een koppel met een kind en een hond op straat lopen. Dadelijk hulp gevraagd en de vriendelijke man, die in Melbourne woonde, wist ook niet waar Spring Street 13 gelegen was. We moesten in Melbourne 3000 zijn en je hebt o.a. ook nog Melbourne 3270 en zo … Hij haalde dokter Google erbij, heeft uiteindelijk onze gps correct ingesteld en mét resultaat!

We kwamen uiteindelijk pas tegen 17.00 uur in het hotel aan. Omdat we allebei hongerig waren, besloten we eerst te gaan eten en dan te douchen. Even aan de balie van het hotel een restaurantje gevraagd waar we geen burgers, pizza’s en andere fastfoodrommel konden eten, maar een steak of een slaatje. Ze gaf ons een adres door dat op een halfuur wandelafstand lag. Met een stadsplan in de hand kom je doorheen heel het land :-) Onderweg begon het jammer genoeg te regenen; het is hier slechts 17 °C, zo’n 17 graden minder warm dan gisteren. Gelukkig hadden we een fleece en een jas aan. We kozen tenslotte voor een Grieks restaurant waar we een souvlaki aten met kip en lamsvlees, maar het was niet echt lekker. Je kan precies alleen maar lekker eten in België! Krijg zo’n heel klein beetje (lees veel) zin in een slaatje Louisiana van De Kolonie … Of in de Hemingway, of in het vispannetje en ik vergeet de scampi’s diabolo nog en de steak en …

Dat was een hele dag rondreizen 

05-12-2017 om 22:22 geschreven door Wiske