Zoals heel wat gezinnen op een zondag besloten ook wij de Mid‑Level Escalators te bezoeken. Deze roltrap is een creatieve constructie die dagelijks 85 000 voetgangers vervoert tussen het zakendistrict en de woonwijk Mid‑Levels. Tussen 06.00 en 10.00 uur gaan de roltrappen en banen naar beneden, daarna tot middernacht naar boven. Het traject is 792 m lang en gaat stijl naar boven. Op zondag wisselt het traject om de 20 minuten. We zijn ongeveer 20 minuten lang onderweg geweest, van de ene roltrap op de andere. Jammer genoeg veranderde het weer van lichte regen in felle regen en hadden we ons regenjasje meer dan nodig. Daarna wandelden we richting Peak Tram, maar eerst even een bezoekje brengen aan de Zoological and Botanical Gardens (alweer een aanrader van Stef). Deze zoo herbergt apen, reptielen en bijzondere vogels. De palmentuin was prachtig. Vermits het ondertussen pijpenstelen regende, hebben we het bezoek kort gehouden.xml:namespace prefix = "o" ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
We zakten af naar Garden Road waar we de Peak Tram zouden nemen. Het trammetje rijdt al sinds 1888 en brengt je naar de 552 m hoge Victoria Peak, waar we normaliter konden genieten van een prachtig uitzicht. De wachtrij lijkt lang, maar het gaat goed vooruit, behalve als het giet. Na ongeveer 3 kwartier aanschuiven in de gietende regen en nog minstens 8 minuten wachten op de volgende tram, mochten we eindelijk binnen. We wilden betalen met onze Octopus Card, maar het saldo was niet toereikend. Ondanks die tegenslag mochten we even voorgaan aan de kassa. Daar wilden we met de Visa-kaart betalen, maar dat ging niet. Enkel cash werd aanvaard. En uitgerekend cash hadden we niet op zak
Terug naar af dus
Toch deed de man achter de kassa een toegeving. Hij gaf ons een geschreven ticket dat ons voorrang zou geven op andere betalenden als we geld zouden afhalen. De dichtstbijzijnde ATM was op loopafstand. Wij dus in de gietende regen op zoek naar een ATM. Gelukkig iemand tegengekomen die ons kon helpen, want in het Financial District vind je alleen maar hoge gebouwen waar niemand te bespeuren is. Uiteindelijk keerden we met geld in onze pocket terug naar de kassa van de Peak Tram. Daar werden we dadelijk bediend en konden we eindelijk ons ticket kopen. We hebben nog 8 minuten moeten wachten op de volgende tram, maar het was de moeite. De tram doet er maar 5 minuten over om boven te geraken, doch het stijgingspercentage is fenomenaal. Eenmaal boven wandelden we door het shopping center op zoek naar een plaatsje om te eten. Het was toen al na enen en we waren vóór tienen vertrokken!
Na het middageten zijn we naar beneden gewandeld naar het Financieel district waar we een wijntje hebben gedronken in de bistro Wah!. We besloten in Soho te blijven omdat dit hier dé uitgangsbuurt is waar je vele cafés en restaurants vindt. Nou ja, vele
J Uiteindelijk toch gekozen voor FAB, een French American Bistro, waar het gezellig vertoeven was. Heel lekker gegeten (Paul had een beefburger en ik een Ceasar Salad) en nog wat blijven plakken omdat het zo gezellig was. Jammer genoeg zijn de Chinese varianten niet zo aangenaam. Het zijn veelal refterachtige plaatsen met neonlicht waar je een haastige hap kan nuttigen. Chinezen eten ook erg gulzig met het hoofd naar beneden en laten regelmatig een deel van hun eten uit hun mond vallen in hun bord. Ze kauwen ook steevast met hun mond open. Eigenlijk is dit degoutant. Daarom kozen we alweer voor een iets meer westers restaurant
Om 18.30 uur de plaat gepoetst en droog teruggekeerd naar het hotel. Morgen normaal meer regen, maar we zien wel.
|