Deze week is echt voorbij gevlogen. De eerste dag gingen we winkelen voor de educatieve speelruimte en kchten tapijt want de betonnen vloer is veel te kud om op te zitten. Maar eigenlijk willen we van die grote speelmatten en deze hebben ze her maar niet voldoende en dus zoals gewoonlijk in nepal duurt het heel erg lang voor je zo iets te pakken krijgt. Maar ik ben er gerust in dat ik ze zal krijgen als ik maar een beetje geduld heb. Het enige nadeel aan die dag was dat ik behoorlijk ziek was maar gewoon even op de tanden bijten en de dag erna is het over want je weet dat het door het eten komt. De dag erna gingen we naar school om daar een les te volgen met Hans. Hij was toneeltjes aan het spelen en oefenen met die mannen en zo kon ik wat observeren. Na de les gingen Mieke en ik richting NCN om het tapijt te gaan leggen. Er was wel een klein probleemtje en dat was onze tape. We haden tape gekocht maar blijkbaar hadden ze die de vorige avond al voor andere dingen gebruikt. Volgende morgen bleven Mieke en ik thuis om onze medicijnen te ordenen en alles te beschrijven in het engels zodanig dat de mensen hier weten wat ze waarvoor kunnen gebruiken. Eens dit gedaan gingen w naar ncn om de meubels te plaatsen maar eens we dit gedaan hadden zagen we dat we het anders wilden en zeiden dit ook tegen badri. s 'Avonds was er normaal geen bijles want Ussa kon niet komen maar ik en Mieke besloten om gewoon zelf bijles te geven want anders maken die kinderen hun huiswerk niet. Dit was echt super want als Ussa erbij isdan gaan de kinderen automatisch meer naar haar toe want zij kan het in nepalees uitleggen. Volgende dag moesten we eerst 2 uur wachten op chauffeur om naar thamel te kunnen gaan en daar poefkes te kunnen kp[en zodanig dat de kindern niet op de grond moeten zitten. Nadien besloten w om te voet naar poshpatinath (hindoeistische crematies) te gaan. Maar we liepen hopeloos verloren en kwamen midden in een betoging van de communisten terecht. We vonden het al raar dat er zoveel volk liep en geen enkele toerist. Pas toen we ineens een ganse groep met vlaggen enz zagen staan wisten we dat we hier niet moesten zijn. Maar nood brak wet en we moesten er voledig door of anders moesten we terugkeren. Dus keuze snel gemaakt en er gewoon doorstappen. We hadden veel beziens maar uiteindelijk nemand die iets zei. En diegene die nog het meeste gaapten waren de agenten die volledig gewapend instonden voor de veiligheid. Dit was op zich wel tof om eens mee te maken maar misschien niet zo slim van ons om er door te lopen. We zijn toch geraakt waar we moesten zijn en genoten er echt van. s' Avonds aten we de beste pizza van nepal en kcht ik nog 3cds voo 1 euro stuk. Dag erna gingen we eerst naar thamel achter de vloer maar zoals je al kan denken was het nog steeds niet binnen. Du gingen we maar naar ncn om bijles te geven en te vragen wat ze p hun vrije zaterdag wilden doen. Zr vroergen ons om hen te leren dansen en of zij ons dan nepalese dans konden leren. Dus gingen we zaterdag zoals beloofd naar cn om te gaan dansen. In de voormiddag eerst alles klaarzetten want geen radioen dus via computer. Maar eens geinstalleerd konden we beginnen. Het begin verliep een beetje chaotisch maar uiteindelijk hebben ze ons toch leren dansen. Dit is erg mooi maar oh zo moeilijk. Nadien leerde ik hen de swing en hier zijn ze echt volledig zot van dus volgende week moeten we cds meenemen en hen volledig de swing aanleren. He enige probleem is dat ze niet kunnen volgen dus Ste kheb nog geen betere partner gevonden ze hier. Maar dit was echt zalig. Gewoon ganse namiddag dansen of iets wat er moest voor door gaan. En nu ben ik ver uitgebabbeld en moet ik voor de zoveelste keer gaqan kijken voor de vloer. Tot volgend week
